Þjóðviljinn - 05.08.1951, Blaðsíða 6

6) — ÞJÓÐVILJINN — Sunnudagur 5. ágúst 1951
Landsleikuriim í
Þrándheimi
Framhald af 8. síðu.
Það voru sórstaklega fimm
menn sem dróu að sér athygli.
Nr. 1 var Einar Halldórsson,
sem hélt miðherjanum, Hans
Andersen, algjörlega niðri í
fyrri hálfleik og að mestu í
öðrum. Þar næst kemur hinn
viljasterki en alltof harði, ljós-
hærði innherji, Bjarni Guðna-
son. Hann er leikmaour með
allt aðra hæfni en Ríkharður
Jónsson, sem í sannleika sagt
gat lítið gegn Lærum. Hægri
framvörður átti líka mjög góð-
an leik ekki sízt ef tekið er
tillit til þess að Hcnum er erf-
iður mótherji og vont. að reikna
hann út. Loks er það svo Berg-
ur Bergsson, em lék frísklega
og fylgdist vel með og hvað
eftir annað greip hann inn í á
réttu augnabliki. Eg má ann-
ars ekki gleyma Gunnari Guð-
mundssyni sem eftir heldur
slæma byrjun sýndi jákvæðan
leik og hörð skot..“
Um norsku landsliðana segir
fréttamaðurinn m. a.:
„Það sem okkur ekki líkar er
það, að við fengum að sjá
drengina okkar skara fram úr
livað leikni snertir og samleik,
sem svarar 5—6 mörkum yfir
mótherjana, en það er þar um
að sigrinum er bjargað ........
Norska skothæfnin í landsleikn
um við Island var ef til vill lé-
legri en nok'kru sinni fyrr ....
Annars er satt bezt að að segja,
að sigurinn gat ekki meiri verið
eftir beinum tækifærum en
hann var nokkrum mörkum of
lítill eftir hæfni liðanna og
gangi leiksins.‘’‘
Yfirekrift greinarinnar er:
Undirbúningur frábær —
íþróttaleg vonbrigði verða eft-
ii'mæli Islandsleiksins.
Leikurinn í Gjövik
Blaðið segir, að í Gjövik
hafi sama lið leikið af hálfu Is-
lendinga og í landsleiknum. I
liði Islands vakti miðframvörð-
urinn Einar Halldórsson sér-
staka athygli fyrir ákveðinn og
góðan leik. Af öðrum í vörn-
inni sýndi Karl Guðmundsson
margt gott. Framl. var hættu-
leg með Gunnar Guðmannssan
sem bezta mann. Hann var
fljótur og tók þau beztu horn
sem hér hafa sést. Eitt þeirra
varð orsök annars marks Is-
lendinga. Ríkharður Jónsson
var eins og búizt var við hættu-
legur framherji, 'en leikur hans
var ekki jákvæður .... Rík-
harður setti bæði mörkin. Op-
land hafði nokkur tækifæri,
sem illl voru misnotuð og Is-
lendingar fóru af vellinum með
verðskuldaðan sigur.
Um leikinn sem heild er ekki
annað hægt að segja en að
hann hafi valdið vonbrigðum.
K a f f i h

Cora Sandel
Hvað segirðu ? spyr Buck og gleymir líka að tala lágt.
Skilurðu það ekki, að þú hefðir átt að bíða þangað til há-
tíðahöldin voru um garð gengin. Við erum allar dauðhi'æddar
um kjólana okkar.
Talaðu ekki svona hátt, segir Buck gramur.
Þú hefðir átt að skrifa að þú þyrftir á peningum að halda,
í stað þess að tala um útburð. Hvar á hún þá að sauma, Gott-
freð? Hefurðu hugsað um það? Og fresturinn er útrunninn
eftir fjóra daga. Og hún getur ekki borgáð fyrr en hún er
búin að sauma alla kjólana. Ef hún getur það þá.
Sitja og sauma7
Um leið hvín í gufuskipi úti á firðinum. Frú Krane, Larsen
og Sönstegárd líta hver á aðra og hlaupa út að glugganum.
Allir verða að sjá áætlunarskipið koma að landi, hvað sem
á gengur, ekki sízt í blíðskaparveðri. Það er hvítmálað og glæsi-
legt og hreint eins og útlent ferðamannaskip.
Hamingjan sanna, það er komið. Ég get ekki setið hér
lengur.
Buck rís á fætur. Hann segir önuglega: Ég er dauðleiður á
þessari manneskju, leiður á umtalinu um. hana, leiður á öllum
viðskiptum við hana. Hún hefur verið nógu dýr, bæði mér og
öðnim. Sá sem aldrei getur lært að synda, hlýtur að sökkva,
hjá því verður ekki komizt. Ef við hinir eigum til eilífðar að
dragnast með svona fólk, þá sekkur allt að lokum.
Ég átti ekki við þáð, Gottfreð, segir frú Buck með mestu
rósemi. Hún þekkir Buck, það leynir sér ekki, og hún er
óhrædd við hann: Áætlunarbáturinn er langt úti á firði ennþá.
Hún hefði getað sagt upp samningnumí tíma. Og svo er það
þessi frá Breien sem þarf að skipta sér af öllu. Endurlífga
s-tarfsemi sem er fyrirfram dauðadæmd. Gáfuð saumakona. Því-
lík fjarstæða. Bráðum þarf hún sjálfsagt að fá opinberan styrk
til að sitja heima og vera gáfuð, listamannastyrk, viðurkenn-
ingu. Hvers vegna lézt þú leiða þig inn í þessa vitleysu ? Hvers
"egna lézt þú leiða þig inn í þessa vitleysu? Hvers vegna pant-
áðirðu ekki að sunnan eins og þú ert vön? Gat ekki allt þetta
kvenfólk fengið kjól að sunnan ?
En við skulum ekki tala meira um þetta. Þú verður að koma
þessu í lag, Gottfreð.
Þegar hún situr ekki einu sinni heima og stundar vinnu
sína ? Eins og við hin. Nei, f jandinn hafi það.
Jú, þú verður að koma því í lag. Annars kemst bærinn á
annan endann.
Hátíðahöld verzlunarmanna
Framhald af 7. síðu
fimleika, kvartettinn „Kvöld-
stjörnur“ syngur, Baldur Ge-
orgs og Konni skemmta og dýra
temjarinn og sæljónið sýna list
ir sínar. Á morgun verður enn
ir sínar. — Leikararnir Rúrik
Haraldsson og Árni Tryggva-
son flytja gamanþáttinn,
Dolly sýnir ,,akrobatic“, hljóm-
sveit Kristjáns Kristjánssonar
leikur á Austurvelli og í Tívolí.
Hátíðahöldunum lýkur á mánud.
og þá bætast enn við ný
skemmtiatriði: Guðmundur Jóns
son, óperusöngvari, syngur ein-
söng með undirleik F. Weiss-
happel, Brynjólfur Jóhannesson
flytur gamanvísur, Rúrik Har-
aldsson les upp og Jan Moravek
leikur einleik á harmoniku. Um
miðnætti verður flugeldasýning,
Dansleikir verða bæði kvöldin í
Tívólí og leikur hljómsveit und
ir stjóm Jan Moravek fyrir
dansinum, en einsöngvari með
hljómsveitinni verður Sóveig
Thorarensen.
Hátíðardagana verða bíl-
ferðir á 15 mínútna fresti frá
Búnáðarfélagshúsinu að Tívólí,
og eftir miðnætti verður ekið til
baka frá Tívólí vestur Hring-
braut, um Vesturgötu, Hafnar-
stræti, Hverfisgötu og Hring-
braut.
Hann má fara á annan endann fyrir mér. Ertu búin með
kaffið ? Annars skaltu bara sitja kyrr.
Buck snýst á hæli og ætlar að fara, en nemur staðar: Hver
f jandinn, eru þær að koma líka. Ég hef ekki nokkurn tíma-----
Nokkrar ungar konur eru í háværum samræðum fyrir utan
og virðast á leið inn. Þetta er eins og kríuger.
Guð minn almáttugur, hugsar frú Krane. Hún flýtir sér að
hillunum, eins nálægt rennihurðinni og hún sér sér fært og
þykist vera að laga til, en hún reynir að hlera eftir skötuhjúun-
um á prívatinu, Hún getur ekki á heilli sér tekið. Fólkið flykkist
inn. Og endilega þetta fólk.
Ungu frúrnar hefðu heldur átt að fara niður á bryggju að
taka á móti áætlunarbátnum. Þær eru vanar því.
Fyrst í stað heyrir hún aðeins í frú Bucki:1 Fyrsta verk þitt
þegar þú kemur á skrifstofuna, Gottfreð-------fyrsta verk þitt
-----er að skrifa nokkrar línur. Hverjum heldurðu að óþæg-
indin bitni annars á ? Á mér, já á mér----
Uss, segir Buck.
Og nú heyrir fni Krane orðaskil að innan. Röddin — röddin
sem væri hrífandi ef hún tilheyrði einhverjum öðrum, og er
ætluð Katinku einni, segir: Mig langar til að gefa þér eitthvað.
Blóm ? Má ég ekki gefa þér blóm ? Ég sá 1 jómandi falleg blóm í
blómabúðinni á leiðinni hingað. Ég sá Bellis. Eni Bellisar ekki
fallegir? Þá hefurðu eitthvað að horfa á á morgun. Þá er
sunnudagur. Og sunnudagarnir eru verstir, finnst þér ekki ?
Sunnudagarnir eru verstir, endurtekur Katinka eins og páfa-
gaukur og talar líka hálfgerða sænsku. Það glamrar í glösum
hvað eftir annað.
Þá daga er maður varnarlausastur. Þá fara þau öll út að
skemmta sér, Og þá þráir maður sjálfur einhverja afþreyingu.
Bellis ? En hvað það er fallegt nafn. Það hlýtur að vera latína.
Það má fjandinn vita. Við segjum þetta í Svíþjóð. Og sumir
segja fagurfífill.
Já, fagurfífill.
Það er einmitt það, fagurfífill, fífillinn fagri, rausar Harð-
kúluhatturinn. Svo breytir hann alveg um rödd: Og þú ætl-
aðir að leggja árar í bát í þetta skipti. Það skildi ég strax
þótt einfaldur sé. Og þú ætlaðir að fá hugrekkið úr vínglas-
inu, var það ekki? En þú lætur ekki reka þig í sjóinn í þetta
sinn. Nei, það kemur ekki til mála.
Frú Krane heyrir ekki hvort Katinka svarar neinu. Og
varla hefur hún ætlað að drekkja sér frá öllum þessum ó-
saumuðu kjólum og tveim uppkomnum börnum. Það gerir eng-
inn í þessum bæ.
Það er ekki á hvers manns færi að kaupa kjóla að sunnan.
Um leið dettur frú Krane í hug, að sjálfsmorð eru framin
viðar en í stórborgunum. Greve lyfjafræðingur tók blásýru í
kjallaranum á ísbirninum, þótt það sé löngu liðið, og séra Píó
veitti honum jafnvel áminr.ingu eftir dauðann, við gröfina. Sá
er mikill syndari sem sviftir sjálfan sig lífi, sagði séra Píó.
Mörgum fannst það illa gert. Og Iversen klæðskeri sem átti svo
slæma eiginkonu, hann gekk út í sjóinn þangað til flaut yfir
höfuð hans og hann kom ekki upp aftur. Og það var meira að
segja fjara og .langt að ganga. Fólk sem stóð á bryggjunni og
sá til hans, baðaði út öllum öngum og ætlaði að hlaupa á eftir
honum, en það var þýðingarlaust vegna fjarlægðarinnar. Þetta
var líka fyrir löngu, én-----
Sjórekið lík-----! Hvað er óhugnanlegra en sjórekið lík —
—! Frú Krane var einu sinni í Suðurfirði og sá sjómann sem
hafði rekið í land. Hún var myrkfælin lengi á eftir. Þegar hún
hugsar sig um þá man hún að þetta er í þriðja skipti, sem
Harðkúluhatturinn vekur máls á þessu. Hún Katinka kemur ekki
með neinar mótbárur, og uppsagnarfresturinn er útrunninn eftir
f jóra daga — —
Þá varð frú Krane hrædd. Eftir því sem hún segir sjálf,
■> varð hún svo hrædd að hún varð beinlínis rugluð og vissi
vai'la hvað hún gerði. Hún reynir að afsaka sig með því. Allt
mögulegt gæti komið fyrir. Og átti liún að vera glöð eða niður-
dregin yfir því að þau skötuhjúin sátu um lcyrrt inni á prívat-
inu? Hún var alveg ringluð.
Hún heyrir rödd Bucks: Mér finnst ég hafa sýnt umburðar-
lyndi.
Já, þú hefur verið ágætur, Gottfreð. Og þú verður að vera
þáð enn um stund.
Ég hef verið svo þolinmóður við þessa kvenpersónu. Ég hlýt
að verða til athlægis.
Þú til athlægis ? Nei.
Sá sem er of meinlaus verður fyrr eða síðar til athlægis.