Þjóðviljinn - 06.08.1952, Blaðsíða 6

6)
ÞJÖÐVILJINN — Miðvilkudagur 6. águst 1952
Óþekktar’ stærðir
Framhald af 5. síðu.
,,sig ekkí við eina atvinnu
grein“. — Ef hin óþekkta stærð
skyldi vera sjálfur landbúnað,-
ai'ráðherra þjóðarinnar og þar
með æðsti yfirmaður verksmiðj-
unnar, meira að segja meiri en
Vilhjálmur Þór, að minnsta
Ikosti að nafninu til, þá ber að
leggja mjög mikið upp úr þín-
um yfirlýsingum. Og þá viljum
vér spyrja: Hver er hin önnur
eða hverjar eru liinar aðrar at-
vinnugreinar, sem eiga að hvila
á framleiðslu þessarar verk-
smiðju, auk landbúnaðarins ? —
Enginn þeirra, sem óg hef rætt
við um þetta atriði, hefur getað
látið sér til hugar koma nema
aðeins eina tegund framleiðslu
auk áburðarins: sprengiefni, —
aðeins eina atvinnugrein, sem
hvíldi á þeirri framleiðslu:
manndráp í stórum stíl — ef
atvinnugrein skyldi kalla.
Og nú leyfum vér oss að
spyrja þig, lierra X + Y: Hafð-
ir þú þéssa 'hergaghaframleiðslu
í h'ttgav ef þú skrifaðir orð þín ?
Þtíð skal fúslega viðurkennt, að
Nýbyggi'rigáfforsprökkunum á
áruúúm 19'45—’46, mun ekki
éinu Sinni háfa komið í hug
svo „alhliða" nýbygging í at-
vinnumálunum, enda var land-
inu ekki stjórnað frá Banda-
ríkjimum í þann tíð.
Gunnar Benediktsson.
Síldarskýrslan
Framhald af 8. síðu.
herpinót fyrir Norður- og Aust-
urlandi, en þau munu vera hátt
á annað hundrað að tölu, höfðu
6.1. laugardagskvöld aðeins 47
skip aflað meir en 500 mál og
tunnur og eru þau þessi:
Mál & tn.
Bv. Jörundur Ak. 1601
Bv. Tryggvi gamþ Rvík. 529
Bv.Þórólfur Rvík 438
Akraborg. Ak. 2299
Ásbjörn, Isaf. 651
Ásgelr, Rvik 563
Bjarmi,Dalvík 558
Björgvin, Keflavík 905
Björn Jónsson, Rvik 628
Dagný, Sigluí. 498
Einar Hálfdáns, Bol. 956
Einar Ólafsson, Hafnarf. • 5Ú3
Einar Þveræingur, Ólafsf. 591
Fagriklettur, Hafnarf.
Fanney, Rvík
Flosi, Bolungavvk
Garðar, Rauðuvík
Grunjáfirðipgur, Grafarn,
Gylfi, Rauðuvík . l7 mm
Hagbarður, Húsavík
Haukur I., Ólafsf.
Heimaskagi, Akranesi
Ingvar Guðjónsson, Ak.
Jón Guðmundsson Keflav.
1048
800
1182
510
719
1350
557
863
671
1398
576
1559
903
* I
1Eftir >
VDARlSK HARMSAGA theodore dreiser |
226. DAGUR
Jón Finnsson, Garði 769
Keilir, Akranesi 677
Marz,Rvík 522
Muninn II., Sandgerði 609
Njörður, Ak. 875
Páli Pálsson, Hnífsdal 846
Pétur Jónsson, Húsav. 885
Rifsnes, Rvík 737
Smári, Hnífsdal 559
Smári, Húsavík 1041
Snæfell, Ak. 1453
•Stígandi, Ólafsf. 935
Súlan, AA. 841
Sæfari, Keflav. 549
Særún, Sigluf. 545
Víðir, Akranesi 504
Víðir, Ggrði 531
Von, Grenivík 722
Vörður. Grehivik 906
ÍEgir, Grindgv. 811
Nanna, Rvík 745
skip ufsa sem hér segir: Bv.
Trygvi gamli, Rvík 96 tn.; Bv.
ÞÓrÓJftir... .RpJj...^Dagnýt,
Sigíúí. lásff, bg feináí* ÖÍa/sson, '
Hai'narf. 77 tp.
minnztu ekki á þetta við neinn nema Smillie eða Gotboy þang-
að til eg kem. Hvar er Brookhart?" — hann átti við Darrah
Brobkhart, lögfræðilegan ráðunaut Griffithsverksmiðjanna.
,,Hann er í Boston í dag,“ svaraði sonur hans. „Hann sagðist
koma hingað á mánuda'g eða þriðjudag."
„Gott. Sendu ihonum skeyti og segðu að ég vilji að hann komi
strax. Athugaðu hvort SmiHie getur samið við ritstjórana við
STAR og BEACON um að þjrtti ckki fleiri fréttir þangað til
ég kem aftur. Ég kem í fyrramálið. Segðu honum líka að taka
bíl og íara á staðinn“ (til Bridgeburg) „í dag ef hann getur.
Ég verð að frétta allt frá fyrstu hendi. Láttu liann tala við
Clyde, ef hann getur. líka þennan saksóknai'a og færa okkur
allar þær fréttir sem hann getur. Og öll blöðin. Ég vil sjá með
eigin augum, hvað prentað hefúr verið.“
Og um sama leyti kom Sondra heim til foreldra sinna við
Fjórða vatn eftir fjörutíu og átta klukkustunda hugarang-
ur vegna þessa ömurlega atburðar, sem hafði eyðilagt alla
æskudrauma hennar um Clyde. Loks ákvað hún að játa allt
fyrir föður smum, en hún var elslkari að honum en móður
sinni. Og hún hélt á fund hans inn í bókaherbergið, þar
sem hann sat venjulega eftir miðdegisverð og las eða hugsaði
um viðskiptin. En þegar hún nálgaðist hami fór hún að kjökra,
því að ást hennar til Clydes hafði orðið fyrir miklu áfalli og
hún óttaðist hneykslið sem hún og fjölskylda hennar hlytu
að dragast inn í. Hvað skyldi móðir liennar segja núna? Hún
hafði alltaf verið að aðvara hana. Og faðir hennar? Og Gilbert
Griffiths og lcærasta hans? Og Cranstonfjölskyldan, sem hefði
aldrei kynnzt Clydé, ef hún hefði ékki haft svona mikil áhrif
á Bertínu.
Snökt hennar vakti athygli föðurins, og hann leit upp þegar
í stað og vissi ekkert hvað • um var að vera. En honum datt
strax í hug, að' eitthvað hræðilegt væri á seyði, tók hana í
fang sér og sagði hughi'eystandi: „Svona, svona! Hvað hefur
komið fyrir litlu stúlkuna mína? Hver hefur gert hvað og
hvers vegna?“ Svo' hlustaði hann skelfdur á svip á frásögn
hennar af öllu því sem gerzt hafði fram að þessu — livernig
fundum hennar og Clydes bar saman, áhuga hennar á honum,
framkomu Griffithsfjölskyldunnar, bréfum hennar, ást hennar,
og svo síðustu atburðum — þessari hræðilegu ákæru og han.d-
töku lians. Og ef þetta væri satt! Og nafn þeirra væri birt! Og
hún fór aftur að gráta eins og hjarta hennar ætlaði að bresta,
og þó vissi hún að hún átti samúð og fyrirgefningu föðurins
vísa, hvað sem hann yrði að þola.
Og Finchley sem var vanur friði, ró, stillingu og jafnlyndi
á heimili sínu leit undrandi og alvarlega á dóttur sína, en þó
ekki óvingjarnlega, og sagði: „Nei, nú þykir mér týra! Ég
hef aldrei heyrt annað eins! Ég er satt að segja mjög undr-
andi, góða mín! Þetta er fullmikið af því góða. Ákærður fyrir
morð! Og með bréf frá þér í sínum vörzlum eða hjá saksóíkn-
aranum. Uss, uss, uss. Þetta er afarheimskulegt, Sondra, afar-
heimskulegt! Móðir þín hefur verið að tala um þetta við mig
undanfarna mánuði, og ég trúði þér betur en henni. Og nú
hefur þetta komið fyrir! Hvers vegna sagðir þú mér ekki frá
þesr.u eða fylgdir ráðum móður þinnar? Hvers vegna gaztu
.ekki talað um þetta við mig áður en svona langt var komið?
Ég hólt að við skildum hvort annað, þú og ég. Við mamma
þín höfum alltaf viljáð þér vel. Það veiztu. Auk þess hélt ég
að þú værir skynsamari en þetta. Svei mér þá. En að þú skulir
vera flækt inn í morðmál! Guð sé oss næstur“. •
Hann reis á fætur, fríður, ljóshærður maðiu’ í vel sniðnum
fötum, stikaði fram og aftur um gólfið og smellti aaman fingr-
unum, meðan Sondra hélt áfram að gráta. Allt í einu nam hann
staðar, sneri sér að henni og sagði: „Svona, góða mín. Það
þýðir ekki að gráta. Það bætir ekkert úr skák. Auðvitað hljót-
um við að geta bjargað þessu við á einhvern liátt. Ég veit það
ekki. Ég veit ekki hvaða áhrif þetta hefur á þig sjálfa. En eitt
er víst. Við verðum að gera eitthvað í þessu bréfamáli1!.
Og meðan Sondra hélt áfram að gráta, kallaði hann fyrst
í konu sína til að segja henni frá hneykslinu — þessu hneyksli
sem átti eftir að grúfa yfir huga hennar eins og svartur
skuggi upp frá 'þessu — og .síðan hringdi hann í Atterbury
lögfræðing, sem var þingmaður: og formaður miðstjórnar re-
públikanaflckksins á staðnum, og hafði verið lögfræðilegur
rácunautur Finchleys árum samán. Hann lýsti fyrir honum
vandræðum dottur sinnar og leítaði ráða hjá honum um það sem
gera skyldi.
Við skulum sjá“, svaraði Atterbury. „í yðar sporum mundi
ég ekki hafa of miklar áhyggjur, herra Finchley. Ég' býst'
við að ég geti kippt þessu í lag -fyrir yður, -áður en nokkuð
hefur verið birt um þetta mál. Við skulum sjá. Hver er ann-
ars saksóknari í Cataranui? Ég þarf að komast að því og ná
sambandi við hahn og síðan læt ég yður vita. En verið alveg
rólegur, ég fullvissa yður um að ég get gei't eitthvað — að
minnsta kosti get ég hindrað birtingu bréfanna í blöðunum
og jafnvel komið í veg fyrir að þau verði lögð fram í réttinum
— ég veit það ekki, en ég get áreiðanlega séð um að nafns
hennar verði ekki getið, svo að þér skuluð vera álryggjulaus“.
Síðan hringdi Atterbury í Mason, ef’tir að hann hafði fundið
nafn hans í lögfræðingatalinu, og ákvað stefnumót við hann,
vegna þess að Mason virtist álíta að bréfin væru mjög þýðing-
armikil sönnunargögn, en. hani) bar svo mikla lotningu fyrir
rödd og fasi Atterburys, að hann flýtti sér að taka það fram,
að hann hefði alls ekki í hyggju að láta birta nafn Sondru eða
brófin í blöðunum, heldur afhenda. þau réttinum til rannsókn-
ar, ef Clyde kysi þá ekki að játa allt og 'komast lijá réttar-
höldrnn.
—oOo— —oOo— —oOo— —-oOo— —oOo— —oOo—- —oOe—
BARNASAGAN
Abu Hassan hinn skrýtni eSa
sofandi vakinn
17. DAGUR
hljóðíæri léku, og var hver annarri íegurri; salar-
loftið var gullbúið og málað himinbláum lit og
héngu niður úr því gullnir Ijósahjálmar, sjöarmað-
ir. Á miðju gólfinu stóð borð og voru á því stórir
gulldiskar; lagði hinn þægasta ilm af kryddi því,
sem látið hafði verið í matinn.
En kringum borðið stóðu sjö yndisfagrar meyjar,
búnar í dýrasta skart með veifur í höndum, og áttu
þær að svala Abú Hassan um höfuðið á meðan hann
mataðist.
Aldrei .hefur-.,nokkur, jnaður orðið eins frá sér
numinn og Abú Hassan, þegar hann kom inn í
þennan glæsilega sal. Við hvert fótmál varð-irann
að nema staðar til að skoða undur þau, er hann sá
hvarvetna í kringum sig; gaf kalífinn vandlega
gætur að honum og hafði mesta gaman af. En er
Abú Hassah var loksíris sefztiTr ’til BorBs, “þá'tókú
meyjarnar að slá veifunum. Horfði hann á þær
hverja af annarri og undraðist, hversu yndislega
beim íór verk þetta; brosti hann blíðlega og sagði,
,að ekki þyrfti nema eina til að veifa og skipaði
hann hinum sex að setjast til borðs með sér. Eri
fyrir lotningar sakir þorðu meyjarnar ekki að
Bardaginn
Framhald af 8. síðu.
er ekki að orðlengja það að
bardaganum lauk með því að
flestir voru sárir. Einn blökku-
maður hlaut mikil högg í and-
litið, og liggur hann nú á
sjúkrahúsi, en annar íslending-
ur, Magnús Dalmann Hjartar-
son, Smyrilsvegi 24, fékk mikið
sár á upphandlegg af hníf
stungu og aðra stungu h’aut
hann í öxl. Þá meiddust þeir
nokkuð, umsjónarmaður húss-
ins Sigurður Norðmann Júlíus-
son og Gunnar Aðalsteinsson.
Lögreglan var kölbið á vett-
váng, og tók hún Bandaríkja-
menní na alla fjóra í sína vö-zlu,
og liófust réttarhöld morguninn
eftir. Vár ’þeim hvii.a s'eþpt, ér
íslendingarnir höfðu borið rítni,
en blökkumennintir tveir eru
enn í varðhaldi,' en sá -’þriðji á'
spítala. Rannsókn ,er enn. mjög
fikammt á veg komið, en verð-
ur haldið áfram næstú. daga,'
og munu almenningi birtar nið-
úrsföðurC' þar að' kemúr.
Héf hafa gerzt alvarlegir at-
burðir, og kemur hér enn
glöggt í Ijós blessun hernáms-
ins. Munu þau mál öll verða
rædd nánar hér í blaðinu næstu
daga.
Orloí
heim aftur á sunnudagskvöld.
Þeir, sem þess óska geta dvalið
.vfir vikuna.
Isafjarðardjúp:
Lsambandi við héraðsmót að
Reykjum við ísafjarðardjúp,
verður farið til Arngerðareyrar
kl. 9.00 á iaugardagsonorgun og
komið aftur aðfaranótt mánu-
dags 11. ágúst. Farið veröur
bátum frá Arngerfíareyri til
Reykjaness.
Þjórsárdalur:
Þá er einnig farið í Þjórsár-
dal. Lagt verður af stað kh,
14.00 á laugardag og ekið í
Ásólfsstaðaskóg um kvöldið. A:
sunnudag verður farið að Hjálp
og í G.jána, skcðaðar rústirnar
að Stöng og fleiri staðir. Ekið'
heim um Hreppa og Þingvelli
og stanzað við Valhöll um
kvöldið.