Þjóðviljinn - 12.10.1952, Blaðsíða 5

4) _ ÞJÓÐVILJINN — Sunnudagur 12. október 1952
Sunnudagur 12. október 1952 — ÞJÓÐVILJINN — (5
llJÓÐVIUINN
Útgefandi: Sameiningarflokkur alþýðu — Sósíalistaflokurinn.
Ritstjórar: Magnús Kjartansson, (áb.) Sigurður Guðmundsson.
Fréttastjóri: Jón Bjarnason.
Blaðamenn: Ásmundur Sigurjónsson, Magnús Torfi Ólafsson,
Guðmundur Vigfússon.
Auglýsingastjóri: Jónsteinn Haraldsson.
Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðustíg
19. — Sími 7500 (3 línur).
Áskriftarverð kr. 18 á mánuði í Reykjavík og nágrenni; kr. 18
annarstaðar á landinu. — Lausasöluverð 1 kr. eintakið.
Prentsmiðja Þjóðviljans h.f.
______________________________________________________✓
Bretar þakka fyrir sig
Staðreyndir þær sem Þjóðviljinn birti I gær um framlag Is-
lendinga til að halda lífi í brezku þjóðinni á styrjaldarárunum
ættu að verða hverjum manni hugstæðar. Á þeim tíma færðu
íslenzkir sjómenn Bretum þrjá fjórðu af öllum þeim fiski sem til
landsins barst, og þá mátti vissulega ekki miklu muna að brezka
iþjóðin stæðist ofsann af árásum nazista, og matvælaskammt-
ur hennar mátti ekki tæpari vera. í þessum ferðum sátu þýzkir
kafbátar og þýzíkar morðvélar stöðugt um islenzku togarana og
málalok þeirrar baráttu urðu þau að fimmti hver togari fórst;
sumir með allri áhöfn, því þýzku nazistarnir voru vandvirkir og
léku sér að því að myrða með skothríð þá sjómenn sem björg-
uðust á fleka af sökkvandi skipi. Mannfall Islendinga í þessum
hildarleik —- í þessari baráttu til að hjálpa brezíku þjóðinni —
varð mun meira að tiltölu en allt mannfall Banaríkjanna í
styrjöldinni.
Þeir sem þekkja brezka auðvaldið munu ekki hafa gert sér
neinar vonir um að ÍSlendingar fengju þakkir brezkra ráðamanna
fyrir framlag sitt, en hins mátti vænta að íslenzku slkipin fengju
áð njóta jafnréttis. Einnig það reyndist skammsýn tálvon. Það
(kom brátt í ijós að brezkir ráðamenn vildu langtum heldur hafa
samskipti við þýzku nazistana sem gert höfðu sitt til að útrýma
öllum íslenzkum togarasjómönmnn meðan þeir lögðu fram orku
sína í þágu brezku þjóðarinnar. Brezkir og bandarískir auðhring-
ar lögðu fram stórfé til að koma upp miklnm þýzkum togaraflota
sem senda skyldi til Islands til að ræna íslenzku þjóðina dýrmæt-
ustu eign sinni. Og senn kom að því að þýzku togararnir —
skipaðir áhöfnum sem þjálfast höfðu í þýzkum kafbátum á styrj-
áldarárunum — fengu forréttindi um löndun í brezíkum höfnum,
voru afgreiddir hindranalaust, meðan íslenzku togararnir fengu
að bíða, helzt þangað til farmur þeirra var orðinn hálfeyðilagður.
Og nú er verið að gera enn hagstæðari samninga við Þjóðverja
en algert bann lagt við að íslenzkir togarar séu afgreiddir.
Tilefni þessara síðustu aðgerða gefa ekki síður ljósa mynd af
ráðamönnum brezka heimsveldisins. íslendingar hafa friðað fyrir
sjálfum sér og öðrum örlítinn hluta af þeim fiskimiðum sem eru
fckýlaus eign Islendinga, hvort sem á það er litið frá siðferðilegu
eða þjóðréttarlegu sjónarmiði. Þessi litla aðgerð er aðeins skref
til að vernda sjálfa undirstöðuna að lífsbjargarmöguleikum ís-
lenzku þjóðarinnar. En jafnvel þetta gátu brezku útgerðarkóng-
amir eklri þolað. Þeim nægir e'kkert minna en að eyðileggja fiski-
mið Islendinga algerlega, þurrausa þessa auðlind lítillar þjóðar.
Enginn þjófnaður er brezka heimsveldinu of lítilmótlegur.
En þetta ikúgunarveldi er nú að liðast í sundur. Litlar þjóðir
hafa á undanförnum árum sótt rétt sinn í hendur Breta, og
fordæmi þeirra er Islendingum styrkur og hvöt. Það eitt spáir
illu að íslenzku þríflokkablöðin hafa gert sig sek um furðulegan
heimóttarskap í sambandi við þetta mál, líkast því sem þau væru
málgögn brezika kúgunarvaldsins, þótt það sé raunar engin
nýlunda.
Mikið í hufi
I Alþýðusambandskosningunum er barizt um það hver verði
lífskjör og völd verkalýðshreyfingarinnar næstu árin. Þau f jögur
ár, sem þríflokkarnir hafa staðið að hinni svörtu samfylkingu
sinni, hafa mótazt af síminnkandi virðingu heildarsamtakanna og
síversnandi lífskjörum alls vinnandi fólks. En fögnuður auð-
mannastéttarinnar yfir þessari þróun hefur verið ódulinn, og
enn sem fyrr leggur hún ofurkapp á að hinir þægu þjónar hennar
haldi aðstöðu sinni.
Aðferðir hinnar svörtu samfylkingar eru í samræmi við mál-
staðinn. Hvar sem því verður við komið er beitt bellibrögðum,
fölsunum og ofbeldi. Dæmið um rakarasveinafélagið er þar mjög
góð mynd um siðleysið, en hliðstæðum aðferðum hefur verið beitt
í f jöldamörgum félögum öðrum. I mörgum smærri félögum hefur
tugum manna verið neitað um félágsréttindi, og dæmin um hús-
mæðrafélag Alþýðuflokksins og Sjómannafélagið eru alkunn.
En þrátt fyrr öll þessi bellibrögð hafa úrslit kosninganna
hvarvetna orðið á eina lund. Fylgi sameiningarmanna hefur vaxið,
og víða svo mikið að samfylking afturhaldsflokkanna þriggja
hefur tapað fulltrúnm sínum. Hér í Reykjavík er t. d. meirihluti
sameiningarmanna í fulltrúaráðinu öruggur. Andspænis þeirri
staðreynd hafa þríflokkarnir hins vegar boðað nýjar ofbeidisað-
gerðir og upptöku nýrra gervifulltrúa.
Lokaspretturinn í Alþýðusambandskosningunum sker úr um það
hvort afturhaldið þorir að framikvæma þessi áform sin. Þess
vegna er mikið í húfi að sókn sameiningarmanna móti einnig
úrslitin í dag og á morgun, stærstu félögin geta ráðið miklum
úrsiitum fyrir samtökin öll.
Heigidagslaeknlr er Ólafur Jó-
hannsson, Njálsgötu 55. Sími 4034.
Fastir liðir eins og
venjulega. — Kl.
11:00 Morguntón-
leikar. 14:00 Messa
r, .* v, w r , ,,, Ti ‘ Laugarneskirkju.
,,J8yrgiö nana, hun er oi bjort — ve never seen 15:15 Miðdegistóm. i8:3o Bama-
a real communist" 2LV2SÍZ SS, fZ
MOSS SKRIFAR: — Kæri
Bæjarpóstur! Loksins kom að
þvi, að Þórbergur Þórðarson
hlyti viðurkenningu frá þjóð
sinni — og mundu margir
kalla það vonum seinna, en
það munaði þá líka um viður-
kenninguna þegar hún kom —
sbr. Morgunblaðið 8.10. þ. á.:
„níðhöggur, sem nagar ræt-
ur þjóðskipulags okkar og
reynir að eyðileggja afkomu-
möguleika almennings“. Þetta
er viðurkenningin, sem sá
maður fær, sem fórnað hefur
öllum tækifærum til persónu-
]egs frama og hagnaðar á alt-
ari þeirrar einu hugsjónar,
sem llf hans hefur verið helg-
að -— komu guðsríkis á jörð-
inni og friðar og velþóknun-
ar meðal mannanna barna.
Þegar svo Þórbergur leggur á
gamals aldri land undir fót,
ur einn íslenzkur veitti því
- elski og Fritz Weisshappel): 20:35
Erindi: Umhverfis jörðina í þjón-
athygii að hermaður semustu kristnibo5s (Arthur Gook
hann þekkti litið eitt gaf hon- kristniboði). 21:05 Frá fimmta
urn gætur. Eftir stundar- móti norrænna kirkjutónlistar-
korn bað hermaðurinn Islend- manna: Dönsk kirkjutóniist. Finn
inginn að finna sig út undir Viderö leikur á orgel; Einar Krist-
vegg og var all- jánsson, Guðmundur Jónsson og
laumúle°llr á Dórrikirkjukórínn syngja. 22:05
svip. Erindið var Danslö& <P»-> til 23:30.
að biðja hannum
að gera fyrir sig Útvarpið á morgu"
lítilræði. Hann Fastir liðir eins og- venjulega.
bað hann um að KL 20:20 Utvarpshljómsveitin: a)
, __ - Þrir dansar úr óperunni Selda
koma með ser i brúðurin eftir Smetana. b) Helgi_
bæmn og syna ser nokkuð sögn nr 4 eftir Dvorák 20;00
Sém hann hafði aldrei séð. Um daginn og veginn (frú Gerð-
„I’ve never seen a real comm- Ur Magnúsdóttir). 21:00 Einsöng-
unist“. Hann hafði aldrei séð ur: Ásiaug Sigurgeirsdóttir syng-
ósvikinn kommúnista, en nú ur; Fritz Weisshappel leikur und-
langaði hann til þess. Auðsýni- ir- 21:13 Yfir Klettahálsinn; ferða-
lega hafði hann ekki lesið sa^a fra Vestfjörðum; fyrri hluti
greinamar í Look um árið (Matthías Jónasson kennari). 21:40
___. _______Tonleikar (pl.): Ballett úr laga-
j.How to spot a commumst , „ .... , &
, „ „ _ Utokknum i„Krist]an konunguif*
og vom þar 10 aðferðir til eftir Sibelius. 21:E
... . ___ _______ ___50 Búnaðarþátt-
i þetta sinn alla leið austur þess að þeickja það skelfilega ur: Hýsið búvélarnar (Einar Ey~
til vöggu menningarinnar. hins fólk. En svo kunna ekki allir feiis ráðunautur). 22:10 „Désirée",
Bandaríkjamenn að lesa, ekki saga eftir Annemarie Seiinito
mikla Kínaveldis, trúr þeirri
kenningu sinni, að sannleikur-
inn einn megni að gerá menn
frjálsa, þá heimtar það blað,
sem er blygðunarlausastur
fulltrúi þeirrar manntegundar,
er gert hefur sannleiksást og
sannfæringu að verzlunarvöru,
að þessi auðmjúki lærlingur
meistaranna og óþreytandi leit
andi sannleikans sé sviptur
þeim skammarlega lága styrk,
sem hann hefur notið frá því
einu sinni LOOK.
(Ragnheiður Hafstein les.)
Bústaðaprestakall
Kosningaskrifstofur stuðnings-
manna séra Gunnars Árnasonar
eru: Fyrir Bústaðasókn í Bjark-
arhlið við Bústaðaveg símar 4317
og 3000 (bítasimi). Fyrir Kópa-
vogssókn að Hlíðarvegi 9 sími
80471 og 6451 (bílasími).
Háteigspréstakall
Kosningaskrifstofa
stúðninga-
Kosjilngasimar séra Helga Sveins-
sonar eru þéssir: Bútaðasókn,
opinbera, og helzt bannað að Sunnudagur 12. október (Maximili- 80932; bílasími 6940. _ Kópavogi-
fara Úr iandi til að leita anus). 284. dagur ársins. — Tungl sókn, 1186; bítasími 80624.
sannleikans. Sennilega veit 1 hásuðri ki. 7.38 — Háflæði kl.
þessi maður, sem kallar sig 12:25 Lágfiri kl. 18:37.
skattborgara áf öllum þeim al- , ,.
voruþrungna hatlðleika, sem Esja fór frá Akureyri síðdegís manna séra Jóns Þorvarðarsonar
samvizkuprangarar einir og j gaer á vesturleið. Herðubreið fer er á Háteigsvegi 1. Upplýsingar
níðhöggar sanrileikans geta frá Reykjavik á morgun austur um kosningarnar eru gefnar í
lagt í það orð, að engum ÍS- um land til Siglufjarðar. Skjald- síma 80380, bíiasími 1467 (tvær
lenzkum manni verður trúað breið er á Húnafióa. Skaftfelling- linur).
skilyrðislausar af öllum lands- ur fer frá Reykjavik á þriðju-
lýð en einmitt Þórbergi, daginn fil Vestmannaeyja. Baldur Kosningaskrifstofa
hvaða fréttir sem hann kann K®_ykjavlk a morgrun fil stuðningsmanna séra Páls Þor-
að flytja þarna að austan.
Nú er ekki svo að skilja, að
það sé neitt ný bóla, að Morg-
unblaðið hef ji hatramar árásir
á þá fulltrúa íslenzkrar menn-
ingar, sem mestrar virðingar
njóta meðal allra, sem þora
Stykkishólms.
steinssonar er i Holts-apóteki við
1 gær voru gef- LanSholtsveg. Þangað eru þeir
boðaðir sem vinna vilja að kosn-
ingu séra Páls. Skrifstofan er op-
in i dag kl. 2—10.
in saman x
hjónaband ung-
frú Halla Hall-
grímsdóttir,
stud. phil., og
Rafmagnstakmörkunin í dag
að eiga sannfæringu og lifa Óli Kr. Guðmundsson. stud. med. Kliðarnar’ Norðui-mýri, Rauðai-
ioe oft oo- tiðum að svelta) Heimili ungu hjónanna verður ar oItlð- Tumn, Teigarmr, íbuðar-
(Og Ott 0o tlíum að sveita) = J hverfi við Laugarnesvcg að Klepps-
fynr hana. En mikill hlytur að Hja‘laveffl vegi og svæðið þar norðaustur af.
ótti þessara virðulegu skatt- _ . . . T w-*-_____• T*
borgara að vera við það, sem uj^,. Bími^Tðll y ja U Rafmagnstakmörkunin á morgun
er að gerast þarna austur Austurbærinn og Norðurmýri,
frá (og raunar nær okkur en Lækna^rðstofan Austurbæjarskól-
það), Og þeir vita manna bezt, anum. Sim! 5030. Kvoldvorður og a5 vestan og Hringbraut að sunn-
að óhjákvæmilega skellur líka aæturvörður. an.
yfir þá áður en lýkur, þegar
gripið er til þeirra örvænt-
ingarráða, að heimta að hrein-
hjartaðasta sannleiksleitanda
þessa lands sé bannað með
iögum að kynna sér sannleik-
ann. Já — byrgið hana, hún er
of björt------En er nú ekki
kominn tími fyrir íslenzka al-
þýðu til að spyma við fótum,
og mótmæla slíkri „menning-
arstarfsemi“ ? Þa ð getur hún
gert t. d. með því að hætta
að kaupa þau blöð, er gera sig
sek um slíka b’aðamennsku,
og þó blaðakosturinn sé bur-
geisum Sjálfstæðisflokksins
mikils virði, þá er þó og verð-
ur pyngjan þeirra guð, og ef
allir þeir, sem fvririita og for-
dæma slika blaðamennsku.
hættu að kaupa Morgunb'aðið,
bá er engin hætta á öðni, en
það hefði tilætluð áhrif.
Moss.
a
Islandi
Fyrir nokkru gerðust þau
tíðindi í siðferðismálum á Is-
landi, að sett var blátt bann
við orðinu dans í tilkynning-
um íslenzka útvarpsins. Vöktu
tíðindi þessi að vonum milda
athygli, enda orsakaði bann-
ið harðar deilur milli tveggja
opinberra stofnana, og keppt-
ust þær um að senda frá
sér fræ&ilegar yfirlýsingar í
málinu. Lýsti útvarpsráð yfir
þeirri skoðun sinni, að hvergi
annarsstaðar en hjá sér væri
valdið til að banna dans eða
yfirleitt nokkurt sérstakt orð í
útvarpinu, en á hinn bóginn var
því haldið fram af hálfu ríkis-
stjórnarinnar, að ráðið hefði
íbrugðizf skyldu sinni með því
að vera ekki fyrir löngu búið
að banna þetta orð, og þess
vegna væri sjálfsagt og rétt af
ráðherra að skerast í leikinn.
Vitnuðu aðiljar óspart í gildandi
reglur og ákvæði máli sínu til
stuðnings, og mátti öllum vera
rækslu útvarpsstöðvar sinnar á ) Greinargerð íyrir til-
Keflavíkurflugvelli fyrir tæpu '
ári, og nú er svo komið að
meginþorri ungs fólks hér í
Reykjavík og nágrenni hlustar
að staðaldri á dagskrá þessarar ,, _ _ ,
stöðvar, en sinnir lítt sem ekki ^ÍSStjomÍnilÍ dð StoÖVd(
dagskrá hinnar íslenzku. Þarf | rekstur bandarísku Út-1
ekki langa rannsókn til að upp-
'iögu Jónasar Árnasonar<
Jog Einars Olgeirssonar <
>um að Alþingi íeli rík-
götva þennan ömurlega sann-
leik. Þar sem skólafólk situr
saman í frístundum sínum, er
hermannaútvarpið meðal hinna
vinsælli umtalsefna. Komi mað-
ur í Verksmiðju eða á annan
fjölmennan vinnustað, eru allar
líkur til, að á móti manni hljómi
tónar þess. Á sjoppum og öðr-
um skyldum veitingastöðum
glymur það frá morgni til
kvölds. — Sá helmingur ís-
lenzks æskufólks, sem dvelst
hér í Reykjavík og nágrenni,
er undir stöðugum áhrifum frá
dagskrá bandarísku útvarps-
stöðvarinnar, en fussar gjarnan
við og grettir sig, þegar fyrír
ljóst, að báðum gekk öðru kemur, að viðtæki er stillt á
fremur til virðingin fyrir lands-
lögum, eins og vera ber. Skal
ósagt látið, hvor hafði meira
til síns máls, en hitt er víst,
að nú heyrist ekki lengur
minnzt á dans í tilkynningum
íslenzka útvarpsins, og þar með
hefur þjóðinni eflaust verið
imjakað drjúgan spöl nær því
marki að verða siðferðislega
hólpin.
Siðferðileg sókn í ótvarps-
málum.
Þó er hér því miður sá galli
á, að eins og stendur virðist
vafasamt, að siðferði þjóðarinn-
ar frelsist í einum saman til-
ikynningum íslenzka útvarpsins.
Auk hins íslenzka er nefnilega
starfrækt í landinu útvarp er-
lendra manna, og þessir erlendu
menn eru síður en svo pössun-
arsamir á að bægja orðinu dans
né öðrum þtvílikum gleðskap frá
hljóðnema sínum, þvert á móti
virðist þetta vera þeim hug-
stæðara umtalsefni en flest ann-
að, enda mun háttvirt ríkis-
stjóm ekki hafa talið það sam-
rýmast æðri kurteisi að tmfla
þá með kvabbi um hlýðni við
gildandi reglur og virðingu
fyrir landslögum. — Nú lítur
hins vegar út fyrir, að ríkis-
stjómin sé komin í sókn á sviði
siðferðislegra útvarpsmála, og
því er hér aftur flutt ofanskráð
tillaga (sem flutt var á sein-
asta þingi, en fékkst ekki
rædd), í trausti þess, að sóknin
haldi áfram.
Æskan er undir stöðugum
áhrifum hermannaútvarpsins.
Bandaríkjamenn liófu starf-
„Útvarp Reykjavík“ í áheym
þess.
Kjaftshögg og byssuskot.
Hugsandi menn munu gera
sér grein fyrir því, hver alvara
er á ferðiim, þegar útlendingar
hafa náð slíkum tökum á and-
legu viðhorfi æskunnar. Afleið-
ingar þessa fyrir íslenzkt þjóð-
erni mundu vera ærið háskaleg-
ar, jafnvel þó að til sæmilegrar
menningar mætti teljast, en
eins og málinu raunverulega
háttar, er ekki ofsagt, að hér
sé um að ræða hinn ægilegasta
voða. Það næsta, sem hermanna-
útvarpíð kemst góðri menningu,
er ein eða tvær sinfóníur á
simnudögum; þess á milli er
dagskrá þess fyllt með allskon-
ar iéttvægan skrýtluskap, en þó
f.yrst og fremst fáránlega leik-
þætti, þar sem rás viðburð-
anna lýsir sér einkum í dynkj-
um þeim og hvellum, sem verða,
þegar fólk er slegið hnefahögg
í andlit eSa skotið til bana. Er
ekki einu sinni svo vel, að
hlustendur geti af þessu numið
sér til gagns hina göfugu ensku
tungu, því orðsins list rís þarna
yfirleitt ekki upp fyrir slangur-
yrði götunnar og andlausasta
þvaður.
„Ríkisstjórnin hefur einkarétt.“
En á meðan æskulýður okkar
elst upp i þessu andrúmslofti,
starfar íslenzka útvarpið af há-
tíðleik og festu með fornsagna-
lestur og erindi gáfaðra manna
sem tákn þess, að við erum sér-
stök menningarþjóð. Og stjóm-
arvöldin eru vel á verði; orð-
ið dans hefur til dæmis verið
varpsstöðvarinnar á
Keílavíkurílugvelli.
útlægt gert úr tilkynningum
þessarar ágætu stofnunar —- í
samræmi við gildandi lög og
reglur.
Séu nú hinsvegar reglur
þessar og lög athuguð nokkru
nánar, verður Ijóst, að þau
gejuna ýmis fleiri merkileg á-
kvæði, og stendur þar m.a.þetta:
„Ríkisstjórnin hefur einlia-
rétt til að reka útvarp á Is-
landi“. Það kemur sem sé upp
úr dúmum, að ríkisstjómin
fullnægir ekki fyrirmælum við-
komandi laga með því bara að
banna orðið dans í tilkynning-
um íslenzka útvarpsins, heldur
skal hún einnig gæta þess, að
engum öðrum en henni sjálfri
haldist uppi að reka hér út-
varp. Henni ber m. ö. a. lög-
um samkvæmt að stöðva rekst-
ur bandarísku útvarpsstöðvar-
innar á Keflavíkurflugvelli. Og
ef ske kynni, að enn þætti ekki
nóg upp talið um nauðsyn slíkr-
ar aðgerðar, skal þess getið
til viðbótar, að í útvarpi sínu
eru bandarísku hermennirnir
alltaf að tilkynna dans og ann-
an slíkan gleðskap; þetta er
bókstaflega það eina sem þeir
tilkynna; og láta jafnan glöggt
á sér skiljast, að íslenzkar
stúlkur séu sérstaklega vel-
komnar á dansleiki þeirra.
Gætu jafnvel vaknað gran-
semdir um, að sá, sem bannar
orðið dans í útvarpi íslendinga,
en lætur það afskiptalaust í út-
varpi bandarískra hermarma
reyni að efla hina síðamefndu
ril sigurs í' baráttunni við þá
fyrrnefndu um hylli íslenzkrar
kvenþjóðar. Slíkar grimsemdir
eru þó að sjálfsögðu tilhæfulaus-
ar og sem betur fer hægur vandi
fyrir ríkisstjómina að hrinda
beim af sér með skjótri fram
kvæmd þess máls, sem í ofan-
skráðri tillögu felst.
Ungir Framsóknarmeun
álykta.......
Síðan tillaga þessi var flutt
í fyrra, hafa ýmsir aðilar tekið
málið til meðferðar, þ.‘ á. m.
ungir Framsóknarmenn. Á 5.
sambandsþingi sínu, 14.—17.
Framhald á 6. síðu.
LanghoHsprestakall
STUÐNINGSMENN
séra Jóhanns Hlíðar
haía kosningaskriístoíu í Efstasundi 72
SÍMAR: 6404 — 1298 — 5940
Þeir, sem vilja vinna aS kosningu séra Jóhanns.
eSa aðstoða á kjördegi, hafi samband viS kosn-
ningaskrifstofuna
Hcsilð þér dhugað
að með því að kaupa
i:
neyzluvörur yðar
í heilum sekkjum
eða kössum,
sparið þér fé?
Kynnið yðar verðiS

MRNIÐNAÐARMENN
Vantar rennismið og vélvirkja. Einnig koma til greina
hverskonar jámiðnaðarmenn. Nýr fyrsta flökks renoi-
bekkur.
Upplýsingar hjá Jóni Valdimarssyni, Ytri-Njarðvík, á
vinnutíma í síma 250, Keflavík.
ílandavimiu- •
námskeiS
Handavinnudeild Kennara-
skólans, Laugaveg 118, efnirí
til 3ja mánaða námskeiðs
handavinnu. Keunslugjald)
verður kr. 50.00. Kenndur^
'verður einfaldur fatasaumur)
' og útsaumur. Upplýsingarj
iverða gefnar í síma 80807
næstu daga 'kl. 9—3.
SVO BAR við á Keflavíkur-
flugvelli nýlega, að starfsmað-
rr: bö=rfiu. því þeir vissu ekki
p-n i'vonime'rin þeir ættu að standa. —
Nú bevar hefur dre?rið miöa veruíega
úr skeft.atekfunum, hélt Baktíar áfra.m.
Þr-ssi Hússetn Húslia hefur blindað herra
vorn. Hvenjig fer þetta?
Hn.nn segir honum að sköttunum sé af-
Jótt aðeins til bráðabirgða, og síðar verði
þeir hækkaðir þeim mun meira. Emír-
inn trúir honum, en við vitum að það
er létt af afnema sltatta, erfitt að ieggja
þá á. Fó!k má elcki venjast á að trúa að
það eigi sjálft peninga sína.
I-Iafl það eitt sinn notað þá fyrir sjálfa
sig vi‘1 það halda því áfram. Fjárhirzla
r'kisins tæmist; og við, hirðmenn emírs-
ins, verðum gjaldþrota. I staðinn fyrir 20
konur verðum við að nægjast við 2, klæð-
ast tötrum fyrir silki, borða snarl fyrir
krásir.
Þetta er þáð sem hinn nýi vitringur,
Hússein Húslía, hefur í hyggju; og sá
sem ekki sér það er blindur, og vei hon-
um. — Þannig talaði Baktíar og reyndi
að æsa hirðmennina upp, en viðleitni
hans varð árangurslaus. Hússein Húslía
naut æ meiri hyili emírsins.
Framhald af 1. síðu-
fyrir frjálsan gjaldeyri, enda
sé lágmarksverð miðað við
sama verðlagsgrundvöll. —
Þyki þörf á slíjcu, skal það
hámarksverð auglýst sem al-
mennt smásöluverð viðkom-
andi vörutegunda.
Afhenda skal gjaldeyris-
eftirlitinu sölu- og kaupreikn-
inga allra slíkra vöruskipta,
og er því skylt að athuga að
eigi sé framinn gjaldeyris-
flótti með slíkum vömskipt-
um.
5. Ríkisstjórninni heimilast að
banna innflutning á vissum
vöruflokkum, sem þjóðin er
ekki talin hafa efni á að
flytja inn, og skal hún fyrir
1. desembsr ár hvert birta
skrá yfir þá vöruflokka, sem
bannað er að flytja inn á
komandi ári. Má ríkisstjóm-
in siðar á því ári fella niður
bann á einstökum vöruflokk-
um. en ekki bæta nýjum við.
6. Hver sá, sem flytur út vöru-
tegund, sem áður hefur ekki
verið flutt út frá la.ndinu,
skal hafa sama rétt og fyrir
er mælt í 4. töluiið og sömu
skyldur.
Frumvarpinu fylgir ýtarleg
greinargerð sem nánar verður
rakln síðar í blaðinu.
Framhald af 1. síðu.
Zinn sagði, að hann hefði
fengið vitneskju um þennan
fé’agsskap 2. október. Banda-
ríska hcrstjómin viðurkenndi,
áð félagsskapnum hefði verið
falið þnð hlutverk ef til styrj-
a’dar ksetni að fremja skemmd-
arverk að baki vígHnunnar, en
hélt því fram að ákveðið hefði
verið að leysa hann upp cg
banú hefði verið lagður n'ður
í september’ok. — Ilerríiórnm
hefði nú ákvéðið að rannsaka
hve mikið bandarískir liðafor-
ingjar hefðu vitað um félags-
skapinn og þá starfsemi hans
-em beint var gega þýskum só-
síaldemokrötum. ,