Þjóðviljinn - 05.02.1953, Blaðsíða 4

4)
— ÞJÓÐVILJrNN
'mt
j ♦VnvCfi^K
Fimmtudagtir 5. februar 1953'

t—.Fimmtudagiir 5. íebrúar J953 ~ ÞJÖjÐVILJpíN -- (5
/
þJÓOVILJlNN
Ötgefandl: Bamelningarflokkur alþýðu — SÓBÍallataflokkurlnn.
Ritstjórar: Magnús Kjartanason (áb.), SlgurSur Guðmundsson.
Fréttastjórl: Jón Bjarnason.
BlaSamenn: Asmundur Sigurjónsson, Magnúa Torfi Ól&fsson,
GuSmundur Vigfússon.
Auglýsingastjóri: Jónsteinn Haraldsson.
Ritstjórn, afgreiðsla, auglýslngar, prentsmiðja: Skólavörðustig.
19. — Síml 7500 (3 línur).
Áskriftarverð kr. 18 á mánuði i Reykjavík og nágrennl; kr. U
Annara staðar á landinu. — Lausasöluverð 1 kr. eintakið.
Prentsmiðja Þjóðviljans h.f.
AB-menn og íslenzkur her
Fyrir kosningar 1946 hengdi AB-flokkurinn langan
oorða utan á Alþýöuhúsið meö mikilli áletrun, svohljóð-
andi: „Kjósið á móti afsali íslenzkra landsréttinda —
XA“. BorÖi þessi og kjörorð hans voru í samræmi við
annan áróður flokksins fyrir þær kosningar, kosninga-
stefnuskrána, skrif AB-blaðsins og ræður (þeirra frambjóð-
enda sem mest var hampaö framan í þjóðinni.
Að afloknum þessum kosningum tóku svo þingmenn
AB-flokksins sem kosnir voru með XA fyllsta þátt í þvi
aö selja af höndum íslenzk landsréttindi og notuðu til
þess þau atkvæöi sem létu hafa sig til aö trúa kjörorðinu
á boröanum fræga.
29. marz 1949 nokkru fyrir kosningar það ár, hélt
jitari AB-llokksins, Gylfi Þ. Gíslason, ræöu á Alþingi og
komst m. a. svo áö oröi:
„Ég var og er þeirar skoöunar, aö ísland sé ekki í
beinni hættu af hernámi Rússa, þótt styrjöld brytist út
milli þeirra og Bandaríkjaima. Ég taldi því og tel enga
ástæðu til hervarna hér á landi, sem betur fer, því aö
sjálfir höfum viö enga getu til aö koma þeim upp og enga
getu til aö stofna þann her, er gæti variö landiö árás, en
af setu erlends hers í landinu á friöartímum mundi
stafa stórkostlegur þjódcrnisháski. íslenzkri tungu og ís-
ienzkri menningu hlvti að verða stefnt í voða, ef hér
yrði erlendur her að staðaidri, og sjálfstæði landsins yröi
nafnið eitt, ef aðrar þjóðir kæmu sér upp víggirðingum
og gættu þeirra.
„íslendingar eiga aö halda fast viö algert vopnleysi
sitt, bæði í friði og ófriöi. Þeir eiga aldreii aö segja nokk-
urri þjóð stríð á hendur, aldrei heyja styrjöld gegn nokk-
urri þjóö.
„íslendingar eiga og aldrei að leyfa erlendum her dvöl
í landinu á friðartímum og aldrei þola þar neinar erlendar
herstöðvar enda er iandfræðileg lega landsins þannig, aö
á slíku er sem betur fer ekki þörf til varnar landinu gegn
árás úr þeirri átt sem ísland mundi fyrst og fremst óttast.
HiÖ aukna öiyggi sem af því leiddi myndi og hvergi
nærri vega gegn þeirri gífui'legu hættu, sem slíkt hefði í
för með sér fyrir sjálístæði og þjóðerni íslendinga, tungu
þeirra og menningu'-.
★
AÖ afloknum kosningum, í upphafi árs 1951, settist þessi
sami Gylfi Þ. Gíslason á leynifundi meö þingmönnum þrí-
ílokkanna til þess aö samþykkja skilmálalaust hernám
íslands og leggja blessun sína yfir allar þær afleiöingar
sem hann hafði varaö mest viö — fyrir kosningar. Á
þessum sömu fundum var Hannibal Valdimarsson, núv-er-
andi formaöur AB-flokksins, en hann haföi haldiö enn
harövítugri ræður en Gylfi, meðan kosningarnar voru
i deiglunni Báöir þessir þingmenn felldu tillögu frá Finni
heitnum Jónssyni um aö þing yröi kvatt saman til aö taka
ákvörðun um hernámiö. BáÖir þessir þingmenn notuöu
atkvæði þau sem þeiv höföu aflaö sér meö ræöum gegn
•hernámi til þess aö tryggja hernáminu framgang.
Enn líöur að kosningum og enn þykist AB-flokkurinn
hafa tekiö afstööu í máli sem er í nánustu tengslum viö
Jandráðasögu síðustu ára. Nú ræöa stjórnarvöldin um
nauðsyn þess aö koma upp ísl. her, selja Bandaríkj-
unum íslenzkan æskulýö fyrir dollax’a. AB-flokkurinn tek-
ur enn upp gamla aöferö, segist vera mjög andvígur her-
stofnun. Formaður flokksins og ri.tari halda um þaö ske-
Jeggur ræður hvei’su alvariegar afleiðingar sá verknaöur
myndi hafa, AB-blaÖiÖ birtir um það margar greinar, og
eflaust kemur bráðum boröi utan á Alþýöuhúsiö: „Kjósið
á móti íslenzkum her — XA‘!.
En hvaö gerist eftir kosningar? Hér skal engu spáð. en
eru sporin sem hræöa ekki nægilega gi-.einileg? Er nokkur
sem þorir að trúa heilindum þeirra manna sem tvívegis
hafa leikið leik loforða og svika á ódrengilegasta hátt? Er
nokkur andstæðingur íslenzks hers sem þoiir aö eiga mál-
stað sinn í höndum Hannibals Valdimai-ssonar og Gylfa
Þ. Gíslasonar, þegar iþeir verða kallaðir á leynifund næst. i
Númeraskipti — Haíið samband við Bæjarpóstinn
ir frekari óþægindum en orð-
ið er. Sogamýrarmaður
SOGAMÝRARM AÐUR skrifar:
Nýlega hefur verið skipt um
öll húsnúmer við Sogaveg.
Hefur þetta valdið nokkrum ★
ruglingi og óþægindmn, menn
fara húsavillt, fá sendingar og „AL.VEG er þetta voðalégt með
reikninga sem Sðrum eru ætl- Bæjarpóstinn“, sagði kona ein
aðir osfrv. Við sem við veg- fyrir skömmu, .,hann kemst
inn búum skildum ekki fylli-
lega hver er tilgangurinn með
þessari breytingu, en þvertók-
um þó ekki fyrir, að hún eigi
sér einhverjar gildar orsakir.
Þó skiljum við enn minna í
þvi hvað veldur að ekkert
hefur verið tilkynnt um þessa
breytingu, hvorki gerð heyrin-
kunn fyrir eða eftir. Mér
skilst að það sé bæjarverk-
fræðings að auglýsa þesskon-
ar breytingar og væri betur,
að það væri gert svo að ibúar
við Sogaveg verði ekki fyT-
ekki lengra en frá Tjörnimii
niður að höfn“„ Það kann að
vera eitthvað hæft í því að
Bæjarpósturinn sé ekki nógu
viðförull. Fyrir tilstilli alþýð-
unnar í landinu (og að nokkru
leyti Vísis) er nú stigið mik-
ið spor í útgáfu þessa hlaðs.
Alþýðan hefur af fátækt sinni
lagt mikið að sér svo að
stækkun Þjóðvilians mætti
takast. (Vísir hefur nær
sprungið). Þjóðviljinn er eina
málgagn alþýðimnar og henn-
ar eign. Eins og hún hefur
lagt fé í þetta fjölmenna
hlutafélag, þarf hún einnig að
leggja nokkuð að mörkum svo
að frágangur blaðsins megi
verða sem beztur.
Tengsl blaðsins við lesendur
þurfa að vera sem nánust.
Þegar hefur verið skorað á
fólk að hafa nána gát á því
sem fréttnæmt má teljast og
hafa samband við blaðið þar
iim. Bæjarpósturinn er fyret
og fremst rödd lesenda. Þar
er bréfmn ætlaður staður og
þar er rúm fyrir álit les-
enda á því sem betur fer e-ða
miður í þessu þjóðfélagi.
Það er ekki alltaf naúðsynlegt
að skrifa. Það getur verið nóg
að vekja athygli Bæjarpósts-
in á þvi sem hann hefur ekki
komið auga á á leið sinui
frá „Tjöminni niður að höfn“.
(’Semsé síminn).
LESENDUR góðir, liggi ykkur
eitthvað á hjarta, þá undrizt
ekki hversvegna Bæjarpóstur-
inn tekur ekki einmitt það
mál til meðferðar heldur
skrifið línu eða talið við hann.

Hátekjumenn elp ú njóta fjölskyldu-
bótanna sem verkamenn knúðu fram
Felldar tillögur sósíalista ó Alþ. að hcekka
í þess stoð ellilaun og örorkubœtur
Við 2. umræðu frumvarpsins um bi,eytingarnar á almanna-
trjgginguniim flutti Jónas Ámason sripaðar tillögur og Finn-
bogi R. VaJdímarsson flutti í Efrideild, um að kækka örorku-
Lætur og ellilaun. — Við atkvæðagreiðsluna feiidu stjórnar-
flolikamir tillögurnar, og greiddu sósíalistar einir l>eim at-
kvæði.
í nefndaráliti Jónasar Áma-
sonar sem minnihluta heilbrigð-
is- og félagsmálanefndar segir:
„Þegar frv. þetta var til af-
greiðslu í efri deild, fluttu tveir
hv. þm. (FRV og GJ) till. um
að fjölskyldubætur með 2. og
3. barni skyldu vera Mðar þeim
takmörkunum, að hreinar árs-
tekjur hlutaðeiganda færu ekki
fram úr 44 þús. lcr. miðað við
vísitölu 155, en því fé, sem
við þetta sparaðist, yrði varið
til að bæta nokkuð hlut gam-
almenna og öryrkja. Tók FRV
það fram í umr., að hann teldi
ýmislegt mæla með þvi, að haft
yrði nokkru hærra launatak-
marlcið um fjölskyldubætumar,
en þessi upphæð, 44 þús., varð
fyrir valkiu vegna þess, að í
heilbrigðis- og félagsmálanefnd
deildarinnar höfðu einstakir
nefndarmenn lýst sig mjög lík-
lega til samkomulags einmitt
um hana. Það samkomulag fór
þó út um þúfur, þegar til sög-
unnar kom það sjónarmið rík-
isstjómarmnar, að hún teldi
það brot á samningum þeim,
wem gerðir voru til iausnar
vinnudeilunum í des. s.l., ef sett
yrði launatakmark á fjölskyldu
bætur með 2. og 3. barni, og
meiri hluta nefndarinnar fylgdi
frumvarpinu óbreyttu, áleit
það ábyrgðarleysi að neyða rík-
isstjómina til að svíkja loforð,
er hún taldi sig bundna af i
samningum. Og fylgdi deildin
síðan þessari afstöðu við af-
greiðslu frumvarpsins.
Hér skal ekki rætt, um eðli
þeirrar ábyrgðartilfinsiingar,
sem lýsir sér í því, að menn
beita sér gegn till. um, að há-
tekjumönnum og auðkýfingum
sé ekki veittur styrkur til að
ala upp börn sín, en þeim pen-
ingum varið til að bæta hlut-
þeírra, sem einna verst eru
settir í þjóðfélaginu, öryrkja
og gamalmenna. En þessi af-
staða var einnig ráðandi í heil-
br,- og félagsmálan. neðri deild-
ar. Meiri hl. lýsti sig að sönnu
andvígan því, að greiddar væru
fjölskyldubætur til allra án
nokkurrar tekjuviðmiðunar, á
meðan Alþingi teiur ekki fært
að afnema skerðingarákvæðið
um greiðslu á ellilífeyri, en á-
byrgð þá, sem ríkisstjórnin tel-
ur sig bera á uppeldisstyrk til
hálaunafólks, yrði að virða,
og fylgir meiri hl. frv. óbreyttu.
Eg sé mér hins vegar ekki fært
að gera það og kýs í þessum
efnum heldur að láta kalla mig
ábyrgðarlausan mann.
Eg tel mjög varhugavert að
færa tryggingakerfið, eins og
gert yrði með frv. óbreyttu,
yfir í það horf að borga ríku
fólki peninga, á meðan kerfið
sór ekki betur fyrir þeim, sem
verst eru settir, heldur en raun-
in sannar. Auk þess sem þetta
miðar bókstaflega að því að
gera ikerfið hlægilegt, mundi
það stofna því í hættu, veikja
það fyrir árásum þeirra, sem
kyniiu að vilja vinna því tjón,
en því miður er ekki örgrannt
um, að einhvers staðar leynist
óskir um slíkt.
Eg tel þó tilgangslaust að
taka upp óbreyttar till. þær til
breytinga, sem fluttar voru í
efri deild. I till. minni hef ég
hækkað nokkuð launatakmark-
'ð um rétt til fjölskyldubóta
með 2. og 3. barni, sett það við
50 þús. kr.; en úr því að ríkis-
stjórnin telur sig svo mjög
bundna af loforði um uppeldis-
styrki handa hátekjufólki og
auðkýfingum, þá skuli fjöl-
skyldubætumar einnig greidd-
ar þeim, sem hafa tekiur fyrir
ofan þetta takmark, aðeins ber
Framhald á 7. síðu.
'Álýkfitharfillögúr sösiatísta i bœí&rsfíórm
... • ■ '' n<«*)»>:»!• \ •■■y.-ti v :!•:■ '*& ••1 \ .jt- ’tj'tJ ‘;íI
Bærinn tryggi fulla afvinnu og hefji byggingu 500 nýrra íbúða
Xtáðist sé þegar í þriðju virhjun Sogsins — Xleist verði íullhomið hrað-
frgstihús á vegum Bœjarútgerðarinnar — Lánsfjárbanninu verði aflétt
Hafizt se handa árið 1953 uin þriðju
virkjun Sogsins
í dag fer fram síöari umræða í bæjarstjórn um fjár-
hagsáætiun Reykjavíkur 1953. í sambandi við fjárhags-
áætlunina hafa bæjarfulltrúar Sósíalistaflokksins borið
lram fjölmargar breytingartillögur um verulegan niður-
slcurð á fx-amlögum til skrifstofubáknsins og lækkun eða
niðurfellingu á fjáxveitingum til ýmissa annaxra óþarfa
útgjalda, en hins vegar aukin framlög til vei’klegra fram-
kvæmda, svo sem gatnagerðar og byggingarstarfsemi. Þá
bera sósíalistar einnig fram í sambandi við afgredðslu
1 járhagsáætlxmarinnar margar ályktunartillögur varöandi
hin ýmsu hagsmuna- og nauðsynjamál almermings og
bæjarfélagsins. Birtir Þjóðviljinn flestar ályktxmartillög-
ui’nar hér á eftir, svo bæjai’búar geti kynnt sér þær og
fylgzt meö þeirri afgreiðslu sem þær hljóta í bæjarstjórn-
inni. *
lánsfjárbaiminu verði
aflétt.
Bæjarstjómin telur óviðun-
aodi að flestar atvinnugreinar
séu stöðvaðar tímum saman og
atvinnutækin lítt eða ekki starf-
rækt vegna vöntunar á rekst-
ursfé, og skorar því eindregið
á ríkisstjóm, Alþingi og banka
að aflétta þegar því lánsfjár-
íbanni, sem nú stendur eðlileg-
um rekstri atvinnuveganaa og
nauðsynlegum framkvæmdum
landsmanna fyrir þrifum.
Togaraflotinn og
Bæjarútgerðin.
Bæjarstjórnin telur höfuð-
nauðsyn og leggur áherzlu á,
að bæjarútgerðartogaramir og
aðrir togarar, sem gerðir eru
út héðan, leggi afla sinn hér
á laad til vinnslu og verkunar
til að mæta þeim erfiðleikum,
sem vaxandi atvinnuleysi skap-
ar almenningi og bæjarfélag-
inu í heild.
Skorar því bæjarstjórnin á
ríkisvaldið og bankana að gera
þegar ráðstafanir til að útveg-
inum vei’ði veitt nægilegt
rekstursfé og sköpuð sú að-
staða önnur, er ixann þarfnast
til þess að svo megi takast
og leggur jafnframt áherzlu á,
að ekki komi til mála, að togar-
ai’ þeir, sem nú eru gerðir út
liéðan, verði seldir burtu úr
bænum.
Iðnaðimim verði sköpuð eðlileg
starfsskilyrði
Bæjarstjómin vekur athygli stjómarvaldanna á þvi, að iðnað-
urinn er svo snar þáttur í atvinnulífi Reykjavíkur að afkoma bæj-
srbúa byggist að verulegu leyti á því, að iðnaðinum séu sköpuð
heilbrigð vaxtarskilyrði og endir bundinn á hnignunarástand það,
cr yfir hatm hefur gengið síðustu árin. Bæjarstjórnin samþykkir
því eindregna áskorun á Alþingi og ríkisstjórn um úrbætur á erfið
leikum iðnaðarins og telur í því sambandi eftirfarandi ráðstafanir
uauðsynlegar:
1. Innflutningur hráefna til iðnaðarins verði gefixm al-
gerlega frjáls.
2. Gerðar verði ráðstafanir til að tryggja iðnaðinum
nægilegt rekstursfé.
3. Söluskatturinn verði afnuminn af íslenzkrí iðnaðar-
framleiðslu.
4. Bannaður vei’ði innflutningur á þeim erlendum iðnaðar-
vöi’um, sem hægt er að framleiða innaniands með
Jxeim tækjum, sem til eru í landinu.
Þar sem fyrirsjáanlegur er almennur sicortur á rafmagni bæði
íil heimilisnotkunar og iðnaðar um leið og áburðarverksmiðjan
tekur til stai’fa á næsta ári beinir bæjarstjórn þeirri eindregnu
áskorun til stjórnar Sogsvit’kjxmariimar, að hún láti hefjast
iianda þegar á næsta sumri um þriðju og síðustu virkjim Sogsins,
þannig að unnt sé, að hef ja vinnu við þá virkjun af fullum krafti
um leið og núverundi virkjun lýkur, því að þá standa vonir til
að þessari þi’iðju virkjxm yrði lokið árið 1956, séu útboð á vélum
og vixma gerð nú þegar.
Hraðfrystihús Bæjarútgerðarinnar
ÍBæjarútgerð Reykjavíkur hefur þegar skapað sér myndarlega
aðstöðu til saltfisksverkunar og fiskherzlu, sem veitt hefur bæj-
ai’búum mikla atvinnu. Hins vegar skoi’tir bæjarútgerðina enn
sjálfstæða aðstöðu til hraðfrystingar á fiski, sem stuðlað gæti
að atvirmuaukningu og verið fjái’hagsleg lyftistöng fyrir Bæjarút-
gerðina. Bæjarstjórn samþykkir því að fela útgei’ðarráði og
framkvæmdarstjórum Bæjarútgerðaiinnar að hefja þegar undir-
búning að því að reisa afkastamikla og fullkomna hraðfrysti-
stöð fyrir bæjai’útgerðina.
Bærinn tryggi fulla atvinnu
Þar sem atvinn jleysis hefur gætt í mjög stórum stíl síðustu
árin og gera má ráð fyrir því að atvinnurekstur einstaklinga og
fyrirtækja dragist enn saman lýsir bæjarstjórn yfir því, að hún
telur það skyldu bæjarfélagsins að auka fi’amkvæmdir sínar að
íama skapi og þörfin vex til að halda uppi fuliri atvinnu fyrir
alla vinnufæx’a bæjarbúa. 1 þessxi sambandi telur bæjarstjórn að
ieggja beri höfuðáherzlu á auknicigu hitaveitunnar í því skyni að
fullnýta heita vatnið, og ennfremur auknar framkvajmdir við
nýlagningu gatna. endurbætxir á eldri götum, íbúðai’húsabygging-
ar og aðrar bj’ggingarframkvæmdir á vegum bæjarins.
Fiskiðjuver ríkisins
Með tilliti til atvnmuþarfar
bæjarbúa telur bæjarstjóniin
með öllu óviðunandi, að Fisk-
iðjuver ríkisins sé ekki starf-
rækt nema að litlu leyti og á-
kveður 'þvi að hefja þegar við-
ræðiu- við ríkisstjómina um
lán, sem þarf til þess að nið-
ui’suða fisks og fiskmetis geti
þegar hafizt með fullum af-
köstum.
Hazmsókn á lánsfjárþörí
til að Ijúka éínllgerðum
byggingum.
Bæjarstjórnin ákveður að
láta fram fai’a rannsókn á láns-
fjái’þörf þeirra einstaklinga, er
eiga hús í smíðum, en geta ekk’
lokið við þau vegna vöntunar
á lánsfé. Jafnframt samþykkir
bæjarstjórn að beita sér fyrir
því að gerðar vcrði fullnægjand'
ráðstafanir af hálfu stjómai’-
valdanna til að unnt verði að
ljúka þessum byggingum.
Bæjarhúsin fái hitaveitu
Bæjarstjórnin samþykkir að
láta leiða heitt vatn í bæjar-
húsin við Bergþóragötu og
Bjamaborg (Hverfisgata 83)
og felur liitaveitustjóra að
hefja þessar framkvæmdir nú
þegar.
Æskulýðshöll.
Bæjarstjómin ítrekar fyrri
ályktanir sínar xrm axskulýðs-
höll og álítur að þörfin fj'rir
æskulýðshöll sem miðstöð fé-
lags- og skemmtanaiífs unga
fólksins í bænum verði æ brýnni
með hverju ái-iou sem líður.
Bærinn fagnar því, að bj’rjunar-
framlag hans árið 1952 í bygg-
ingarsjóð æskulýðshallarinnar
varð til þess að hafizt var
handa um framkvæmdir og
skorar á Alþingi og ríkisstjóm
að stjrðja með fjárframlögum
þetta mikla hagsmunamál rej'k-
vískrar æsku. Jafnframt sam-
þykkir bæjarstjómin að leggja
fram árið 1953 ekki minni upp-
hæð en síðastliðið ár.
Nýir barnaskólar.
Bæjarstjórninni er ljós nauð-
syn þess að byggingar rskóla-
húsa haldist í hendur við f jölg-
un barna á skólaskyldualdxi í
bænum og leggur áherzlu á, að
skólabyggingar og íbúðahúsa-
byggingar í nýjum og fjölmenn-
um bæjarhverfum fylgist að.
Engin skólabj'gging stendur nú
j'fir í bænum, en skorturinn á
skólaliúsum mjög tilfinnanlegur
í Bústaðaliverfi, Smáíbúða-
hverfi og Hlíðahverfi. Fyrir því
ákveður bæjarstjómin að leita
eftir fjárfestingarleyfum fjrr-
ir skólahúsum í þessum hverf-
um og felur borgarstjói’a og
bæjarráði að annast annan und-
irbúning og framkvæmdir þegar
á næsta ári.
Ó, Hodsja Nasreddín, sagði einn varðanna
Við erum ekki hjartalausir, en vegna
embættialns verðum. við að leika þig svo
hart. Við mundum sleppa þér nú þegar
ef við . gætum lif að án launanna frá
eimmum.
Hvað ertu að segja! sagði annar vörður
ekelfdur. Ef við slpppum honum heggur
emírinn höfuðið af okkur! — Þegiðu!
hvæsti sá fyrstl. En peningúua verðum við
að komast yfir.
Ég er ekki gramur ykkui’, hennenn, sagði
Hodsja Nasreddín guðhræddur. En þið
megið ekki brjóta gegn vilja emírsins.
Taltið mig nú upp og berið mig fram til
tjarnannnar. Verði vilji þeirra Alla og em-
irsins.
Verðirnir litu undrandi hver á annan, <
formæltu síðan þeirri guðhiæðslufullu iðr-
an er á svo skörnmum tíma virtist haía
náð. tökum á Hodsja Nusreddin. Þcir voru
ringlaðir.
Bærinn byggi 500 íbúðir
Þar sem bæjarstjóminni er ljóst, að bygging smáíbúðaliúsa
einna leysir ekki byggingavandamál bæjarms, telur bæjarstjórn
nauðsjmlegt, að bærinn heiji að nýju byggingarframkvæmdir í
því skjmi að bæta úr húsnæðisskortinum, útrýma braggaíbúðum
og öðrum heilsuspillandi lnisnæði. Fyrir því ákveður bæjarstjórn
eftirfarandi:
1. Að fela borgarstjóra og bæjarráði að leita eftir leyfum
til að liefja smíði eigi færri en 200 íbúða á næsta ári.
Verði leyficx veitt skulu íbúðir þessar reistar í sam-
byggingum á lientugum stað og leigðar þeim, sem eru
húsnæðislausir eða búa í bröggum eða öðru heilsu-
spillandi húsnæði.
2. Að fela borgarstjóra og bæjarráði að leita eftir leyf-
um til að hefja smíði minnst 300 íbúða á næsta ári,
er reistar verði með svipuðu fjmirkomulagi og Hring-
brautar- og Lönguhlíðarhúsin. Skulu íbúðir þeasar seld-
ar ýmist foklieldar eða fullgerðar með hagkvæmum
kjörum og skulu sömu aðilar sitja fyrir kaup á
(þeim og um getur í 1. lið.
Jafnframt skorar bæjarstjómin alvarlega á stjórnarvöld
iandsins að gera nauðsynlegar ráðstafanir til þess að bærinn
eigi kost á framlagi frá því opinbera og nauðsjmlegu lánsfé
til þess að gera þessai’ framkvæmdir mögulegar.
Leikvellir.
Bæjarstjómin telur, að stór-
auka þurfi framkvæmdir við
bamaleiltvelli bæjarins á xuesta
ári og felur bæjarráði og ieik-
vallanefnd að sjá um að svo
verði gert. Mest aðkallandi ei
að girða þau svæði í úthyerf-
UBum, sem þegar hafa verið
ætiuð fyrir leikvelli, setja þar
upp ný leiktæki og byggja leik-
skýli. Mega þessar byggingar
framkvæmdir ekki bíða lengur
á eftirtöldiun leiltvöllum út-
hverfanna: Við Kleppsveg,
FramhaJd & 6. siðu.