Þjóðviljinn - 28.04.1953, Síða 6

Þjóðviljinn - 28.04.1953, Síða 6
6) — ÞJÓÐVILJINN — Þriðjudagur 28. apríl 1953 —----- þjófiiviyiNN Otgefandl: Sameiningarflokkur alþýðu — Sósialistaflokkurinn. Ritstjórar: Magnús Kjartansson (áb.)t Slgurður Guðmundsson. Fréttastjórl: Jón Bjarnason. & Blaðamenn: Ásmundur Sigurjónsson, Bjarni Benediktssori^ Ouð- mundur Yigfússon, Magnús Torfi Ólafsson. Auglýsingastjóri: Jónsteinn Haraldsson. Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðustíg. 19. — Sími 7600 (3 línur). Áskrlítarverð kr. 20 á mánuði í Reykjavík og nágrennl; kr. 17 annars staðar á landinu. — Lausasöluverð 1 kr. eintakið. Prentsmiðja Þjóðviljane h.f. Lærdómsrík ívitnun ,.Þaó sem mestu 111311 skiptir fyrir íslenzkt efnahags- Jíf í dag, eins og jafnan áður, er éfling í'ramleiöslu okkar. Það er ekki nóg aS eiga góð' framleiöslutæki. Þátttaka þjóðarinnar í framleiöslustörfimum. sjávarútvegi, land- búr.aöi og iönaði, verður aö aukast. Áhugi æskunnar fyrir að veröa sjálfstæður þátttakandi i avinnurekstri veröur að glæöast. Síöustu árin hefur hugur alltof margra æskumanna hneigst allur aö því aö komast í fastar stöður hjá ríkiiiu, bæjarfélögum og opinberum stofnun- um. Framleiöslan hefur þannig misst marga góöa krafta. En þetta má ekki þaunig ganga um langan aJdur. At- vinnuvegirnir til Jands og sjávar eru grundvöllur Jífs- kjaranna. Ef fólkinu fækkar stöðugt sem vill vinna fram- Jeiðslustörf verður lítiö úr atvinnuörygginu .... En viö þuríum að halda áfram aö glæöa áiiuga fyrir fram- leiöslustörfunum og iaða fólkiö að þeim. Á því aö það takist veltur velgengm þessarar þjóöar að mestu leyti á komandi árum“. Hvar halda menn aö þessi ummæii standi? Þa'ð er gáta sem erfitt er aö svara, nema fyrir þá sem vita; þau standa sem sé á þeim ctað sem ólíklegastur er: í forustu- gTcm Morgunblaösins í fyrradag!! Öllu gieggra dæmi um siðlausa hræsni mun vart hægt að hugsa sér. MorgunblaðiÖ prédikar umhyggju sína fyrir framleiðslunni ,og telur það helzt á skorta a'ö fólk viljj ekki vinna frarnleiðslustörf! Hvemig hefur ríkissljórn þessa flokks búiö að sjávar- útveginum? Hún hefur fjötraö hann í einokunai’klær fá- mennrar peningaklíku í Reykjavik, scm féflettir hann með' öllu mögulegu móti. Bankarnir ræna hann tugum milljóna á ári; olíuhringirnir sömuleiðis, verzlunarstéttin ekki síöur. Allir þekkja markaðahneykslin, og er þá fátt eitt talið. Afleiðingin sf þessari stefnu allri er svo sú aö sjávarútvegurinn er takmarkaður áö miklum mun, tog- ararnir liggja bundnir stóra hluta ársins, sumir svo árs- íiórðungum skiptir og verulegur hluti bátaflotans sömu- leiðis. Fólk fær ekki að vinna að sjávarútvegi. Landbúnaöurinn er háður afkomu bæjafólks um alla aíuröasöiu. Seinustu árin hefur ]iess orðið vart í mjög vaxandi mæli að sala landbúnaöarafurða dróst saman, birgöirnar hrönnuöust upp. Daglega má nú heyra og sjá auglýsingar sem hvetje, fólk til að kaupa mjólk! Á síöasta Búnaöarþingi lýsti Heimann Jónasson yfir því aö bændur skyldu fara varlega um alla framleið'sluaukningu; þaö væri ekki markaöur fyrir hana. Þarna er einnig :sama sagan; þótt fólk vilji vinna að nýjum framkvæmdum í landbúnaöi, fær það ekki aö gera það. Ekki hefur iðnaðurinn verið sízt ofsóttur af valdhöfun- um íslenzkra atvinnugreina. Þgð hefur verið eitt helzta stefnumið Björns Ólafssonar. heildsalaráðherra, aö lama neyzluvörutðnaðinn með innflutningi á fullunnum varn- ingi og honum hefur O' ðið mikiö ágengt viö þá iðju. Bygg ingariðnaðurinn hefur verið draginn stórlega saman meö banni FjárhagsráÖs og hinum skipulagða lánsfjár- skorti. ÞaÖ skortir sannarlega ekki aö fólk hafi viljaö vír.na aö iönaöi þaö hefur aöeins ekki fengiö þaö. Og öll þessi stefna valdhafanna hefur veriö sniðin eftir erlendum hagsmunum: Þaö hefur þurft aö losa fólk til ]iess að vinna í bágu bernámsliðsins. Nú þegar hafa um 3000 íslendingar flutzt nauöungarflutningi suöur á Reykjanes, ísiendingár senm ættu og vildu vinna aö ís- lenzkum sjávarútvegi. landbúnaði og iðnaði, en fá ekki að gera þaö. En ráðamenn Morgunblaðsins raka saman miiljónir króna á hernaöarvinnunni og hafa af því beina fjárhagslega hagsmuþi?aÖ ganga af íslenzku atvinnulífi ciauöu tii þess aö' áém flestir neyðist til þess aö. fara í Bandaríkjavinnu. Og það er nú á allra vitorði að eftir kosningar er ætluniii aö flytja þannig til þúsundir manna í viðbót. Þetta eru staðreyndrrnar; og þær eru í næsta miklu ó- smnræími viö þá ívitnun sem birt var í upphafi. Skyldu þvi ekki vera nem takmork sett sem Morgnnblaösmenn geta þolaö? Þjóðareining gegn her í landi Silfurmerklð Þveræingur on'.ri íslendin.ga. Þó verða þaiu orð aldrei of oft á tunigiu þjóðarinnar, isldrei of oft •endurtekin. Þess' Végna skal i.ilefnið enn Það var dag einn , í :jfe| mánuði 1940 að breziki fáninn var dreginn að hún á Mennta- skólanum í Reykjavík. Mán- nður var diðinn frá ihernámi- -' íslands og hofðu yfirmérih ■rifj'að hér upp: hersins tekið aðsetur á sköíi'’iai'—1 Þaé se@ir, er Þórarinn tamun. Fáninin blakti í út- Nefjólfsson ikom til Lögbergs, sunniangolu og breiddiist ' Vel '' báð isér Mjóðs og mæiti: „Ég úr ilínum hans, svo lað ekki iskildist fyrir fjórum nóttúm varð (um viUzt hver húsum við -Óiaf' konung. Seudi hann réði. Þctt þeMa virtist í raun- kveðju hingað til Lands öllum inni ekk.i stóratburður, snart hið brezka tá'kn viðkvaema strengi i hjartia þeirra Lands- mianna, er á. horfðu, og v.akti þær huga rh ræri ngar, lað ís- lenzku fánalitunum vær.i hér umsnúið og myndi svo fleira eftir fara mm framkomu Bret- ans. G-engu þá íslenzkir for- ráðamenn á fund ihemáiris- miannia og sögðu þeim, að það særði þjóðarkennd ísLendingá” f.lestu fremur ^ið sjá fána brezka heimsveldisins á þesS- ari söguríku þjóðareign. For- svarsmenn Breta kváðust talls ekki hafa dregið upp fániann í móðgunarsikyni, sögðust vel igeta skilið tilfinninigar íslend- inigsiins gagnvart þessum at- burð.i og lofuðu að draiga fán- ■ann niður. Efndu þeir það loforð. En minnissitætt varð morgum þetita atvik, þvi að .nokkrum dögum áður höfðu hernámsmenn rekið kennai'a- lið og nemendur úr skólainum, rétt oim það leyti sem buut- fairarpróf hófiust, 28. xmaí. En Menn.taskóLál'iúsið var tengt æðstu stofnun þjóðarinmiar um langt skeið. „Þar var hið end- unreúsita Alþingi haldið hálfan fjórða áratisg, öil þing, sem Jón Sigurðsson siat, og þar stóð iþjóðfundurinn mikli árið 1851“, segir í skýrslu skólans. Um svipað leyti viar sett hervirki á barm Almianna igjár, svo lað Islendimg'ar s'kyldu ©kki gleyma því við hjart.as'tað Landsins, iað her vær.i i 'landinu. Síðar var hei-- mönnum 'leyft á frídö^um að spranga um hið friðlýsta svæði, án þess um yteri . fe'nigizt. Þessir tveir staðir, og þeir tveir einii-r, igeymdu merkustu mLnminigiar um hin,a -tíu alda gömlu þjóða'rsiaimk^omu, Al- þingi. Það vantaði ekki ann.ið em að hernámsmenn sett úst að í Alþi’ngishúsinu við Aust- urvall til þess að kóróna skömimina. Þriðji staður íslánds, sem oftast er nefndur í scgulegum minniingum þjóðarinnar cr Grímsey. Það er e(kk,i sökum þess, iað þar toáfi gerzt sér- legir latburðiir sögunnar, held- ur vegn.a ásælni konungs; er ha.nn toað ,1'andsmenn gefp sér eyna, og svo vegraa orða E r- lars Þveræinigs, ©r hann kvaddi sér hljóðs og afstýrði því lað konunigur fengi Grims- ey iað 'gjöf. Sennilegia hefur einsLcis manns verið minnzt of'tar í frelsísbaráttu þjóðar- inniar en Einars Þveræings, sennikga hafa orð hans til yafniar ísiandi verið oftast á hnaðbergi lallra hvatningar- mönnum, bæði höfðingjum og alþýðu, og 'það með, að hann vill vera yðar drottinn, ef þér 'Viljið vena hans þegnar, en hvorlr lannarra vinir og full- tingisménn til allr,a 'góðna hhita. Þá bað konung’uir enn, að lartdsfnerin viLdu gefa hon- um'Gnimsey“. Flesfír höfðingjar tóku vel iþessarf rilálaleit.an. Þótti Guð- mundi' hinum ríka sem sér mundi mætarí vinátta kommgs en það útsker. Þá var Einar Þveræingur, bróðir Guðmund- ar, kvaddur til málanna. Hann kvað ráðiegna að ganga eigi undir skattgjafir og . álögur konungs. „Munum vér eigi það ófrelsi gena einum oss til toanda, heldur bæði oss og sonum vorum og svo allri ætt. vorri, þeirri, er þetta land bvggir, og mun ánauð su aldrei hverf.a af þessu landi. • En um Grímsey er það að ræða, éf þaðan er en.ginn hlutur fluttúr, sá er til mat- íanga er, bá má fæða þar her manns. Og ef þar er úílendur her og fari þeir með langskip- um þaðan, þá letla ég mörgum kotbóndanum munu þykja verða þröngt fyrir dyrum“. En er Einar h^fði þetta rnælt, þá vildi engimi verfta við bæn konungs, og sá Þóra'rinn þá erihdislcik sín um þessi mál. Nú hafa óheillamenn þjóð- arinnar beðið um her og feng- ið her inn í land okkiar. Og isvo isiamnarLega er nú þröngt fyrir dyrum margra. Þess viar getið hér framar, ;að hermenn settust á tvo merka og hjiairt- fcigna sögustaði þjóðarinnar. Herinn hefur siálf.ur ekki emn ruðzt inn í Alþingishúsið, en þar á þjóðars.amikomu íslend- iniga á hann málfiytj€indur og foirsvarsmenn. Ef þetta væri ekki staðreynd, væri hér eng- inn her og iallt þjóðlíf í’slend- inigia stefndi til velfarnaðar fj'rir börn landsins og framtíð lalla. En igegn þessum málflytj- endum erkndra vopnasala og c.rieinds sfórveldis, og gegn her á ísiandi hefur nú risið alda, sem. voldiuig cg þróttmikil ryð- ur hurtu sora hersins og feyskju rikisstjómarinnar scm bauð enlendum her setu í landi okkar. Þessi alda hefiur vakið þjóð- iral,;j|il ‘nýrrar frelsisbaráttu og dáða. Þúsundir íslendinga hvarvctna um iandið, í næs't.a. néigrerani hersins á Suðumesj- um, í höfuðstað landsins og út . um byggðir l’sndsins, bíða þess iað fá tækifæri rt.il þess að leggja . lið í andspymu- hreyfiragunni .gegn her á fs- Laridi. Á þjóðarráðstefnurani 5.—7. miaí n. k. verður fram- tíðarstarfið skipulagt og sam- herjar kallaðir á vettvang. - Við helgum minniingu Ein- .ars ÞverætLrags 'starf okkar og toaráttu gagn her í landi. Urad- ir mierki hans göngum við, þær þúsuradir ísLéndinga sem vilja land sitt frjáLst og setja markáð 'að endutheimtia sjáif- stœði þjóðarinmar. Við höfum látið srníða lítið silfurmerki, sem á að ver.a sameiraingar- itákn okkar í starfinu. Það stendur á því orðið: Þveræing- ur. Það kostar aðeins 5 krón- uir og 'hver sem eignast það og setur í barm sinn geragur inn i raðir okkar og sfiarf, hvar sem haran. er stiaddur ó landinu. Þetta merki mun ungi pi.lturinn og unga stúlk- 'an, framtíðiarvon ísdands, bera sem heiðurstákn. íslendirags- 'in®, fcarl'ar og koraur á öllium aldri og í ýmsum sitéttum munu eigraasf það og bera. Það mim skrýða skcLaæskuna og íþróttiamennina, ungmenraa- félagania og lalia hugsandi æskumeran. Það miun verða meirki isjónTannanna við strendiu.r Lands'iras og þeir m,tmu sigla með það í barmi síraum og sýna það á eriendri gnund. Það rraun verða gleði sjúklinganraa, sem þrá að vera í röðurn .okkar en eiga þess ekki fcost á hraraan hátt en þaran að festa það á •veigginn hjá rúmii sírau. Það mun verðia sigurtáikin okkar. Heilir, Þveræingar. Fram til sigurs. Sameinuð þjóð gegn her í Landi. G. M. M. »—4—«--*—» <—»—«—*____t t , , 1797 ks íyni 11 réSía Nú er komið að lokum enskit deildakeppninnar og var um- ferðin á laugardag síðasta heila umferð ieiktímabilsins. Enda báru úrslitin það líka með sér, því að lítt bar á þeim , liðum, sem komin eni í öruggt ,,sæti, en neðstu liðin sigruðu flest. Óvenjumikið var um lieimasigra á getraunaseðlinum, eða 9 talsins. Bezti árangur reyndist 11 réttar á kerfisseðli úr Reykja- vík. Kom hann á 36 raða secil, sem er því með 11 rétta í 1 röð, 10 rétta í 6 röðum og 9 rétta í 13 röðum. Nemur vinn- ingur hans alls kr. 1797. Skipt- ing vianinga var annars: 1. vinningur kr. 1271 fýrir 11 rétta (1). 2. vinningur kr. 66 fyrir 10 rétta (19). 3. vinningur kr. 10 fyrir 9 . rétta (126). , Næsti getraimaseðill, nr. 17, ei síðasti ,,enski“ seðillinn að s’ani, eru á honum 10 onskir ■leikir og þ. á. meðal úrslita- leikur bikarképþhmnar og einn- ig 2 fyrstu leildr Reykjavíkur- mótsins, Frarii — Víkingur og Þróttur — KR. Á næsta getro iraaseí'Ii verða aðeins 11 léikir, þar sem næst síðasti léikurm'n, sem fram átti að faka 2. maí, Hull -— Lei- cester, hefur þegar farið fram.

x

Þjóðviljinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.