Þjóðviljinn - 28.11.1953, Qupperneq 8

8) — ÞJÓÐVILJINN — Laugardagur 28. nóvember 1953
iLFUR UTANGARÐS 50. DAGUR
Bóndinn í Bráðagerði
viki aftur að sálusorgaraleysinu í Vegleysusveit þá væri þar
vissulega um alvörumál að ræða. Að vísu væri þeir ófáir, sem
útskrifuðust á ári hverju í teólógíunni, en fæstum þætti fýsilegt
að þjóna drottni norður þar. En með hinu gæti hann glatt bónd-
ann, að hann hefði ákveðið að skrieppa á næsta sumri í vísitasíu-
ferð norðurí Vegleysusveit með kirkjulegri lesníngu og yfir-
saungvum, svo þessi fjarlægu sóknarbörn hans þyrftu ekki með
öllu að fara á mis við fagnaðarborðskapinn.
Verið þér ævinlega velkominn, sagði Jón. Það verður áreið-
anlega upplit á kelHnguaum okkar, þegar þér riðið í hlað. En
um prest er það að segja, að við erum eingu nær nema við fáum
prest, sem er náttúraður til búskapar, því skepnuvit verður
prestur i Vegleysusveit að hafa, hvað sem öðru viti liður.
Hans Herradómur sagði, að ein væri sú krafa ofar öllum
öðrum kröfum, sem gera yrði til þjónustumanna kristinnar
kirkju, að þeir væiru nægilega heitir í trúnni. Ef safnaðarbörn
sin í Vegleysusveit legðu annan sikilníng í hlutverk sálnahirða
sinna, væri ekki að undra, þótt þeim héldist ílla á kirkjulegri
forsjón.
Satt er það, ekki varð hann ellidauður í embættinu hjá
okkur, þessi siðasti, sagði Jón. Ég hefi aldrei tamið mér það,
að tala ilia um náúngann að ástæðulausu, en við það stend ég,
að skepnuvit hafði hann ekki, þótt hann væri kannski nógu
góður til síns brúks, og þaráofan allra geðugasti maður. Og ég
er á því, að hann hafi ekki kunnað svo ílla við sig, þegar öllu
var á botninn hvolft. Það var maddaman, sem réði því að hann
sótti burt. Það var alltaf strok í henni, og eftirað þetta kom
fyrir með maddömuna og músina, héldu henni eingin bönd.
Mú — músina! endurtók Hans Herradómur, og það var ekki
laust við að andlit hans leingdist ívið meira helduren hæfði
svo geistlegri persónu. Ég veit þess eingin dæmi úr allri sögu
kristninnar, að svo lítilfjörleg skepna hafi hlutast til um
kirkjuleg málefni.
Einusinni verður allt fyrst, ansaði Jón. Það er annars saga
að segja frá því hvemig þetta vildi til með músina og mad-
dömuna. Hún spilaði stundum á kirkjuorgelið í for-
föllum organistans, ég á við maddömuna en ékki músina, því
það mátti hún eiga, að henni lét það að spila á hljóðfæri.
En þér nefnduð mús, sagði Hans Herradómur, og það leyndi
sér ekki, að honum var nokkur forvitni á því að frétta hvaða
aðild téð skepna hafði átt að kirkjulifi í Vegleysusveit.
Einmitt, sagði Jón. Ég sagði mús, afþví það var mús, sem
kom öllum þessum gauragángi af stað. Þegar hér var komið
var hann kominn í eðlilegt viðræðuskap. Dró upp kyllinn, nudd-
aði hann rækilega og bauð Hans Herradóm í nefið, hvað hann
þáði af lítillæti, þaráeftir fullnægði Jón þörfum síns eigin nefs.
Nú skuluð þér fá að heyra söguna um músina og maddömuna,
sagði hann svo. Músartetrið hafði semsé tekið sér bólfestu í
kirkjuorgelinu, og var henni það ekki láandi enda tiltölulega
friðsæll staður í seinni tíð. En svo rak að því, að klerkur komst
ekki hjá því að messa. Gott ef hann þurfti ekki að afdjöfla tvo
eða þrjú únglínga um leið. Maddaman spilaði á orgelið, og var
rétt byrjuð á fyrsta sálminum, þegar mýslutetrið þoldi ekki
átroðnínginn og lagði á flótta. Og hvert haldið þér að hún hafi
farið annað en beina leið uppundir maddömuna, enda ekki í kot
visað. Einsog gefur að skilja, var maddömunni ekki gefið um
gestkomu þar af því tagi. Þarna rauk hún uppaf stólnum í
miðju versi og rak upp þvílíkt skaðræðisvein, að maður gat
látið sér detta í hug, að hann hefði gleypt illan anda ef þetta
hefði ekki viljað til í kirkju, og áðuren maður hafði tíma til
þess að depla auga, lagði hún sig endilánga á gólfið, beint í móð-
urætt. Eci þá var það Jón í Bráðagerði, sem varð fyrstur til þess
að átta sig og láta hendur standa framúr ermum. Ég vissi
strax uppá hár hvert ég átti að snúa mér til þess að hand-
sama kvikindið, enda tókst mér fljótlega að króa hana af, þarsem
hún átti sér einga undankomuleið, og hafa hendur í hári hennar,
ég á við mýslunnar 'en ekki maddömunnar, og afþví þetta var
í kirkju sleppti ég kvikindinu lifandi útum- gluggann. Þegar
maddaman raknaði við afsagði hún að taka í orgelið framar,
svo við urðum að sýngja orgellaust það sem eftir var messu.
Ég hlýt að átelja það, hvað þér talið gálauslega um svo slysa-
legan atburð, sem þaraðauki átti sér stað í guðs vígðu húsi,
sagði Hans Herradómur í vandlætingartón, sem risti þó grytnnra
en efni stóðu til. Ég vona, að þér hafið þó ekki i nefndu tilfelli
villst útfyrir takmörk kristilegs velsæmis.
Það getið þér bölvað yður uppá, að ég gerði ekki, sagði Jón
hressilega. Mér hefur ekki híngaðtil orðið villugjarnt í sliku
landslagi, og hver hefði átt að ikoma til skjallanna nema Jón
Aðalfundur Knattspyrnufél. Vals
Gunnar Vagnsson endurkosinn
formaður
Á miðvikudagskvöldið var að-
alfundi Knattspyrnufélagsins
Vals haldið áfram. Á fyrri
fundi lagði stjórn og nefndir
fram skýrslur og reikninga.
Hefur starfsemin verió mikil
og margþætt. Framkvæmdir á
landi félagsins hafa verið
miklar og undirbúningur að
nýjum mannvirkjum í uppsigl-
ingu.
íþróttaárangur hefur verið
góður, fyrst og fremst vegna
þess, að í æfingum og leikjum
hefur þátttakan verið meiri en
nokkru sinni fyrr-
Á fyrri fundi komu fram
tillögur, sem vísað var til
nefnda, en á síðari fundinum
skiluðu nefndimar álitum. Var
í fyrsta lagi samþykkt tillaga
og áskorun um tilhögun sjálf-
boðavinnu við eignir félagsins.
Þá var samþykkt tillaga um
aukið starfsmannalið við leið-
beiningar í yngri flokkum. I
þriðja lagi var lagt fram nefnd-
arálit um skemmtanalíf í fé-
lagsheimilinu á vetri komanda
og voru tillögur nefndarinnar
samþykktar einrónia eftir
nokkrar umræður.
Afhehtur vár bikar, sem gef-
Ihfn var af nokkrum Vestmanna
eyingum til keppni í knatt-
spymu milli H. fl. Þórs og
Týs í Vestmannaeyjum og
Vals.
Þá var rætt um knattspyrnu-
dómaramál og félagsmenn
hvattir til að taka virkan þátt
í dómarastörfum-
Á fundinum mætti formaður
Víkings, flutti ávarp og af-
henti verðlaun fyrir „Five a
side"-keppnina, sem haldin var
i tilefni af 45 ára afmæli Vik-
ings í sumar.
Ennfremur var Þorsteinn
Einarsson gestur fundarins og
skýrði kvikmyndir frá OL i
Helsingfors. Flutti hann mjög
gott erindi um íþróttir og í-
þróttamennt, og var gerður
góður rómur að ræðu fulltrú-
ans.
Samkvæmt gamalli venju af-
henti Úlfar Þórðarson þeim
manni, sem hann persónulega
taldi að hefði staðið sig bezt
fyrir félagið í sumar, svolitla
viðurkenningargjöf. Helgi Daní-
elsson fékk að þessu sinni Úlf-
arsverðlaunin.
í stjóm voru kosnir: Gunn-
ar Vagnsson formaður, Bald-
ur Steingrímsson, Björgvin
Torfason, Einar Halldórsson,
Guðmundur Ingimundarson og
Þórður Þorkelsson. Unglinga-
leiðtogi var kosinn Páll Guðna-
son. Magnús Helgason og Jón
Bergmann voru kosnir endur-
skoðendur.
1 fulltrúaráð voru kosnir: Ól-
afur Sigurðsson, Hólmgeir Jóns-
son, Andreas Bergmann, Frí-
mann Helgason, Bjarni Bjarna-
son, Jón Sigurðsson, Hrólfur
Benediktsson og Jón Eiríks-
son-
Tenmann þjálfar
norsku göngu-
mennina
Norski skíðaþjálfarinn Ten-
mann, sem hér var 1952 og
þjálfaði göngumenn okkar und-
ir OL í Osló, þjálfar nú norsku
göngumennina, sem eiga að
keppa í heimsmeistaramótinu í
Svíþjóð í vetur. Hefur hann
undanfarið verið uppi í Finn-
mörk og þjálfað þar. Nú er
hann staddur í Lille-Hammer,
en þar æfa göngumennirnir.
Oddur Pétursson, sem er ný-
farinn til Sviþjóðar með keppni
i HM fyrir augum, hitti Ten-
mann í Osló. Oddur var þá á
leið til Váládalen, en þangað
eru þegar farnir áð koma menn,
sem ætla að taka þátt í heims-
meistarakeppninni.
Svíar með flesía
landsleiki í knatt-
spyrnu
Á keppnistímabili því sem er
að líða hafa Svíar leikið 11
íandsleiki eða fieiri en nokk-
ur önnur þjóð í Evrópu. Noregur
kemur næst með 10 leiki.
Fjóra leiki hafa þeir unnið:
Skotland, Frakkland, Danmörk
og. Finnland, gert 4 jafntefl-i
gegn Finnlandi, Noregi, Spáni
og Ungverjalandi. Þrem leikjum
hafa þeir tapað.
f leikjum þessum hafa þeir
notað 31 mann úr 13 félögum.
Aðeins tveir leikmenn hafa
leikið alla leikina en það e
þeir Kalle og Sven Ove Sven-
son frá Helsingjaborg. 10 leik-
menn hafa leikið aðeins einn
le'k.
Handknaitleíks-
meistaramót
Reykjavíkur
Nú er tekið að síga á síðari
hluta þessa móts og er KR þar
með mesta sigurmöguleika. Þeir
hafa unnið alla leiki sína. Valur
hefur nsest hæstu markatölu en
hætt er við að Víkingur verði
þeim erfiður í skauti' en þau
keppa á morgun. Ármenningar
mega muna sinn fífil fegri en
þeir hafa ekkert stig hlotið í
mótinu. Eru það mest ungir
menn, sem hafa Þó flestir leikið
nokkuð í meistaraflokki. Þrótt-
ur, þó ungur sé í þessari íþrótt,
á vel frambærilegt lið í meistara-
flokki, en leikmennina vantar
meiri reynslu eins og sjá mátti
t. d. á leiknum við Víking á
fimmtudagskvöld. Þeir byrja á
því að gera 3 mörk, en í hálf-
leik hefur Víkingur aðeins 1
mark yfir, 6:5, en i síðari hálf-
leik gerir Víkingur 1 mörk og
Þróttur 3.
Fram hefur verið nokkuð mis-
jafnt í leikjunum; tapaði fyrir
Í.R sem ef til vill er lakasta liðið.
Dómarar mótsins hafa yfirleitt
verið strangir og tekið hart á
armhindrunum og vísað mönn-
um úr leik vegna endurtekinna
brota. Allt miðar þetta í þá átt
að fegra og laga leikinn.
Eftir leikina á fimmtudag
standa st'gin þannig: KR 4 leiki:
8 st, Valur 4 leiki: 7 st„ Vik-
ingur 4 leiki: 6 st. Fram 4 leiki:
5 st„ Þróttur 5 leiki 2 st„ ÍR 5
leiki 2 st„ Ármann 4 leiki Ö
stig. •
Næstu leik'r verða annað
kvöld 29. nóv. og keppa þá: Val-
ur-Víkingur, Þróttur-Ármann og
Fram-KR.
EÓP kosinn formaSur í 19. sinn
Aðalíundur Knattspyrnufélags Reykjavíkur
Aðalfundur K.nattspyrnufé-
lags Reykjavíkur var haldinn
fimmtudaginn 19. nóv. sl-
Stjórn félagsins gaf ýtarlega
skýrslu um starfsemina á lifnu
ári, en hún hefur verið mjög
fjölþætt og blóníleg. Hefur
íþróttástarfið aukizt daglega
síðan hin.n ágæti íþróttasalur
félagsins við Kaplaskjólsveg
var tekinn í notkun.
KR hefur á starfsárinu verið
sigursælt í flestum greinum
íþrótta og keppsndur frá fé-
laginu hafa skipt hundruðum,
t.d. tóku 196 KR-ingar þátt í
knattspyr.nukeppnum á síðast-
liðnu ári, en knattspyrnudeild-
in er nú stærsta og öflugasta
deild félagsins.
Formaður húsnefndar, Gísli
Haildórsson, las upp reikninga
íþróttaheimilisins og eru eign-
ir þess umfram skuldir nú 1.5
millj- króna. Hann skýrði enn-
fremur frá þvi, að nú væri á-
kveðið að setja trégólf i íþrótta
skálann í stað leirgólfsins, sem
þessu verki hinn 15. des. nk.
og ætti því að vera _ lokið 15.
jan. Með þessari breytingu
verður flest öllum deildum fé-
lagsins gert: mögulegt að æfa
að öilu leyti í skálanum.
I stjórn KR voru kosnir:
Erlendur Ö. Pétursson formað-
ur í 19- sinn, og meðstjórn-
endur Ari Gíslaso.n, Einar Sæ'-
mundsson, Haraldur Bjömssoh,
Gunnar Sigurðsson, Ragnar
Ingólfsson og Gísli Halldórs-
son. —- Endurskoðendur voru
kjör.nir Eyjólfur Leós og
Sveinn Björasson.
Formenn hinna ýmsu íþrótta-
deilda á komandi starfsári eru
þessir: Fimleikadeild: Árrii
Magnússon; fr jálsíþróttadeild:
Ásmundur B jarnaso.n; glímu-
deild: Matthías Sveinssoti;
handknattleiksdeild: Magnús
Georgsson; hnefaleikadeild:
Birgir Þorvaldsson; knatt-
spyrnudeild: Sigurgeir Guð-
mannsson; skfðadeild: Her-
mann Guðjóosson; sunddeild:
verið hefur. Myndi byrjað á Magnús R. Gíslason.