Þjóðviljinn - 24.12.1953, Qupperneq 10

Sö)* KTÖÐVIUTNN — Pfamludagup 24. öeaembef 1938
G/eði/eg }6I!
j ■
Magnús Haraldsson,
mnboðs- og lieildtverzlun
Austursítrœti 12
G/eð/7eg }ól!
Lýsi h. f., Hafnariivoli
G/eð//eg /ó//
Verzlunin RÍN, Njálsgötu 23
G/eð//eg }ól!
ísbjöminn h. f., hraðfrystihús
G/eð//eg }ól!
Jarðhúsin við Elliðaár
G/eð//eg /ó//
Raforkíi, Vesturgötu 2
G/eð//eg }ól!
Jónsson & Júlíusson,
umboðs- og heildverzlun
G/eð//eg }6I!
Verzlun Jónasar Sigurðssonar,
Hverfisgötu 71
G/eð//eg /ó//
Hótel Borg
G/eð//eg /ó//
íslenzk erlenda verzlunarféiagið
G/eð//eg }ól!
Bókaverzhin ísafoldar
G/eð//eg /ó//
Verzlunin Drangey, Laugaveg 58
G/eð//eg /ó// Yélsmiðjan Héðinn h. í.
G/eð//eg jól! Gú mmívinnustofa Reykjavíkiir Grettísgöta 18.
G/eð//eg /ó// Húsgögn Co., SmiÖjustíg; 11
G/eð//eg /ó// Yerzlunin Hóll, Bankastræti 11
G/eð//eg }ól! Prentsmiðjan Hólar h. f.
G/eð//eg /ó// Yerzlunin Hlööufell Matvælageymslan h, f.
• G/eð//eg /ó// Ragnar Blöndal h. f.
G/eð//eg /ó// Guðní Jónsson & Co. umboðs- og heiWverzlun
G/eð//eg }6I! Einangrun h. f., Einliolti 10
G/eð//eg /ó// Verzlunin EROS, Hafnarsteæti 4
G/eð//eg /ó// Freyja, sælgætis- og efnagerð
G/eð//eg }ól! Raftækjastöðin h. f.
Slíkir menn
FYamhald af 6. síðu
Skúli geymir þá þjóðlegu erfð
að tengja land og sögu. Þessa
frosnu, snæhuldu jörð glæðir
hann lífi sögunnar. Sunnan í
heiði er kattarhryggurinn frægi
þar sem hjónaleysin ultu út af
veginum og öðluðust í fallinu
það hugrekki sem þau hafði
fram að því skort. Og við eina
hej-gju úti með firði: ,,Hér gerð-
ist atburður sem líklega er ein-
stæður í sögunni". Hvað var
það? spyrjum við fullir eftlr-
væntingar. Hér dó maður, svarar
Skúli. Hvað er merkilegt við
það, segjum við vonsviknir.
Hann sagði Jónas frá Hriflu um
lelð og hann hneig niður og dó.
Líklega er hann eini maðurinn
sem hefur dáið með nafn Hriflu-
Jónasar á vörunum.
ÞAB ERU SLÍKIR MENN
Á Borðeyri kemur lítil stúlka
frá bamaskólanum » bílinn. Og
Skúli réttir fram hendumar móti
íitlu stúlkunni sinni, sem hann
fær ekki lengui- að sjá.
Og norður á Ljótunnarstöðum
koma fleiri böm og fagna föður
sínum. Og hér hitxi ég aítur
Guðjón Guðlaugsson. Hann varð
86 ára í sumar. Hann hefur stað-
ið yfir fénu í d.ag. >að er Tás-
gjamt þegar frystir í blotasnjó.
En gleði hans er söm við sig.
„Að sjá þig svona ungan yljar
mínu geði. — Varla hafa margir
menn meira en þú ,af gleði“, kvað
Jóhannes úr Köxlum, þegar Guð-
jón var 85 ára. Með Guðjóni
kom frá fjárgæzlunni stillilegur
15 ára piltur. „Þetta er nú aðal-
vinnumaðurinn okkar“, sagði
Guðjón. Mikil alvara á xmgum
herðum.
Inni hjá Skúla er einn xægg-
urinn þakinn bókum, úrvalsbók-
um. „Hvað er langt síðan þú
hættir að geta lesið?“ spyr ég
hann.
„Það var 28. febrúar 1946“.
Á le'ðinni suður yfir snæþakta.
heiðina er næði til að hxigsa um
þrek mannsins sem við höfum
kvatt Mánninn sem ekkeri myrk-
ur, eng'n einangrun fær yfirbug-
að. Blinda bóndann á ströndinni
sem aldrei gefst upp en heldur
æðrulaus vöku slnni mcðan „sjá-
andi“ menn sofna eða örvílnast
og skríða í stundarskjól. Heldur
vöku sinni og trú á manninn,
þrátt fyrir allt, trú á sigur hins
rétta málstaðar, sigur lifsins.
Það eru slíkir menn sem sann-
færa okkur hina um að ekkert
fái bugað né villt alþýðu þessa
lands, að hye illa sem horfir á
stundum muni hennar verða sig-
urinn að lokum — og það fyrr
en varir. J. B.
TIL
•Mtí-t.