Þjóðviljinn - 29.01.1954, Blaðsíða 7

Þjóðviljinn - 29.01.1954, Blaðsíða 7
Föstudagur 29. jaiuiar 1954 — ÞJÓÐVILJINN — (7 iiillÍÉiSS ': : *' fr- SiSSSi IÍMSí mm iip rí'-jrv sa 2600—2700 íbúðir skortir á eðlilegotr bygg> ingeir í Reykajvík undcntíarin níu ár V/ð/o/ v/ð Sigvalda Thordarson arkitekf Sigvaldi Thordarsoa arkítekt skipar 10. sætið á lista Sósí- alistaflokksilis í bæjarstjórn- arkosningunum í Reykjavík, og síðasta kjörtímabil var hann fulltrúi flokksins í byggingarnefnd. Sigvaldi er sem kunnugt er ekm hæfasti og hugkvæmasti bygginga- fræðingur sem íslendingar eiga og lausn hans á verkefnum sínum, jafnt smáum sem stóium, vekur jafnan athygii. Það er Sósíalistaflokknum mikill styrkur að geta notið sórþekkiagar hans þegar feng ist er við húsnæðismál. Fréttamaður Þjóðviljans leit inn til Sigvalda á dögimum og settist viö teilcniborðið hjá honum, en þar mátti bæði sjá uppdrætti af einbýlishúsum og stórhýsúm, én Sigvaldi viimur nú m.a. að þvi að ið skynsamlegra. að blanda bvggðina, hafa þarna Hka stór ar sambyggingar. Það er at- hyglisverð staðreynd fyrir bæj arbúa að í smáibúðahverfkiu mun götuiögnin kosta um 50. 000 kr. á hús. Sé borkm sam- an efniskostnaður í smáíbúða- liús og íbúð í fjölbýlishúsi kemur í Ijós að í 90 fermetra f jögurra herbergja íbúð í f jöl- býlishúsi þarf ea. 15 tonn af sementi en um 30 tonn í 80 Framhald á 8. síðu. það er því sannarlega eliki að umlra þótt ástandiS sé slæmt. Þó er þetta aiger lágmarks- tala., því engar skýrslur sýna hversu mörgxan íbúðum hefu.r vcrið breytt á þessiun tíma, og teikna Hallveigarstaði. Talið enn ber þess að geta að i berst brátt að húsnæðisneyð- inni og Sigvaldi dregur upp í skýrum dráttum þróunina á undanfömum árum. — I athugun sem gerð var í sambandi við byggingamála- ráðstefnuna 1944 var talið að um 2.500 lélegar og óhæfar 1- búðir væru í notkun í bænmn. Samkvæmt hagskýrsliun Reykjavíkurbæjar 1946 voru lélegar, mjög lélegar og óhæf- ar íbúðir komnar upp í 3610; þeim hafði fjölgað um sem Eíesf 1100 á þessum tveimur árum. Þá var talað um að hæfilegt væri að útrjnna þess- um íbúðum á næstu 10 árum, eða byggja í þvi skyni um 360 íbúðir á ári, auk hins sem þurfti til eðlilegrar fjöigunar. En á ámnum 1944-’53 voru byggðar að meðaltali um 430 íbúðir á ári, aoeins 70 fram yfir það sem þurfti til að end- urnýja þær óhæfu. Á sama tíma varð fólksfjölgunin hins vegar um 15 þúsundir, en til }>ess að samsvara henni þurfti enn 360 íbúðir á ári. Af þessu cr ljóst að það hefur vant- að um 290 íbúðir á ári til þess að fulhueg.ia eðliíegri fjölgun; á þessum níu ármn vantar hrcinlega 2600-2700 íbúðir. Og þeim 430 íbúðum sem taldar eru meðaltal eni .kjallara- og þakibúðir sem margar em ó- löglegar. Væri brýn nauðsyn á því að nákvæm rannsókn færi fram á húsnæðisástandi og húsnæðisþörfum, eins og sósialistar hafa margsinnis lagt. til í bæjarstjórn; en það fæst ekki gert af skiljanleg- um ástæðum. —-En hafa þá þessar íbúðir verið haganlegar sem bvggðar hafa verið á undanförnum ár- um? —Nei, þær hafa ekki eins og skyldi ve’sð miðaðar við þarfir bæjarbúa. Síðan Fjár- hagsráð tók til starfa hafa mestmegnis verið byggðar til- tölulega stórar íbúðir, allt að 130 fermetrum. Nú er þörfin miklu meiri á smærri íbúðum, tveggja til þriggja herbergja. — En hvað segirðu þá um smáábúðahúsin ? — Á þao hefur margsinnis verið bent hversu óskynsam- leg og dýr dreifing verður á bænum í sarnbandi við þau. En auk þess fylgir svona stóram einbýlishverfum sá ókostur að íbúarnir fá aldrei sömu fé- lagslegu þægindi og þar sem byggð er þéttari. Því hefði ver í\ fjöldinii í Beykjavíic og í- búðabyg-gingar. Beina f.trikiS sýnir fólksi'jöldann og sanmrr að þar Ivafa ekki orðið neinar óvaintar sveiflur eins og íiialdið vill vera iáta. Brotna iínan sýn- ir íbúðabygglngar á hverju ári. Bins og sjá má sker-.i bygg- ingamar á nýsköpunaiá.runvim sig úr, on síðan dregur jafnt og þétt úr nýju liúsmcði. — Punktalman yzt til lia-gri sýnii’ smáíbúðjr sem ekkl var futl- lokið á síðasta ári en þó svo Iangt komið að þær munu vciöa taidar íil þess. ----------------------------N Einn af opinberum starfsmönnum skrifar: „Hvoð skuldum við sfarfsmenu hins opin- bera Dogsbrúnog Sásíalisfaflokknum fyrir baráffu þeirra fyrir hœkkuSum launum og bœftum k|örum?" „Við njótum alltaf g'óðs af baráttu þeirra.“ „Ber okkur eltki að styðja þá í baráttunni við það íhald, sem ailtaf neitar okkur um kjarabætur, unz verkalýðuiTim hefur brotið þa ð á bak aftur?“ Við eiTun margir, starfs- menn. rikis og Reykjavíkur- bæjar. Samkvæmt árbók Reykjavíkurbæjar 1950—51, voru í Reykjavik 6531 starfs- maður ríkisins, þar af við iðn- að 7553. En alls voru árs- menn 1810. . En fastir starfs- menn Reykjavíkurbæjar voru 907 Nokkur hluti þessara starfsmamva hins opinbera eru verlcamenn í verkalýðsfélög- um, en megnið eru starfsmenn. við skóla, skrifstofur og aðr- ar stofrumlr. Við, starfemenn slikra stofn- ana erum verkamenn, Jxitt við mætum öðruvi&L klæddir til vinnunnar en hinu'. Að visu finnst sumum okkar við vera of fínir til þess að 'teljast verkamenn, en okhur finnst öllum gott, l>egar verkamenn- irnir í vinnufötunum eru að berjast fyrir hækkuðum Jaun- um lianda okkur. Okkur er sjálfum meó lög- um bannað að berjast eins og þeir. En við uppskerum á- vextina af baráttu þoirra. Ég man eftir vei-kfallinu í fyrra vetur, þegar Dagsbrún- armennimir stóðu vörð í vetr- arkuldanum og við’sátum inni í hlýjum skrifstofum eða stunduðum önnur innístörf. Öll samúð oltkar var með þeim og ýmsir söínuðu i verkfalls- sjóð. Við vissum að þeirra sig- ur var okkar sigur. Svona hefur Það ailtaf ver- ið. Þegar verkamc-nn brutu gei'ðardómslögin, komu á sín- um miklu líaupliækkunum og mynduðu svo nýsköpunar- stjórnina, þá lok.s fengum við bætt launalög. Og síðan hafa J.aun okkar hækkað eftir hvert vorkfáll, sem Dagsbrúnan • menn og aðrir verkamenn hafa unnið. Og við vitum að það er Sósialistaflokkurinn, sem er krafturinn og fremst- ur í þeirri baráttu, eins og sið- ustu Dagsbrúnarkosningar á- þreifanlega sanna. Hvað skuldum við, starfs- menn hins oplnbera, Dags- brún og Sósíalistaílokknum, fyrir bai’áttu þeirra fyrir hækkuðum launum og bætt- um kjörum? Við vitum hvemig valdhaf- 'amir beita bæði bæjarstjóra og rikisvaidi gegn réttmætum kröfum okkar og verkamanna. Við vitum hvemig vcrkamenn eru neyddir til þess að leggja niður vinnu viiiuni saman, stundum svo lengi að sverfa tekur að fjöiskyldum þeirTa. En við vitum að þeir gefast eklci upp. Og þegar þeir eru búnir að fórna og sigra, þá fáum við samsvarandi launa- hækkanir og þeir Við njótum alltaf góðs af baráttu Þeirra. Það minnsta sem við getum gert er að reyna að hindra að bæjarstjóminni sé beitt sem kúgunai'valdi gegn þeim og okkur í kaupdeilum • eins og hingað til. Ber okkur ekki. að styðja þá í baráttunni við það fhald, sem alltaf neitar okkur urn kjarabætur unz verkalýður- inn hefur brotið það á bak aftur? Ég álít okkur beri að styðja þá í bæjarstjórnarko’snin.gun- um. Pólitíkin, sem oft er vcr- ið að hræða okkur á, „pólitik" það er hin sameiginlega lífs- barátta okkar alira. Þess vegna e.'gum við að kjósa C-listann.. Starfsma lur hius opinbera.

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.