Þjóðviljinn - 04.02.1954, Síða 8

i mnrx
til Afríku
Einstakt tækifæri til bess að njóta SKEMMTUNAR og HVÍLDAR frá daglegum erli við ágætan að-
búnað, jafnframt því sem menn fræðast af eigin sjón og taun um fjarlæg lönd og þjóðir.
Þeir, sem tóku þ&tt í Miðjarðarhaísferð- „Gullfoss" á síðastliðnum vetri, ljúka upp einum munni um, að seint
muni þeim líða úr minni töfrar suðrœnna Ianda, og allt það sem þeir sáu og heyrðu í þessari ferð. .
ENN er tími til þess að skrá sig í nœstu Miðjarðarhafsferð „Gullfoss", sem byrjar 19. marz og lýkur síðastá
vetrardag. j: {• ■
Komið verður við á þessúm stoðurn.: Algier í Afríku, Napoli og Genúa í ítalíu, Nizza í Erakklandi, Barce-
lona og Cartagena á Sþáni, og Lissabön í Fortúgal. Á öllum þessum stöðum verður staöið víð svo lengi,
að unt verður að fara ferðír inn í land og sjá fjölda stórmerka staði 1 fögru umhverfi, svo sem:
Frá Algier til Bou Saada í Sahara eyðimörkinni, um Casbah
Arabahverfi Algier— Russeu de Sihges
Frá .Napoli, Pompei, Amalfi, Sorrerito, Capri, Róm, Florence, Assisi, ■ Genua Rapollo, Portofino el Mar.
Frá Nice til Monte Carlo og Grasse.
Frá Barcélona til Montserrat til Pálma de MaUorca, Madrid, Lissabon og. frá Lissabon til Estoril.
Ferðaskrifstofan Orlof hJ. sér um öll fer&dög á iandi.
AFSLÁTTUR FYRIR HJÚN
Til þess að anðvelda hjónum að fara þessa ferð, er þeim veittnr 10% afsiáttur frá fargjaldinu,
1 Allar nánari upplýsingar veitir. íarþegadeiid vor, sími 82460, og FefðasHriíátoían ORLOF, h.f., sími 82265.
H.F. EIMSKiPAFÉLAG ÍSLANDS, REYKJAVÍK
8) — ÞJ^ÐVILJINN — Fimmtudagur 4. febrúar 1954
A ÍÞRÓTTIR
RITSTJÓRl FRtMANN HELGASON
,Kvöldvaka‘ Glímufélagsins Ármanns í tilefni
af 65 ára afmælinu tókst ágætlega
Hátíðaáýningar þær sem
Giímufélagið Ármann efndi til
á Þjóðleikhúsinu í tilefni aí 65
ára afmæli félagsins tókust vel
og. voru hin bezta skemmtun.
Komu fram á kvöldvöku þessari
eins og kynnir kvöldsins orðaði
þáð, nokkur, éf svo mætti segja,
„sýnishom" af hinu fjölþætta
starfi Ármanns, enda er hátíða-
böldunúm ætlað að standa í 15
daga.
Það fór veí á' því að Þjóðleik-
bús -vort skyldi opnað fyrir fögr-
•um listum á sviði íþrótta- og
líkamsmenningar. Var það verð-
ng yiðurkenning. á því menning-
ar.starfi sem íþróttahreyfingin er
að . inna af höndum, og ber að
þakita það. Danssýningar þser og
fimleikar er þar var sýnt, geta
taþzt list á borð við margt það
sem þar er flutt ,í .. einu eða
•;öðru formi.
Jens Guðbjörnsson setti hátíð-
;ina og lýsti þeim hátiðahöldum
Ysem efna ætti til í tilefni af 65
ára afmæli félagsins sem var
nánar jíl tekið 15. des. s. 1.
■ Múnu um 350 manns taka þátt
i Ieikjum og sýningum þessum.
Þegar þjóðin vaJfcnaði af
blundi
Aðalræðuna við þetta tækifæri
flutti Ingólfur Jónsson ráöherra
og sagði hann m. a.:
„Þegar Þjöðin vaknaði af sín-
um íanga. blundi, tóku ung-
menna- og íþróttafélög ,að risa
úpp. Ön þjóðin er i þakkarskuld
víð Þessi félög og þá menn sem-
hafa beitt sér fyrir þessum fé-
lagsskap!. — Það segir „að vís-
indin efli alla dáð“. Eg vil líka
segja: íþróttir efla alia dáð. —
Við íslendingar erum svo fá-
mennir að við verðum að gera
meiri kröfu til hvers einstaks,
að hann. nýti sem bezt þá orku
sem honum er gefin“. Ingólfur
•gat m. a. um hina ágaetu flokka
Ármanns sem farið hafa ntan og
vak:ð athygli, og heidur svo
áfram: „En ég tek undir með
þeim sem halda þVí fram að
íþróttir séu ekki fyrst Og fremst
keppni og sýningar, þær eiga að
þroska skapgerð, drengiyndi, svo
menn takist sáttir i hendur að
lokinni keppni eða hörðum leik.
Það er múciis viröi að hór sóu
Ul íélög sem eru reiðubúin að
taka á móti unglingum. Eg treysti
engum -betur til þess en ung-
menna- og iþróttafélögum að
gegna þessu hlutverki. — Megi
íþróttir eflast í landi vom og sá
dugur og menning sem íþrótta-
lífinu fyigir“, sagði ráðherrann
að lokum.
Lítil stúlkuböm dönsuðu þarna
undir stjóm Ástbjargar Gunn-
arsdóttur og þar næst kom fim-
leikaílokkur telpna undir stjóm
Guðrúnar Nielsen. Vöktu báðir
flokkamir óskipta athygii og að-
dáun áhorfenda.
Guðmundur Ágústssou
vann
Þjóðariþróttin okkar —■ glím-
an — var sýnd bæði í sýtxing-
ar- og keppnisíörmi, og tókst það
yfirleitt vel. Fyrst. vom sýnd
brögð og síðan vamir og lýst
brögðum. Það vakti athygli mína
að vamir voru sýndar þannig,
að mjúlt'ega , skyldi smjúga úr
bragðinu óg við klofbragði skyldi
ljúta sér upp úr bragðinu. Þetta
er auðvitað all't rétt og satt, en
mér varð bara hugsað til glímu-;
mótanna °S framkvæmdanna þar
hjá glímumönnum yfirleitt. Að
lokum var bændaglíma og voru
þeir bðendur GunrUaugur Inga-
son og Guðmundur Ágústsson.
Voru margar glímumar nokkuð
góðar. Þegar allir liðsmenn
bænda höföu fallið gengu þeir
saman og lauk þeirri viðureign
með si-gri Guðmundar. Þorgils
Guðmundsson hefur þjálfað
glianuGokkinn en vegna lasleika
gat hann ekki stjómað glímu, en
Þorsteinn Einarsson gerði það í
forföllum Þorgilsar. Vrar gerður
góðui- rómur að glimunni.
Karla- og kvennaleikfimi
og fieíra
Blömavalsinn hennar Guðrún
ar Nielsen við samnefnt lag úr
„Hnotuhrjótnum" eftir Tjæ-
kovskí, var táknrænn og gaf
stúlkunum svigrúm til tjáninga
á listrænan hátt. Aki'obatiksýn-
ingar - stúiknanna undir stjóm
Guðrúnar vöktu óskipta hrifn-
ingu ailra og lófatak og raunar
kváðu þau við hvað eftir. annað
meðan á sýnihgum stóð.
Gaman var líka að horfa á
dýnustökk og æfingar karlanna
á tvíslá. Og það væri synd að
segja að hinir þrír litlu drengir
sem alltaf komu á eftir hverju
sýjúhgarafriði þern-a íullorðnu
og vildu gera e:ns, hefðu ekki
skemmt fólkinu, og þeim tókst
undravel að gera eins og
orðna fólkið'*. -
Hin sérstæða léikfimi kvenna
undir stjöm •Guði'únár Nielsen
var oft sérlega-skemmtileg,
Flokkur víkivakanna hefði
mátt vera liflegri.
Auk þessara atriða úr starfi
Ármanns kom Karlakér Reykja-
víkur og söng, og var Guðm.
Jónsson einsöngv’ari. Ennfremur
sýndu þau hjónin Erik Bidsted
og Lisa Kæregaard baUettinn
„Eg bið að heilsa“. Við flestar
sýningarnar var leikið undir á
harmoniku eða flygel.
Forseti ÍSÍ og borgarst jöri
ávarpa
Forseti íþróttasámbandsins,
Ben. G. Waage flutti ávarp frá
ÍSÍ og þakkaði Ármanni gott
starf.
Þá flutti borgarstjórinn f
Reýkjavík, Gunnar Thöroddsen,
ávarp. Sagði hann að íþróttimar
heíðu verið þáttur i vakningu
landsmanna. Þar væri lind
drengskapar og menningar sem
nú sprytti upp á ný. „Fyrir bæ-
inn okkar hefur Ármann verið
uppspretta og afigjali", sagði
borgarsljórinn að iokum.
Margt tiginna manna var við-
statt sýningamar þ. á. m. iör-
seti Íslands, Ásgeír Ásgeirsson
Og frú, sendiherrar erlendra
ríkja. Fjöldi gamaila, góðra
glímukappa Ámianns var þar
lika á áhorfendabekkjum.
Fyrjr enda sviðsins stóðu tvær
stúlkur í íslenzkum búning og
milli þeirra reis íslenzki fáninn
á stöng en sitt til hvorrar hliðar
þeim stóðu íþrótíamenn. Hélt
annar uþpi fana Ármann6 en
hinn fána íþróttasambands fe-
lands. Skemmtilegur og tákú-
rænn bakgrunnur við það .sem
fram fór á leiksviðöu.