Þjóðviljinn - 26.09.1954, Blaðsíða 6

'JB) — ÞJÓÐVILJINN — Sunnudagur 26. september 1954
♦
i
íémmm
Útgefandi: Sameiningarflokkur alþýSu — Sósialistaflokkurinn.
Ritstjórar: Magnús Kjartansson, Sigurður Guðmundsson (áb.)
Fréttastjóri: Jón Bjarnason.
Biaðamenn: Ásmundur Sigurjónsson, Bjarni Benediktsson, Guð-
mundur Vigfússon, Ivar H. Jónsson, Magnús Torfi Óiafsson.
Augiýsingastjóri: Jónsteinn Haraldsson.
Ritstjórn, afgreiðsla, augiýsingar, prentsmiðja: Skólavörðustig
19. — Simi 7500 (3 línur).
Áskriftarverð kr. 20 á mánuði í Reykjavík og nágrenni; kr. 17
annars staðar á landinu. — Lausasöiuverð 1 kr. eintakið.
Prentsmiðja í-jóðviljans h.f.

Aiþýðusambandið í hanáur alþýðis!
Stuðningsflokkar núverandi Alþýðusambandsstjórnar hafa sýnt
það að undanförnu hverja virðingu þeir bera fyrir alþýðusamtök-
unum og gefnum loforðum í verðlagsmálum. Iiver verðhækkunin
hefur rekið aðra, kaffið hefur tvívegis hækkað, þrátt fyrir gagn-
stæðar yfirlýsingar í desemberverkföllunum 1952. Sjálfstæðisflokk-
urinn hefur samþykkt að hækka rafmagnsverðið í Reykjavík um
30 %, þrátt fyrir nær 10 millj. kr. reksturshagnað Rafmagnsveit-
unnar á s.l. ári. Og loks er skollin á veruleg verðhækkun land-
búnaðarafurða.
Þeir flokkar sem þannig haga sér gagnvart ahnenningi koma
«Ú einu sinni enn fram fyrir fólkið i verkalýðsfélögunum og grát-
l.iðja það um að franilengja völd umboðsmanna atvinnurekenda í
seðstu stjórn verkalýðssamtakanna, til þess að verkalýðssamtökin
séu múlbundin og óvirk í baráttunni á móti hinum skipulögðu
verðhækkiuium, arðráninu, okrinu og spiilingunni.
En nú eru atvinnurekendaflokkarnir hræddir. Þeim dylst ekki
að nú er vakin voldug hreyfing meðal verkalýðsins í landinu sem
hefur sett sér það verkeíni að endurheimta samtök sín úr hönd-
um fulltrúa atvinnurekendanna. Þeim dylst ekki að íleiri verka-
mönnum, verkakonum, sjómönnum og iðnaðarmönnum er það
Ijósara nú en nokkru sinni áður, að það er lífsspursmál fyrir
vei’kalýðsstéttiua að ráða öllum samtöknm sínum sjálf og Ieysa af j
þeim allar viðjar stéttarfjandsamlegra og . framandi afla. Verka-'
lýðurinn á íslandi ætlar ekki að láta bjóca sér ofbeldi endurtek-
inna verðhækkana og kjaraskerðingar, hann ætiar ekki að þcla
að íslenzkir atvinnuvegir verði lagðir í rúst til hagsmuna fyrir
framandi Iiernámsöfl. Hann krefst öruggrar aívinnu við íslenzka
framleiðslu og batnandi líískjara, og að þeim verkcfnum verði
sinnt af framsýni og stórhug, sem vanrækt hafa verið og eiga
sinn stóra þátt í erfiðleikum alþýðunnar, og versnandi lífskjörum
I.ennar.
Til þess að þessi barátta verði auðveld og sigursæl þarf að
útiloka áhrif atvinnurekenda og ihalds úr heildarsamtökum ís-
lenzkrar alþýðu. Það þarf að skipta um forustu fyrir Alþýðusam-
bandi íslands.
Tækifærið til þcss er í Alþýðusambandskosningunum sem nú
eru hafnar. Öll vinstri sinnuð öfl þurfa að taka liöndum saman og
tryggja kosningu þeirra fulltrúa í hverju félagi, sem trúandi er til
að styðja nýja sambandsstjóni, sambandsstjórn sem verkalýður-
inn sjálfur ræður og reynist honum sönn forusía en tekur ekki
við íyrirskipunum aívinnurekenda og floltka þeirra eins og sannað
er á núverandi Alþýðusambandsstjórn.
Það sem verkalýðurinn á Akureyri hefur gert er hið lýsandi for-
clæmi. Málefnasamstaða og kosningabandalag sósíalista og Alþýðu-
flokksmanna þar þarf að verða verkalýðnum á öllu landinu fyrir-
rnyndin sem unnið verður eftir í fulltrúakosningunum.
Morgunblaðið málgagn atvinnurekenda, og Alþýðublaðið í gær,
cftir að það er komið í hendur hægri klíkunnar að nýju, boða
áframhald þess bandalags í kosningunum sem leitt hefur niður-
læginguna yfir Alþýðusambandið og svift verkalýðinn því dýrmæta
vopni sem öflugt Alþýðusamband undir dugandi forustu getur ver-
’ið honum, hagsmunum hans og málstað.
Engum kemur á óvart áhugi Morgunblaðsins fyrir því að
fjötra verkalýðshreyfinguna í viðjar atvinnurekendavaldsins. En
það er fróðlegt fyrir heiðarlega alþýðuflokksmenn að kynnast
fyrstu herhvöt hinnar „nýju“ flokksforustu Haralds Guðmunds-
sonar, Stefáns Jóhanns og Guðm. í. Ekki gátu þeir betur sannað
hð þeir eru ófrjálsir fangar íhalds og atvinnurekenda en með
þeirri afstöðu sem þeir taka nú, þrátt fyrir gagnstæðan vilja
verkamanna í flokknum, sem gleggst hefur komið fram í gerðum
alþýðuflokksmanna á Akureyri og samskonar viðbrögðum alþýðu-
fiokksmanna á Siglufirði og víðar um land.
Hægri klíkan þarf að fá að þreifa á því í Alþýðusambands-
kosningunum að hún er einangruð og fyrirlitin af öllu vinnandi
fólki. Að verkalýðurinn sem fylgir Sósíalistaflokknum og Alþýðu
flokknum ætlar að vinna saman, þrátt fyrir svik hægri foringjanna
og þjónustu þeirra við atvinnurekendur og íhald. Þannig verður
,Alþýðusambandið tekið úr höndum umboðsmanna atvinnurekenda-
valdsins og gert að því afli sem hindrar áform afturhaldsins um á-
framhaldar.di kjaraskerðingu og færir verkalýðsstéttinni nýja sigra
i sókn hennar til öryggis og betra iífs. ,
íslenzkir verkamenn! Fram til sigurs í fulltráakosningunum til
sambandsþings. Alþýðusambandlð í hendur alþýðúnnar!
Úr höfuðstað Norðurlantjs
barst nýlega sú fi'egn, að
verkalýðsflokkarnir þar hefðu
gert með sér samkomulag um
kosningu fulltrúa á þing Al-
þýðusambands Isl. á hausti
komanda. Samkvæmt því
skulu verkalýðsflokkarnir á
Akureyri vinna saman að því
að efla einingu verkalýðsins
innan ASÍ svo hann standi
sem bezt að vigi til varnar
og sóknar í hagsmimabarátt-
unni. — Barizt skal sameigfin-
lega fyrir bættum launakjör-
um verkalýðsins á sjó og
landi, fyrir útrýmingu at-
vinnuleysisins, sem víða út á
landi hefur verið mjög til-
finnanlegt. Raunhæfar aðgerð-
ir í húsnæðismálum. — Barizt
skal í efnahagsmálum gegn
þeirri þróun, sem gerir fjár-
hagsafkomu landsmanna stöð-
ugt háðari dvöl erlends her-
liðs í landinu og framkvæmd-
um á vegum þess. Barizt skal
fvrir tafarlausri uppsögn her-
varnarsamningsins og ógild-
ingu hans svo fljótt sem auð-
ið er o. s. frv.
Með öðrum orðum nú skal
stungið fót.um við því ófremd-
arástandi, sem ríkt hefur á
undangengnum árurn í verka-
Jýðssamtökum landsins. Nú
skal snúið við blaðinu: kveðið
upp úr með það sem áður var
ósagt látið eða niðurbælt ofan
frá innan heildai’samtakanna,
barizt gegn því sem til þessa
naut skjóls þar á háum
stöðum, barizt fyrir því, sem
til þessa og enn í dag vísar
öndvert við erindisbréf auð-
valdsleppanna í núverandi
stjórn Alþýðusambands Is-
lands. — Nú skal þess freist-
að með samhentu átaki verka-
lýðsins að létta martröð at-
vinnurekenda og auðstéttar-
valds af heildarsamtökum ís-
lenzks verkalýðs, koma þeim
aftur til sjálfs sín, í sitt rétta
hlutverk í lífi og baráttu vinn-
andi fólks.
Fregnin um samkomulag
verkalýðsflokkanna á Akur-
eyri vakti að vonum fögnuð
allra vinstri afla í landinu. En
þar með var þessari gleðifregn
ekki stakkur skorinn. Þetta
samkomulag var gleðiefni
öllum þeim, sem orðið hafa
að skotspæni margvíslegustu
kjaraskerðingum af hálfu
auðvaldsstjórna og goldið að-
gerðarlausra heildarsamtaka í
höndum svikulla foringja und-
anfarin sex ár. — Fregnin frá
Akureyri hefur sannarlega,
án tillits til ólikra stjórnmála-
skoðana og flokka, glætt von-
ir alls verkafólks, sem skilur
nauðsyn eigin stéttarsamtaka
yfirleitt og hvílíkt afl vakandi
verkalýðssamtök geta verið í
baráttu hverrar þjóðar fyrir
efnahags- og þjóðemislegu
frelsi.
En gleðin út af sigrí verka-
lýðseiningarinnar á Akureyri
átti þó sín takmörk, sína und-
antekningu. Á einúm stað
vakti Akureyrarfréttin bæði
ugg og reiði. Já, svo hams-
laust uppnám, að likast var
sem um líf eða dauða. væri að
tefla. — Þetta var hjá Morg-
unblaðinu.
Þetta blað telur að með
einingu verkalýðsins um hags
munamálin og breyttri forystu
í Alþýðusambandinu sé öllu
stefnt í voða, um leið og það
á ekki nein nógu sterk orð
til að dásama ,,samstarfið“ í
stjórn ASl'S.l. sex ár.
Til að komast til fulls skiln-
ings á tilfinningum Morgun-
blaðsins út af samkomulaginu
á Akureyri og umhyggju þess
fyrir núverandi sambandsfor-
ystu, er rétt að virða nánar
fyrir sér þennan verkalýðsvin.
I fljótu bragði virðist það
kannske út fyrir efnið farið
að bera hér fram nokkrar
spurningar, sögulegs efnis, en
vér spyrjum samt.
Hvert er það málgagn, sem
frá því fyrst. það hóf göngu
sína, hefur aldrei sett sig úr
færi til að vinna samtökum
verkalýðs og hagsmunum
skaða, þegar til átaka kom
um kaup og kjör?
Það er blaiið, sem nú virð-
ist eiga sér einn augastein:
núverandi st.iórn Alþýðusam-
bands íslands. Þí ð er Morg-
unblaðið.
Hvert er það málgagn, sem
hefur undantekningárlaust tal-
að máli gengislækkana, vísi-
tölufalsana, tollaálagna og
annarra þvíukra árása á
kjör vinnandi fólks?
Það er blaðið, sem nú legg-
ur verkamönnum heilræði
varðandi kosningu æðstu trún-
aðannanna verkalýðssamtak-
anna. í>að er Morgunblaðið.
Hvaða blað er það, sem í
desemberverkföllunum 1952
reyncli a5 æsa til hvítliða-
mennsku og verkfallsbrota og
krafðist þess að stofnaður
yrði íslenzkur her til að berja
niður lífskröfur verkalýðsins
og stéttarsamtök hans með
mannvígum, ef kaupníðing-
arnir þyrftu á að halda?
Það var Morgunblaðið.
Hvert er höfuðmálgagn
þeirra, sem stóðu að verð-
hækkun á kaffi og rafmagni
nú á dögunum?
Það er Morguiiblaðið.
Já, þetta vita allir, þegar
að er gáð. —- En hvers vegna
er þetta höfuð málgagn kaup
og kjaraníðinga svona ofsa-
lega spennt fyrir fulitrúakjör-
inu á þing ASl nú í haust?
Hvers vegna er þetta blað
svo mikið á móti samkomulagi
verkalýðsflokka um starf í
verkaiýðssamtökum ?
Svarið liggur beint við: Nú-
verandi forysta ASl er eins og
Morgunblaðið hefur sjálft
upplýst, byggð á samstarfi
Morgunblaðsmanna þ.e. höfð-
ingjanna í Hoísteini og vina
þeirra í Alþýðuflokknum og
Framsóknarfiokknum; hún er
samkomulagskrói auðstéttar-
fulltrúanna £ þessum þrem
stjórnmálaflokkum og sannar-
lega veit enginn betur en
Morgunblaðsklíkan hvílíkur
gullfugl núverandi Alþýðu-
sambandsforysta hefur verið
þeim fjárplógsklíkum, sem
auðgast hafa á ófarnaði verka
lýðsins og alþýðu allraráund-
anförnum árum. — Er þá ekki
skiljanleg ást Morgunblaðsins
á hægriöflunum í Aiþýðu-
flokknum og hatur þess á
vinstrimönnum, mönnunum
sem vilja í flokksnafni segja
skilið við Moggadótið?
Þýzki verkalýðsleiðtoginn
Bebel sagði á síraim tíma eitt-
hvað á þessa leið: „Þegar and-
stæðingarnir hrósa mér þá
veit ég að ég hefi gert eitt-
hvað rangt“.
Vel mættu þessi aðvörunar-
orð Bebels verða leiðarljós
fyrir þá, sem innan síns flokks
eiga nú á milli að velja
þeirra, sem Morgunblaðið liæl-
ir, og hinna, sem nú eru í ó-
náð þess.
En viðbragð Morgunblaðsins
nú, þegar fregnir berast af
vaxandi samheídni verkalýðs-
ins gegn harðnandi ásókn
fjárplógsafla á hagsmuni al-
þýðu er sannarlega vert íhug-
unar fyrir allt vei’kafólk, ekki
sízt þá, sem í góðri trú á fög-
ur siagorð Morgunblaðsídík-
unnar um kosningar, liafa tal-
ið sig tii Sjálfstæðisflokksins.
Er ekki komin fylling tím-
ans fyrír þetta fólk . til að
láta þá Holsteinsburgeisa vita,
að afskiþtá-semi þeirra, og-
ráðsmennska í stéttarsamtök-
um verkafólks ekki lengur
þegin og að það vilji vera
frjálst að því. að ráða þar
sjálft sínum ráðum í bróður-
legu samstarfi með öðru vevka
fólki, þar sem sameiginlegir
hagsmunir og stéttarleg sjón-
armið éru lögð til grundvallar.
Er ekki tími til að . visa
samstarf Morgunblaðssinna í
verkalýðssamtökunum á dyr
og leiða þar aftur til öndveg-
is samstarf verkafólks án til-
lits til flokkaskiptingar, án til-
lits til nokkurs annars en
stéttarlegra lxagsmUna verka-
lýðsins. — Er ekki einmitt
tækifærið nú í fulltrúakosning-
unum á þing Alþýðusambands
Islands? xx.
Við seljum ódýrt!
Innflutningstakmark-
anir em framundan.
Veljið það bezta
Vöruntarkaðuriiut,
Ilverfisgötu 74
4>-----:------------:---«
*-----------------------*
Matvörnrnar
fást hjá okkur
Við seljum ódýrt!
Vörumarkaðurmn.
Franfnesveg 5