Þjóðviljinn - 12.06.1955, Qupperneq 11

Þjóðviljinn - 12.06.1955, Qupperneq 11
Sunnudagur 12. júní 1955 — ÞJÓÐVILJINN — (11 Hans Kirk: 18. dagur gjálfur. Engum dettur í hug að efast um þjóðlega holl- ustu þína. Þótt þú hagnist á þessu, hagnast þó fö'öur- landið meira. Þaö er að minnsta kosti álit hinna ábyrgu stómmálamanna. Og hættu svo þessum skrípaleik og láttu þá koma inn. Tómas þrýsti á bjölluhnapp og einkaritarinn kom inn. — Vísiö þeim nú inn, ungfrú Thamsen, sagði hann. Og guð hjálpi okkur öllum. Við verðum að reyna að bjargast eins og bezt gengur. Og þetta er dásarrdegt land * « - - - g { ! r að virða seðsta mann lands yðar á sama hátt og við virðum konung okkar. Umfram allt verður samvinna þjóða á milli að byggjast á gagnkvæmum skilningi, að- eins á þarrn hátt nást hin sönnu þjóölegu tengsl. Við vitum að þið munuð á sama hátt virða þjóöleg sérkenni okkar .... — Þaö gerum við kæri herra, þaö gerum við, sagði von Drieberg og teygði út stutta handleggina eins og hann ætlaði að faöma einhvem. Þær eru blómlegasta greinin á hinum germanska stofni, þjóðir norðursins, hinir hreinu aríar. Og þetta land er dásamlegt land. Friðsam- legt land. Friðsamleg og vinveitt þjóð, ef til vill orðin dálítið ístöðulaus. En þetta vom víkingar á sínum tíma, og víkingsandinn mun vakna að nýju. Þá herjuðuð þið á England, nú erum það við sem berjumst gegn Engiandi. Funche byggingafræðingur hafði hlýtt á þessar um- ræður með innilegum raunasvip. Nú tæmdi hann glas sitt og hellti viðutan á það aftur. Svo sagði hann með hrjúfri og raunamæddri röddu: — Er ekki bezt að við snúum okkur að samningunum? .— Einmitt, við eigum að semja, sagði von Drieberg. Semja við lipra og skynsama Dani, sem við munum líta á sem vini og góða samherja í framkvæmdunum. Við þurfum að byggja og byggja í þessu landi. Og vissu- lega munum við koma fram sem vinir þjóðarinnar, því er yður óhætt að trúa herra forstjóri. Þið munuð ekki fá ástæðu til að kvarta yfir okkur. En nú snúum við okkur áð efninu, kæri Fvrnche, skýrið frá ráðagerðum okkar, útskýriö áætlanir okkar fyrir þessmn góðu samstarfs- mönnum. Funche þreifaði niður í skjalatösku sína og tók upp herforingjaráðskort og teikningar. Hann lagði þetta á borðið. — Lítið nú á, sagði hann. Þetta land er stökkpallur. Ef við erum ekki nógu sterkir hér, getum við ekki haldið Noregi heldur. Við þurfum fyrst og fremst að fá flug- velli til að stjórna með Kattegat, Skagerrak, beltunum og hluta af Eystrasalti. En flugvellirnir ykkar eru of fáir og veigalitlir fyrir þungu sprengjuflugvélarnar okk- ar og okkur vantar fyrst og fremst nýjar flugbautir og stærri flugvelli. Hið fyrsta sem við þurfum áð biðja ykkur XmUöl6€Ú0 si&UKmoRraRðoii Minningar» kortin eru til sölu í skrifstofu Sós- íalistaflokksins, Þórsgötu 1; afgr. Þjóðviljans; Bókabúð Kron; Bókabúð Máls og menningar, Skólavörðustig 21 og í Bókaverzlun Þor- valdar Bjarnasonar i Hafn- arfirði Innri gerð efnisins Framhald af 7. áíðu. sanna tilvist þeirra með til- raunum. Meira að segja er hægt að gera áhrif einstakra frumeinda sýnileg. Einnig hef- ur tilvera rafeindanna verið sönnuð með tilraunum enda þótt þær séu aðeins örlitið brot af efnismagni sjálfrar frum- eindarinnar. Við verðum því að álíta að mynd sú sem vísindin gefa oss af gerð efnisheimsins sé í að- alatriðum isamræmi við verlu- leikann. • Utbreiðið • ÞJÓÐVILJANN Hann skálf af taugaóstyrk. Abildgaard brosti vin-! gjamlega. — Kæri Tómas, nú er forleikurinn á enda og alvaran tekur við, sagði hann. Nú er um að gera að sýna lipurö. Við þurfum að fá loforð um ýmislegt og í þessum sökum má ekki flana að neinu. — Þú ert tilfinningalaus, Þorsteinn, hvæsti Klitgaard. Þú skilur alls ekki tilfinningar heiðarlegs manns. Ég ber ábyrgðina á fyrirtækinu og öllum samstarfsmönn- um mínum. Ég .... Hann þagnaði því að Þjóðverjamir tveir gengu inn. Þeir voru í einkennisbúningum, annar lítill maður með snöggklippt yfirskegg og lítil fleðuleg augu, hinn há- vaxirm álútur og raunamæddur á svip. Þeir sig: von Dieberg byggingastjóri og Funche bygginga- fræðingur frá O. T. — Herrar mínir, sagði Tómas Klitgaard. Ég býð ykkur sæti. Ég á þess ekki kost að bjóða ykkur velkomna til lands okkar, ég vona þið skiljiö hvers vegna, en við Danir erum raunsæ þjóð. Við beygjum okkur fyrir raunveruleikans og við erum reiðubúnir til að virða tilfinningar yðar í von um að þér viröi'ð tilfinningar okkar .... — Ágætt, Tómas, greip Abildgaard fram í. En nú er nóg komið. — Fáið ykkur sæti, herrar mínir, fáiö ykkur sæti. Ungfrú Thamsen, viljið þér færa okkur hressingu. Gerið svo vel, herrar mínir, hér eru vindlar. Hér í Danmörk þykja þeir góðir. Ungfrú Thamsen kom stikandi inn með bakka með glösum og sherrýi og Tómas Klitgaard hellti skjálfhentur í glös gesta sinna. — Ykkar skál, herrar mínir, sagði hann. í gær spurðuð þig mig spurningar sem ég sá mér ekki fært a'ð svara þá, en í dag get ég gefið ykkur jákvætt svar. Fyrirtæki okkar er reiðubúið aö hefja samninga við ykkur upp á sanngjarna skilmála. — Ágætt, sagði Drieberg byggingastjóri og kinkaöi kolli. Þér fáið varla ástæ'óu til aö kvarta. -Við berum virðmgu fyrir landi yðar og þjóö og viö erum aðeins hingað komnir til að vernda það, taka ykkur upp í hið vinsamlega Evrópubandalag okkar. Heil Hitler! Hann reis á fætur og lýfti glasinu og Danimir tveir stóðu dálítið vandræðalegir og dreyptu á glösvun sinum. Svo sagði hætaréttarlögmaðurinn. — Herra byggingastjóri, okkur er ljóst aö þér hljótið ist nú útbreiddari. Kápuniii fylg- ir klútur sem bundinn er undir kverk og endarnir látnir himga lausir. Klúturinn er sniðinn þannig að hann er breiðastur um miðjuna og minnir mest á hettu. Báðar þessar regnkápuT minna mest á léttar sumarkápur, enda má gjarnan nota þær sem slíkar. Það er því skynsamleg- ast að velja sér regnkápu sem fer vel við sumarkjólinn. Tvíhneppta regnkápan er frönsk. Hún er þykkari og sterk- legri og miðuð við ferðalög og Stúlkur í regnkápum Þegar maður virðir fyrir sér nýtízku regnkápu liggur við að ástæða sé til að fagna rigning- unni, sem gefur stúlkunum tæki- færi til að búast þessum fallegu og hentugu flíkum. Sá timi er liðinn að regnkópur voru ljótar og leiðinlegar og það er ástæða til að þakka ítölsku tízkufröm- uðunum sem eiga einna mestan þátt í sVipbreytingu regnkápunn- ar. Fallegu kápurnar eru því nær allar hentugar um leið og næstum öllum þeirra ■ fylgja höfuðklútar, satimaðir ýmist úr sama efni og kápan eða úr sam- litu efni Ljósa regnkápan er gul, kína-. gulan kalla Frakkar þennan fín- lega; ljósgula lit sem hefur á sér silkislikju á regnkápunum. Og til að halda sér áfram við j hið kínverska er lítill Kinverja- flibbi í hálsinn í stað hins venju- lega kraga og horná. Kápan er ekki mjög síð og er ívið þrengri að neðan. Nælonregnkápan er víðari að heðan og víðar regnkápur tíðk-- ast líka þótt' hinar þröngti \nrð-

x

Þjóðviljinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.