Þjóðviljinn - 12.08.1955, Blaðsíða 7

Þjóðviljinn - 12.08.1955, Blaðsíða 7
Föstudagur 12. ágúst 1955 — ÞJ<S)VILJINN — (7 Hans Kírfc: 66. dagnr ég að tala vlð pabba? Við getum alls ekki talað saman nú orðið. Við stöndum hvor sínum megin við gjá og hróp- um árangurslaust. Hún sneri sér reiðilega til 1 rúminu, og frítt, fitugljá- andi andlit hennar varð hörkulegt. — Þú kemur áreiðanlega aftur, þegar þig vantar pen- inga, sagöi hún. Þú ert ekki nógu lífsreyndur enn og veiztu ekki að þrátt fyrir allt orðagjálfrið eru það pen- ingamir sem stjórna heiminum. Hvers konar menn eru þetta sem þú umgengst? — Félagar. Kommúnistar. Hverskonar 'menn eru petta„ sem pú umgengst? — Fólk sem er til einskis nýtt. Ef það væri frá almenni- legum heimil^un myndi það hugsa öðru vísi en það gerir. Otg þú varpar þér út í hreinasta glapræði vegna þess. Þú, sem gætir gert svo mikið fyrir fólkið, ef þú værir hér kyrr, tækir prófið og gengir inn 1 fyrirtækið. — Vertu sæl, mamma, sagði hann. Nú verö ég að fara. Vertu ékki reið við mig. Áður en hún gat áttað sig var hann farinn út. Hann tók töskur sínar og lagði þær andartak frá sér í and- dyrinu til þess að kitla eihkennisbúna stofuþernuna xmdir hökunni. — Er stúdentinn að fara í ferðalag? spuröi hún." — Já, stúdentinn er að fara í ferðalag, sagði harnn brosandi og var létt um hjartað. Stúdentinn ætlar að yf- irgefa hús sitt og heimili og hann ætlar aldrei að koma aftur sem glataður sonur. Hann kýs heldur svínatrogið. Hann stóð niðri á götunni í gráleitri morgunskímunni og vissi ekki hvert hann átti að leggja leið sína.Eftir langa íhugun hafði hann komizt að þeirri niðurstöðu að nú yrði þáð að gerast. Hann varð að komast burt af her- mangaraheimili sínu, því að hann hafði lagt eyrun við og vissi í hverju starfsemi Klitgaards og Sona var fólgin. Hann bar töskurnar upp í sporvagn og keyrði tii þess fé- lagans sem honum datt fyrst í hug. — Sæll, Haraldur, sagöi hann og þrekvaxinn, góðlát- legur verkamaður rétti honum tröllaukinn lófa. Get ég fengið að vera hjá þér nokkra daga? Ég hef engan stað að vera. — Komdu inn, lagsi, sagði Haraldur. Við getum holað þér einhvers staðar niður. Er eitthvað í ólagi heima? — Nei, það er víst varla hægt að segja, sagði. Gregers. En ef þú getur skotið yfir mig skjólshúsi nokkra daga, kemur það sér mjög vel fyrir mig. Og hvemig er með vinnu? — Afleitt, sagði HaraJdur. Þeir senda menn í hundr- aðatali til Þýzkalands. En komdu inn fyrir, við erum einmitt að drekka morgunkaffi. Nokkrir lithr ljóshærðir krakkar litu undrandi á þennan morgungest sem kom með ferðatöskur og átti sjálfsagt að búa hjá þeim. Vingjarnleg, ljóshærð kona kom með kaffikönnuna og bauð honum að setjast við borðið og fá kaffisopa með þeim. Og meðan þau drukku Albert Daudistel Framhald af 5. síðu frá leið styrjaldarlokum, tóku hins vegar að opnast sam- bandsleiðir til útgáfufyrir- tækja í heimalandi hans, en síðustu árin var heilsu hans tékið svo mjög að hnigna, að þetta kom honum ekki að þeim notum sem ella mundi. Og frá- fall hans bar að með þeim hætti, að hann varð að hverfa frá sumu ófullgerðu, einkum síðustu bók sinni, „Der ver- botene Mensch“, sem lýsir ýmsum þáttum úr ævi hans sjálfs. Það er þó lán í óláni, að kona hans, Ediht, sem sjálf er ágætlega ritfær og þekkir manna bezt til vinnubragða hans, hugmynda og áætlana, mun geta búið þetta til prent- unar á þann hátt, sem ekki myndi vera á neinna annarra færi. Henni er til þess treyst- andi, og sjálfsagt hefði hann sjálfur engan fremur til þess kosið að fara um það höndum eftir sinn dag. Albert Daudistel var maður glaðlyndur og hreinskilinn, gamansamur, gæddur skáld- legu hugmyndaflugi og fá- gætri frásagnargáfu og frá- 'sagnargleði. Hann tók mikiili tryggð við ísland, sem hafði reynzt honum griðland á tím- um þrenginga og ofsókna, og lífsbarátta þessarar fámennu þjóðar í erfiðu og ófrjósömu landi var honum sífellt aðdá- unarefni. Með honum er horf- inn af sjónarsviðinu góður og einlægur Islandsvinur. Björn Franzson. ■HHHMIIMM ■ Vantar yðar samkvæmiskjól lyrír veturinn? NÚ ER TÆKIFÆRIÐ útsala á samkvæmlskjólum —--------------------... ••»... ••••....••••• ..*• ..*•* ............ *•*.. ..•• ---------****•—..„ Allt að 75% afsláttur - aðeins í dag oq á laugardag —••—.... ..»•** **•••., VERZLUNIN *•*. GULLF ■■■■■■■•■■• V Útgefandi: Sameiningarflokkur alþýðu — Sósíalistaflokkurinn.— Ritstjój ar: Magnús Kjartansson (áb), Sigurður Guðmundsson ■— Fréttarit- st'óri: Jón Bjarnason. — Blaðamenn: Ásmundur Sigurjónsson, Bjarni Benec&ktsson, Guðmundur Vigfússon, ívar H. Jónsson, .Magriús Torri Óiafsson. — Auglýsingastjóri: Jónsteinn Haraldsson. — Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðustíg 19. — Sími: 7500 (3 linur). — Áskriftarverð kr. 20 á mánuði í Reykjavík og nágrenni; kr. 17 annars staðar. — Lausasöluverð kr. 1. — Prentsm. Þjóðviljans h;f.

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.