Þjóðviljinn - 14.09.1955, Blaðsíða 11

Þjóðviljinn - 14.09.1955, Blaðsíða 11
Hans Kirk: í móvinnu og einn góðan veðurdag leggst hann þreytt- ur í hagann og deyr einmana en í tengslum við strit- ið og án þess að við höfum hugmynd um, hefur hann arfleitt okkur að miklum auði. — Jæja, nú er víst kominn tími til að ég hafi mig af stað, sagði Karl og reis á fætur. Þakka þér fyrir góðar viðtökur, Grejs, þú ert alltaf samur og jafn. — Viltu ekki vera héma í nótt? — Nei, nú ætla ég að fara, ég á langa leið framundan, en þetta hefur verið góður dagur, sagði Karl og andlit Steldu ekki og haltu höndum þínum hreinum hans ljómaði. Eg get heimsótt vini mína en ég vil ekki*" vera þe'im til byrði. Eg sé um mig sjálfur til hinztu stundar. Hann gekk til Gregers og lagði stórar krumlumar á axlir honum og hi'isti hann vingjamlega. — Þú ert sonarsonur Grejs og fæddur til auðæfa. En ég skal gefa þér heilræði úr mínum barnalærdómi, sem þú skalt hafa hugfast. Steldu ekld og haltu höndum þínum hreinirm, en Ijúktu upp lófa þínum og mettaðu soltinn landa þinn. Berðu ekki ljúgvitni gegn náunga þínum; sé hann sak- laus, þá komdu honum undan; sé hann sekur, þá þegiðu um ávirðingu hans. — Þetta er kristindórnur gamals lausakarls og þetta mnrætti gamli klerkurmn okkur. Og minnztu þessara orða þegar þú ert orðmn voldugur forstjóri, sem allt hefur verið lagt upp í hendurnar á, því að Grejs var duglegur maöur. Grejs fylgdi honum til dyra og umleið og hann kvaddi hann fékk hann honum stóran seðil. — Viltu ekki taka við þessu vegna gamallar vináttu, Karl Tundur? sagði hann næstum biðjandi. Það getur verið að það verði bið á því að þú komist í móvinnu. Eg bið þig um að taka við þessu. ■— Þú hefur aldrei fengizt við okur og arðrán, þótt þú hafir verið bannsettur kapítalisti, Grejs, sagði Karl. Og því tek ég við öllum þessum peningum, því að þeir ei*u gefnir af góðum hug. — Og lifðu heill, gamli drengnr, sagði Grejs. Eigirðu leið framhjá ertu alltaf velkominn. Og vanti þig eitthvað þá komdu til mín. Eg stend í mikilli skuld við þig og alla hina. Og það eru ekki peningamir sem ég er aö hugsa um heldur allt annað. Hann kom inn aftur og svipm* hans var nú orðinn alvarlegur og strangur cins og að venju. — Og hvað er að frétta af þér, drengur minn? spurði hann. Hefuröu eitthvað aö gera? — Nei, sagði Gregers. Eg er flúinn því að þeir eru að leita að mér . . . — Þjóðverjamir? Miðvikudagur 14. september 1955 — ÞJÓÐVTLJINN — (11 — Nei, það er danska lögreglan. — Það er orðinn lítill munur á, sagði Grejs. En ég er feginn að þú komst, því að hér ertu nokkum veginn ömggur. Ráðskonan getur verið afundin en hún er eng- in kjaftakind. Þú getur búið hér eins lengi og þú vilt. — En ég verð að halda áfram að vinna að ólöglegum störfum, og ef til vill verður það þér til óþæginda . . . — Látum þá bara koma til mín, ég bjarga mér. Þú getur fariö inn í borgina þegar þú hefur e.itthvað þar að gera, annars getur þú falið þig hér. Ef þú og félagar þínir þurfið á peningum að halda get ég líka verið ykkur innan handar. — Þakka þér fyrir, afi, en það er eitt sem ég vil segja þér fyrst, sagði Gregers. Hingað til höfum við aðallega fengizt við aö prenta ólógleg rit og dreifa þeim En eins og allt er í pottinn búið, líður ekki á löngu þar til við bpfjum bein skemmdarverk. Grejs gamli hrukkaði ennið og hugsaði sig um. Skemmdarverk — það var að eyðileggja þau verömæti sem mennimir höfðu byggt upp með súmm sveita. Það táknaöi að verksmiðjur, vélar, brýr og hafnarmannvirki yj*ðu lögð í rúst. Það táknaði að landið sem í dag stund- aði friðsamlega starfsemi þótt það væri í þágu Þjóð- verja, yrði blóðugur vígvöllur. — Eg hef lesið um það, hvemig Rússarnir eyðileggja allt í sínu eigin landi þegar þeir neyðast til að hörfa undan, sagði hann. Og það er slæmt því að það eru mikil verðmæti, sem þeir hafa verið áratugi að skapa. En samt sem áður skil ég þá því að þeir eiga í baráttu upp á líf og dauða; eigum við það? — Já. Við erum aðeins örlítill skiki úr víglínunni, en við tökum þátt í baráttunni. — Þið kommúnistamir gerið það. Nei, þú þarft ekk- ert að segja, ég er ekki hræddur við kommúnismann. Eg hef lesið mikið undanfarin ár þegar ég hef haft góðan tíma til þess og ég hef kynnt mér eitt og annað, og ég tek ekki hátíðlega það sem stendur í blöðunum. Mér hefur stundum dottið í hug — en segðu það engum, því að þá heldur fólk að ég sé genginn í bai*ndóm — að land ykkar hefði verið gott fyrir mann af mínu tagi. Eg hef aldi*ei sótzt eftir því að lifa sem auðkýfingur, en ég hafði ánægju af aö byggja. Og þarna fyrir austan hafa þeir byggt upp heilt land. Eg hef ekki vit á öllum þessum stjórnmálakenningum, en ég veit hvað þaö er Imilisþátlisr Franskar konur breyta ti Tízkufréttaritari Reuters, Peggy Massin skrifar frá París í sum- ar: Parísarstúlkan hefur breytt um venjur í klæðaburði, ef til vill ekki sízt af fjárhagsástæð- um, og eftirspurnin eftir tilbún- um fatnaði hefur vaxið gífur- lega. Fram að' síðari heimsstyrjöld var næstum enginn markaður fyrir tilbúin fatnað í Frakklandi. Frönsku konumar, sem vilja vera persónulegar í klæðaburði, keyptu efni í stórverzlununum og létu saumakonur sínar'sauma kjólana — eða þær saumuðu þá sjálfar og það urðu þær flestar að gera. Nú orðið hafa stóru vefnaðar- vöruverzlanimar, „House Cout- ure“ aðeins 3—1000 trygga við- skiptavini, en á að gizka 21 milljón kvenna í landinu kaupir tilbúinn fatnað, sem er fjölda- framleiddur. Til þess að fullnægja þörfun- um em um það bil 2200 kven- fataverksmiðjur í Frakklandi. Verðið er frá ca, 50 krónum heildsölu fyrir látlausan bómull- arkjól og upp í allhátt verð fyr- ir kjóla sem meira er borið í. Á síðustu þremur árum hefur Framhald af 6. síðu Eg læt hér staðar numið. Það er von mín að margir taki undir þá kröfu mína að lög Almannatrygginganna verði telcin til endurskoðu .ar og umbóta á næsta A1;* ngi, og væri ekki þjóðráð f j rir Al- þýðuflokksbroddana þeir verða í framboði fy;:r Al- þingiskosningar að sey ia hátt- virtum kjósendum að nú ætli þeir að umskapa þetta af- kvæmi sitt sem þe • hafa hampað framan í kió idur á hverjum framboðsfu ■ . Má- ski geta þeir fiskað *okkur atkvæði með því. Þ mun þeim ekki veita aí að tjalda því sem til er. Eskifirði, 1 9.-55. Andrés Eyjóífsson. E3 Eik p 'é- 5 jg ÚSpui á böin. — Verð írá kr. 180.00. sala á tiíbúnúm fatnaði aukizt um 15—20% á ári, og gert er ráð fyrir að salan hafi tvöfald- azt innan fjögurra ára. Frídagur Siúsmóðuriniiar Húsmóðirin verður að eiga frí einn dag í viku, annars er heilsu hennar hætt, segja banda- rískir læknar, sem hafa reiknað út að húsmóðir hafi 90 stunda vinnuviku. Já, en það er ómögu- legt. Ilver á að búa til mat, þvc upp, taka til, sinna börnunum og svo framvegis írþað óendanleya alla vikuna? Það er hægt, segja læknarnir og stinga upp á eftir- farandi fyrirkomulagi: Daginn áður en hún tekur sér frí, býr hún til mat og smyr 'brauð, svo að fjölskyldan hafi nóg að borða daginn eftir. Kf- fjölskyldan er of löt til að þvc upp, verður hún að borða af pappadiskum þann daginn. Morgunmatinn tekur hún til, svo að maðurinn komist af stað í vinnu og börnin í skóla. En síðan á hún frí. Smurða brauðið, kaldi maturinn og pappadiskarn- ir verða að duga, Sjálf fer hún niður í bæ með vinkonu sinni, borðar á veitingahúsi og eyðir Haustkjóll með felldu pilsi og lausri blússu sem nær niður á mjaðmir. Kjólnum fylgir lángt hálshnýti og dropóttur hattur úr sama efni. Svona h’álshnýti eru nú óðum að ryðja sér til rúms og. þau eru breiðari en karlmannsslifsi og ná cft niður að nafla. kvöldinu í leikhúsi eða bíói. Morguninn eftir vaknar hún sæl og ánægð og reiðubúin til að láta hendur standa fram úr ermum fram að næsta frídeg'i. piðemuifm Útgefandi: Sameiningarflokkur aíþýðu — Sósíalistaflokkurinn. — Ritstjóisr; Magnús Kjartansson (áb), Sigurður Guðmundsson — Fréuarit- t;óri: Jón Bjamason. — Blaðaasenm: Ásmundur Sígurjonsson, Bjami Ber.ecHktsson, Guðmundur Vigfússon, ívar H. Jónsson, Magnús Torfi Ólafsson. — Auglýsingnstjóri: Jtefetaa Haraldsson. — Ritstjóm, af gréiðsla, auglýsingar, préntsmiðja: Skólavörðustíg 19. — Sími: V5UÖJ3 liríúr). — ÁskriftarvérÉhlar flÖ & at&mði í Reykjavík og aágrenni; kr. 17 annars'staðar. — Laúsasöluverð kr. 1. — Prentsm. ÞjóðvUjð"*'*.*. ■iWí *■<%£*«cííjic*

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.