Alþýðublaðið - 10.09.1921, Blaðsíða 1

Alþýdubladið
0«fið *it af ,AJþýðuflol£Ítro«*Bn*
igai
Laugardaginn 10. september.
208 tölubl.
Hvers vegna?
Uoi allaa beiminn er sama
sag%n eð gerast upp aftur og
a/tur. Auðvííldið, sem ræður yfir
Yramleiðslutækjunum, notar sér af-
stöðu sína, og setur verkamönn-
unum svo -harða kosti sem því er
unt. Verkamennirnir — öreigara-
ir — sem engin framieiðsiutæki
«iga, néma sjálía sig, reyna eftir
mætti að hamla gegn peninga
valdinu — því vaidi sem nsetsta
bölvun hefir ieitt yfir maankynið.
fHafi djöfullinn fundið upp nokk
urn hlut bér á jörðinni, þá hefir
hann fundið upp peningana).
Mannkynið er meira og meira
að skiftast í tvo flokka: stórefna-
mean eg öreigá — þá sem eiga
fraosleiðslutækin eg hina sem
skkert eiga af þeim. Baráttan
milli þessara flokka eykst dáglega,
-og þeim fækkar jafnt og þétt,
sem ekki heyra til öðrumhvorum
ðokknum. Auðmennirnir eru fá-
mennir, en eiga mestan hluta
heimsauðsins. Miíii stéttin er
ítokkuð fjölmennari, en á marg-
íalt minna. öreigarnir eru miklu
íjölmenaari en báðar hinar stétt-
irnar, én þeir eiga aðeins örlítið
brot af heimsauðnum. Millistéttin
verður smátt og smátt öreigar
Mka, auðmennirnir — auðhring
arnir — gleypa beíalfnis eigur
þeirra. Afleiðingin verður sú, að
Jbaráttan harðnar ean meir.
Og hver verður ofaa á?
Vafalaust verður sá flokkurinn
¦ ofan á, sem fjölmenaari er, þegar
til úrslitanna kemur. En til þess
að það geti orðið, þurfa öreigarn
ir vitanlega að vinna saman og
hí starfa saman að sameiginlegri
heill sinni. Og þeir eru einmitt
altaf að þokast nær og nær hver
öðrum. Hringurinn verður þéttari
og þéttari, Liðunum fjölgar stöð
ugt. Fleiri og fleiri, sem eiga Iffs
viðurværi sitt undir högg auð-
valdsias að sækja, gaaga saman í
alfaeimssamtök til þess, að vinná
að heill meðbræðra sinna. Tala
þeirra, sem finna og skilja þörf-
ina á þvf, að vera samtaka, hefir
margfaldast á tveimur árum. Og
margar miljónir manaa um alian
heim trita beialíais á sigar sfns
máls, eg þeim er jþað full Ijóst,
að engina fullkeminn endi verður
bundinn á stéttabaráttaaa fyr ea
gerbreytt er aúverandi þjóðfélags
fyrirkomulagi.
Jafaaðarstefnan er í eðli sfna
byltingastefna, engu •síður en
kristiadómurinn var það, meðan
hann var prédikaður af sannfeer-
ingu og trú manna, sem ekki
kiptu sér upp - við það, þó þeir
segðu valdhöfunum og auðkýfiug
unum til syndanna, og höfnuðn
öilu tiidri og hégóina sjálfir. Nú
er sá gamii og góði siðar daaður.
Því er ver. Kenaimenairnir eru
viitir vegar. Þeir lifa flestir of
fjarlægir f]öSdanum, tU þess að
geta fuiikomiega áttað sig á á-
standinu og — þeim liður vell
Svoaa er í stuttu máii þessu
farið í öðrum löadum.
En hvernig er þá ástandið hér
hjá oss íslendlngum?
Nákvæmlega hið sama
Hér sækir meira og meira í
sama horf og anaarsstaðar.
Sjálfseignarbændunum fækkar.
Stóreignatnönaunum fjölgar. 120
menn eiga Vs aUs hins íslenzka
þjóðarauðs. Öreigunum fjölgar
með degi hverjum. Lögbirtinga-
blaðið ber þess Ijosast vitsi, og
koma þar þó'fæat kurl til grafar.
Hvað á til bragðs að taka?
Þeir, sem með völdin fara vilja ekki
sjá þetta, og þó þeir *æu það,
skilja þeir það ekki, eða geta
ekkert að gert, því þeir eru bundn
ir á klafa hins fslenzka auðvalds.
Æðsti mmður landsins þiggur stór
laun af íilandsb&nka, einni helztu*
stofnun og stoð íslenzkra gróða
brallsmanna. Aðriir eiga stóra hluti
í allskonar fyriitækjum auðvaíds
ins. Þeir eru allir bundnir á klafa
bölvunarinnar, Allir rignegldir og
geta sig hvergi hreyft, þó þeir
Brunatryggingar
á innbúi og vörum
hvergl ódýrarl en hját;
A. V, Tulínius
vátryggingaskrlf stof u
Elmskipafélagshúslnu,
2. hæð.
fegnir viidu. Auðvsildið hefir keypt
þá, án þess þeir hafi orðið varir
við það. Og það á þá með húð
og hári. Því miður.
Öreigarnir — alþýðan — ailir,
sem eiga kaup sitt undir högg
annara að sækja, verða að sam-
einast gega þessum eiturermi, sem
teygir tunguna og tcnuurnar inn
l íslenzkt bjóðiíf og iæsir klóm
sfnum fastara og fastara um varn-
aikusa atþýðuna.
Og bvers vegna?
Vegna þess, að fjöldinn einn
getur með afli því, sem í honum
býr, afstýrt því, að hér fari eins
og í öðrum löndum, að vér sökkv-
um jafn laugt í fenið og nágrannar
okkar. Vegna ýess að heill al-
þjéðar krefst þess.
Verkamenn! öreigari Sameinist
undir eitt merki. Stofnið með ykk-
ur félög Og g&ngið í eitt alþjóðar-
samband. Því fyr, þvf betra.
^G-oðafoss"
á innsiglingu.
Utan af breiðum aldasæ,
eftir myrka njólu
.Geðafoss" í fjaliablæ
íer mót degi og soiu, ,
Berðu ætið heill í höfn
heiliir voru landi.
Sigidu heill! — á dökkri dröfn:
dreki ósigrandi.
Jón Magnússm.