Þjóðviljinn - 14.08.1956, Side 7

Þjóðviljinn - 14.08.1956, Side 7
Þriðjudagur 14. ágúst 1956 — ÞJÓÐVILJINN — (.7 James M. Cain Mildred Pieree Kasser hafnar Framhald a£ 1. síðu 75. dagur En þetta gekk ekki allt snurðulaust. Þegar frú Gessler heyrði um fyrirætlanir Mildredar varð hún i'júkandi reið og vildi fá að vita hvers vegna Ida hefði verið valin til að stjórna útibúinu í Beverly en ekki hún. Mild- red reyndi að útskýra að Ida ætti hugmyndina og það væru ekki allir jafnvel fallnir til sömu starfa, en það kom að engu haldi. Frú Gessler var sár og gröm og Mildred var áhyggjufull. Hún var háðari þessari há- vöxnu, horuðu og orðljótu konu en nokkrum öðrum, ekki aðeins á viðskiptasviðinu, heldur fékk hún einnig hjá henni andlegan og siðferðilegan styrk. Það yrði skelfi- legt áfall að missa hana og hún fór að íhuga hvað hún sínum í gær, að fara þess á gæti gert. leit við ríkisstjómina að hún Um þetta leyti var mikið talað um Lagunaströndina, kallaði saman þing, þegar eft- baðströnd rétt fyrir neðan Lönguströnd. Mildred fór að ^ Súezráðstefnunni lýkur. * „ Þmgflokkunnn hvetur stiorn- velta fyrir ser hvort það vært heppuegur staður fyrxr ann- . , f . .. að útibú sem frú Gessler stjórnaði. Hún ók þangað nokkr- að^hernaðamndirtómn^m um sinnum og svipaðist um. Að einum stað undanskild- Breta í sambandi við Súezdeil- um fann hún ekkert veitingahús sem máli skipti, og eng- una> se ekki miðaður við vopn- inn vafi var á því að þetta var framtíðarstaður, ekki að- aða íhlutun, sem ekki samræm- eins fyrir sumardvalargesti, heldur einnig fyrir fasta bú- ist sáttmála Sameinuðu þjóð- endur. Enn var það leigusamningurinn sem réð ákvörð- anna. un hennar. Hún fann stórt hús með stórri landspildu í kring sem vissi út að hafinu. Glöggskyggn augu hennar sáu samtsundis hvað gera þyrfti til úrböta og hún vissi að dýrt yrði að halda garðinum við. En þegar, hún heyrði skilmálana var leigan svo lág, að hún vissi að hún burt og fengið hann til að vinna aftur svo að hann geti borið höfuðið hátt, þá er þetta kannski úr sögunni. Haltu áfram, segðu mér rneira “ Og enn einu sinni var Mildred önnum kafin við breytingar, innkanp á húsgögnum og útbúnaði og um- ræður um reksturinn Hún vildi gera þetta að sams- konar stað og veitingahúsið í Glendale, stað sem legði áherzlu á hænsnarétti, vöfflur og tertur og hefði auk þess dálítinn bar. En frú Gessler hafði aðrar hugmynd- ir. „Heldurðu að fólk komi alla leiðina að ströndinni til þess að fá hænsnasteik? Ég held nú síður. Það vill fá fiskirétti — humar, krabba og skelfiska og það höfum við á boðstólum. Og á því græðum við. Mundu það að fiskur er ódýr. En við verðum að hafa dálitla tilbreytni og þess vegna seljum við líka steik, steikta í innbyggð- um kolaofni. Þegar Mildred bar því við að hún hefði ekkert vit á steikum eða fiski, humrum eða kröbbum og gæti ekki annazt innkaupin, svaraði frú Gessler því til að hún gæti lært það. Það var ekki fyrr en hún gerði boð eftir herra Otis, kjötmatsmanninum, sem hafði gert hosur sín- Indlands, en fonnaður hennar er Krishna Menon. Dulles verður fulltriu Banda- ríkjanna á ráðstefnunni, Sépí- loff, utanríkisráðherra verður fulltrúi Sovétstjórnarinnar, von Brentano verður fulltrúi V- Þýzkalands, Undén verður full- trúi Svíþjóðar, Lange verður fulltrúi Noregs og H. C. Han- sen verður fulltrúi Danmerkur. Stöðugir herflutningar í gær var haldið áxram um- fangsmikhim herflutningum frá Bretlandi til Miðjarðarhafs. Var herlið flutt flugleiðis í all- mörgum fiugvélum, og verður Nœlonregnkápur n Sendinefndir kotna tii Lundúna Þessa daga eru fulltrúar þeirra ríkja sem aðild eiga að, þessum herflutningum haldið á- Lundúnaráðstefnunni á leiðinni | fram næstu daga. Ákveðið hef- myndi geta fengið góðan ágóða, ef hún fengi einhver við- m Lundúna> og sumar sendi-|ur verið að flytja nokkurt skipti. Leigan var svo lág að um stund varð hún tor- nefndir þegar komnar. I gær brezkt herlið frá Vestur-Þýzka- tryggin, en umboðsmaðurinn ságði að skýringin lægi í kom til Lundúna sendinefnd landi tU Bretlands sem varalið. •augum uppi. Þett'a hefði verið íbúðarhús, en það væri ekki hægt að leigja það sem slíkt, vegna þess að það var alltof stórt fyrir flest af því fólki sem kom hingað úr borginni til að fá á sig brúnan lit. Ennfremur væri strönd- in fyrir framan svo grýtt að þar væri ekki gott að synda. Að öðru leyti væri þetta afbragðs hús og ef hún gæti not- að það gæti hún fengið það fyrir áðurnefnda leigu. Mild- red skoðaði útsýnið, húsið, landið og það fór fiðringur um h'arna, Hún greiddi 25 dali út í hönd fyrir tíu daga og um kvöldið kallaði hún, frú Gessler á eintal eftir iok- unartíma. En hún var varla byrjuð þegar frú Gessler greip fram í: „Æ, hættu, í guðs bænum hættu.“ „En — hefurðu ekki áhuga á þessu?“ „Hefur öna ekki áhuga á vatni?xHeyrðu mig nú, þetta er mitt á milli Los Angeles og San Diego, er það ekki? Alveg við þjóðveginn og Ike á enn bílana sína. Þetta er fyrsta góða tækifærið sem hann hefur fengið til að byrja upp á nýtt á löglegan hátt, síðan — já, þú veizí síðan hvenær. Og þá kemst hann burt úr þessum óþverra staað. Viltu að ég gráti á öxlinni á þér?“ „Hvað er athugavert við þennan stað.“ „Það er ekki staðurinn, það er hann sjálfur. Gott og vel, ég vinn úti, skilurðu, og hann verður að gera eitt'hvað af sér á kvöldin. Og hann finnur dægrastyttingu. Hann segir að það sé billiard og hann er ataður í kalki þegar hann kemur heim. Það má hann eiga. En hann.er iygari. Það er ljóshærð kvensnift, sem vinnur í húsgagnaíorn- verzlun í Los Foliz. Ekkert alvarlegt, kannski, en hann hittir hana. Það er þess vegna sem ég hef verið svona upp- stökk, upp, á síðkastið. Og ef ég gæti komið honvm héðan Vigfús Vigfússon. NjálsgÖtu 51, verður jarðsettur frá Fossvogskirkju (niiðvikudaginxi 15. ágúst kl. 10,30 f ,'h. Athöfniimi verður útvarpað. Blóm og kransar afbeðið. F. h. varjdamanna. Ittgvi Nælon er gott efni i regn- kápur. Við h"fum ekki séð mikið af slikum ká.pum hér, því að mest hefur borið á poplinregnkápum og plast- kápiim. Reyndar er plast af- prigöi af næloni, en þessar regnkápur eru gerðar úr næloni sem lítur út eins og mjög þunnt tau. Regnkápan á myndinni er úr nylfrance, sem . er sérstök gerð af! frönskn næloni. Það kryppi- ast ekki, er fislétt og ekkert fer fyrir. þvi. Svona, regn- kápu má vöðla saman og geyma. hana i innkaupatösku! eða síóni veski. Það er þægi- legra að vera i svona káiiu en píasíregnkápu, auk þess sem þær eru taldar mun sterkari en glæm plast- kápumar, enda hægt við að jafnast. Singapore Framhald af 5. síðu. hérshöfðingjar hafa komið, hver á eftir öðrum, en þeim hefur ekki tekizt að sigra al- þýðuherinn, sem fær upplýs- ingar og matvæli hjá íbúun- um. 29. desember sl. gerðist at- burður í námunda við þorpið Balang á Norður-Malakka- skaga, sem eins hefði getað gerzt í kvikmynd. Út úr frum- skóginum kom liópur manna í fylgd vopnaðra hermanna. Enskir liðsforingjar og lög- regla beið þeirra, og fylgdi þeim að bambuskofa, þar sem nokkrir Malajar sátu og athuguðu landabréf. Friðar- samningar voru hafnir. Menn- irnir úr frumskóginum voru aðalritarí Kommúnistaflokks- ins, Chin Peng, og vinir hans, en forsætisráðherra Singapore, David Marshall, og Abdul Rahman, forsætisráðherra Malakkaskaga, sátu í kofan- um. Samningamir fóru út um. þúfur, þar sem yfirvöldin kröf ðust ■ þess — augsýnilega að undirlagi Breta — að al- þýðuherinn gæfist upp skil- yrðisla.ust. Þessa dagana hefur slitnað upp úr samningum þeim, er fram fóru i London um fram- tíð ,og sjálfstæði Singapore. Englendingar vilja ekki ein- ungis haláa i Singapore sem hemaðarbækistöð, heldur vilja þeir hafa framvegis töglin og hagldimar um „innra öryggi“ nýlendunnar. Fulltrúar Singa- pore snúa heim, án þess að hafa fengið málum sinum. framgengt, og það er talað um, að Bavid Marahall, for- sætisráðherra, verði að segja af sér. Frdlíáð pr framundan En stuttu seinna sáu Eng- lendingar sig tilneydda að imdirrita samning, sem veitir rikjasambandinu á Malakb^- skaga sjálfstæði í orði kveðhfv frá 31. ágiist 1957. Þar með hefur verið stigið fyrsta skrefið til að koma á þeim friði, sem íbúamir hafa þráð. Merfeedia, frelsi, er lausnar- orð MalfJdraskagans; það orð var lika tákn frelsisbaráttu Indónesíu. Enginn getur snú- ið hjóli sögimnar aftur á bak. Malajamir.Jjta í kringum sig: Indlapd, er orðið nýtt stór- veldi, Burma og Viet-Nam em frjáls, Indónesía hefur brotið af sér. hleklána. Brátt mun . .£rjáls ,og fuilvalda , Maiakka- skagi skipa heiðurss-ess á meðaJ'-þeirra. í mai 1956- m LIG6UB LEIDIN Úteelsndi: Saœeininserncikkci tlí-fSu - Sési&.lisi.aílckkurtim. — Kststjórer: Macnús EJt,rí.ensso» (ftb.), SieurSur OuSmunds.-.on. - Préwsultstjéri: stio. B.iexnesoE. — BlaSamcnn: Ásmundur Sianr» íúnsson, B.i&jnl Benedlktsson. OuSmuudui ViefUsson, ívar B. Jdnsson, Maenús Torfl ói&fwton. — AutCÍ ttoRftstJón: Jónatelnn HwaldEs.on. — RStst3ó5ri. afereiBsla, E,uKlyslnear. urentsmiSJa: SkölaviirSuetlE 18. — S1mS VSOO <■ línur'i. — ÁskrtfíarvorC kj. 26 6 mfcnuBi i B.ejkJ»v!i oc ntErennt-. kr. 22------------ Mssisaaiaxive-e kJéSvuiant ht.

x

Þjóðviljinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.