Þjóðviljinn - 10.10.1956, Qupperneq 6
BJ — ÞJÓÐVILJINN — Miðvikudagur 10. október 1956
tMÓÐinUINN
Útgefandt:
SameiningarflokJcur alþýðu — Sósíalistaflokkurinn
Fáf ræði harða mannsins
ÍJarka Sigurðar Bjarnasonar
“frá Vigur birtist með
margvíslegu móti. Eitt er
það að almenn þekking virð-
ist ekki hrína frekar á hon-
um en skúr á hellubjargi.
Þannig birti hann forustu-
grein í blaði sínu s.l. sunnu-
dag og ræðir þar almennt um
stjórnmálaþróun Evrópu und-
anfarna áratugi. Minnir hann
fyrst á alþýðufylkinguna í
Frakklandi og heldur síðan á-
fram:
„Alþýðufylldngin í Þýzka-
landi var öflug á sínum tíma
og kom mörgum merkum mál-
um áleiðis. Segja má, að á
þessurn árum hafi ekki ver-
Ið mikið áhorfsmál fyrir sós-
íaldemókrata álfunnar að efla
slíkt samstarf til vinstri. Þeir
voru öndvegisflokkurinn á
þeim vettvangi og þurftu
ekkert að óttast veldi sitt“.
Þetta er alveg spánný
sagnfræði. Hingað til hafa
menn haft fyrir satt að eng-
in alþýðufylking hafi komizt
á laggirnar í Þýzkalandi og
að nazistar hafi einmitt liaf-
izt til valda vegna sundrung-
ar vinstri aflanna. Alþýðu-
fylkingar annarra landa urðu
síðar til vegna reynslunnar
frá Þýzkalandi. Það þarf ó-
neifanlega mikla hörku til
þess að hrinda frá sér slíkum
staðreyndum, og er fullvíst
að enginn annar stjórnmála-
ritstjóri heims býr yfir þeim
eiginleika í jafn algerum
mæii.
En það þarf ekki að leita til
Þýzkalands til þess að
finna dæmin. í gær birtir Sig-
urður forustugrein um við-
skipti Islendinga við Sovét-
ríkin og kemst þannig að
orði:
„Það er ekki fyrr en á
val'.'. i'na þessarar ríkis-
stjcmar, sem á sér einn af
þinr ••önnum kommúnista fyr-
ir \ rmIunarmálaráðherra, að
Sovétríldn ganga til viðskipta
við íslendinga svo nokkru
neml. Fyrri ríkisstjórnir
gerðu það sem sjálfsagt var,
að reyna að afla markaða sem
víðest fyrir íslenzkan sölu-
varning, og leituðu m.a. við-
ski ía við Sovétríldn. En þar
var mælt fyrir daufum eyr-
um“.
Allir íslendingar — aðrir en
Sigurður Bjarnason — vita
að unaanfarin ár hafa Sovét-
ríkin verið einn helzti við-
skiptavinur Islendinga. Á s.l.
ári keyptu þau meira en
fjórðung af öllum útflutn-
, ingsvörum okkar. En þetta
veit Sigurður Bjarnason,
stjórnmálaritstjóri Morgun-
blaðsins, ekki. Hann heldur að
f (viðskiptin hafi ekki hafizt
I „fyrr en á valdatíma þess-
f arar ríkisstjórnar"; ríkis-
1 Btjórn Sjálfstæðisflokksins
hafi „mælt fyrir daufum eyr-
um“. Maður sem haldinn er
svo fullkomnum þekkingar-
skorti er sannarlega einstakt
þing fyrir Morgunblaðið.
n ef til vill er hér ekki
þekkingarskorti einum
til að dreifa, kannskí kem-
ur einnig til sú sálfræði-
lega regla að menn gleyma
því sem þeim er illa við. Það
hefur ævinlega verið stefna
Sjálfstæðisflokksins að gera
utanríkisviðskipti Islendinga
pólitísk og flokkurinn liefur
talið það miklu máli skipta
hverjar væru stjórnmálaskoð-
anir þeirra sem borða íslenzk-
an fisk. Eins og menn muna
opnaðist mjög mikilvægur
markaður í Sovétríkjunum í
stríðslolc, en 1947 neitaði
Sjálfstæðisflokkurinn að hag-
nýta þennan markað og gerði
íslendinga þátttakendur í
hinu kalda viðskiptastríði. Sú
stefna bakaði þjóðinni mikið
tjón næstu árin — sem engan
veginn varð bætt með banda-
rískum dollaragjöfum og lán-
um. Sívaxandi markaðsörðug-
leikar mótuðu efnahagslífið,
framleiðslan stöðvaðist æ of-
an í æ og mjög alvarlegt at-
vinnuleysi varð í landinu. Há-
marki náði þessi þróun þegar
Bretar vottuðu okkur vináttu
sína með því að loka ís-
fiskmarkaði sínum og gerðu
sér með því vonir um að geta
.kúgað okkur í landhelgismál-
um. Þegar svo var komið
gafst Sjálfstæðisflokkurinn
loksins upp og neyddist gegn
vilja sínum til að hefja að
nýju viðskipti við Sovétrík-
in, sem síðan hafa verið eitt
mikilvægasta viðskiptaland Is-
lendinga.
að er von að Sigurður
Bjarnason vilji gleyma
þessari sögu, hún er ömurlegt
dæmi um ofstæki og glám-
skyggni Sjálfstæðisflokksins.
En núverandi ríkisstjórn lief-
ur aðra stefnu. Hún vill
skipta við hverja þá þjóð sem
býður okkur góð kjör, hvað
sem stjórnmálaskoðunum Fisk-
kaupenda líður. Hún lítur á
það sem eitt meginverkefni
sitt að tryggja næga mark-
aði svo að framleiðslutæki
okkar geti starfað á fullum
afköstum. Hinn nýi samning-
ur við Sovétríkin er mjög
mikilvægur þáttur í því starfi.
Hann tryggir sölu á mjög
miklu magni gegn góðum
kjörum næstu þrjú árin, og
það þarf ekki að leiða rök
að því hversu mikið öryggi
það veitir atvinnuveguijum.
En auðvitað hamast Sigurður
Bjarnason gegn þessum nýju
samningum eins og öllum að-
gerðum núverandi stjómar og
auglýsir fáfræði sína eða
gleymsku af æ meiri hörku
með hverjum degi sem líður. 1
Helgi Ingvarsson yfirlæknir
Sexiugur
Helgi Ingvarsson yfirlæknir á
Vífilsstaðahæli er sextugur í
dag.
Helgi Ingvarsson eða störf hans
eru ekki daglegt blaðaefni,
enda maðurinn ekki þess sinn-
is, að hann kæri sig um
bumbuslátt eða auglýsinga-
skrum, sjálfum sér til frægðar
eða framdráttar.
En þó að Helgi læknir vinni
störf sin í kyrrþey, fer ekki hjá
því, að í dag munu fjölmargir
íslendingar, víðsvegar, minnast
hans með hlýjum hug.
Fyrir aldarfjórðungi voru fs-
lendingar verr á vegi staddir af
völdum berklaveiki en flestar
þjóðir aðrar. Nú hafa hinsvegar
orðið gagnger umskipti á því
hlutfalli — blaðinu hefur verið
snúið við.
Þessi frábæri árangur hefur
náðst fyrir samstillt átök
margra manna, tilkomu nýrra
lyfja og aðgerða, auk annarra
orsaka, er hér verða ekki
nefndar. Ástæðulaust er að
gera upp á milli manna, þegar
baráttuna gegn berklaveikinni
ber á góma, en þó held ég eng-
um sé gert rangt til með því að
telja Helga Ingvarsson einskon-
ar samnefnara þeirrar baráttu.
í nærfellt hálfan fjórða áratug
hefur hann starfað að berkla-
lækningum á Vífilsstöðum og
annarsstaðar, þar af helming
tímans sem yfirlæknir Vífils-
staða. Þar hefur hann, auk
læknisstarfanna,, stjómað æði-
stóru heiraili, eða allt ,að þrjú
hundruð manna,' sjúklinga og
Helgi Ingvarsson
starfsfólks. Það starf er ekki á
allra færi, en Helgi hefur leyst ,
það af höndum með viður-
kenndri prýði og myndarskap.
Það er á allra vitorði, ,að
Helgi Ingvarsson er góður
læknir. Hann kann sín fræði
út í æsar og ' fylgist vel með i
öllum nýjungum á því sviði. [
Auðvitað er það góður hlutur !
og nauðsynlegur — og e. t. v. j
næg skýring á þeim vinsæld- ^
um, er Ilelgi Ingvarsson nýtur ,j
meðal sjúklinga sinna, fyrr og
rj síðar. En samt er það engan-i
veginn öll skýringin.
Öll skýringin á vinsældum
Helga Ingvarssonar er sú.’ að
auk þess að vera góður læknir,
er sjúklingar hans bera fullt
traust til, hefur hann jafnframt
reynzt þeim skilningsríkur með-’
bróðir. Jafnframt því að líta á
sjúklingana sem læknisfræðileg'
verkefni, hefur hann ávallt ver-
ið þess minnugur, að þeir eru '
manneskjur, sem orðið hafa
fyrir böli, er tekur ekki einasta
til þeirra sjálfra, heldur og
fjölskyldna þeirra, manneskj-'
ur, sem þarfnast velvildar, upp-
örfunar, umburðarlyndis — og
fyrst og fremst skilnings.
Allt þetta hefur Helga Ing- <
varssyni tekizt að sameina, án
þess að í nokkru skertist sú
virðing, er fyrir honum er bor-
in sem stjórnanda stofnunar-
innar.
Það má því segja, að Helgi
Ingvarsson geti í dag horft til
baka yfir langan og farsælan
starfsferil, flestum öðrum frem-
ur. Og margir munu í dag óska
þess af heilum hug, að starfs-
ferill hans eigi eftir að verða
sem lengstur eim, landi og lýð
til blessunar.
Eg óska Helga Ingvarssyni til
hamingju með afmælið og færi
honum beztu þakkir mínar.
En ennþá fremur óska ég
honum til hamingju með starf
hans, göfugt í eðli sínu: - að
líkna, bæta og græða, starf,
sem byggist á virðingu fyrir
lífinu.
’Árni úr Eyjum.
Sýnum að við hefum el
gleymt framkomu
Mér finnst viðeigandi að
við rifjum upp næturvaktirn-
ar sem við stóðum svo vik-
um skipti í síðasta verkfalli,
ég var þar nótt eftir nótt og
kvöld eftir kvöld — og þar
sá ég hið rétta andlit Ihalds-
ins í Reykjavík. Eg og margir
fleiri munum aldrei gleyma
andliti Einars í Sindra og and-
liti stjórnarmeðlims í F.I.B.
þegar hann hrækti í andlit
félaga okkar sem var að
berjast fyrir brauði barna
sinna. Þetta var spegill af I-
haldinu í Reýkjavík. Nú er
þetta íhald komið í stjórnar-
andstöðu í landinu, og við
sem stóðum vörð um hags-
muni verkamanna í hinni erf-
iðu baráttu fyrir bættum
kjörum okkar verkamanna,
við skulum ennþá standa
vörð í þeirri baráttu: — að
íhaldið komist aldrei í stjórn-
araðstöðu framar. Takmark
okkar á að vera og skal vera:
— aldrei framar íhaldsvöld.
Látum aldrei framar Einar í
Sindra eða hans nóta skirpa
framan í reykvíska verka-
menn.
Nú standa kosningar fyrir
dyrum til fulltrúa á 25. þing
Alþýðusambands íslands, og
við skulum sýna stjórnarand-
stöðunni að við höfum djörf-
ung og dug til að kasta á
dyr þeim óþverrum sem ætla
sér, og hafa notað til þess
miður góð meðul, áð brjóta
niður okkar vel byggða múr-
Framhald á 10 síðu
fyllir á öllum sýningum til þessa. Þar sem eftirspurn eftir aðgöngumiðum er mjög
mikil og sýningarfjöldi takmarkaður, œttu menn að tryggja sér miða í tíma. Einnig
skál brýnt fyrir mönnum, sem pantað hafa miða, að sœkja þá sem fyrst, annars eiga
þeir á hættu að miðarnir verði seldir öðrum. — Myndin var tekin á frumsýningu
kabarettsinSíM, laugardag.