Þjóðviljinn - 25.03.1957, Blaðsíða 11

Þriðjudagur 26. marz 1957 — ÞJÓÐVILJINN — (lj1
FYRIRHEITNA
Þankar á vori
41. dagnr
í olíubúöunum sagöi Stanton: „Ég fer líka yfirum
og tek Tex með mér. Við erum ekki svo langt frá Manna-
hill. Það liti ekki vel út ef viö kæmum ekki“.
Herra Rasmussen kinkaöi kolli, sneri hnappnum og
sagöi: „Hér er 6QT, Topeka rannsóknarstofnunin. Viö
heyröum þetta allt. Herra Laird og maður með honum
em aö leggja af staö til Mannahill. Þeir koma þangað
eftir svo sem tvo tíma. Skipti“.
Jerry Lee sagðú ,,Þökk fyrir, Topeka. Ég skila þessu
til Mannahill. Ég hlusta enn“.
f olíubúöunum brosti Stanton og sagði: „Þetta hefur
veriö meua öiæðiö. Svona gerist í landi eins og þessu,
þegar jaröeigandinn fer til Perth og tekur fjölskylduna
með sér“.
„Nema á Laragh", svaraöi herra Rasmussen.
„Laragh er meö allt öðrum liætti“, sagði Stanton
Laird. „Þar eru þeir alveg sútaöir innvortis — það sak-
ar þá ekki lengur. Auk þess hafa þeir fyrrverandi fram-
reiöslustúlku viö stjórnvölinn”.
„Já, rétt er þaö“, sagöi Rasmussen. „Skozk barstúlka
við stýrið. Það er sjálfsagt það sem með þarf til aö reka
búgarð á þessum slóðum“.
Stanton fór út til að leita aö Tex og ná i lyfjatöskuria,
hlaöa jepþann og aka af staö eftir nýja veginum til
Laragh og Mannahill. Speneer Rasmussen sat kyrr viö
útvarpiö og las þolinmóöur skeyti sitt til Perth enn einu
sinni. Hann gat ekki sent þaö fyrr en þessi harmleikur
var á enda, því að Jerry Lee hlustaði enn eftir Manna-
hill og læknirinn sat enn viö hljóðnema sinn á sjúkra-
húsinu.
Eftir nokkra stund kom Mannahill inn aftur. „Hér er|
Bert Hancock. Ég' held hann sé dauður, læknir“.
Læknirinn spuröi hvatskeytslega: „GerÖuð þér eins
og ég sagði? Sáumuðuö þér sáriö saman?“
„Þaö var víst tilgangslaust, læknir. Hann er hættur
að anda“.
Þessu fylgdu dálítiö óhugnanlegar samræöur um ein-
kenni á dauöu fólki. Læknirinn var í fyrstu dálítið
vantrúaður á orö Hancocks og reyndi að fá hann til að
fara eftir fyrri fyrirmælum sínum, en loks fór hann
að trúa því aö maöurinn væri dauð'ur. Þá komu ný
vandamál á daginn.
„Nú fer fram rannsókn á málinu“, sagöi hann. „,Og þá
vei'ð ég að koma yfirum og gera líkskoðun áður en þið
grafið hann. Ég kem með flugvélinni einhvern tírna í
dag eins og ég sagöi áður. Hvar er hann núna? Skipti“.
„Hann liggur á vei’öndinni í blóði sínu“.
Læknirinn hugsaði sig um andai'tak. Það var víst til
of mikils mælzt aö þeir þvæöu likið. Sjálfur var hann
öllu vánur. Hann yi'ði aö gera þaö sjálfur þegar hann
kæmi á vettvang. Hann sagði: „Takiö hann nú og leggið
hann á bakiö. Er til nokkuð langt borö sem hann getur
legið á? Skipti“.
Hancóck sagði hikandi: „Ja, læknir — þaö er auð-
vitað boröiö sem við erum vanir áö borða við“.
Læknirinn sagöi: „Hm, — þaö er víst ekki sérlega
heppilegt. Getiö þið ekki búið’ til boi'Ö á búkkum?
Skipti“.
„Jú, við eigum nóg af þeim. Þeir ei'u niður viö kví-
arnar“.
„Gott og vel. Sækiö tvo og farið meö þá upp á
vei'öndina, búiö til borð úr þrem fjöium, leggið líkið á
þaö og breiðið snyrtilega la.k yfir það. Annaö er það
ekki. Ég kem eftir um það bil þrjár klukkustundir. Ég
kem með lögregluþjóninn með mér ef ég hef upp á hon-
, um, eix ég er hræddur um aö hann sé ekki í bænum
í dag“.
Þannig var þessu bjargað viö. Útvai’psharmleikurinn
, vái’ uni garð gehginn og Rasmussen komst Ioks' að fnéð
skeyti sitt. En niðri á jörðinni var hannleikurinn ekki
iim garð' genginn. 'Stanton Laird haföi sterkt hugboð
um þaö, þegar hann ók upp aö Laragh og hemlaöi í
í'auö'u réykskýi.
Sjötti kafli
Þeir stóöu ekki lengi við á Lai'agh, en þó nógu lengi
t-il þess aö dómarimi gat sagt þeim lítiö eitt frá Manria-
Framhald af 7. síðu. ,
land okkar og hagi íslenzkrar
þjóðar.
í þeim efnum er hér sem
víðast annars staðar flest á
annan veg en rétt er. Flestir
vita, að jöklar og eldfjöll muni
finnast á íslandi, en yfirleitt
•er reiknað með, að íslending-
ar þurfi að klæðast loðfeld-
um árið um kring fyrir kulda
sakir. Mun nafn landsins eiga
ríkan þátt í að móta þær
skoðanir fólks, og segir mér
hugur um að Hrafna-Fióki
Vilgerðarson gerist með nafn-
gift sinni ærið þungur í skauti
þeim mönnum, sem nú um
stundir reyna að efla ferða-
mannastraum til íslands. En
það eru fleiri Tipplýsingar en
um hitastig og veðurfar sem
brenglazt liafa á leiðinni frá
Reykjavík til hversdagsfólks
hér i Vínarborg. Fáir munu
þeir, sem gei’a ráð fvrir að
á íslandi séu ein sæmileg-
ustu lífskjör, sem nú gerast
á byggðu bóli, og verður sá,
sem hér gefur réttar upplýs-
ingar um hvað verkamaður í
Reykjavík geti keypt fyrir
mánaðariaun sín, að eiga á
hættu að vera talinn um-
gangast staðreyndir á miður
æskilegan hátt.
Samt er tvennt, sem gerir
fólk hér enn meira undrandi,
en þótt því sé skýrt frá sæmi-
legri veðráttu og góðum kjör-
um á landi okkar. Ég á hér
við það, ef einhverjum dettur
í hug að kunngera, að í
Reykjavík séu hundahald og
bjórdrykkja bönnuð, hvort-
tveggja af heilbrigðisástæðum.
Við slíkar fréttir fara Aust-
urríkismenn að hugleiða,
hvort við lenzkir séum i raun
einir af Adamssonum, en ekki
bara Marzbúar, eða þá enn
lengra að komnir. Málum er
nefnilega þann veg háttað, að
einn ferlegur bolbítur og bjór-
kolla, er sennilega það tvennt,
sem venjulegur Vínarbúi
mundi kjósa að hafa i för
með sér, væru honum búin
þau örlög að biða efsta dóms
norður á Kolbeinsey eða suð-
ur á Jólaey. (Er það ekki þar,
sem þegnar hennar hátignar
Elísabetar ætla að fara að
sprengja?).
1441 herbergi
En svo er hamingjunni fyr-
ir að • þakka að Vínarbúar
þurfa væntanlega ekki á þessu
vori að kjósa sér fylgd til
slíkrar farar. Þess í stað leiða
þeir feita hunda sírta um göt-
ur og torg í sólskininu og
svala sér á nokkrum bjórum
jfir daginn. Ýmsir veitinga-
menn hafa nú þegar sett upp
borð sín úti á gangstéttunum
eða. í görðttnum. Það eru
þeirra viðbrögð við vorkom-
unni.
Um helgar streymir fólkið
í skóginn sem umlyktir borg-
ina og nýtur sólar og útsýnis
af hæðunum í kring. í góðu
skyggni má sjá atistur yfir
landamæri Ungverjalands, en
venjulega renna slétta og
mistur í eitt fyrr en augað
nær því marki. í einu úthverfi
borgarinnar stendur höllin
Schönbrttn, en ttmhverfis hana
er víðáttumikill garður, sem
mjög er fjölsóttur. Höll þessi
er inniheldur 1441, fjórtán
hundruð fjörutíu og eitt, her-
bergi ér rösklega 200
gömul. María Theresia keis-
aradrottning lét byggja hana
sem sumarhöll. Vildi María
þessi ekki vera minni en sólar-
ltonungurinn franski, Lúðvik
XIV., sem Versali byggði. Það
hefur löngum verið undarleg-
ur metingur með kóngum og
keisurtim, sem venjulegt fólk
á stundum erfitt með að
skilja. Enda er nú mannfólkið
orðið blessunarlega laust við
kóngafólkið.
En það er önnur stétt, sem
ekki hefur liðið undir lok. I
dag, þegar ég gekk yfir í
mjólkurbúðina, stóð á gang-
stéttinni öldrttð kona. Ég
þekkti hana aftur. Samt hafði
hún ekki sézt síðan á síðustu
sólskinsdögunum í haust. Hún
hefur með sér lírukassann
sinn og snýr sveifinni í ltægð-
um, svo að tónarnir fylla
loftið. Á kassanum liggur
húfa með fáum skildingum —
tekjum dagsins. Þetta er göm-
ul karlmannshúfa.
Glimumótið
Framhald af 9. siðu.
en vegna þess hve drengir■ fengp.,
að úmkringja hann með klið og
ys gátum við sem fjær vorum
ekki heyrt hvað hann sagði.
Ú R S L I T :
Fyrsti flokkur
1 Ármann J. Láruss. UMFR
2 Benedikt Benediktss. Á
3 Hannes Þorkelss. UMFR
4 Hreinn Bjarnason UMFR
Aitnar flokkur
1 Hafst. Steindórss. UMFR
Sti t
3,,
3,,
i\
0,
2 Guðm. Jónsson UMFR
(Þeir urðu að glíma urn ]
önnur verðlaun.)
3- Trausti Ólafsson Á.
4 Hiímar Bjarnason UMFR
4 Kristján Andrésson Á
6 Þórður Kristjánss. UMFR
7 Ólafur Eyjólfsson UMFR
Þriðji flokkur
1 Reynir Bjarnason UMFR
2 Sigm. Ámundason Vaka
.5 .
+ 1,
5,
• Og;
4;,
3,
3
1
0
Ðiengjafl. eldri en 16 ára
1 Þórir Sigurðss. UMFB 2!.
ára ' 2 Kristján Tryggvason Á ,1
3 Sveinn Sigurjónss. UMFR 0;,
Ðrengjafl. yngri en 16 ára
1 Gunnar Pétursson UMFR 7\
2 Pálmi Hlöðvesson UMFR 6
3 Sigurjón Kristjánsson Á 5
4 Gunnar Sigurgeirss. UMFR 4
5 Garðar Erlendsson UMFR S
6 Þorst. Sigmundss. UMFR 2
7 Baldvin Guðmundss UMFR £
8 Sveinn Jónsson UMFR 0
Skcimélið

Framhald af 12 síðu.
að mikill ófriður hafi stafað
af næturheimsóknum Benja-
míns, sem hafi að undanförnu
þráfaldlegá sótt að henni með
ofstopa og jáfnvel lagt á hana
hendur, enda að jafnaði verið
drukkinn í heimsókntim þess-
um.
Af því, sem nú hefur verið
rakið, er ljóst að í umræddri
grein Mánudagsblaðsins er lýst
Hver sem staðreyndum því kæruat-
skyldi hafa borið hana á höfði I riði, sem við rannsókn málsins
sér? hefur reynzt staðlausir stafir.“
• 4-»--

milisþáttur
Perlon — nælon
Skemmtileg þríhyrna
Perlon og nælon er auðvelt
að þvo. Þessi efni hrinda frá
sér óhreinindum þetur en önnur
efni, þó þarf að fara varlega
þegar blettir eru þvegnir út,
einkttm er erfitt að ná litblett-
um.
Tíður þvottur — sokkar dagr
lega — lengja. lífdaga flíkanna.
Þvottalögur er afbragð’ til þess
arna, en nota: bér þunria upp-
lattsn.
Takið léttilega á perlon og
nælon þegar þið vindið það,
herigið það ekki til þérris við
liita éða út í sól. Bezt er að
vefja þessum viðkvæmu flíkúm
inn í handklæði og, þrýsta úr
þeim rakanum. Blússur, skyrt- !
ur o. þvl. úr perlon á að slétta.
með fingrunum og herigja til [
I þerris á herðatré. Venjulega |
[ má komast hjá að strjúká þess- I
j ar flíkur, annars ve.rður að j
j nota volgt járn.
Sokka er bezt að þurrka á i
| klemmuherðatré. Hægt er að!
kaú'pa islíkt herðatré eða þúa I Þetta' er dæmalat,Rt eigules'
það til sjálfur með' því að j þríhyrna. Ungu stúlkiirnhr ert^
draga band gégnum fjöðriná í
hrifnar af léttu og lipru herðaf
sjali, og' þá kann' arama aði
venjttlegum taukleramum og
negla bandið fast í herðátré. Imeta -hl^a h>'rnu ÞsSar hu*
Svona klemmútré á að geta !situr ,við -lugSann með 1)rJonf
tékið 8—10 sokka.
ana sina.
Út-pt'fancii: Samelnln&arflökkur alWöu - SóslallErtaflokkurínn. — RltsfcJórar: Maanús KJartanssoty
<áb.>, SícurSur Guðmundsson. - FréttarltgtJórl: Jón Bjarnason. - Blaðamenn: Ásmundur Slgur^*
Jónsson. Qíiðmxmdur Vlafús^on, tvar H. Jónsson, MágtiÚs Torfl Ólafsson. Slgurjón JóhamVsson. -±’
Augbfaingapti^rt: GuðgeJr lilagnúsaon. — Eltstlórn, afBrdðsla, aualíslngak. prcntsmiðJa: Skólavörðustig 19. Simt 7500 t*
Ifnnr) — AskríftanrerS kr. 25 6 txJjx. i Raykjavli oa nócrenni: kr. 22 annarsst. - Lausasöluv. kr. 1.50. - Prenism l>Jóð'vilJana.