Þjóðviljinn - 24.04.1957, Síða 11

Miðvikudagur 24. a.pril 1957 — JÞJÓÐVILJINN — (lí
FYRIRHEITNA
og magurt féð og rotnandi, dauni.ll hræin. Hann kann-
aöist viö þetta sjálfur frá yngri árum, áður en þrot-
laust strit og viturleg stjórn hafði gert Laragh það sem
það var. „Hér er nóg verkefni, ha?“ sagöi hann.
Ungi maðurinn roð'naði. Iionum féll þaö illa aö ná-
granninn skyldi sjá kindur hans og búgarö unciir þess-
um kringinnstæöum. „Þetta blessast alit,“ sagði hann
þrjózkulega.
„Þetta blessast allt og allt fer aö óskum og engin
rolla eftir,u sagði herra Regan. „Myndi þaö hjálpa yð-
ur aö senda féð yfir á Laragh um tíma? Þaö er nóg
gras kringum brunn númer fjórtán efst uppi. Þar gæti
þaö verið fram aö regntímanum.
Davíö horfði vantrúaöur á hann. Hann var of þreytt-
ur til að' skilja þetta tilboö undir eins. „Hvað gætuð
þér tekiö marg.t, herra Regan?“
„Hvaö^ eiiu kindurnar margar?“
„Þær eru víst úm þaö bil þrju JjújSund all,s.“,
„Við' getum vel tekiö viö þeim.“
Davíö leit hikandi á hann. „Eg veit ekki hvaö ég.á
að segja, herra Regan. Þetta er göfugmannlegt tilboö,
og ég hlýt aö þiggja þaö samstundis,“
„Engan æsing. Þér getiö þakkaö kvenfólkinu þetta.
Þær hafa jagazt í mér hvern einasta dag, þangaö til ég
var aö tapa glórunni. Veljið heldur hressustu rollurnar
og rekiö þær að brunni tvö í nótt. Þar geta þær veriö
einn eöa tvo daga og fariö svo með þær að seytiándu
holu. Og þaðan aö númer fjórtán.“ Hann renndi aug-
unum yfir fjárhópinn. „Yður vantar sjálfsagt flutn-
íngsbíla?“
Ringlaður af gleði sagöi Davíð: „Já, þaö væri hjálp
í því.“
„Ég skal senda Joseph Plunkett hingaö meö stóra bíl-
inn, í fyrramálið og James Connolíy með fimmtonna
bílinn. En þér veróið að nota yð'ar eigið' vinnufólk“.
„Eg veit varla hvað' ég á aö' segja,“ endurtók Davíö.
„Eg veit ekki hvers vegna þér geriö allt þetta fyrir mig.“
„Eg veit þaö ekki heldur,“ sagði gamli maöuiinn góö-
látlega. „Eg er víst orðinn elliær, og svo eruð þér auk
þess sonur bölvaös Englendingsmorðingja, sem baröist
aö leggja fram uppsögn sína. Hann var þegar búinn a'ö
tilkynna fulltrúa félagsins í Perth, herra Cohn Spriggs,
að’ hann ætlaði aö segja upp, og hann þurfti aðeins
aö stað'fésta þaö skriflega.
„Jæja, hérna kemur það,“ sagöi hann og rétti fi*am
. hiö formlega uppsagnarbréf. „Áð vissu leyti þykir mér
leitt að hverfa héöan, en tilboð pabba er svo'freistandi,
aö ég get ekki afþakkað það'.“
Johnson þykir sjálfsagt leitt að fá þetta bréf; en þetta
er sjálfsagt rétt af yður. Ford. og Mercury eru framtíð-
arbílar heinia.“ Hann leit á jarðfræðingínn og brosti.
, Yöur þykir víst ekki sérlega leitt að'fara frá Lunatic?“
Stanton tók eftir því aö hann varö dáíítiö gramur
yfir spurningunnj. Hann skildi tæplega hvers vegna,
en þó var honum Ijóst að það var ýmislegt í Ástralíu
sem herra Spriggs myndi aldrei kynnast. „Þaö er góöur
:staður“, sagði hann rólega. „En þar væri að sjálfsögð’u
hægt aö nota rennandi á, ögn af snjó og fjall.“
Hann fór af skrifstofu herra Spriggs og boröaði há-
degisverö með Mike Regan. Mollie haföi stungið upp
á því. Honum fannst hálfbróðir hennar bæði viðfeldinn
og vel gefinn. Þeim kom vel saman. Þeir ræddu um
vegabréf Mollie. „Hún þarf að fá vegabréf og áritun frá
bandaríská ræðismanninum,“ sagð’i M;ke Regan. „Eg
þarf víst aö hefjast handa þegar í staö.“ Hánn hugsaöi
sig um andartak. „Það er víst dálítiö flókið og tekur
sjálfsagt sinn tíma,“ sagði hann svo. „Eg geri ráö fyrir
að þér y,itiÖ' að hún er óskilgetin.“
. „Húnrfefifur sagt mér þaö,“ sagði Sianton stuttara-
lega-.://ot -• i-, •„ .
„Eg þarf að' kómast aö því, hvaða áhrif þaö hefur
á vegábréf héhnaf . ÁuöH'ítaÖ getur hún fengiö vegabréf
... . én fýrst'véröúr hún að útvega sér fæðingarvott-
orð, og ég éfast úm' aÖ bað sé til. Eg er ekki riss um
aö neitt barnanna hafi veriö skrásett. í augum Jaganna
ex-u þessi börn eiginlega ekki tíl/
„f mínurn augum er hún að minnsta kosti til“, sagði
Stanton meö innileik.
Mike Regan hló. „Sat.t er það,“ sagöi hann. „Jæja,
fyrst og fremst þarf að tilkynna fæðing-una. Svo sjáum
viö til hvaö gerist næst.“
Stanton fór aftur í olíubúðlrnar fjónxm dögum
seinna. Þeir voru hættir að bora. og oyrjaö var aö taka
niöur turninn. Bandarikjamennimir vildu ógjaman
eyöa tímanum til ónýtis. Stanton talaöi fyrst viö Sjenc-
er Rasmussen, svo settist hann upp í jeppann og ót
til Laragh.
Hann hitti frú Regan og Mollie á veröndinni. Þær
voru aö hreinsa baunir. Móðirin afsakaði sig og hvarf
inn í eldhúsiö svo að þau gætu veriö nn. Hann kyssti
6. heimsmótið i
Framhald af 7. síðu.
halda 24. apríl hátíðlegan hverf,
ár, sem baráttudag námsmanna ■
í Asíu og Afríku gegn nýlendu-
kúgun. Samband okkar, serto
ávallt styður starf æskulýðá-
ins í njvlendunum ákváð éinrt-
ig á ráðsfundi í Sofíu i ágúst-
mánuði síðastliðnum, að hal&W
þennan dag hátíðlégan sem
dag heiníscéskunnar gegn ný-
lendustéfnu og fyrir frtðsám-
Iegri sambúð þjóðanna. Á þess-
um degi sýna félagar í AlþjÓða-
sambandinu samstöðu sína með
unga fólkinu í nýlendunúm o'g
vanyrktu löndunum.
ER ÞAÐ nokkuð sem þú villt
að lokum segja við íslenzka
aésku?
Ég óska íslenzkum æskuiýð
gæfu og gengis <og flyt honuna
kveðjur frá Alþjóðasambandf
lýðræðissinnaðrar æsku. Við
vonum að íslenzka sendinefnú-
in á heimsmótinu verði f.iöl-
menn.
Fermingarbörn
Framhald af 2. siðu.
braut. Þorbjörn Broddasofij
Sporðagrunni 15.
Stúlkur:
Arnbjörg Guðbjörnsdóttir Hof-
teig 20,- Bja-rteý Friðriksdóttir
Hof'eig 19. Guðbjörg Ósk Harð-
ardóttir Laugarneskamn 39 A,
Helga Kristín Heigadóttir Sig-|
túni 59. Hrafnhildur K.jartans-j
dóttir Kirkjuteig 18. Ingibjöcgj
BjörnSdóttir Reykhólum, Klepps-
veg. Lilja Bóthildur A]freðsdótt4
ir Múlacamp 23. Nikólíná Herdísj
Schettne Höfðaborg 45. Sigríðutf
Gréta Pálsdóttir Efstasundi 8}
Sigrún Karin Margareta Eydaf
Skipasundi 16. Sigurbjörg Val+
dis Valsdóttir Skúlagötu 68. Sigj.
urlín Elly Vilhjálmsdóttir Rauð+
arárstíg 3. Silja Aðalsteinsdólfi^ ,
Hraunteig 20. Amalía Svala Jónsi
dóttir Selvogsgrunni 24. Vilbor^
.Tónsdóttir Skúlagötu 68.
gegn irlandi á sínum tíma. Eg sagöi líka við hana að
ég hlyti aö vera orðinn vitlaus.“
Davíð hló. „Vitlaus eöa vitlaus ekki. Þetta er engu að
síöur ómetanlegt fyrir mig. Hvaö á ég að borga fyi'ir
beitina, herra Regan?“
„Þaö er erfitt aö reikna þaö út.“ sagöi fjárbóndinn.
„Og kvenfólkiö hirðir hvort sem er alla peninga af mér
aftur. Við skulum segja að þér látið mig hafa kassa
af fyi’sta flokks rommi.“
ÁTTUNDI KAFLl
\ \ í maílok voru Bandaríkjamennirnir komnir nið'ur í
þrjú þúsund metra dýpt. Síö’ustu sexhundi’uö metrana
hafði komiö upp leir með olíuleifum. En það var eng-
in fljótandi olía og ekkert útlit var fyrir aö hún fyndist.
Yfír olíuleirnum höfö’u þeir fundið dálítiö gas, sem
haföi- veriö innilokað undir vatnsþétta berglaginu, en
í Lunatic var þetta gas alveg ónothæft. Árangurinn af
fimrn mánaöa vinnu var því sá, að þeir vissu örugglega
að einhvern tíma aftur í forneskju haföi olía verið
þarna. Og þeir höfðu gengið úr skugga um aö hún var
þarna ekki lengur.
Stanon Laird fór til Perth til að ræöa við aöalstööv-
arnar. Þaö ríkti enginn dapurleiki viö þær viöræöur,
því aö það sem gerzt haföi var mjög algengt hjá Topex
rannsóknarstofnutiínHi. Félagiö var stórt og auöugt
' og á móti hverri borun sem gaf árangur voru boiaöar
''að meöaltah fjórar þurrar holur. En þegar olía fannst
' gerði hún meira en ao borga tíu nýjar holur. Topex var
vant slíku. Dagleg störf félagsins voru fólgin í því aö
bora holux’ og hætta viö þær aftuir, og enginn tók það
næni sér. Enginn var ásakaður fyrir aö borunin við
Lamgh reyndist árangurslaus,
Ákveöiö’ var að hætta við þetta og byxja staxf aö
nýju í Kimberley. Þetta tækifæri valdi Stan Laird til
eimilisþdttur
Ungbörn sprikla og steypa j
sér kollhnís meira að segja áð-
xi r en þau fæðast.
Fyrir mörgum árum voru
ungbörn vafin og reifuð og
þannig var hreyfingafrelsi
þeirra hindrað, og :xf því leiddi
að börn þroskuðust seinna en
þau gera í dag.
Klæðnaður og rúmföt .eiga að
vera létt og laus, svo að barnið
geti hindrunarlaust hreyft alla
vöðva.
Ungbörn hafa áuk þess með-
fædda hæfileika til að nota
vöðva sína á réttan hátt. Til-
ra.un lxefur verið gerð til að
láta þjálfaðan fimleikamann
eftirapa allar hreyfingar ung-
barns. Hann varð að gefast upp
eftir þrjá stundarfjórðunga, en
barnið hélt.áfram alian daginn.
En þótt bárnið noti vöðvana
af eðlishvöt og styrki þá fyrstu
árin, hafa flest börn eðlilega
þörf fyrir stuðning og uppörv-
un, því að vitaskuid þarf að
nota vöðvaná svo álhliða sem!
unnt er.
Það er' þýðingax-mikið að
si'nna ungbarninu og hvetja
það til að hreyfa sig. Sé 'bam- i
ið lagt á magann, þjálfaöt bak- j
vöðvarnir, barnið lvftir höfðinu
* UTBREIÐIÐ *
' * ÞJÓDVU1ANN * *Í
styrkjast bakvöðvarnir
barnið á hægara með að setjr
ast upp þegar þar að kemur„
Bak og handleggjavöðva stærrf
barna má þjálfa með þvi a$
„aka í hjólbörum.“ Til að kom^
i veg fyrir að barnið detti 4
nefið, verður að halda xim fætý
urna með annarri hendi os|
styðja með hinni undir brjóst
barnsins.
Þess þarf einnig að gæta a$
hafa gott ták á lxandleggjuni
og fótum barnsins þegar þaf
og þegar það stækkar mieiraj er baðað og því sinnt, svo að
lyftir það öxlunum og reisir; ekki sé hætta á að neitt konu
höfuðið hátt upp. Þannigj fyrir það. )
lUÓÐVUIIMN
Út*cfiínöt: Saœetólngtitnokkur *lbf8u - . S6*l*llK(«.floMni»íaii, - RltíUórar. ____—
fftb.). SlíurBur QtjSmundsson. — X?rétt45rttstí6ii: 16n Biaroam, — BiaBamenn: Ásmukíiur S'.guí-
iðnsson, OuBmundtir VlKíússon. tvar K. Jðn»*on, MftgnftK TorfJ ó-'aíseon, Steurlðn. Jýharnsean. 4»
Auílfatnraatlírt: QuBeelr tfaenúaaon. - Bitstjórn, aíe'relBala. aúelfalngaB. prentsmtSJa: 8kð!ftTðr8úitbt 19. - Sfml 1500 CS
llnnr) - AakrtftarrerB kr. 28 * »Jm. I Rerkfarlk <ur náerenoi; kr. 23 •-naraat. - 1«ub*»K!ut. Jtr. liSO. - Prentam .J>Jó8vflJaa^u