Þjóðviljinn - 15.05.1957, Side 11

Þjóðviljinn - 15.05.1957, Side 11
Miðvikudagur 15, maí 1957 — ÞJÓÐVILJINN — (líl FYRIRHEITNA LANDIÐ 77. dagur ,.Eg skal vissulega muna a'ð' þið voruð bara sextán ára,“ sagði hún. „Og öllu hinu skal ég gleyma.“ Harm horfði niður fyrir sig, þar sem hann hafði spark- aö holu 1 grasflötina. „Ertu nú ekki dálítið hörð við okkur Mollie?“ sagði hann. „Öll slys veröa vegna þess að einhver gerir einhverja vitleysu.“ „Eg veit það,“ sagði hún. „Viö skulum ekki tala meira um þetta.“ hefur sagt þaö sjálf og hún hlýtur að vita. þaö.“ „Mér stendur alveg á sama sonur hvers hann er,“ sagði Mollie. „Hann er myndardrengur, og þaö er það eina sem máli skiptir. Eg hefði gaman af aö kynnast honurn nánar.“ Helen Laird starði undrandi á hana grátbólgnum aug- um. „Þú kæröir þig þó ekki um að umgangast hann ef hann væri sonur Stans? En hann er það ekki. Stan var aldrei eins óstýrilátur og villtur og veslings Chuck.“ Mollie fékk Helen Laird til að setjast niður og síðan kveikti hún á rafmagnskaffikönnunni. „Sitfcu nú kyrr,“ sagði hún. „Þótt hann væri sonur Stans, þá skipti það mig engu máii. Stan var ekki nema sextán ára þcgar þetta gerðist. Og hann er búinn að segja mér allt af létta.“ Hún fann fram bolla og sótti pappaflösku meö mjólk í ísskápinn. „Eg skil ekki hvernig ungt fólk getur litið á svona lagað,“ sagöi Helen Laird. „Það getur þó ekki verið al- vara þín, aö þú vildir hafa hann fyrir augunum, ef hann væri sonur Stans. En hann er það ekki, Mollie. Eg er alveg viss um þaö.“ Þaö fór að suða í kaffikönnunni, og Mollie slökkti I „Allt í lagi.“ Hann leit á hana. „Og þú ert ekki leið yf- ir Þessu meö drenginn hennar Ruthar? Eg hef satt að á he'rmÍ'ogTettíhana’áb^ðÍð'Hún hTlltiT bollanl og segja aldrei vitaö hvort hann var sonur minn eöa sagði; >>ÞÚ skalt ekki hu?sa meira um þetta. Við erum Chucks.“ Hún brosti. „Eg skal segja þér það þegar ég er búin að sjá hann.“ Þau gengu upp aö húsinu, og liann fór til vinnu sinnar, en hún fór að hjálpa Helen Laird við húsverkin. Þegar leið á morguninn kom tólf ára drengur inn í eldhúsið. „Daginn, frú Laird,“ sagöi hann. „Mamma sendi mig hingaö til aö sækja bleiurnar.“ Mollie leit á hann, en það nægði til þess að hún gat varla stillt sig. Henni lá viö að skella upp úr yfir því, aö Stan gæti veriö í vafa um faöerniö. „Daginn,“ sagði hún. „Þú heitir víst Tóný.“ „Já,“ sagöi hann. „Og eruð þér ástralska stúlkan sem kom hingað með Stan?“ „Já,“ sagði hún. „Ilérna eru bleiurnar." „Já,“ sagði hann. „En þér lítið út eins og Ameríkani. Að hverju eruð þér aö hlæja?“ Hún gaf hlátrinum lausan tauminn og spuröi: „Hélztu að ég væri svört?“ Hláturinn gerði hann ringlaðan. Hann sagði: „Eg hef séð myndir af áströlskum stúlkum og þær eru svartar. Með spjót. Þær fleygja einhverju sem heitir boomerang, og þaö kemur til manns aftur.“ „Já, satt er það,“ sagö'i hún. „En það eru miklu fleiri hvítir menn en svartir í Ástralíu. Alveg eins og» héma.“ „Það vissi ég ekki. Mamma segist ætla að koma í dag og þakka fyrir bleiuþvottinn.“ „Segöu henni að við hlökkum til þess,“ sagði Mollie. Hann sneri sér frá þeim og axlaði bleiupokann. „Jæja, ég er farinn. Bless,“ sagöi hann. Hún horfði á eftir honum og fann að henni geöjaðist vel aö honum. Svona hlaut Stanton einmitt aö hafa litiö út á þessum aldri. Þaö var enn bros í augum hennar, þegar hún bjóst til aö halda áfram meö eld- húsverkin. Þá sá hún að Helen Laird stóö og horfði á hana og svipur liennar var alvarlegur og kvíðandi. Henni fannst hún verða að segja eitthvaö. „Mynd- arlegur drengur," sagði hún. „Jaá“, sagði Helen Laird. Hún var svo vansæl á svip að Mollie sárvorkenndi henni. „Þetta er allt í lagi,“ sagði luin. „Stan hefur sagt mér allt um hann.“ Helen Laird létti sýnilega. „Jæja, gerði hann þaö,“ Mollie hló upphátt. „Fyrirgefðu, Mofn, en ég get ekki stillt mig um aö hlæja. Stan sagðist ekki vera viss um, hvort hann væri sonur sinn eða Chucks — og honum var alvara. En það er nú alveg auðséð.“ Helen Laird sagði veikri röddu: „Tony er sonur Chucks, Mollie.“ Mollie fór aftur aö hlæja. „Það er óhugsandi, Helen. Stan hefur'sjálfsagt verið alveg eins á þessum aldri.“ Helen sagði þyngslalega: „Þú sást Chuck aldrei Mollie. Þeir voru mjög líkii\“ Og Mollie til mikillar fþróttir Framhald af 9. síðu. 2-4 beztu menn komi svo til lokaþáttar Islandsglímunnar og keppi þar til úrslita? Það lof- ar eltki góðu um framtíð glím- imnar að fleiri félög skuli ekki senda menn til keppni í henni en nú er. Mótið fór vel frarn. Ármann sá um glímuna og fór hún vel fram. I hinni á- gætu leikskrá, sem gefin var út, var stutt frásögn af einni oögulegustu glímunni sem farið hefur frám en það var Þing- vallag’ímann 1907, og fer vel á því að minnzt sé liðna tím- ans. Regla í húsinu var mjög gcj. Forseti ÍSÍ Ben- G. W&ge setti mótið og sleit því, en. eins og fyrr heyrðist ekki til hans, nema þeir sem næstir voru. Sama var um tilkynning- vön öðru eins heima í Ástralíu. Við eigum heima langt ar domar?- bað vakh þó úti í auöninni, eins og þú veizt, á Laragh, og bar ger- ist ýmislegt, sem gæti ef til vill aldrei gerzt hér. Eg á fjölda af kynblönduðum hálfbræðrum og háifsystrum, sem vinna á búgaröinum, og við tölum havla' lítið um það. í sannleika sagt, þá skiptir þaö mig engu máli.“ Hún þag'ði andartak. „Og það skiptir engu máli heldur fyrir pabba og mömmu. Þau hlæja bara.“ Helen Laird horfði vantrúuð á hana. „Hvað sagð- irðu? Kynblandaða bræður og systur?“ „Eg á þrjá kynblandaða bræöur,“ sagði Mollie, „og tvær systur. Það voru engar hvítar stúlkur 1 nágrenn- inu, þegar pabbi og Tom frændi komu til Laragh eftir fyrri heimsstyrjöld, og þeir bjuggu með svörtu konun- um. En þeir hættu því auðvitað þegar mamma kom.“ ,5.-6. Erlendur Hún saup á kaffibollanum. „Við erum víst miklu verri j UMFR 7. en þið hérna í Ameríku,“ sagði hún. „En í sannleika sagt, þú ættir að hætta að hugsa um þetta. Reyndu að gleyma því.“ Helen Laird starði agndofa á hana. „En Stan skrif- aöi okkur um bræður þína og systur. Hann sagöi aö nokkra fnrðu að glímuvöllurinn skuli vera merktur í öðrum enda hússins en ekki á miðju gólfinu, því ekki virðist vandi að koma honum fyrir þar. (Trslit: Ármann J. Lárusson UMFR 11 vinninga. (GlímukapPi i 4. sinn í röð, en hefur unnið 5 sinnum alls). 2. Hafst. Steindórsson UMFR 8 + 2. 3. Kristján H. Lárusson UMFR 8+1. 4. Hilmar Bjarnason UMFR 8. Björnsson 5. —6. Kristján Tryggvas. Á 7. 7. Karl Stefánsson UMFR 6. 8. Kristján Andrésson Á 4. 9. —10. Hannes Þorkelsson UMFR 3. _ 9.-—10. Olafur Eyjólfsson. emn væn endurskoðandi 1 Perth og annar væn að veróa umfr 3 frægur læknir í Englandi, og svo væri stúlka sem væri 9_t0 ölafur Eyjólfssson a'ð lesa austurlenzk mál eða eitthva'ð þess háttar.“ j umfr 3. Mollie hló. „Já, það er alveg satt,“ sagði hún. „En 11. Þórður Jónsson UMFR 1. 12. Hreinn Bjarnason UMFR 0. Til eru tvær gerðir af tourn- ayvefnaði. Önnur er gegnofin, þannig að mynstrið sést greini- lega á röngunni, og liin ér með sléttri röngu þar sem verra er að sjá mynstrið. Tournayteppi er að minnsta kosti í tveim litum. Sé það ein- litt er það kallað ulivlours eða univelvet. Mekanisk smyrna: lykkjurn- ar eru ofnar röð fyrir röð á vefstól. Venjulega eru þessi teppi gerð úr ull í litríkum mynstrum. Handhnýtt táknar að allar lykkjurnar eru hnýttar í hönd- II rsr g é 111 e p p i Þegar maður kemur inn í gólfteppaverzlun og lítur á teppi heyrir maður seljandann oft nefna alls konar framandi orð, svo sem tournay, uilar- briissel, bouclé, smyrna, ax- minster o. fl. Fyrir þá sem vit hafa á teppum hafa þessi orð ákveðna þýðingu, en við hin ur sé. Teppi eru framleidd kókós, sísal, jute, hárgarni, ull og cellull. Þessi efni eru ýmist notuð blönduð eða ó- blönduð og verðið er mjög mis- munandi. Ódýrust eru kókosteppin en dýrustu og beztu teppin eru j úr ull. bómull Óblcnduð cellull eða j unum á sama hátt °g austul" ™ ”“■ . . bómull eru ekld ÍTpiTeg'1 í landabáar gera það ehn í dag. Gerður ei giemarmiinur a, . Axminster er teppi, þar sem mottum og teppum. Mottur eruit<l p ’ ^ ' a T'essi e:m.taka °f j vefnaðurinn fer fram tvisvar, eins á réttu og röngu, t. d. j ^veldiega 1 sig ohrenundi. | er hinn- 8Vonefndi oTunn. kókósdreglar. þeSS1 framandl orð semjlitur ofinn, og síðan er hann Teppi hefur bæði undir og n°tU?. ern um teppi' svo sem ofinn í teppi. Þessi tepPi eru Öll þessi framandi orð sem 1 notuð. ern um teppi, svo sem * tt f , • • bouclé, tournay o. s. frv., ........... yfirvefnað- Undirvefnaðunnn er, , . '. , .* emnig til 1 morgum htum sambandi vio 1 _ .0 a oftast. úr hampi, bómuil eða þess háttar. Sum teppi eru þó i í standa ekkert í efnið, heldnr eiga aðeins við sjálfan vefnaðinn. gegnofin og eru úr sama efni báðu megin. í Bouelé þýðir að lykkjurnar Það þarf þó ekki að vera j á ofna 'teppinu séu lokaðar. undrunar sneri hún sér allt í einu til veggjar og fórjneitt gæðamerki að teppi sé Háivelour þýðir að lykkjurn- að hágráta og huldi andlitið í hondum sér. j gegnofið, heldur er það aðeins j ar á teppinu séu opnar — Mollie hætti að hlæja. Þetta var bersýnilega harm- j lýsing á tækninni. Gæði teppis j skorið upp úr þeim. leikur í augum móður stan. Hún gekk til Helenar og S eru komin undir yfirvefnaðin-, Tóurnay þýðir að lykkjurnar kaupa gott og sterkt teppi, Litur og mýnstur i teppi eru því ekki aðeins komin undir smekk, heldur einnig undir vefnaðaraðferð og efni. Verð á teppi er komið findir efni, vefnaði, litum og að sjálf- sögðu stærðinni, og þega r til lengdar lætur horgar sig að lagði handlegginn um axlir hennar. „Þetta skiptir engu! uin' máli,“ sagði húrt blíðlega. „Þaö skiptir alls engu máli. séu uppklipptar og opnar og Þegar teppi er keyPt, þarf j mynstrið ofið með mörgum lit- í'alvöru teíáðj þáffi geíir'ekkért til”fHún dró upp vasi- ka'‘pa"aim’ fyrs* °f ai?™' ts5si 'wB“í"r er Wút úr belti sínu og fékk Helon hann. „Þetla eerfr ekki ‘wm ur lmða efm ** * «*• vítund til, og seztu nií hérna og fáðu þér kaffisopa.“ Helen Laird þurrkaði sér um augun. „Hann er sonur CHucks,“ sagði hún með grjáthljóð 1 röddinni. „Ruth þótt það sé dálitlu dýrara. og taka þarf tillit til þess hvar teppið á að vera og hversu mikið reynir á það. ÚtKelaiuli: Somcininearflokkur alÞíSu - Sf>.sIalistaflokkurliœ. - Kltstl6rar: Ma*aú» Klarítmssoa. 8lKUTður OuSmunðseou (áb.) - .PréttarltsWórl: J6n Blumason, BlaSamenn: Ánmundur Stnur- jónsaon. Gtjðmumlur VtKfússon, Jvnr H. Jðnsson, Ma«nús Toríl ólatsson. SlBurtóu Jóhannsson. - AuiílýstnnaGtJórt: auígeir Maenússon. — Rltstjórn. aí«relðsla, auglýalngar, orentsmlðja: Skólavörðuatíe 19. - Sfinl 7500 (3 l'our). - Askrlftorverð kr. 25 á mán. í Reykjavík osc nágreunl; kr. 22 annarsstaðar. - Lausasöiuv. kr. 1. Prentsm Þjóóvíljuns þlÖÐVIUIHN

x

Þjóðviljinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.