Þjóðviljinn - 26.05.1957, Side 11

Hitaeiningainnihaldið
í algengustu fceðutegundum
Innan við 50 hitaeiningar í Hitaeiningaþörfin er að sjálf-
100 g: ýmiss konar grænmet.i, sögðu komin undir þyngd og
tómatar, jarðarber, áfir, undan-
renna, epli, perur, sólber, ribs-
ber, appelsínur og sítrónur.
50—100 hitaeiningar: ný-
mjólk, súrmjólk, þo’-skur, skar-
-koli, kartöflur og bananar.
100—200 hitaeiningar: kálfa-
kjöt, nautakjöt, lifur og annar.
innmatur, síld og egg.
200—300 hitaeiningar: sultu-
tau, rjómi, rjómaís, fransk-
brauð, rúgbrauð, magur ostur
og magurt svínakjöt.
300—400 hitaeiningar: rúsín-
ur, lifrarkæfa,' gular baunir,
hrisgrjón, skinka, rúllupylsa,
-feitur ostur, mysuostur, kex,
hx-ökkbrauð, vinarbrauð, hafra-
mjöl ,sykur og hunang.
450—600 hitaeiningar: randa-
flesk, súkkulaði og þorskalifur.
700—900 hitaeiningar: smjör,
emjörlíki, maj’onnaise, salatol-
ia, feitt flesk og spik.
Rlóðnasir eru
oftast skaðlausar
Blóðnasir eru ekki beinlínis
■ sjúkdómur og þær geta byrjað
án nokkurrar sannanlegrar á-
stæðu. Við þeim má óhikað
nota gömlu húsráðin. Reyna
má að klemma nefið saman;
báðum megin frá, ef blóðiðj
rennur úr fremri hluta nefsins,
þá stanzar blæðingin. Lika er
gott að stinga ögn af bómull
vættri með nokkrum dropum af
sítrónusafa eða ediki upp í nef-
ið. Það á að halda höfðinu upp-
réttu, ekki halla því aftur eins
og margir gera, og maður á
ekki að leggjast útaf heldur,
því að þá halda blóðnasirnar
áfram og blóðið rennur niður í
hálsinn.
Blóðnasir hætta oftast fljótt
aftur, en þó ætti fólk að gera
sér ljóst að þær geta verið
merki um ýmsa sjúkdóma, og
undir þeim kringumstæðum ber
að tala við lækni.
Munið að það þarf seytján
vöðva til að setja upp fýlusvip
en aðeins þrjá til að brosa.
áreynslu. Fullorðinn maður sem
ekki vinnur líkamlega vinnu
þarf að fá 3400 hitaeiningar á
dag.
Fallegur enskur kjóll
Gefið börnunum
rúsínur á brauðið
Næstum allir þurrkaðir suð-
rænir ávextir og ber innihalda
járn og sama er að segja um
rúsínur. Það er miklu heilnæm-
ara að gefa baminu bi’auð-
sneið með rúsínum á en t.d.
sykri.
Rúsínur inníhalda einnig önn-
ur sölt og dálítið af vítamínum.
En oft eru þær svo óhreinar að
nauðsynlegt er að skola þær
áður en þær em notaðar. Dýr-
ari gerðir af rúsínum eru oft
með sykurlagi utannm og þær
þarf að sjálfsögðu ekki að
skola.
Eiginmaður, faðir og bróðir okkar
HELGI GUÐMUNDSSON,
bakarameistari frá Ísaiírð'i
sem andaðist 22. þ.m., verður jarðsunginn frá Dóm-
kirkjunni í Reykjavík, þriðjudaginn 28. maí kl. 2.
Athöfnin hefst með húskveðju að heimili hins iátna
Ránargötu 2, kl. 1.15.
Athöfninni í Dómkirkjunni verður útvarpað.
Björg Pálsdóttir og dætur, Guðrún og
Elín Guðmundsdætur, Bergsveinn Guðmundsson
og aðrir vandamenn.
Ástkær eiginkona mín, móðir og tengdamóðir okkar
ÞÓRDlS JÓNSDÓTTIR, Njarðargötu 47
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni í Reykjavík
mánudaginn 27. þ.m, kl. 2 e.h.
Þeim sem óska að minnast hinnar látnu er vinsam-
iegast bent á líknarstofnanir.
Athöfninni verður útvarpað.
Kjartati Óiafsson börn og tengdabiim
Sunnudagur 26. maí 1957 — ÞJÓÐVIUINN — V(U
Vern Sneider:

AGÚS1TWANAMS
I
2.
ug-glaust valda vandræðum. Að baki
bandarísku víglínunnar myndu þeir
skera sundur símalínur, sprengja upp
birgðastöðvar og hafa afskipti af vopna-
sendingum til vígstöðvanna. C-147 átti
aö koma í veg fyrir slík vandræði.
Þess ber aö geta aö fyrirmælin höföu
nokkuö til síns máls. Þaö bar talsvert á
því aö símalínur væru skornar sundur
í fyrstu. Ööru hvoru haföi ringlaður eyj-
arskeggi séö hinar svörtu línur liggja
yfir akra sína og klóraöi sér ringlaöur í
höföinu. Þetta var manna af himnum
ofan. Þetta var einmitt þaö sem þurfti.
Og þangaö til Purdy ofursti skipaði
yfirmönnum sínum í þorpunum aö iV-
skýra fyrir fólkinu hvaö sími væri, var
hverjum einasta hestvagnsgarmi á svæö-
inu haldið saman meö bandarískum
símalínum.
Einnig var oft setiö fyrir flutnings-
bílum á leiö til vígstöövanna — eða á
hvaöa leiö sem var. En fáeinar súkku-
laöistengur eða togleöur sem fleygt va.r
út á vegarbrúnina ruddu leiðina og um-
feröin var frjáls þangaö til brosleitu,
skáeygöu börnin voru búin að horöa
sælgætið sitt.
En dæmi voru þó til skemmdarverka.
Þau áttu sér staö í sjálfum höfuðstöðv-
unum. Eftir aö Purdy ofursti setti upp
skilti sem bannaöi aö spila og geröi upp-
tæka alla teninga og spil í herbúöunum,
fann óbreyttur Gregovich upp á leik.
Hann var fóíginn í því aö standa uppi
á hæöinni aö kvöldlagi og fleygja hnefa-
fylli af smásteinum á tjöld liösforingj-
anna — og hrópa um leiö: „Árás!“ Mark-
miöið var aö sjálfsögöu aö geta upp á
því hvaöa liösforingi væri fyrstur í loft-
varnaskýlið.
Meö nákvæmum athugunum komst
Gregovich aö raun um aö Thompson
majór var fyrstur manna aö taka viö
sér fram aö miönætti. Eftir þaö sýndu
gömlu fæturnir þreytumerki. Gregovich
vann álitlega fjárhæð á majórinn, en eina
nóttina komst upp um allt saman. Eftir
það voru ekki framin skemmdarverk
á svefni liðsforingjanna.
Og þar sem engin vandamál voru í
sambandi viö eyjarskeggja, var Purdy
ofursti tilneyddur aö leggja til hliöar
áætlun A sem samin haföi veriö í Mont-
erey og náöi yfir öll hugsanleg tilfelli.
Til allrar hamingju haföi C-147 annaö
hlutverk — aö sjá um velferö hinna inn-
fæddu íbúa — aö öðrum kosti heföu þeir
veriö verklausir. Þannig kom rööin aö á-
ætlun B, sem einnig haföi veriö samin
í Monterey.
Áætlun B var * snilldarverk sagði
Thompson majór og foringjarnir í C-147.
Hún náöi yfir allt frá skipulagningu
þorpa aö skilgreiningu milli kommún-
isma og sameignarbúskap, sem þorpin
uröu aö búa viö, þar sem fjárhags.kerfiö
á eyjunni var hruniö. Þarna var meira
aö segja þáttur, skrifaður af frú Purdy
um skipulagningu kvennaklúbba (eink-
um Félög lýöræöissinnaöra kvenna) á-
samt reglum um klúbbstarfsemi og til-
iögur um góögeröir. á fundunum —
hænsnasalat, snittur, ávaxtasalat og
fleira sælgæti.
En á einni af hinum tíöu feröum sín-
um um nágvannasvæöin, geröi Purdy
ofursti óvænta uppgötvun. ÞaÖ virtist
sem hver einast.i herdeild á Okinawa
notaöi atriði úr áætlun B. „Augljóst
hnupl“, hoföi ofurstinn skrifaö frú
Purdy í trúnaöi. Já, hvert einasta þorp
á eyjunni hafði komiö sér upp skömmt-
unarkerfi. í hverju einasta þorpi var inn-
fæddur borgarstjóri, lögregluliö inn-
fædbúnaöarmálastjóri og fleiri opin-
berir starfsmenn sem höföu sömu skyld-
u:n aö gegna og gert var ráö fyrir í
iætlun B. Þeir höföu meira aö segja
hnuplað atriöi ofurstans um menntun
— þeir voru aö reisa skóla.
í raun og veru myndi hlutlaus áþorf-
andi á ferö gegnum lágreist þorpin sem
samanstóöu af tága og bambuskofum
alls ekki geta gert greinarmun á svæö-
unum. Og ef áhorfandinn reyndist vei’a
hershöfðingi eða þingmaður .... nei,
það dugöi ekki fyrir ofursta sem lét sig
dreyma um silfurstförnur. Svæöi hans
yrði aö skera úr.
Minni maður en hann heföi látiö hug-
fallast. En ekki Purdy ofursti. Þaö var
aöeins ein lausn: aö undirbúa viðbótar-
áætlun sem byggöist á áætlun B, sem
myndi lyfta svæöum C-147 upp yfir öll
önnur svæði. Þaö var þessi viöbótaráætl-
un sem liösforingjarnir voru aö vinna ,
aö með miklum hraða.
Klukkan nákvæmlega 0829 kom hóp-
urinn meö Purdy ofursta í broddi fylk-
ingar og Thomson rnajór síðastan, inn
í aöalbygginguna.
Óbreyttu skrifstofumennirnir og teikn- >
ararnir heilsuöu í skyndi aö hermanna-
siö. Óbreyttir Emery og Fannin, sem
sáu um aö sópa og moka, viku til hliöar
eins og þeir væru aö gefa eftir árásar-
svæöi.
,,Hvíld“, kallaöi Purdy ofursti og gekk
á milli skrifboröanna sem stóðu þarna
í rööurn. Hópurinn fyrir aftan hann
leystist smám saman upp þegar menn-
irnir gengu aö skrifborðum sínum og
settust í stóla sína. Þegar Purdy ofursti
kom aö endanum á ganginum sneri
hann sér viö og leit aftur. Viö dyrnar
sat Thompson majór aðgætinn og ár-
vökull. Þaö var aldrei aö vita hvenær
nálæg herdeild sendi einhvern til aö’
snuöra, og þessi viöbótaráætlun átti ekki
að hafa í hámæli. Hér skyldi ekki vera
vera framið neitt hnupl. Enginn snuör-
ari kæmist framhjá öryggismálafulltrú-
anum.
Hinir voru líka komnir á sína staöi —
vélafulltrúinn, búnaðarmálafulltrúinn,
teiknideildin. Djúp þögn hvíldi yfir saln-
um. Augu allra hvíldu á ofurstanum. Nú.
var það alvara. Meö hægö leit Purdy
ofursti á úriö sitt, beiö andartak, kink-
aöi síöan kolli. „Klukkan er átta þrjá-
tíu, herrar mínir“.
Blýantar snertu blöð. Teikniáhöld
komu viö teikniboi’ö. Thompson majór
færöi stól sinn lítið eitt svo aö hann
heföi betri útsýn yfir svæðiö umhverfis,
gegnum opnar dyrnar. Stundin vaT
í'unnin upp.
Ofurstinn sat viö skrifbox’ö sitt og þegv
ar hann virti fyrir sér hópinn fyrir fram-
an sig, lék bros um varir hans. Þettá.
voni valdir menn. Þarna voru engir
vandræðagripir. Þeir minntu hann satt
hgAMIII IIUU Útgcfandl: Sametdlngftrftokkur RlþíSu - Sósialtstanokkurtnn. - Rttstjórar: Magnús KJartansson.
KUUÐwImIENPI Sigurffur QuSmundsson (áb.) - Préttarltstjórl: Jón Bjarnason. - BlaSamenn: Ásmundur stnur-
— ^ Jónsson. Guðmundur Vigfússon. ívar H. Jónsson, Magnús Torfl Ólafsson. Slgurjón Jóhn.n'vson.
Auglýslngastjðrl: Guógclr Magnússon. — Rttstjórn. afgrelSsla.kr 22 annorsstaóar. — L&usasöluv. kr. 1. Préritsm. i’íóðvlljana.
líttur). - ASkrÍftátrerB kr. 25 á mán. f Reykjavfk ðe aá-renXil: auglýílngar. nrcntrmtSJet SkólRvörBusttg 19. — Stmi 1500 ii