Þjóðviljinn - 15.04.1958, Blaðsíða 11

VrNEÉTGÁNN:......
Sýður á keipum
85. dagur.
Kapellu, Vegfaranda og Fred Holmes. Hann fékk ekkert
svar.
Rétt fyrir myrkur kom matsveinninn á danska skip-
inu Jespersen á vesturleið frá San Francisco til Hono-
lulu, út á þilfarið til að kæla sig og fá sér sígarettu.
Það var venja hans, ekki aðeins til að fá mótvægi gegn
hitanum í eldhúsinu, heldur vegna hess að margra
ára reynsla hans af veðrinu gerði honum kleift að á-
ætla með ótrúlegri nákvæmni, hversu mikils matar far-
þegar hans myndu neyta. Þeir voru tólf, að frádregnum
yfirmönnunum. Þetta yrði fvrsta kvöidið þeirra á sjón-
um. Ef þeir voru ekki sérlega sjóhraustir, var ólík-
legt að fleiri en sex létu siá sig í borðsalnum, Mat-
sveinninn var viss um þennan útreikning sinn um leið
og hann steig út á þilfarið. Jespersen valt talsvert nú
þegar. Vindurinn feykti til hvítri«rvuntunni hans. Hann
var feginn því að hann hafði skilið eftir hvítu mat-
sveinshúfuna inni.
Eftir nokkra teyga af sígarettunni fann hann að bað
var of hvasst úti til þess að nókkur ánægja væri að
revkja úti á þilfari. Þegar Jespersen vóg sa.lt uppi á
stórri öldu og valt síðan niður með henni, fleygði
matsveinninn sígarettunni í áttina að borðstokknum.
Hún flaug hátt og vindurinn feykti henni næsium að
fótum hans aftur. Hann náði henní, steig ofaná hana
til að drena í henni og ýtti henni útbyrðis. Þeear hann
rétti úr sér sá hann eitthvað á sjónum rétt framundan.
Um leið hrökk hann við, því að blásið var í eimpípuna
á Jespersen.
Þarna var smábátur á, sjónum, sem skreið bratt aftur
með skipinu þegar Jespersen þokaðist áfram. Þótt farið
væri miög að skyggia, gat matsveinninn séð hann vel
uppi á öldutoppi. Þrír menn veifuðu af þilfarinu, næst-
um kæruleysislega. rétt eins og*ofsafengið umhverfið
kæmi þeim ekkert við. Litli báturinn hvarf gersamlega
niður 1 öldudal sem snöggvast. Svo birtist' hann aftur,
rólaði ofaná löðrinu og hvarf aftur. Aðeins litla Iiósið
í siglutrénu gaf til kvnna að hann væri enn ofan-
sjávar. En á þessari stúttu stund hafð? matsveinninn
séð nóg. Þet.ta var fiskibátur. Af þilfarinu á Jespersen
hafði hann séð állar útgáfur af heim um allan heim
— skútur, duggur, einmöstrunga, íslenrica togara og
afríkanskar flatbvtnur. Þeir voru álltaf hriálEeðislega
langt úti í hafi. Hvar i heiminum sem þeir voru. voru
þeir tvímælalaust mannaðir vitleysingum sem voru í
sérstakrí ónáð hiá guði almáttugum.
Þegar matsveinninn fór inn af kÖIdu þilfarinu og kom
inn í hlýlegan og bjartan stigagansinn á Jespersen.,
þótti honum leitt að hann skyidi aðeins b.afa sex far-
þega til kvöldverðar.
Á vesturleið í áttaþúsund feta bæð bjó loffcsiglinga.-
fræðingurinn í flugvél sem flaug yfir útb.afið sig, undir
að taka fyrstu vindmælinguna á fluginu. t skýjaþykkn-
inu fyrir neðan var stórt gat, og af þungbúnum himn-
inum framundan og veðurspánni á borðínu. fyrir frr-m-
an hann. vax augljóst að ekki gæfisfc annað tækifæri
til að mæla vindinn í allmarga klukkutíma.
Loftsiglingáfræðingurinn tók vindblys úr hillunni ifyr-
ir ofan lórantækið, gekk yfir flugþiljurnar og bað Ioft-
Jarðarför móður minnar
SIGRlÐAR JAKOBSDÓTTUR,
sem andaðist 2. apríl, fer fram frá Fossvogskirkju
þriðjudaginn 15. apríl kl. 11 árdegis.
Athöfninni verður útvarpað.
Fyrir mína hönd og annarra vandamanna,
Guðmundur Hólm.
•C--ÍS' rii... ...... «>.. .'íí ; ■ j
Þrpjydagur . 15. apríl .1958 — ÞJÓÐVILJINN — «1I;
skeytamanninn að hreyfa fæturna. Svo kraup hann j
og opnaði litla hlerann í gólfinu fyrir neðan hann. J
Hann fleygði blvsinu niður og heygði sig sámstundis |
yfir vindhraðakíkinn. Hann stillti lýsandi bræðina í
linsunni og beið. Þegar örlítið Ijös sást í glufunni fyrir
neðan hann, snerí hann tækinu hægfc, þangað til ljós-
ið bar við þræðina í linsunni. Þegar Ijósið hvárf, rétti
hann úr sér og virti fyrir sér sk?lann framan á tækinu.
Átta gráður. Hann skrifaði eitthvað í bók sína. tók upp
veðurspána og gekk framraí til flugstjórans. Hann
kveikti á vasaJjósi sínu og bejndi þvi á fínléga drégnar
boglínur í miðri véðurlýsingunni.
„Þessi lægð er miklu nær en bcir gefa upp,“ sagði
hann við flugstjórann. „Það eru þegar komnar átfca
gráður. Það er þrem gráðum meira cn spáin fyrir þetta
svæði.“
„Hvað heldurðu að vindhraðinn sé?“
„Työ hundruð gráður. Ef við verðum svo heppnir að
fá aðra stóra glufu, gæti verið góð hugmjmd að fleygja
tveim blysum niður til að fá nákvæmsn hraða.“
„Allt í lagi. Eg skal gera þér áðvart.“
.„Vindurinn hlýtur að vera’um aextíu milur á kh.ikku-
stund í þessari hæð.“ Loftsiglífigafræðingurinn. hallaði
sér áfram og leit sem snöggvast út í nóttina Hann
sá engar stjörnur og sneri aftur í sæti sitt, bungbúinn
á svip.
1.6
Á miðvikndagskvöldum var veitingaliúsið Brauð og
vín venjulega troðfullt. En þettá kvöld komu viðskipta-
vinirnir í smáskömmtum. Þegar kárlmennirnir komu
gegnum dyrnar tók Ccnnie eftir því að undantekn-
ingarláust voru þeir með far á enninu. þar sem þeir
höfðu troðið höttunum niður. Þe:.r nem höndunum
saman í ákafa og blésu í kaun. Þeir fóru samstundis
inn á harinn, biðu varla eftir fatamiðum sfnum Kven-
fóikið kvartaði yfir því að hárið á því væri allt í ólagi
og fór strax inn á snyrtiherbergi kvenna og kom ekki
í Ijós aftur lengi vel Þegar dy nar voru opnaðar
slokknaði á kertunum á borðunum. Þjónarnlr böfðu
ekki við að kveikia á þeim.
Þegar Kelséy kom gegnum dyrnar, sá Connie sam-
stundis að hann vissi hvað mundi gerast. Það mátti
lesa það úr augum hans, andlitssvip hans og rólegu
asaleysi. hans þegar hann nálgaðist hattageymsilima.
Og, guð blessi hann, hann reyndi að láta Ifta svo út
sem ekkert sérstakt væri um að vera, að hann hefði
bara kömið af tilviljun. Hami var að revna að gera,
henn- auðvelt fýrir. Hann var rneð konu með sér. og
Framhald af 2. síðu.
vísu er þess ekki að dyljast,
að allmikið skortir á um
þjá’fun og þrótt radda, enda
ekki við öðru að búast, þar
sem mikill hluti söngr'aranna.
eru unglingar, sumir jafnvel'
um og innan við fermingu.
Söngurinn vill því verða lít-
■ ið eitt daufur stundum, eins
og í síðustu lögunum tveim-
ur eftir Bach. Aftur náði
kórinn allmiklum þrótti í lag-
ið eftir Buxtehude, og \fir-
leitt var söngurinn vandaður
og sérlega ánægjulegur.
— Þessi kór á miklu og
stórmerku hlutverki að gegna
í íslenzku tónmenntalífi, að
rækja þá tónlist, sem hann
hefur valið sér sérstaklega
til meðferðar, eins og nafn
hans bendir til, en við þá
tónlist hafa ekki enn verið
tök á að leggja tilhlýðilega
rækt hér á landi, þó að til
henhar teljist mikið af helztu
gersemum tónmenntanna. Er
vonandi, að Ingólfi Gu|§-
brandssyni og kór hans veit-
ist skilyrði til að halda á-
fram starfi því, sem svo vel
hefur verið hafið.
B, F.
Marmdráp á Kýpur
Framhald af 1 síðu.
EOKA-samtökin hófu baráttuna;
gegn herliðinu sð nýju, 'eftir að
kyrrt hafði verið um skeið.
í fyrri viku dreifðu samtökirr.
flugri+um, þar sem skorað var
á eyjarskeggja að hefja baráú-
una á ný, ef Bretar létu ekki af
því að pynta fanga sem þeir,
hafa í haldi.
Liáífeeg hnetu-
og
125 g smjör eða smjörlíki
125 g sykur
2 egg
2 tsk kaffiduft
250 g hveiti
1 tsk. lyftiduft
75 g hnetur.
Smjör og sykur hrært vel saoi-
an. Þeyltum eggjunum bætt í
cg kaíliduítinu stráð í. Síðan er
hvc.’ti og ’yftidufti bætt í og að
lokum söxuðum hnetunum. Öilu
hrr-'t. i'ítitega saman og því
he'.ív í vdsinu'. t form. Bakað í
meða'hejtuin ct'ni í urn það &it
hálfa klukkust.u”d
Góð prjónauppsknft er ómet-
anleg, einkum fyiir b.vrjendur,
en lokaárangurinn, tilbúna flík-
in. fær ekki falleg't útlit nema
farið sé eftir eftirfarandi ráðurn:
1. Pressun. Setjið hiha ýmsu
hluti fiíkurinnar ílata á strok-
2. ‘ Hii'.lárnir settir saman.
Saurnið axiasaumanna og pressið
saumana úr að aítan. Mátið erm-
arnar í íhandvegina og noiið títu-
prjóna, Saumið síðan ermarnar
við á röngunni með aftursting og
gætið þess að saumurinn verði
jafn og beinn, þánnig að allar
(Saumað með pr jónagarninu).
Helzt á að saumá hliðarsaum-
inn og ermasauminn með ein-
um löngum saum, frá neðri brún
peysunnar og fram á ermabrún.
Saumið stroff og uppslög samSn
með flötum saum, svo að þau
verði jöfn og slétt.
borðið, þannig að rangan snúj j úrtökur hverfi. Leggið flíkina
upp. Festið þá með títupi jónum, ! flata á bretfið og pressið saum-
svo að þeir aflagist ekki þegar
pressað er. Notið þykkt pressú-
stykki og látið járnið vera vel
heitt. Ef þið viljið pressa str
in, verður að gera það mjög
lettilega.
ana
.2. Samansaumur. Saumið hljð-
arsaunrana saman á bol og erm-
um með aftursting, svo sem x/\
tir úáenív-metra frá brúninni.
1. Leggið hlutana flata á strok-
brettið — festið þá niður rnéð
títuprjónum fyrir pressun.
2. Sýnið nákvæmni þegar þiö
setjið ermarnar í handvegina.
3. Afturstings-saumar, ýi Cn*
sentímetra frá brún, gefa fhk-
inni fallegan og vandaðan svip.