Þjóðviljinn - 26.04.1958, Síða 9

Ilaiikíir Engilbertsson
vann Víðavangshlaupið
Víðavangshlaup ÍR, hið 43. í
röðinni, fór frarn á sumardaginn
fyrsta og voru keppendur 10 tals-
ins, flestir úr ÍR.
Það kom á óvart að 20 ár.a
gamall Borgfirðingur skyldi bera
sigur úr býtum í þsssu hlaupi.
Vann hann hlaupið giæsilega og
átti þá í keppni við svo snjalla
hlaupara sem Ivristleif Guð-
björnsson og Kristján Jóhanns-
son. Var aáalkeppnin raunar
á milli þeirra allan tímann.
Lengi vel mátti ekki á milli sjá
hver myndi bera sigur úr býtum,
því að svo héldu þeir hópinn.
Nokkru eítir mitt hlaupið tók
heldur ^ð draga sundur með
þeim. Það hjálpaði lika til að
þeir Kristleifur og' Kristján fóru
svolítið ranga leið sem lengdi
hlaupið heldur. Munáði ekki
miklu að Kristieifur hefði náð
Hauki aftur, en hann var ekkert
lamb að leika sér við og tók því
likan endasprett að þessir tveir
góðu hlauparar drógust nokkuð
afturúr. Þessir þrír menn voru
í sérfiokki.
ÍR vann bæði keppnin.a í 3
manna og 5 manna sveitum.
Hiaupið fór fram á sama stað
og undanfarið. Það hófst í
Hljómskálagarðinum og eftir
ein hring í honum var hlaupið
Guðmundur Bjarnason ÍR 11.59.0
Þess má til gareans geta, að
Umf. Reykdæla átti 50 ára af-
mæli þennan dag!
Þess má einnig geta, að Hauk-
ur tók þátt í kennslu þeirri sem
íþróttaþáttur Sigurðar Sigurðs-
sonar gekkst fyrir í vetur í út-
varpinu fyrir hlaupara, þar sem
Benedikt Jakobsson var kenn-
ari. Benedikt lagði fyrir nem-
endur sína vissar hlaupasefing-
ar og miðaði við ákveðna getu.
Haukur, sem hefur hlaupið nokk-
uð undanfarið, hljóp helmingi
lengur en gert var ráð fyrir með
tilliti til þess að hann var nokk-
uð vanur, og er ekki óeðliiegt að
þessi kennsla útvarpsþáttarins
hafi átt sinn þátt í sigri Hauks.
Geir Kristjánsson markvörður Fram gómar knöttinn rétt við
faetur Ríkarðs Jónssonar, fyrirliða Akurnesinga. — (Ljósmynd:
Bjamleifur)
Vormót Stiður-
oesja hefst um
helgina
Það eru ekki aðeins félögin í
Reykjavik sem byrja um þessa
helgi að keppa í knattspyrnu; á
Suðurnesjum hefur verið æft
vel undanfarið og nú eru leikim-
ir að byrja þar. Þeir fyrstu eiga
að fara fram á morgun. Það eru
fjögur félög sem taka þátt í móti
bessu: Reynir Sandgerði, íþrótta-
félag starfsmanna á Keflavíkur-
flugvelli, Knattspymufélag
Keflavíkur og Umf Keflavikur.
F.ara tveir leikir fram á kvöldi
og verður leikið um næstu þrjár
helgar. Keppt er um veglegan
bikar sem Vörubílastöð Kefla-
víkur gaf. í fyrra vann Knatt-
spyrnuféiag Keflavíkur mót
betta.
Er ánægjulegt að verða þess
var að féiögin úti á landi byrja
svona snemma og sýni með því
áhuga. Það er mikilvægt að
lengja. keppnistímabilið og láta
leikina fara fram með nokkru
millibili og að reyna að fá eins
marga leiki og unnt er.
Fram og Akranes
íafntefli 1:1 (0:0)
erðu
Lið Akraness:
| Helgi Daníelsson, Hafsteinn
Ejlíasson, Jón Leósson, Sveinn
Teitsson, Guðmundur Sigurðsson,
Guðjón Finnbogason, Gísli Sig-
urðsson, Ríkarður Jónsson, Þórð-
ur Þórðarson, Helgi Björgvins-
son, Þórður Jónsson.
Lið Fram:
Geir Kristjánsson, Gunnar Le-
ósson, Guðmundur Guðmunds-
son, Hinrik Hall-
dór Lúðvíksson, Ragnar Jó-
liannsson, Dagbjartur Grímsson,
Guðmundur Óskarsson, Björgvin
Árnason, Karl Bergmann, Skúli
Nilsen.
Dómari var Haukur Óskars-
son.
Það verður ekki annað sagt
en að veðurguðirnir hafi verið
afmælisbarninu, Fram, hliðhollir
og leikið við það. Sólskin var og
norðvestan kaldi sem þó var
ekki meiri en svo, að hann hafði
engin áhrif á leikinn.
Áhorfendur íétu heldur ekki
á sér standa, því að um 4000
manns komu til að horfa á.
Allt frá upphafi hafði leikur-
inn nokkur einkenni þess
keppni var að byrja. Sending-
arnar voru ekki nákvæmar og
sýnilegt að knattæfing var ekki
í lagi. Aknapés. fann heldur ekki
sinn gamla góða leik og var
ckki eins vel leikandi og í fyrra
Laugardagur 26. apríl 1958 — ÞJÖÐVILJINN — (9
Á 24. mín átti Skúli sballa í
þverslá, og á 35. mín átti Helgi
nokkuð gott skot rétt framhjá.
Það var á 25. min. síðari hálfl.
að mark var skorað og er það
Guðmundur Óskarsson sem skor-
ar af stuttu færi, og fór sér að
engu óðslega við það tækifæri.
Þetta jafna Akumesingar svo
að segja á sömu minútu og var
það Þórður Þórðarson sem skor-
aði eftir sendingu frá Rikarði.
Færðist nú nokkuð fjör í leik-
inn en það stóð ekki lengi, og
hélt hann áfram með svipuðum
hraða og áðui*, sem miðað við
tímann var allsæmilegur, þó varla
svo að við getum verið ánægð
með, þegar tekið er ti'lit til þess
að um var að ræða toppliðin frá
síðasta ári.
Fram á vafalaust eftir að
verða sigursælt í sumar, en það
verður að leggja meiri rækt við
skotin. Þar var þeirra veiia í
þessum leik.
Þeir léku með einn nýliða,
Ragnar- Jónsson, og lofar hann
góðu, gerði margt vel. Annars
er liðið nokkuð jafnt. Vömin
var þó dálítið opin i fyrri hálf-
leik. Halldór var einn öruggasti
maður varnarinnar, en í fbam-
línunni var það Karl sem byggði
mest upp.
Lið Akraness var mun ójafn-
ara. Þórður Þórðarson var bezti
maður framlínunnar, Ríkarður
var ekki eins öruggur og oft áð-
ur og sendingar hans ekki ná-
kvæmar, þó brá okkar gamla
góða Ríkarði fyrir. Helgi Björg-
vinsson og Gísli voru veiku
hlekkir framlínunnax*.
Framlínan sem heild slapp all-
vel frá leiknum. Guðjón var þó
ekki eins öruggur og áður. Guð-
mundur Sigurðsson var mið-
framvörður og gerði þeirri stöðu
furðugóð skil af ný’iða á þessum
stað. Nýliðinn Hafsteinn er frísk-
ur og vissulega maður senx kem-
ur. Helgi Dan. varði oft vel.
Það virðist sem svo sé komið
að vörn Akraness sé að verða
betri helmingur liðsins, eins og
það lék á fimmtudaginn.
Haukur Óskarsson dæmdi vel.
er þeir byrjuðu.
Vafalaust hefur það haft sín
áhrif að liðið vantaði bæði Hall-
dór Sigurbjörnsson og Kristin
Gunnlaugsson, og tefldi fram
tveim nýliðum í þeirra stað. Við
og við brá þó fyrir góðum leik
sem minnti á það sem maður
fékk svo oft að sjá á undanförn-
um árum.
Framliðið átti oft nokkuð góð
tilþrif úti á vellinum, með stutt-
um samleik, sem þó var alltof
ónákvæmur, en þegar upp að
marki kom vix*tist sem skotmenn
vantaði. Sérstaklega var Björg-
vin seinheppinn með skotin,
Var hann nokkur skipti í góðu
færi, en það var eins og allan
mátt drægi úr þegar skotið reið
af, og fór knöttui-inn ýmist
framhjá eða Helgi varði létti-
lega.
Eigi að síður var það Fram
sem var nær sigrinum og skap-
aði sér opnari tækifæri en Akra-
nes. Hinsvegar áttu Akurnesing-
ar tækifæri og bjargaði Geir
tvisvar sérlgga vel. Akurnesingaf
voru líka ágengir og áttu mjög
hættuleg áhlaup, og urðu Fram-
að arar í nokkur skipti að hjargfi
í horn, þeir bjöi'guou einnig á
línu. Akranes fékk iíka 9 horn
en Fram 1, en opnu tækhærín
voru ekki • mörg senx Akranes
fékk, því að vörn Framara gaf
þeim ekki tækifæri til að skjóta.
ieicHa
Haukur Engilbertsson
sigurvegari í Viðavangshlaupinu.
suður undii' byggðina við Skerja-
fjörð og sást tii hlauparanna alla
leið, sem er mjög skemmtilegt.
Hlaupið var um 3 km.
Úrslit urðu þessi:
Haukur Engilbertsson Umf.
Reykdæla 9.22.0
Kristleifur Guðbjörnsson
KR
Kristján Jóhannsson
ÍR
Sigurður Guðnason
ÍR
Helgj Hólm ÍR
Baldvin Jónssoxi Umf.
Selfoss
Steindór Guðjónsson ÍR
Kristján Eyjólísson ÍR
Tryggvi Malmqvist KR
I PÓSTINUM um daginn var
dáíítíð ságt frá ‘ Viðskiptum
borgara. nökkurs' við Mann-
talsskrifstof u na. Þessi frá-
s"gn rifjaði upp hjá mér at-
vik frá fyrstu Reykjavíkur-
dögum mínum. Ég þurfti þá
að fara á Manntalsskrifstof-
una og tilkynna, að ég væri
fluttur til bæjarins. Þar þurfti
ég svo að gefa ýmsar per-
sónulegar upplýsingar, m.a.
um fyrra heimili; hvenær
flutt var til bæjarins, aldur
minn o.fl. Að þessum upplýs-
ingum fengnum varð mannin-
um, sem afgreiddi mig að
orði: Maður verður víst að
trúa því, sem að manní er
logið! Man ég, að sveita- VEGFARANDI
mennsku minni ofbauð sú ó-
kurteisi virðulegs skrifstofu-
manns í höfuðborginni, að
gera fyrirfram ráð fyrir því,
að allir, sem við hann áttu
erindi, gerðu sér leik að því
að Ijúga að honum. Spurði
ég manninn, til hvers Ixann
væri að safna þessum upplýs-
ingum, úr því haxxn vissi fyrir
11.53.0 fram að þær væru lognar, en
Kurteisi á Manntalsskriístoíunni — Ógætilegur
akstur í (,skruggukerru''.
9.33.0
9.38.0
10.27.0
11.21.0
11,26.0
11.44.0
11.44.2
við þeirri spurningu fékk ég
ekki svar og hef ekki fengið
það ennþá, enda eicki átt er-
indi á Manntalsskrifstofuna
síðan.
skrifar; „Um
daginn átli ég leið um Hafn-
arfjarðarveginn um liádegis-
leytið. Mikil uxxiferð var um
veginn, bæði suður og eins
til hæjarins. Allt í einu sé
ég í speglinum, að á eftir
mér kemur rauður fólksbíll,
Mercedes Benz, nýlegur, flott-
ur bíll, merktur G, og mun
vera úr Hafnarfirði. Öku-
manninum á bíl þessum virtist
liggja lífið á að komast leið-
ar sinnar; Ixánn tróðst fram
úr einum bílnum eftir annan,
og frekjan var slik, að bíll
sem kom á móti honxim, varð
að nema staðar til að forða
árekstri. Þannig ruddist öku-
maður þessi áfram meðan ég
sá til hans, á ofsahraða og
án þess að taka. minnsta til-
lit til apnarra vegfarenda.
Ég veit ekki hvað er ámæl-
isvert í sambandi við umferða-
mál, e£. ekki keyrsla sem
þessi. Það er ekki mönnum,
sem svona ógætilega aka að
þakka, að þeir valda. ekki
stórslysum, heldur hinu, að
aðx*ir gætnari ökumenn vægja
fyrir þeirn og gefa eftir rétt-
inn til að forða slýsum.
Mönnum verður að læx jst að
skilja, að þctt þeir séu á nýj-
um bíl og fínum bílum, þá
eru þeir engan vegimx yfir
það liafnir að hlíta ökuregl-
um og virða rétt annai’ra veg-
farenda. Fínu og áým
skruggukerrumar, sem bláfá-
tækir útvegsmenn kaupa til
að leika sér á, eni engu i*étt-
hærri í umferðinni en bílarn-
ir okkai’, sem h"fum þá fyrir
atvinnutæki. Það á tvímæla-
laust að taka hart á því, þeg-
ar ökumenn gex*a sig seka um
jafn-ógætilegan og tillitslaus-
an akstur og hér var sagt frá.
Það á ekki að líða mönnum
að troða á öllum umfei*ðaregl-
um og rétti annarra vegfar-
enda algerlega að ástæðu-
lausu. SLysahættan af völdum
umfei’ðarinnar er sannarlega
nógu mikil, þótt menn geri
ekki leik að því að , bjóða
henni heim með fi'ekju sinni,
monti og óbilgirni.