Þjóðviljinn - 10.06.1958, Síða 11

Þriðjudagur 10. júná 1858 — ÞJÖÐVILJINN — (11
DOUGLAS RUTHERFORD:
30. dagur.
Hún var gagntekin taugaóstyrk þegar hún lagði bíln-
um og gekk inn. Þegar hún opnað'i dyrnar á járnskil-
rúminii mætti augum hennar kynleg sjón.
Beint á móti henni var bíll með afturhjólin á lofti.
í sætinu sat maðurinn hennar. Hár hans var úfið og
æðisglampi í augum hans. Hann sneri sveifinni í sí-
fellu eða sleppti henni, hallaði undir flatt og hlust-
aði eins og fiðluleikari sem stillir hljóðfæri sitt. Fiona
stóð grafkyrr í dyrunum. Hún hafði aldrei séð Wilfred
þessu líkan. Hann leit upp og sá hana. Hún horfði á
hann á móti og augu þeirra mættust. Hann hélt áfram
að stíga á hraðapedalann. Olíuþefur var í loftinu.
Meö munninum mvndaði hún oröin: „Eg elska þig.“
Bifvélavirkjarnir störðu á hana en hún tók ekki eftir
þeim. Svipur Wilfreds breyttist ekki að augunum und-
anskildum. Þau spurðu hana, horfðu djúpt inn 1 sál
hennar. Hún hvíslaði sömu orðin aftur, vitandi þaö
að vélarhljóðið myndi kæfa þau. Hann hélt áfram að
stara á hana, en hún vissi að þau skildu hvort annaö.
Hún brosti, veifaði, lokaði dyrunum og fór aftur út í
bílinn.
Wilfred drap á vélinni og klifraði út.
Hann sagði: „Við vinnum í þessum kappakstri, Jói.‘‘
Hann var að nostra eitthvaö á verkstæöinu í tuttugu
mínútur í viðbót, gerði ekkert nema flækjast fyrir. Svo
hneppti hann frá sér hlífðarfötunum og fór í jakkann.
„Eg ætla heim á gistihúsið," sagði hann við Jóa.
Þegar dyrnar lokuðust á eftir honum, sneri Jói sér
við og brosti til vélvirkjanna.
„Jæja. Guði sé lof fyrir það!“
lögun eins og teygt S. Hér var brautin óþægilega þröng,
því aö húsin stóðu þétt á báðar hliðar.
„Ég kann ekki að nefna öll frönsku nöfnin á braut-
inni. En brezku ökumennirnir kalla þennah hluta
„Gleöi afld§kotans“ .— þú séj$, núna hvers vegna“.
Eftir þessi .þröngu, ;Viðsjálu horn beygði brautin, inn
á strandveginn. Hvíta spilavítið með fallegum blóma-
beðum og litfögrum runnum var .til hægri handar.
,,Spilavítishornið“, sagð'i Nick og bandaði hendinni
í áttina að byggingunni. Rétt eins og í Monte. Nú kem-
ur beina strandbrautin. Horfðu ekki of mikið á útsýn-
ið fyrr en þú kynnist veginum. Það eru í honum slæm-
ar ójöfnur“.
Yfirborð brautarinnar virtist silkimjúkt þegar ekið
var löturhægt í Jensenbílnum. Beina brautin var tveir
kílómetrar og var beina strikið 1 D-inu og beygöi vit-
und inn á viö. Þetta var í íbúðarhverfi borgarinnar og
húsin voru í góðri fjarlægð frá veginum. Morgunsólin
speglaðist í gluggum þeirra og pálmatrén vörpuöu
löngum skuggum yfir götuna.
Þegar þriðjungur var af leiðinni komu þeir aö tveim
bráöabirgöaveggjum, sem byggðir höfðu verið út í göt-
una sitt hvorum megin til aö mynda- tvöfalt vinstri og
hægrihandar horn.
„Þetta er hrekkurinn”, sagði Nick um leið og hann
skipti niður í þriðja. „Þeir bættu þessu inn í fyrra til
að. reyna að koma í veg fyrir of mikinn hraða á strand-
veginum. Nú hefurðu svo sem tvo kílómetra til að
spretta úr spori“.
Vindurinn hvein í opnum gluggunum þegar Nick
fór meö Jenseninn upp í hundrað og fimmtíu. Nálin
var ekki fyrr búin að sýna þann hraða, en hann snar
bremsaöi.
„Nú kemur krappasta hornið á brautinni. Þetta er
hárnálin".
Það ýskraði í hjólunum þegar Nick beygði snarpt
til hægri. Vegurinn lá upp á við yfir járnbrautarbrú
og síoan að sljóu vinstri handar horni. Hálfum kílómetra
seinna kom tvöföld hægri handar beygja og þá komu
þeir á beinu brautina aö endamörkunum.
„Virages de Miramar11, sagði Nick. „Þá hefurðu hana
alla“.
F I M M T I K A F L I
Daginn eftir hófust æfingarnar. Aksturinn fór fram
á þjóðvegunum, svo að æfingatíminn var takmarkaður
við vissa tíma á dag. Tvær stundir voru leyföar fjn’ir
sportbílana á fimmtuda.gs- og föstudagsmorguninn
og tvær stundir síðdegis fyrir kappakstursbíla I.
Akbrautin var í vesturhluta borgarinnar, sem var
ekki eins þéttbyggður. Hún var aðeins notuð til kapp-
aksturs í þetta eina skipti á ári og reyndar var þetta
aðeins annað árið sem verðlaunakappakstur fór þarna
fram Til þessa höfðu stúkurnar og grófirnar verið reist-
ar og teknar niður í hvert sinn. Þessi akbraut var miög
frábrugöin Mondanoakbrautinni, sem hafði verið göm-
ul og rótgróin. En Allure brautin var viðsjárverðari og
skemmtilegri og hafði þann sérstaka svip sem einkenn-
ir almenningsvegi.
Snemma á fimmtudagsmorguninn, áður en umferðin
var komin í algleyming, hnippti Nick 1 Martin og fór
með hann til að sýna honum brautina. Bæði Tucker
og Gavin höföu ekið þarna árið áður.
Br-iutin var 7 1/2 kílómetri að lengd, svipuð D-i að
lögun með lykkjum á bugðunni að ofan og neðan.
Nick fór með Martin að endamörkum, þar sem hópur
verkamanna sem unnu allan sólarhringinn var í þann
veginn að ljúka við málningu á grófum og stúku.
Endamörkin voru á miðri bugðunni á D-inu, á-stutt-
um, beinum vegarkafla.
„Ég ætla ekki að reyna að kenna þér að aka þessa
braut“, sagði Nick. „Bara aö benda þér á helztu ein-
kennin“.
Þrjú hundruð metrum frá endamörkunum kom snarpt
hægri handar horn og rétt á eftir dálítill halli með
Móðir mín
KRISTfN ÁRNADÓTTIR
Njálsgötu 110, lézt s.l. sunnudag, 8. júní,
Fyrir hönd okkar systldnsnna
Árni Pálssou,
Stúkan var komin í Ijós hálfum kílómetra framar.
„Nú geturðu skilið hvers vegna hringmetið er ekki
nema um hundrað og fjörutíu á klukkustund. Enginn
hefur farið þennan hring á skemmri tími en þremur
mínútum og tíu“.
„Hvað er sportbílametið?“
„Þrjár og hálf mínúta að mig minnir. Rúmir hundr-
að og þrjátíu á klukkustund“.
Strax og Nick var búinn að skila honum á gistihús-
ið, tók hann Fraser Nashinn út og ók aftur kringum
brautina. Stundum stöðvaði hann bílinn og steig út
á brautina, aðgætti yfirborðið, leitaði að blettum sem
gætu verið hættulegir slitnum hjólum, lagði á minnið
æðahnútum kvenna sé oft lagður
á æskuárunum með of þröngri
teygju í buxnaskálmunum.
Þrönga teygjan hefur hert að
æðaveggnum, svo að meiri þrýst-
ingur hefur áhrif á allar æðarn-
ar í lærum og leggjum. Slíkur
ofþrýstingur árum . saman getur
gert það að verkum að allt blóð-
æðakerfið víkkar út, svo að lok-
urnar ná varla saman.
Athugið teygjuaia í buxnar
skálmum telpnanna ykkar og
gangið úr skugga um að teygjan
sé ekki of þröng. Hún á aðeins
að falla að lærinu. Bezt er að
kaupa telpubuxur með teygju-
ofnu stroffi að neðan í stað
teygju, sem fellur að án þess að
herða að lærinu.
telpna of þröngar?
Æðahnútar eru bæði sársauka-
allir og ófagrir álitum. Danska
eknablaðið „Helse“ heldur því
;-am að fyrsti grundvöllurinn að
SÍÐBUXUR eru hentugur bú
ingur fyrlr drengi og telpn
Þær eru hlýjar og hlífa ai
þess hnjánum fyrir skrámui
Saumið buxuniar úr Ibomu pof
íni og fóðrið þær með flóneli,
d. leifum af gömlum. náttfötui
1 þ r ó É É i r
Framhald af 9. síðu.
samherja. Guðmundur h-útherjl
var lítið með í leiknum.
Dómari var Ingi Eyvinds og
tókst honum ekki sem skyldi,
að liafa liemil á hörku leik-
manna. — Áhorfendur voru
mjög margii'.
Als.
Mjólkurverðið
, Framhald.af .1. síðu..
svo frá í gær að þessi hækkun á
mjólk og mjólkuraíurðum mjmdi
hækka vísitöluna um 1,25 stig.
Skerðist þá sem því svarar
grunukaupshækkun sú, sem kom
til framkvæmda í byrjun mán.að-
arins, en hún jafngilti 9 vísitölu-
stigum. Allmargar aðrar ' verð-
hækkanir hafa einnig skert hana
nú þegar, eins og áður hefur ver-
ið sagt frá hér i blaðinu.
Sjötta þing ð. N.
Framhald af 12. síðu.
Guðrún Guðvarðardóttir og Jón
Ingimarsson. Varamenn í mið-
stjórn: Þorsteinn Jónatansson,
Björn Gunnarsson og Jóhann
Kristjánsson.
í sambandsstjórn utan mið-
stjómar: Gunnar Jóhannsson
Siglufirði, Jónas Jónsson Siglu-
firði, Sigriður Þorleifsdóttir
Siglufirði, Hartmann Pálsson
Ólafsfirði, Kristján Larsen Ak-
ureyri, Friðþjófur Guðlaugsson
Akureyri, Þorgerður Þórðardótt-
ir Húsavík, Lárus Guðmundsson
Raufarhöfn, Kristinn Jónsson
Dalvík og Björgvin Jónsson
Skagaströnd.
Varamenn í sambandsstjórn:
Arnór Kristjánsson Húsavík,
Óskar Garíbaldason Siglufirði,
Stefán Ólafsson Ólafsfirði, Jó-
hann Jóhannesson Svalbarðseyri,
Ólafur Guðmundsson Hrísey og
Karl Sigurðsson Hjalteyri.
Endurskoðendur voru kjörnir:
Jóhannes Jósefsson og Haraldur
Þorvarðarson, varamaður Þónr
Daníelsson.
Ályktanir þingsíns verða birtar
í blaðinu á næstunni.
Aðalfundur E. I.
Framhald af 12. síðu.
______ í hinum nýju
msluhúsum félagsins.
ir umfram skuldir sam-
efnahagsreikningi fé-
nema kr. 50.587.566, og
bókfært verð allra skip-
5eins talið kr. 23.594.460,
teigna 8 millj. og 400
ir Eftiriaunasjóðs fé-
nema nú rúmlega 9
_______ 5 árinu sem
og ekkna þeirra.
Samþykkt var að greiða hlut-
höfum 10% arð fyrir ánð
1957, sem greiðist úr arðjöfu-
unarsjóði. _
Úr stjórn félagsins attu að
ganga þeir Einar B. Guðmunds-
son Richard Thors, Birgii
Kjaran og fulltrúi Vestur-Is-
iendinga, Grettir Eggertson, og
voru þeir allir endurkjömir. I
stað Hjartar Jónssonar sem
verið hefur endurskoðandi fé-
lagsins undanfarin 10 ár. en
baðst nú undan endurkosningu,
var kjörinn Ari Ö. Thorlacius,
lögg. endurskoðandi.