Þjóðviljinn - 19.12.1959, Qupperneq 4

36) •— ÞJÓÐVILJINN — Laugardagur 19. desember 1959
Rætt við Jsi*|áíe konur
Framhald af 13. síðu
öðru sem heimilið þarfnast.
Satt að segja er alls ómögu-
legt að lifa af þessum tekjum
fyrir svona stóra fjölskyldu,
það væri ekkert líf, ef engin
aukavinna kæmi til“.
„Svo hafið þið einhvern
barnalífeyri; er það ekki?“
„Jú, við höfum kringum 6
þús. kr. um árið í barnalíf-
eyri“.
„Fannst þér muna mikið um
verðlækkanirnar í fyrravet-
ur?“
„Ekki get ég sagt ’það, mér
fundust þæ'r ósköp léttvægar,
maður varð eigihlega mest var
við þær þegar þær voru aug-
lýstar' í útvarpinu, þær voru
minni í framkvæmdinni, eða
svo fannst mér, a.m.k. ef und-
an eru skildar landbúnaðaraf-
urðirnar, sem eins og allir vita
voru lækkaðar með niður-
greiðslum, svo að það er bara
tekið aftur í auknum sköttum
á almenning. Grunur minn er
sá að atvinnurekendur hafi
þar grætt drýgri fúlgu en við
húsmæður, það hefur sjálfsagt
munað miklu fyrir þá sem

æ ■
VORUVAL
hæðum
AUSTURSTRÆTI
marga hafa í vinnu þegar
kaupið var lækkað um 13,4%.
„Svo að þú ert þá ekki þeirr-
ar skoðunar, að verkafólk geti
í'órnað einhverju af núverandi
lífskjörum sínum til að bjarga
þjóðarbúskapnum?"
;,Nci, það held ég að sé
alveg ómögulegt, ég skil ekki
annað en að það yrði beinlín-
is neyð núna; ef það ætti að
fara að skerða lífskjörin. Ann-
ars getur fólk svo sem sjálfu
sér um kennt, ef farið er að
þrengja að því og rýra lífs-
kjörin, við hverju er að bú-
ast eftir að hafa kosið þetta
yfir sig. Fólk á að hugsa um
það áður en það gengur að
kjörborðinu að það er að
greiða atkvæði um hvernig
málum þess er stjórnað næstu
4 árin, og það er of alvarlegt
mál til þess að atkvæði sé
greitt umhugsunarlaust, eða
jafnvel fyrir beiðni einhvers
eins og hendir margt svokallað
„ópólitískt" fólk, sem að jafn-
aði gerir sér ekki grein fyrir
því hve mikið er í húfi á kjör-
dag“.
„Nú fara fram aðrar kosn-
ingar innan skamms, viltu ekki
segja eitthvað í sambandi við
þær?“
„Já, kosningar í verkalýðs-
félögunum. Það væri nú von-
andi að fólk hefði eitthvað
lært af þeim boðskap sem hin
nýja ríkisstjórn lætur dynja
yfir okkur, þannig að það sæi
að málum þess væri ekki bezt
komið í höndum íhalds í krata,
enda væri það e.t.v. eina leið-
in til að sporna ofurlítið við
þeirri kjaraskerðingu sem okk-
ur er boðuð, ef hin vinnandi
verkalýður kemur sterkur út
úr því stjórnarkjöri. Það getur
ekki verið létt að skerða lífs-
kjörin; ef Alþýðusambandið og
stjórnir allra verkalýðsfélaga
verða á móti, þá er a.m.k. von
um að verkalýðshreyfingin
verði á verði og kunni ein-
hvern mótleik við ósköpun-
um“.
Þannig farast þeim orð,
þessum þremur alþýðukonum
og ætli þetta sé ekki nokkuð
almenn skoðun, ætli þau séu
ekki fá alþýðuheimilin, sem
séu fær um að taka á sig þær
kjaraskerðingar, sem nú eru
boðaðar?
Eru þá engin ráð fyrir hendi?
Erum við alveg varnarlaus
gegn þeirri óstjórn, sem yfir
okkur hefur verið kosin? Það
má segja að það sé seint að
iðrast eftir dauðann og einn-
ig seint að sjá að sér eftir
kosningar, hafi menn kosið
gegn hagsmunum sínum. En
einar kosningar eru þó eftir,
Það eru kosningarnar í verka-
lýðsfélögunum. Ég vil benda
þeim á það, ef einhverjir eru,
sem sjá nú um seinan að þeir
hafa látið blekkjast til að
kjósa yfir sig ríkisstjórn sem
mun rýra lífskjör þeirra eins
og hún getur og þorir, að það
verður ekki eins hægt um vik
að rvra lífskjörin, ef verka-
lýðsfélögin bera gaefu til að
reka af hiindum sér stjórn í-
lialds og krata hvar sem hún
er og' kjósa sér stjórn sem
stjórnar í samræmi við hags-
muni hins vinnandi fólks.
María Þorsteinsdóttir.
Látið konuna sjálfa velja
jólagjöfina.
Gjalakorfin I
frá okkur er bezta jólagjöfin.
MARKADURI
Hafnarstræti 5 — Laugavegur 89 —
Hafnarstræti 11.
i

dragtir
Dragt er fallegur
og góður klæðnaður
á öllum árstímum.
Gefið konunni
vetrardragt
MARKAÐURINN
Laugavegi 89.