Þjóðviljinn - 18.08.1960, Blaðsíða 4

4), — ÞJÓÐVILJINN — Fimmtudagur 18. ágúst 1960
Æ S K \ ULÍÐSSÍÐ A N. " 1

borgar. Var þetta stóra torg
svo troðið af fólki þá stund
sem þetta stóð yfir að mörg-
um reyndist erfitt að ná and-
anúm í þrönginni.
Þann 2. júlí ók stór far-
þegavagn inn um hið skraut-
lega hlið alþ.ióðlega tjald-
búðasvæðisins í Graal-Miiritz.
Við íslendingarnir, sem í
vagninum sátum, þrýstum
nefinu upp að gluggarúðun-
um og virtum fyrir okkar
væntanlegan dvalarstað okk-
ar.
Undir hávöxnum trjám gat
að líta ógrynni tjalda í öll-
um möguíegum litum. Yfir
tjaldborginni gnæfðu fánar
þjóðanna, sem þarna áttu
fulltrúa og blöktu glaðlega
í hlýrri golunni. Við þutum
upp, um leið og numið var
staðar og ruddumst út.
Bílstjórinn hafði ekki við
að rétta út töskur og kassa,
sem voru ekki lengi að kom-
ast í hendur réttra aðila.
Þegar allir höfðu fengið sitt,
eða a.m.k. söknuðu einskis
lengur, kynnti sig fyrir hópn-
um litill og snaggaralegur
Þjóðverji.. Hann hét Horst
og kvaðst vera formaður
nefndar, sfem taka ætti á móti
íslendingahópnum og ver'a
honum til aðstoðar meðan á
Eystrasaltsviikunni stæði.
Fvlgdi hann okkur síðan til
tjalda þeirrat er okkur voru
ætluð.
Tjöldin voru þrjú, grænt,
gult og blátt. Eftir dálitlar
úmrfeður var ákveðið að kven-
ifólkið fengi gula tjaldið, sem
var í miðið, en karlmennirn-
ir hin tvö, það græna og það
blóa.
I tjöldunum var aðbúnað-
ur hinn bezti. Rahnagnsljós
var í hverju tjaldi og segl-
beddi með vindsæng og fiöfda
teppa, Því ver höfðu félag-
arnir ekki vit á að hlaða
nógu mörgum tep-mm utan
á sig fyrstu nóttina, enda
vöknuðu flestir upp v.ið að
beir skulfu eins og loftborar
í grirtnámu. Aðra nóttina
mátti telia tíu teppi á einum
fé'aga ckkar og veitti ekki
af
Maturinn var framreiddnr
í húsi við tjaldbúðirnar og
er það í eigu F.D.J. —
Frjálsrar þýzkrar æ3ku —.
Algengustu fæðistegundir
voru te eða kaffi ásamt ó-
sköpum af brauði og ýmis-
sveitar, sem stóð framan við
upphækkaðan pall, er notað-
ur var til leiksýninga og
ræðuhalda.
Þennan dag var Eystra-
saltsvikan sett. Voru móts-
gestir boðaðir að áðurgreind-
um palli og héldu formenn
allra sendinefndanna þar ræð-
ur, sem jafnóðum voru þýdd-
ar á þýzku. Finnur T. Hjör-
leifsson, formaður Æ.F.R.
flutti ávarp fyrir hönd ís-
lenzku sendinefndarinnar við
góðar undirtektir.
Eftir hádegi þennan sama
dag fóru félagarnir í bílum
til Rostock. Þar var Eystra-
saltsvikan sett af Otto Gróte-
wohl, forsætisráðherra Þýzka
alþýðulýðveldisins. Athöfnin
fór fram á Thálmann-torgi,
sem er ráðhústorg Rost.ock-
Kl. 9 um kvöldið var móts-
gestum boðið til leiksýningar
á opnu svæði undir trjá-
krónum smáskóga í nágrenni
borgarinnar. Óhætt mun mér
að fullyrða að engum okkar
Æslenidinganna muni nokkru
sinni gleymast þessi kvöld-
Effir Atla
Magnússon
stund. Þarna var sýnd e.k.
óperetta, sem var sérstaklega
samin fyrir Eystrasaltsmótið
og því frumsýnd þarna. Tón-
listin var samin af Schosta-
kovits, en texti af Kuba, sem
er eitt þekktasta skáld Þjóð-
verja. Óperettan fjallaði um
FramhdM á ii'i ?íðu.
konar áleggi; tómötum, eggj-
um og pylsusneiðum. í foyrj-
un voru ýmsir félagar, sem
ekki voru ánægðir með þenn-
an rrat. enda honum óvanir
o?r fuHýrtu sumir að þeir
vamu að fá af honum útbrot.
Þó leið ekki á löngu þar
til þeir sem verið höfðu ó-
ánægðastir í fyrstu, tóku al-
gerum sinnaskiptum og vöktu
almenna athygli með matar-
lyst sinni.
í einu tilliti var þó galli á
gjöf Njarðar hvað þessari Finnur T. Hjörleifsson flytur ávarp fyrir hönd íslenzku sendinefndarinnar í Graal-MUritz. Þor-
annars skemmtilegu dvöl okk- steinn Þorsteinsson er túlkur.
Frá Eysirasaltsvikunni:
Tjaldbúðir í Graal—Miiritz
Dagana 2. til 12. júlí s.l. dvöldust 18 ungir íslendingar í
elþjóðlegum tjaldbúðum í Graal-Muritz á Eystrasaltsströnd
Þýzkalands. Tjaldbúðir þessar eru reknar í sambandi við
Eystrasaltsvikuna svonefndu. Þátttakendur í Eystrasaltsvik-
linni eru frá 8 löndum Danmörku, Noregi, Svíþjóð, Finnlandi,
íslandi, Sovétríkjunum, Póllandi og svo náttúrlega Þýzka-
íslandi, Sovétríkj unumsiirdtdrlueshoasMshrdlsÞrdlhr
ladi. Tilgangur hennar er að treysta vinsamleg samskipti og
vináttu þjóðanna, er þessi lönd byggja, og stuðla um leið að
ævarandi friði, en þjóðunum við Eystrasalt stafar nú mikil
bætta af þeirri hernaðarstefnu, sem nú belgis sig út
Vestur-Þýzzkalandi. Það er stundum álit þeirra, sem til þekkja,
að tjaldbúðirnar í Graal-Miiritz eigi mikilvægasta þátt I að
auka vináttutengslin milli æsku þessara þjóða.
Hér segir yngsti íslenzki þátttakandinn í Graal-Muritz frá
t jaldbúðalífinu:
ar í Graal-Múritz viðkom.
Það var veðrið. Þá tíu daga,
sem við dvöldumst þarna,
var ekki nema einn dagur,
sem við gátum kallað reglu-
legan sólskinsdag. Hina dag-
ana var ekki sól nema endr-
um og eins, þegar hún gægð-
ist fram milli kafþykkra
skýjabólstra smástund úr
degi.
Þann 4. júlí voru félagar
með leiik stórrar lúðra-
FÁTÆKT OG
RlKIDÓMUR
Bæjarpóstur góður!
Hér áður fyrr, var fá-
tækt mikil og almenn hér
á landi. Þetta hefur breytzt
mikið til batnaðar, þó að
núverandi ríkisstjórn ætli
allt að drepa og rcynt af
fi-emsla megni að koma al-
menningi á sama stig og
hann áður var. En meining
min var ekki að skrifa um
ástaneið í efnahagsmálun-
um, til þess eru nógir, mér
færari á því sviði. Það sem
ég ætla að skrifa þér um,
er klæðnaður ungmenna al-
mennt nú á dögum. Nú eru
fáanleg ýmis hentug og gcð
vinnuföt. Sum eru sniðin að
amerískum sið, og eru að
mörgu leyti hentug. En það
sem ég undrá m'g m.est á,
er að unglingum skuli finn-
ast fínt að ganga í þessum
fötum sem sparifötum. Mér
liefur verið sagt að ung'ing-
ar gangi í svona fötum á
skemmtunum, og reyndar
hefi ég séð það með eigin
augum. Þetta finnst mér
undariegur smekkur, og
brevttir eru tímarnir frá
mínu ungdænr, rg er ég
þó ekki gamall. Þegar ég
var kominn á þann aldur
að mega fara á samkomur,
gat ég það ekki, vegna þess
að ég átti engin föt, til að
vera í, nema vinnufötin, en
það datt engum í hug að
láta sjá sig á mannamótum
í slíkum klæðnaði. Nú er
þetta hinsvegar í tízku, eng-
inn unglingur er maður með
mönnum, á skemmtunum,
nema hann sé í vinnubuxum
og einhverri blússu eða bara
á skyrtunni.
Ef ég mætti ráða, fengi
enginn inngöngu á samkom-
ur nema vera spariklæddur.
Þessi drabbaraklæðnaður,
gerir áreiðanlega sitt að
verkum til að gera ungling-
ana sem líka*sta þe'm vi'li-
mönnum sem þeir vilja líkj-
ast (skurðgoðunum).
Það er eðli'egt að ung-
lingarnir vilii líkjast þeim
hetjum sem þ?ir sjá á hvíta
tjald'nu, en ráðéndur geta
gert sitt til að koma í veg
fyrir ýkjur í þessum efnum,
og ættu að s.iá sóma mnn
í því að ha'da í horfinu
hvað snertir siðmenningu ís-
ienzku þjóðarinnar. Forráð-
endur ung’inganna ættu líka
að segja þeim frá þeim
mörgu sem ekki áttu nein
spariföt, og kenna þeim að
virða bætta. tíma, og halda
í horfinu hvað þá snertir,
en. ala ekki upp í þeim virð-
ingarleysi fyrir landi og
þjóð, með því að láta þá
ganga til fara sem umrenn-
inga. P. Á.