Þjóðviljinn - 14.12.1960, Qupperneq 11

Miðvikudagur 14. desember 1960 — ÞJÓÐVILJINN — (11
Útvarpið;
1 dasr er miðvikudáglir 14. des.
lnibrudag;a,r. Sífeluvika. Tungl í
íiásuðri ki. 8.45. Árdegisháflæði
kl. 1.46. Síðdegisháflæði klukk-
an 14.13.
Næturvarzla vikuna 10.—16.
<Ies. er í Reykjavíkurapóteki
sími 1-17-60.
ÚTVARPIÐ
í
DAG:
13.00 Við vinnuna: Tónleikar. 18.00
tltvarpssaga barnanna: Jólin
koma eftir Þórunni Elfu Magn-
iisdóttur; X. (Höfundur les). 18.25
Veðurfr. 18.30 Þingfr. Tónleikar.
20.00 Pramlhaldsleikritið: Anna
Karsnina eftir Leo Tolstoj og
Oldfield Box; VII. kafli. Þýðandi
Áslaug Árnadóttir. Leikstjóri: Lár-
us Flálsson. 20.30 Tónleikar: Mar-
cel Wittrisoh syngur lög úr óper-
ettum. 20.50 Erindi: Á náttúru-
lækningahæli í Þýzkalandi (Björn
L. Jónsson læknir). 21.15 Píanó-
tónleikar: Poionaise-Fantasie nr. 7
í As-dúr op. 61 eftir Chopin (A.
Rubinstoin leikur). 21.30 Útvarps-
sagan: Læknirinn Lúkas. 22.10
Rétt við háa hóla: Úr ævisögu
Jónasar Jónssonar bónda á Hrauni
5 Öxnadal, eftir Guðmund L. Frið-
finnsson bónda; VIIL (Höfundur
les). 22.30 Harmonikuþáttur (H.
J. Eyland og Högni Jónsson). 23.00
Dagskrárlok.
BM-FUNDUR í kvöld klukk-
an 9 í Tjarnargötu 20. —
STUNDVlSI.
Á sumardaginn fyr.'rta í ár af-
henti Ásgeir Sigurjónsson verkar-
maður, Eskihlíð 16A, Reykjavík
Styrktarfélagi vangefinna vandað
segulbandstæki að gjöf. Styrktar-
félagið þakkar þessa veglegu gjöf
svo og allar aðrar ' gjafir, sem
félaginu hafa borizt.
Snorri Sturluson er
væntanlegur frá N.Y.
klukkan 8.30; fer til
Stafangurs, Gauta-
Kaupmannahafnar og
Hamborgar klukkan 10.00.
borgar,
Hrímfaxi fer til Glas-
gow og K-hafnar kl.
8.30 í dag. Væntanleg-
ur aftur til Reykja-
víkur ld. 16.20 á morgun. Iiman-
iandsflug: — 1 dag er áætlað að
fljúga til Akureyrar, Húsavkur,
Isafjarðar og Vestmannaeyja. — Á
morgun er áætiað að fljúga til
Akureyrar 2 fcrðir, Egilsstaða,
Kópaskers, Patreksfjarða.r, Vest-
mannaeyja og Þórsliafnar.
m
Brúarfoss er í F'ekke
fjord, fer þaða.n til R-
víkur. Dettifoss fór
frá Hamborg 12. þm.
til Rostock, Gdynia, Ventspils og
Reykjavíku.r. Fjallfoss fór frá
Frederikshavn í gær til Ábo,
Raumo og Leningrad. Goðafoss
fer væntan'ega frá N.Y. í dag til
Reykjavikur. Gullfoss kom til
Reykjav.íkur 11. JihVt"frá Leith og
Ivaupmannahöfn. Lagarfoss fór
i Rotterdám í gær til Ham-
borgar og Reykjavíkur. Reykja-
foss fór frá Reykjavík í gærkvöld
til Þingcyrar, Isafjarðar. iSiglu-
fjarðar, Ólafsfjarðar, Akureyrar
og Húsavíkur. Selfoss fer frá
Vestmannaeyjum á hádegi í dag
til Akra.ness, Keflavíkur og það-
an til N.Y. Tröllafoss fer frá
Rotterdam í dag tii Esbjerg, Ham-
borgar, Rotterdam, Antverpen,
Hull og Reykjavikur. Tungufoss
cr t Gautaborg, fer þaðan til R-
vikur.
■f f
Hekla fer frá Rvík
á morgun austur um
land til Akureyrar.
Esja . er á leið frá
Austfjörðum til Reykjavíkur. Her-
jólfur fer frá Reykjavík klukkan
21.00 í kvöld Vestmannasyja.
Þyrill fór frá Re-ykjav'k 10. þ. m.
til Rotterdam. Skjaldbreið er á
Skagafirði á leið til Akureyrar.
Herðubreið er á Austfjörðum á
norðurleið. Baldur fer frá Rvik
í dag til Sands, Gilsfjarðar- og
Hvammsfjarðarhafna.
Hvassafell er p. Siglu-
firði, fer þaðan til
Húsavíkur, Raufarh.,
Eskifjarðar, Reyðar-
fjarðar og Fáskrúðsfjarðar. Arn-
arfcll er í Abcrdeen. Jöku'fell fer
væntanlsga í dag frá Hamborg
áleiðis til Hornafjarðar. Dísarfell
er i Rostock, fer þaðan í dag á-
leiðis til Reykjavíkur, Litlafell er
í olíuflutningum í Faxaflóa. Helga-
fell er á Fl iskrúðsfirði fer þaðan
í dag áleiðis ti'. Rússlands. Hamra-
fell fór 9. þm. frá Reykjavík áleið-
is til Batumi.
Laxá er vænta.nleg ; dag til Kefla-
víkur frá Akureyri og Ólafsfirði.
Lart^joif-ull fór í gær
frá' Gdýhia til Riga.
Vatnajökull er á leið
til Reykjavíkur.
Kvennadeild Slysavamafélagsins í
Reykjavík þa-kkar af alhug öllum
þeim sem studdu starfsemi deild-
arinnar með aðstoð , gjöfum og
peningafram'.ögum vegna okkar
árlegu hlutaveltu.
Frá Kvenréttindafélagi Islands.
Jólafundur félagsins verður hald-
inn i kvöld miðvikudaginn 14. des.
klukkan 8.30 í félagsheimi.'i prent-
ara Hverfisgötu 21. Til skemmtun-
ar verður kvikmyndasýning og
upplestur.
Pantaðar bækur og plötur á sov-
ézku sýningunni eru tilbúnar til
afgreiðslu s(rax. Sími 2-29-61.
Smáritin: Guö hefur talað og
Andatrúin afhjúpuð eru til hjá
undirrituðum og send ókeypis til
þeirra, sem vi'du leggja hönd að
því að útbreiða þau. ::— Sigurður
Jónsson, Bjarnarstöðum, GrímS-
staðaholti.
Langlioltssöfnuður.
Sjálfboðaliða vantar öll kvöld í
þessari viku. i Safnaðarheimilið
við Sólheima. Unnið verður við
staðsetningu á stólum.
Bræðrafélag Langholtssafnaðar.
Munið jólasöfnun Mæðrastyrks-
nefndar. Munið bágstaddar mæður
og börn. Mæðrastyrksnefnd.
Kvenstúdentafélag Islands,
heldur jólavöku með upplcstri og
tónleikum í Þjóðleikhúskjallaran-
um miðvikudáginn 14. desember
klukkan 8.30..
Framhalcl af 12: síðu ■
öðrum eiganda háifrar milljón
króna vinningsins.
Eins og áður segir. er mikið
um að starfshópar kaupi miða
í röðum. Starfsmenn hjá Essó
eiga t.d. 100 hálfmiða i röð. Þeir
borga sinn hluta af miðunum
mánaðarlega og gera síðan vinn-
ingana upp fyrir jól og ber ekki
á öðru en hver maður geri sig
ánægðan með sinn skerf.
Samkvæmt lögum um Happ-
drætti Háskóla íslands ber að
verja tekjum happdrættisins til
visindalegra þarfa og til að
styðja vísindalega kennslu, fyrst
og lremst með þeim hætti að
kcma á stofn byggingum fyrir
starfsemi háskólans. Fyrir happ-
drættisfé var háskólahúsið og
atvinnudeild háskólans reist.
Ýmsum rannsóknarstofnunum, þ.
á.m. í læknisfræði hefur verið
komið upp fyrir fé happdrættis-
ins. Næsta verkefni happdrættis-
ins verður væntanlega að reisa
hús fyrir jæknadeild háskólans.
í fyrstu stjórn Happdrættis
Háskólans áttu sæti prófessor-
arnir: Alxander Jóhannesson,
Bjarni Benediktsson og Magnús
Jónsson. Alexander Jóhannes-
son hefur setið í stjórn í 25 ár
og var formaður fyrstu árin.
Núverandi stjórn happdrættisins
skipa: Próf. Ármann Snævarr,
próf. Alexander Jóhannesson og
próf. Sigurbjörn Einarsson.
Skuggism og findnrÍM
EFTIR
RICHARD
MASON
22. DAGUR
Eftir nokkra stund sagði
Taylcr: —• Þetta er erfið leið.
Douglas sagði honum að
þarna væru um það bil hundr-
að beygjur á tíu kílómetra
kaíla.
— Er það mögulegt? sagði
hann.
— Maður verður að hafa
aug'un hjá sér. Það er lítill
tími til að njóta útsýnisins.
— Nei, það mætti segja mér.
Þeir óku nokkra stund þegj-
andi og svo sagði hann: — Það
eru margar beygjur hér á veg-
inum.
—• Já, það má nú segja, sagði
Douglas. — Fjandans ári marg-
ar.
— Það er lítill tími til að
njóta útsýnisins?
— Nei, maður verður að aka
-varlega.
Svo sagði Taylor al.lt í einu
titrandi röddú: — Konan mín
-vildi ekki fljúga, skiljið þér.
»— Ekki það?
— Nei. Hún var að hugsa um
tclpuna okkar. Ég sagði henni,
að Það v.a'ri heimskulegt að
vera hrædduf' við það.' IIuií lét
undan mér að lokum. Það gerði
hún alltaf.
Douglas vissi ekki hvað hann
átti að segja.
— Hún var dásamleg kona.
sagði Taylor. — Hún hafði
■ svo mikinn áhusa á listum.
Málverkum, skiljið þér. Ég hló
bara að henni. Hana langaði
til að kaupa mynd rétt áður
en við lögðum af stað. Þrjátíu
cg fimm pund. En ég leyfði
henni það ekki. Rödd hans
brast allt í einu. Hann gerði
nokkrar tilraunir til að halda
áfram; loks tókst honum það,
og hann sagði: — Það get ég
aldrei fyrirgefið sjálíom mér.
Eg lej'fði henni það ekki.
' — Það hefði nú ekki breytt’
miklu eftir það sem kom fyr-
ir, sagði Douglas.
— Jú, það hefði glatt hana.
Og vitið þér, hvað ég gaf
henni í jólagjöf í fýrra? Hann
hló, en í rykkjum eins ög
hann ætti érfitt með að ná
andanum. — Sjálfblekung á
hálft annað pund. Siðustu orð-
in kreisti hann fram eiris 'og'
gegnum gat í stíílu sem hanri
hafði gert utanum sorg síria.
En andartaki síðar brast „sUfl-
an 'Sg hann fór að : kjÖKr’á. '
Douglas hægði ferðina lítið eitt;
ekkert var eins ömurlegt og
íullorðinn -maður sem grét.
Eftir nokkra stund dró Tay-
lcr upp vasaklút og þurrkaði
sér í framan. — Fyrirgefið
mér. Ég hef aldrei gert þetta
fyrr. Það er fjandans eigin-
girni að nudda sorg sinni utaní
aðra. Ég er ekki fyrsti mað-
urinn sem orðið hefur fyrir
sorg.
— Er ekkert sem ég get
hjálpað yður með? sagði
Douglas. — Skrifað bréf eða
eitthvað þess háttar?
— Nei, þökk fyrir. Ég veit
ekki enn hvað ég á aí mér að
gsra. Það er heimkoman sem
ég hef áhyggjur af. Heimkom-
an í húsið. Hlutir konunnar
allsstaðar lyrir augunum. Og'
herbergi Peggýar eins og hún
skildi við það. Ég held ég' geti
ekki afborið það.
— Eigið þér ekki ættingja
sem geta hjálpað yður? .
— Jú. Ég fer sjálfsagt til
systur minnar fyrst i stað. Ef
til vill get ég fengið haná til
að sjá urn húsið. Ég' veit ekki
hvort konan mín hefði kært
sig um að ég.goiigi ;sjálfur irá
dótinu hennar. Bara ég vissi
það.
— Ég myndi revna að fá
einhvern annan til þess, sagði
Douglas.
Þeir óku þegjandi stundar-
korn. Hann hélt að Taylor væri
farinn að jafna sig, en þegar
hann leit við sá hann að barns-
andlit hans var afmyndað af
hljóðum gráti. Taylor tók eft-
ir því, að Douglas leit á hann,
cg hann sagði með erfiðismun-
um: >— Skiljið þér, vandræðin
eru, að ég veit ekki einu sinni
hvar það var sem konan mín
sá þessa rnynd. Ég' get ekki
íarið og keypt það. Ekki einu
sinni núna.
Þegar Douglas var þúinn að
skila Taylor ú sjúkrahúsið, ók
hann áfram inn í borgina. Þar
var heitt eins og í gufubaði og
hitinn ásamt raunum Taylors
gerði það að verkum, að hann
var þegar orðinn úttaugaður.
Hin sjúklega sektartilfinning
Taylors út af málverkinu cg
tárin sem runnu niður feitar,
hvítar kinnar hans, g'engu nær
honum en allt annað í sam-
bandi við slysið. Jafnvel
brénnda kvenlíkið með hvíta
fótlegginn. Þannig ' voru við-
brögðin ævinlega; maður gat
horít á, hundrað lemstruð lík í
röð án þess að linna til ann-
ars en smávegis óþæginda í
magáriúm; eri innsýn í raunir
einnar mannveru komu manni
algérlega ■ úr jafnvægi.
Það var ,á éinhvern hátt
hvimleitt að koma til Kings-
ton á þennan hátt — allir þeir
glitrandi töfrar sem : löðuðu
liann burt frá skólanum, voru
horfnir. Hann hafði aldrei séð
borg sem var svo gersneydd
svip og skapgerð, hanri hafði
aldrei i'yrr séð meðalmennsk-
una svo allsráðandi. Sjálf með-
aimennskan lagðist að huga
hans, — settist að honum eins
og hræfugl sem beið eftir ein-
hverju að kroppa í, meðan sál
hans blæðir út. Þessi'meðai-
mennska, þessi leiðindi, sem
minntu hann óþægilega á hans
eigin tilveru. Hér í borginni
fór hann að líta á sjalfan sig
á nýjan og sannfærandi hátt,
á sama hátt og ókunnugur
maður myndi ef til vill líta á
hann, ef hann liefði fengið að
vita helztu æviatriði hans, —
ílótta frá misheppnuðu hjóna-
bandi og' ömurlegu starfi, —
nú kennari í hæpnum nýlendu-
skóla. hálffertugur maður sem
ekkert hafði orðið úr, sem hafði
engar skyldur og' enga lífsham-
ingju að byggja á. Meðan hann
gekk eftir ógeðfelldum götun-
um, hæddust þær að hinum sí-
vakandi æskudraumi hans.
Frægð, hamingja, ást og full-
komnun . . . allt það sem hafði
ævinlega verið handan við
hornið, var enn handan við
hornið, — ekki svo að skilja,
að hann gæti gripið það hve-
nær sem vær’i. en ’ harin hafði
léyfj til að vona það, — þang-
að til Kingston endurspeglaði
sannleikann eins og óhreinn
búðargluggi, og i'yllti hann ör-
væntingu.
Hann hafði hugsað -sér að
kaupa sér ný hitabeltisföt i
dag, en þess í stað ók hann