Þjóðviljinn - 19.07.1961, Blaðsíða 10

Þjóðviljinn - 19.07.1961, Blaðsíða 10
^ ÞJÓÐVILJINN — Miðviiíudagiir 19. júlí íðé'l Kommúnisfahatur , Ftamhald aí 7. síðu. ; b.úinga. Það segir: „Enda ; þótt lög muni banna merki ís- lenzku Þjóðernishreyfingar- innar, þá mun það koma að jafn litlu haldi og barsmiðar og svikráð kommúnista. Æsk- an í landinu er vöknuð til starfa og til dáða. Merki Þ jóðerni; hreyfingar íslend- inga er borið af hundruðum “ brátt þúsundum — manna um land allt. (leturbr. Þjcðv.). Og siðar í greininni: „Alþingi geiur bannað hið ytra merki Þjóðernishreyfing- arinnar en hið innra merki mun vinna sigur. Ef æskan í landinu iná ekki bera merki Þjóðernishreyfingarinnar — merki um nýtt og betra ííma- bil i sögu þjóðar vorrar — þá á hún á sama tíma að sýna í verki hið sanna merki sitt. íslard fyrir Islendinga er kjörorð þeirra manna, sem vilja vinna fyrir land og þjóð, hvort sem > merki þeirra verður bannað með lögum eða ekki“. Brjálæðisleg hræðsla ís- lenzka afturhaldsins er þráð- urinn í gegnum allar þessar greinar. Vonir þess um að geta hneppt þjóðlíf íslendinga i sömu fjötrana og gert var í Þýzkaiandi bærist í brjósti þess og það, sem sannar það bezt, er hin ákafa barátta Sjálfstæðisflokksins fyrir stofnun rikislögreglu á þess- um tíma. Jón Þorláksson, þingmaður Sjálfstæðisflokks- ins, er átti sæti í fjárhags- nefnd alþingis, barðist mjög heiftarlega fyrir stofnun þe-ss- arar ríkislögreglu og öflugu varaliði til verndar þjóðskipu- laginu. Aðdáun Morgunblaðs- ins á lýðveldishetjunni Hitler leynir sér heldur ekki, en þann 16. maí birtir það grein undir fyrirsögninni: „Hitler, Hindenburg og Stálhjálms- menn“, og er hér úrdráttur úr henni: ,,Þýzk-nationalir“ eru ketsarasinnar, en nazistar Iýðveldissinnar. Nokkur um- mæli í nazistablöðunum skömmu eftir (þ. e. stjórnar- myndun) voru víða skilin þannig, að nazistar ætluðu sér að eróurreisa keisaradæmið. Þeita reyndist að vera mis- skiiningur. I ræðu í þinginu sagði Hitler að erdurreisn keisaradæmisins komi ekki til mála sam stendur. Önnur nazistaummæli sýna að naz- istar eru stððugir lýðveldis- menn. Markmið þeirra er vafalaust að gera Hitler að ríkisforseta, þegar Hinden- burg fer frá. Nazistar eru flestir menn úr millistéttum eða verkamenn cg að sumu leyti jafnaðarmenn". Greinin „Bréf frá Berlín" 4. júní 1933 undir fyrirsögn- inni „Hið nýja Þýzkalantí", sýnir bezt þær miklu vonir sem Morgunblaðið og flokkur þess yfir höfuð hefur tengt við framgang nazismans“. Þjóðernissinnar hófu baráttu sína árið 1919 og nefndist flokkurinn þá „Þýzkur Verka- mannaflokkur". Adolf Hitler var 7. maðurinn sem gekk í þennan flokk. Við seinustu kosningar fékk flokkurinn 17 milljónir atkvæða, eða 44,1% af öllum kjósendum í ríkinu. Þennan mikla kosningasig- ur átti flokkurinn aðallega því að þakka, að hann hafði frá upphafi unnið eftir fast- ákveðinni stefnuskrá. Það er fyrsl og fremst lögð áherzla á að sameina þjóðina og láta eingöngu Þjóðverja gegna op- inberum embættum. Og flckk- urinn tók afstöðu gegn al- þjóðahreyfingum í pólitik, svo sem Liberalisma, Marxisma og Bolsivisma. Þess vegna var það fyrsta verk stjórnarinnar, að svipta áhangendur þéssara stefna opinberum embættum. Kom þetta niður á mörgum Gyð- ingum. „En allir þeir, sem j sviptir voru stöðum símun, fá ettirlaun“. Síðar segir: „Þýzka ríkis- stjórnin mun kappkcsta að lifa í sátt og samlyndi við umheiminn. En hún er jafn- framt einráðin í því að gera Þýzkaland aftur voldugt á sviði stjómmála, viðskipta og menningar. Og aðrar þjóðir verða að láta sér það líka, að minnsta- kosti næslu fjögur árin, að í Þýzkalandi sé framkvæmda- söm og þjóðleg stjórn“. Hvað er fjarstæðukenndara en að þeir sem að sviptir hafa verið stöðum sínum hafi feng- ið áframhaldandi laun fyrir þau störf sem búið var að banna þeim að vinna? Hvernig var hægt að leyfa sér að halda því fram að þýzka ríkisstjórnin ætlaði sér að lifa 1 sátt og samlyndi við umheiminn 1933 eftir fram- komu Hitlerstjórnarinnar á afvopnunarfundinum ? Skrif Morgunblaðsins á þessum tíma eru hin sóðaleg- ustu í sögu b’.aðsins. Ofsaleg- ar varnir sem það hélt uppi um stefnu Hitlers, er sá svartasti tungubletfur á blað- inu, sem aldrei verður af því þveginn. Reykiav'k í iúlí 1961, Borgþór S. Kjærnested. GangstéftcrspfaSl Framhald af 4. sfðu minn var að fara og var fljót- ur til svars: „Til þess sé ég aðeins eina leið og hún er sú, að við launþegar snúum bökum saman tjl að skipta um ráðamann og bvggja — bygg’a upp þióðfélag, sem við launbegar ráðum sjálfir". ,,Já, það held ég lika“, sagði kunningi minn, „það er eina leiðin“. Grímur. KRANh- og klósettkassa-viðgerðir Sími 1-31-34. Vatnsveita Reykjavíkur Saumavélaviðgerðir fyrir þá vandláíu. SYLGJA Laufásvegi 19, Sími 1 - 26 - 56. Á stofnþing;! Alpjóða- sauibantlsiiis í l'arís 1945: Loiuis Saillant, aðalritari Alþ.jóða- sambandsins og Itus- netsoff forseti sov- é/.ka AIJij ðusani- bandsins. AlþicðasambandiS W.F.T.U. Framhald af 4. síðu arinnar, vildi nú fresta stofn- un sambandsins. að minnsta kosti fram á næsta ár. Hann taldi þátttöku T.U.C. vera und- ir því kómna að viðunandi samkomulag næðist við Amst- erdamsambandið og gömlu fagsamböndin, en til þess þyríti langan tíma. Vítti hann þá tithneigingu nýlendufulltrú- anna, einkum Dange frá Ind- landi, að teng.ia stofnun al- þjóðasambandsins við frelsis- báráttu nýlendnanna, taldi það vera að draga pólitík inn í má!ið, sem óhjákvæmilega yrði tii að sundra. Þá taídi hann hinn öra vöxt verkalýðshreyf- ingarinnar í löndunum, sem nýlega voru laus undan oki fasismans, vera grunsamlegan og gefa ástæðu til nánari at- hugunar. Fleira t.'ndi hann til í sama dúr. Aðeins tveir af kjörnum full- írúum á ráðstefnunni urðu til þess að taka undir úrtölur Sir Citrine, þeir Conrog frá Kan- ada og Lindberg frá Svíþjóð. Auk þeirra voru svo starís- menn Amsterdamssambandsins, þeir Schevenels og Oldenbroek. sem reyndu að spilla fyrir samkomulagi eftir meani, en varð að vonum lítið ágengt. ÁKVEÐIN SVÖK Hver eítir annan mótmæ’tu ! fujltrúarnir ræðu Sir Citrine, Bandaríkjamaðurinn Hillman, frá C.I.O., Lombardo Toledano, frá C.T.A.L., Kusnetsov frá Sovétr.'kjunum, Frachon frá C.G.T.. Saliant og Tornton frá Ástralíu, sem spurði: „Er það ástæða til tortryggni að brezka verkalýðssambandið hefir auk- ið meðlimatölu sína úr 4 í 7 milljónir s.l. tvö ár? . . Er sú staðreynd grunsamleg í okkar augum að ítalska verkalýðs- hreyfingin er frjáls að skipu- leggja sig í fyrsta sinn í 20 ár? Ættum við ekki að fagna því að verkalýðsleiðtogár í Rúmeníu, Ungverjalandi og annarsstaðar hafa nú losnað úr fangelsum eftir margra ára fangelsisvist? Er ekki einmitt brýn þörf fyrir skipulögð verkalýðssamtök, geta þau ver- ið ástæða til tortryggni? Eftir tveggja daga fjörugar og stundum harðar umræður, var r.áðstefnunni breytt í stofn- þing alþjóðasambandsins. ALÞJCÐASAMBANDIÐ OG STEFNUSKRÁ ÞESS Hinn 5. október 1945 er Al- þjóðasamband verkalýðsft'laga. W.F.T.U., stofnað með um 70 mi’lj. meðlima úr ölum heims- á’fum. Aðalritari þess var ein- róma kjörinn Louis Sai’lant og hefir hann gegnt þv' starfi síð- an. Forseti var kjörinn Sir Walter Citrine. W.F.T.U. telur þessi höfuð- verkefni sín: a) Að skipuleggja og sameina innan sinna vébanda öll verkalýðsíélög veraldar, án tillits til kynþátta, þjóðern- is, trúar eða pólitískra skoð- ana. b) Að aðstoða ef þörf gerist, verkalýð þeirra landa, er skemmst er á veg kominn til að koma á stofn verka- lýðsfé’ögum. c) Að halda áfram baráttunni gegn fasismanum, og öllum fasistískum stjórnarformum í hvaða mynd og undir bvaða nafni sem þau birtast. d) Að berjast gegn styrjöldum og orsökum þeirra, en fyrir traustum og varanlegurti friði, — með því að stuðla. að myndun sterkrar alþjóða- stpfnunar. sem hafi vald og myndugleika til að koma í veg fyrir árásir og viðhalda að mjög v'ðtækri alþjóð- legri samvinnu í fé’.ags- og fjármálum og íullkominni nýtingu auð'.inda þeirra landa er skammt eru. á veg: komin, — me-3 markvissri baráttu gegn aíturha’di. og' fyrir fu'ikomnum lýðrétt- indum og frelsi allra þjóða. e) Að vera fulltrúi heims- verkalýðsins á vettvangi allra alþjóða-iiðstefr.a og samtaka, er hafa það verk- efni að leysa vandamá’.in á grundvelli samkomulags. f) Að skipulegg.ja hina al- mennu baráttu verkalýðsfé- laganna um a’lan heim gégn allri ágengni á félags’egan o.g fárhagslegan rétt verka- lýðsiná og lýðræðisréttindi hans, fyrir fu’.lnægjandi ör- yggi gagnvart atvinnuleysi, fyrir , bæt’um launum, styttri vinnutíma og batn- andi vinnu og lífsskilyrð- um, fyrir þjóðíélagstrygg- ingum er veiti verkalýðnum öryggi gegn atvinnuleysi, slysum, sjúkdómum og elli, fyrir a’memium umbótum er miða að bví að bæta hag almennings. g) Að skipuleggja fræðslu fyr- ir meðlimi ve'-kalýðsfélag- anna um alþjóðlega sam- vinnu og vekia ábyrgðartil- finningu einstaklingsins fyr- ir hlutverki verkalýðshrej'f- ingarinnar. friði, — með því að stuð’.a Laugúrdalsvöllur í kvöld (miðvikudag) kl. 8,20. ! FRAM - AKRANES Dcmari Grétar Norðfjörð. Tekst Fram að sigra á heimavelli? Lokað vegna sumcrleyfa 24. júlí til 6. ágúst. Ath.: Tæknibókasafnið verður opið eins og venju- lega kl. 13—19 mánud,—föstud. Iðnaðarmálastofnun fslands.

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.