Þjóðviljinn - 16.08.1961, Blaðsíða 10

L' Neyðast til að semja um Berlín
( Framhald af 7. síðu.
fifam allt ekki átt að gera eða
mátt gera: Þau urðu jafnokar
Bandaríkjanna í hernaði, og
heldur betur, þau fengu yfir-
burði á meginlandi Evrópu.
Ef ég og mínir líkar eiga að
kallast Moskvuagentar og rót-
lausir menntamenn, þá vaeri
kannski ekki úr vegi fyrir
stjórnmálamenn okkar í Bonn
að spyrja slíka agenta og
bókabóusa einhverntímann um
styrkleikahlutföll og markmið
Sovétríkjanna. Það er að
minnsta kosti svo, að lausn
þýzka vandamálsins sem Sovét-
ríkin hafa kunngert kemur á
dagskrá þegar Sovétríkin eru
cjílugri en þau hafa nokkru
sinni verið síðan árið 1950.
Ef hægt væri að rýma Vest-
ur-Berlín eins og Alsír, þá væri
hægt að verjast brögðum Sovét-
ríkjanna; þannig væri þúfan
jöfnuð og Sovétríkin gætu ekki
notað Vestur-Berlín til aö koma
frarn áformum sínum. En af
ástæðum sem ekki þarf að
rekja er slík aðgerð ekki einu
sinni hugsanleg. Við verðum að
leita að öðrum lausnum og þá
kemur strax í ljós hvaða at-
riði það er í afstöðu vesturveld-
anna sem ekki fær staðizt:
Austur-Þýzkaland mun knýja
fram de-facto-viðurkenningu.
pp úr áramótum munu
austurbýzk stjórnarvöld
ráða yfir öllum aðflutningsleið-
Um til Berlínar. Þau munu þá
ásamt Sovétríkjunum geta haft
á takteinum hin margvíslegustu
ráð til að gera vesturveldunum
lífið leitt.
Hægt er að gera sér í hupnr-
lund að vesturveldin tæk.iu
þann kost að hleypa af stað
nýrri heimsstyrjöld fremur en
að viðurkenna Austur-Þýzka-
land. F.n í rauninni kemur þet*a
atls ekki til mála. það verða
menn að gera sér algerlega
ljóst. Þegar á reynir, munu
hvorki Bretland né Frakkland
vilja grípa til vopna, og Banda-
ríkin munu einnig vera á báð-
um áttum, svo að ekki sé talað
um önnur aöildarríki Atlanz-
bandalagsins. Þjóðverjar munu
sjálfir öðrum fremur veina um
frið. Stríð vegna Berlínar, stríð
án undanfarandi árásar af
hálfu Sovétríkjanna er óhugs-
anlegt. Stríð með venjuleguni
vopnum er óhugsanlegt, vegna
1 þess að í þeim vopnabúnaði eru
kommúnistar langsterkastir. En
vesturveldin og Atlanzbanda-
lagið geta ekki byrjað stríð með
kjarnavopnum.
Krústjoff sem engan þarf að
spyrja ráða getur ævinlega
hætt sér þrem fetum nær
hengifluginu en fimmtán ríki
Atlanzbandalagsins, sem yrðu
að skjóta fyrsta skotinu. Því
e.ðeins er hægt að tefla þessa
skák. að menn geri sér full-
komlega ljóst aö vésturveldin
geta ekki gripið til vopna
vegna Berlínar.
Við megum ekki álpast með
lokuð augu og í blindu trausti
á Stóra Bróður út í forarvilpu
sem við gætum ekki b.iargað
okkur aftur úr. Vesturveldin
verða ?ð semja áður en Krústj-
off lætur skcrast í odda. Það
er beizk staðrevnd, en hún
verður ekki umflúin.
Nú má binda endi á allar
deilur um bað. hvr»,t hæet
hefði verið að halda Þýzka Rík-
inu við lýði eftir stríðið. Það
tórði ekki og við petum held-
ur ekki skotið okkur undan
reikningsskilunum.
'M7estur\eldin nuinu verða að
táta imdan í Þýzkalands-
málinu, ekki vegna kiarkleys-
is eða dugleysis. heldur vegna
þp=s að bau hafa látið stiórn-
m,álarppr,n okkar tevma sig út
á ófæru. Kiarnavígbúnaðnr
vesturþýzka hersins mátti ekki
Sigurjón Jóhonnsson
óttrœður
Sigurjón Jóhannsson er
fæddur 16. ágúst 1881 að Gný-
stað í Seyðisfjarðarhreppi,
sonur Jóhanns Sveinssonar, fá-
tæks útvegsbónda. Jóhann
flutti síðar til Ameriku ásamt
þremur börnum af síðara
hjónabandi, en Sigurjón varð
eftir og er nú einn lifandi af
börnum hans af fyrra hjóna-
bandi. Sigurjón ólst upp á
Seyðisfirði á þeim árum, er
ekki virtist annað l’klegra en
að Seyðisfjörður yrði höfuð-
staður landsins, svo mikill var
uppgangur bæjarins og menn-
ingarbragur og var það að
þakka síldinni og Wathne hin-
um norska, einhverjum merki-
legasta athafnamanni sem uppi
hefur verið á íslandi. Frá
æsku stundaði Sigurjón verzl-
unarstörf á Seyðisfirði, var
eitt ár í Kaupmannahöfn á
verzlunarskóla, árið 1905, en
fór svo. aftur til Seyðisfjarðar
og dvaldi þar til 1923, er hann
varð að fara þaðan vegna þes
að bærinn var nú ekki lengur
með þeim blóma og áður hafði
ríkt þar. Þetta voru erfið ár
á Austfjörðum. Sigurjón flutt-
ist þá tjl Akureyrar og var um
eins árs skeið í þjónustu Ás-
geirs Péturssonar útgerðar-
manns, en þá flutti hann til
Reykjavíkur og hefur dvalið
þar síðan.
Það kom brátt í ljós, að
Sigurjón var óvenjusnjall end-
urskoðandi og fékk hann brátt
vinnu bæði hjá Skattstofunni
og Brunabótafélaginu. Varð
hann fyrst gjaldkeri Bruna-
bótafélagsins, s:ðar skrifstofu-
stjóri og loks um stundarsak-
ir forstjóri þess, unz hann lét
af störfum 1951, þá sjötug-
ur að aldri. En því fór fjarri
að hann settist í helgan stein.
Hinir gömlu Seyðfirðingar
hætta ekki að vinna þótt þeir
séu komnir á elliiaunaaldur.
Alla stund siðan hefur hann
unnið endurskqðunarstörf hjá
Fiskimálasjóði, R'kisskip og
Skattstofunni og annazt bók-
hald bæði fyrir einstaklinga og
fyrirtæki. Nýlega komst hann
svo að orði, að verst væri að
hann hefði ekkert að gera, en
þó hafði hann von um að fá
eitthvað. Gamlir Seyðfirðingar
eru eins og Prússakonungar:
Þeir deyja standandi.
Sigurjón Jóhannsson kvænt-
ist Helgu Arngrímsdóttur árið
1910, en hún andaðist 1947, og
var Sigurjóni það mikill harm-
ur, því að Helga heitin' var
hin ágætasta kona og hjóna-
band þeirra farsælt. Þau eign-
uðust 4 börn, og eru þrjú á
lífi.
Sigurjón Jóhannsson er
hinn ernasti, fullur lífsgleði og
starfsorku, og það er ósk mín
á þessu afmæli hans, að hann
eigi mörg starfsár framundan
og kerling elli fái seint fellt
hann í þeirri glímu, sem við
allir heyjum.
S. K.
eiga sér slað, nema samtímis
væru viðurkennd landamærin í
Mið-Evrópu. Báðar púðurtunn-
urnai;, hið órólega Þýzkaland
og kjarnavopn í þýzkum hönd-
um, gátu menn ekki sætt sig
við. Skyssur eru afsakanlegár,
en það verður að borga fyrir
þær.
Engin leið er því hugsanleg:
úr ófærunni, ef ekki verður
hórfið frá núverandi stefnu j
vesturþýzku stjórnarinnar sem j
hljóðar svo: Kjarnavopn og
biotti'ekstur kommúnista úr
Austur-Beriín, Austur-Þýzka-
landi og Póllandi. Það ætti að j
vera hægt að tryggja að íbú-
ar Vestur-Berlínar fái enn um
þó nokkurn tíma að búa við
núverandi skipuiag.
Það eru ekki samningarnir í
sjnlfum sér sem eru erfiðastir
viðfangs, þegar viðurkennt hef-
ur verið að vesturveldin verða
að slaka til á kostnað Þjóð-
verja. Það er miklu heldur hitt
að báðir aðilar hafa gert Berlín
að ,,hic Rhodus, hic salta“
sinni, þann stað sem vegna legu
sinnar gerir vesturveldunum
erfiðara fyrir en nokkur ann-
ar á allri jarðarkringlunni.
Þing WFTU
Framhald af 4. síðu
misbeita þcir ríkisvaldinu frek-
legar en nokkru sinni til að
viðhalda tökum sínum í efna-
hagslífinu, og a öðrum sviðum
þjóðlífsins.
Það ýtir undir vígbúnaðar
kapphlaupið og reynir að við-
halda arðránsaðstöðu sinni hjá.
þjóöum, sem skemmra eru á
veg komnar, undir yfirskyni
efnahagslegar aðstoðar.
11) Þessar tilraunir leiða til
vaxandi mótsetninga innan
sjálfs auðvaldsskipulagsins, vax-
andi arði'án á verkaiýðnum
skerpir stéttabaráttuna. Útrým-
ingarherfcrð stórauðvaldsins á
smærri atvinnurekendur og
versnandi hagur bænda eykur
enn á mótsetningar.
12) Auðvaldsskipulagið sýnir
sig æ berar að vera vanmáttugt
að leysa vandamál Hðandi
stundar. Það getur ekki fullnýtt
vaxandi framleiðslugetu og
merkustu framfarir í vísindum
og tækni, sv'o sem sjálfvirknin,
verða í höndum þess bölvaldur
verkalýðsins. Jafnvel í háborg
auðvaldsins, Bandaríkjunum, fer
hagur vinnandi fólks versnandi,
vegna vaxandi atvinnulevsis.
Einræðistilhneigingar ráðandi
stéttar, í himim ýmsu löndum
verða æ meir áberandi og birt-
ast í ýmsum myndum. en eru
þó allar tákn um það sama,
vanmátt auðvaldsskioulagsins.
13) Allt þetta verður til að
þjappa verkalýðnum fastar
sarnan gegn árásum auðvaldsins
á lífskjör hans oe lýðréttindi. í
baráttunni fyrir friði og fyrir
algerri afvopnun.
14) Amerísku auðhringarnir
eru þeir sterkustu og voldug-
ustu, og um leið þeir herská-
ustu, og það eru þeir er marka
stefnu voldugasta auðvaldsrík-
isins. .... ■
Það eru þeir sem standa á
bak við hefvæðingarbrjálæðið
er færir þeim óhemiu gróða.
Það eru þeir sem alls staðar
berjast gegn þjóðlegu sjálfstæði
og eru verstu féndur allra
þeirra er þrá frið og vaxandi
velmegun allra þjóða.
15) Verkalýðurinn verður þess
vegna að herða baráttu sína
gegn einokunarauðvaldinu og á-
rásarfyrirætlunum þess. Barátt-
an fyrir friði er því í dag eitt
allra þýðingarmesta verkefnið.
Voldug barátta hefur verið
háð víða um heim, fyrir friði og
Einhver mesta ógæfa, sem
hent getur bridgesveit í
keppni, er það þegar and-
stæðingarnir vinna úttektar-
sögn á sama spil ,á báðum
borðum. Eitt þannig. spil gfet-
ur gert út um leikinn. Þessi
spil eru þannig jöguð, að báð-
ir aðilar hal’a góð spil og
mikla skiptingu, langa liti,
einspil og eyður. Hin venju-
lega regla um þessi spil er
sú, að bjartsýni kosti minna
en svartsýni. Sé gæfan hlið-
holl er hagnaðurinri töluverð-
ur, en sé hún það ekki. er
tapij venjulega tiltölulega Ht-
ið.
Eftírlárandi spil kom fyrir
á landsmóti Englendinga.
1936. Áttust f>ar við sveitir
H, St. Ingrams og R. Leder-
ers. Fyrrnefnda sveitin vann
mótið með 2.300 stigum (í
þá daga var spiiuð total-
skor) og komu þau öll úr
þessu eina spili. nema 60.
S: x
H: D-G-9-x-x
T: 10-x-x
L: K-x-x-x
S: A-K-D-G-10-x
H: A-10-x
T: D-G
L: x-x
S: x-x-x-x
H: K-x-x-x-x
T: ekkert
L: G-10-x-x
S: x-x
I-I: ekkert
T: A-K-x-x-x-x-x-x
L: A-D-x
BORÐ 1.
Vestur Norður Austur Suður
4 spaðar pass pass 5 tíglar
pass pass 5 spaðar pass
pass dobl
BORÐ 2.
2 spaðar pass 3 spaðar 4 tíglar
4 spaðar 5 t:glar pass pass
dobl pass 5 spaðar 6 tíglar
pass pass dobi
Sveit Ingrams vann 5 spaða
dob’.aða á einu borði og sex
tígla doblaða á öðru og hagn-
aðist um samtals 2240 stig.
Það er erfitt að ímvnda sér
hvers vegna allir vildu dobla
alla, á báðum borðum. Norð-
ur, við borð 1.. hafði enga
ástæðu til bess að halda að
hann gæti sett niður 7 spaða,
hvað þá fimm. Vestur. við
borð 2, gat varla ímyndað
sér að hann ætti nokkra vörn
gegn 5 tíglum, eftir að féiagi
hans halði tekið undir spað-
ann.
Þetta spil, sem réð úrslit-
um í landsmóli, lagði grund-
völl að lögmáli fyrir blið-
stæðurn spilum. Það lögmál
hefur hinn heimsfrægi bridge-
spilari og rithöíundur S. J.
Simon sett fram í einfaldri
setningu: ,,Þegar þú ert í
vafa, þá skallu segja einurn
hærra“.
StarfsstúEka oskast:
Starfsstúlka óskast í eldhús Vífilsstaðahælis sem fyrst.
Upplýsingar gefur matráðskonan í síma 50332 frá kl.
1 eftir hádegi.
SKRIFSTOFUR RÍKISSPÍTALANNA.
lýðræði, on óvíða hefur sú bar-
átta risið hærra en á Kúbu, þar
sem alþýðan kom í veg fyrir
órásarfyrirætlanir bandaríska
auðvaidsins.
16) Þjóðfrelsisbaráttan hefur
á undanförnum árum unnið
glæsilega sigra. Endanlegt hrun
nýienduskipulagsins er nú á
næstu grösum. Síðan á 4. þing-
inu hefur 21 þjóð brotið af sér
nýlendufjötrana og fengið sjálf-
stæði. Með hetjulegri baróttu
hafa milljónir manna í Asíu,
Afríku og Suður-Ameríku haf-
ið uppbyggingu sinna eigin
sjólfstæðu ríkja og notið til
þess aðstoðar íriðarstefnu sósí-
ölsku ríkjanna og samúðar allra
friðelskandi manna. Sigrar
jieirra eru svo hvöt til hinna
sem enn hafa ekki brotið aí sér
fjötrana.
17) Hinn ört vaxandi styrkur
sósíölsku ríkjanna, alþjóðlega
verkalýðshreyfingin, þjóðfrelsis-
hreyfingin og aðrir aðilar er
berjast fyrir friði og framförum
í heiminum hafa gjörbreytt
hinu alþjóðlega ástandi verka-
lýðnum í hag.
18) Við þessar hagstæðu
kringumstæður sem opna verka-
lýðnum undraverða möguleika,
telur Alþjóöasambandið það
höíuðverkefni sitt aö vinna
markvisst að því að skapa ein_
ingu innan verkalýðssamtak-
anna.
Eining verkalýðsins um hcint
allan gcrir það mögulegt að
sigra afturhaldsöflin, öfl stór-
vcldastefnu og styrjalda, gcrir
mögulegt að vernda og viðhalda
friði og lýðræði, sækja fram til
aukins þjóðfrclsis og vaxandí
eclmcgunar fyrir allt mannkyn.
Framh.
Vr.p*. íIáFÞÓIZ ÓOPMUmsON
Uesiu.’ujcíta.I7iv,m, iSóní 25')7o
INNHEIMTA
LÖGEfíÆtl-ÍTðfíF
~ <■>
io) — ÞJÓÐVILJINN — Miðvikudagur 16. ágúst 1961