Þjóðviljinn - 12.09.1961, Qupperneq 3

*
«
raurtar erín, Giuia þ.ótt það
igc|t • ut kvíarnar ,með vax-
áhriíum og vaídi. Það hót-
íííí^íf'i!
mm
illlilli
.

Far.fhu ÆFB fosdæmlí alía framleiðslu'.b|amothcvopna og íilraimis: með þau
Handhafar forsetavalds cg æðsíi vaidamaður löggæziumála á
K.eflavíkurfiugvelli kvöddu forsetahjónin vi.'i brottförina i gær. Frd
\iustri: iÞöi'geir Þorsteinsson fulltrúi, settur lögrcglustjóri á Kefia-
vikurflugvelli, Friðjón Skarphéðinsson ferseti sameinaðs þings,
Óiafur Thors forsæíisráöherra cg Jcnaían KallvarCsson forseíi
Kæsíaréttar..
Klub'an ellcfu í gærmorgun
-stlgu forsetahjónin ásamt fyigd-
ar.Uði um borð í millilandaflug-
vélina Eiiik lauöa á Keflavíkur-
flugve'Ii og 35 minútum siöar var
fltigvélin koihin á Icft og lögö
'st staö álciöis til Quebeck í
Kunada.
; lUpphaflpga hafði verið gert ráð
■ifyj-irl að flugvélin legði af stað
. töf varð á brottforinni, m. a.
vegna þess að kópfutími í Que-
beck var akveðinn kl. 7 síðdeg-
is en byr þangeð hagstæður.
Ólafur — ekki Bjarni
Iiandhafar forsetavalds, Ólafur
I Thors , forsætisráðherra, Friðjón
Sk.arphéðinssort forseti samein-
aðs Alþingis og Jónatan Hall-
Framhald á 11. síðu.
Á almennum félagsfundi í
; Æskulýðsfylkingunni í Reykja-
vík s.l. laugardag var rætt um
óstandið í alþjóðamálum og sam-
þykkt ályktun sú sem hér fer á
eftir:
j
í „AÍmennur félagsfuridur hald-
inn í ÆFR 9. september 1961
lýsir yfir ugg sínum vegna þess
hættulega ástands, sem nú ríkir
í heimsmálunum. Vesturveldin
; hafa af -fullum fjandskap gugn-
1 vart hinum vaxandi sósfalistísku
öfJum í heiminum haldið upp'i
j s.t«ðugum ögrunum í gárð’ Sovét-
r-'kmnna og bandemanhji þeirra
með njósnaflugi, skenimdarverk-
uti og hatursíullúm lýgaáróðri,.
sem að undanförnu hefur einkurri.
beinzt gegn Þýzka alþýðulýð-
veldinu. Lcks hafa. þau endur-
hervætt Vestur-Þýzkaland og leitt
gamla nazista til æðstu metorða
í her londsins og innan Atlanz-
hafsbandalag-sins. Með þessu er
heimsiriðnum stefnt í voða.
Fundurinn harmar um leið á-
kvörðun stjórna Sovétríkjanna og
Bandarík.janna að hefja aftur til-
rnunir með kiarnorkuvopn. Sov-
étríkin stigu á sínum tíma fyrsta
jskrefið til að hætta ti.lraunum
i méð kiarnorkuvcpn. Það var
j friöaröilunum mikiil sigur og
j hernaðaröflum mikið áfall, — en
vegna almenningsálitsins urðu
Bandaríkin cg Bretland að hætta
ti.lraunum líka. Sterkasta vopn
friðarins er ekki vígbúnaður
heldur friðarvilji og friðarhreyf-
inpar mannkyns um alla jörð.
Öllurn er ljóst, að með til-
komu kjarnorkuvopnó ógna
•styr.ialdir s.iálfri tilveru niann-
kynsins. Friðsamleg sambúð og
allsher.iar afvopnun eru því nú
á dögum nauðsynlegri cn nokkru
s;nni fyrr. Fundurinn bendir á,
áð Þýzkalandsdeiian er nú sterk-
ásta ógnun við heimsfriðinn og
hana verður að levsa með sarnn-
ineum en ekki vopnavaldi.
Fundui'inn fordæmir skilyrðis-
laust alla framleiðslu kiarnorku-
vopna og tilraunir með þau, hver
sem í hlut á.
Fundurinn álítur. að síðnstu at-
burðir í alþjóðamálum sýni okk-
ur íslendingum glöggt, hvílik
hætta okkur er búin af erlend-
um herstöðvum og þátttöku í
hernaðarbandalagi, sem hefur að
aðalvopni viðbjóðslegustu múg-
morðstæki sogunnár. Hlutlaust
og friðlýst island cr því krafa
fundarins."
Hótunarskrif
Mórgunblaðið ritar nú síðustu
daga allmjög uni manndóm og
siðferðisþrek þeirra, sem ekki
láta hótanir beygja sig. Blað-
ið virðist vel að sér um allt
það, er snertir sálfræðileg við-
brögð manna við hótunum. En
það mun heldur engan undra
þótt Morgunblaðsmönnum sé
þetta hugstætt viðfangsefni og
kunnleiki í meðferð þess mik-
ill. Blaðið er nú komið hátt á
fimmta tug ára og hefu.r á því
æviskeiði ekki lagt stund á
annað meir en hótanir.
Á fyrstu árum sínum hótaði
það aðallega þeim, sem við erf-
iðust kjör áttur. að búa og gerir
það
hafi
aði þeim sem þáðu af sveit sak-
ir íátæktar, ómegðar og missi
fyrirvinnu, svo framarlega sem
þetta fólk ekki kraup valdinu
og þagði við allri þeirri auð-
mýkingu, sem fram við það
kom. Morgunblaðið hótaði
verkamönnum, ef þeir stofnuðu
til samtaka sín á milli. Og al-
veg sérstaklega þegar þeir
gerðu kröfui' til betri lífskjara
og það hefur ekki breytzt með
aldrinum. Það hótaði þeim
brottrekstri úr vinnu og al-
mennu atvinnuleysi. Morgun-
blaðið hótaði mönnum, sem það
grunaði um að kjósa aðra
flokka en íhald.sflokkinn. En
umíram allt studdi það með
orðum og æði alla þá, sem það
Framhald á 10. síðu.
I gær var fyrsti skiladag-
ur utan Reykjavíkur. Of
snenunt er að segja til um
árangurinn þar, vegna þess
að nokkurn fúna verður að
ætla til að fá bréf frá hinuin
ýmsu umboðsmönnum.
Þó er það vitað, að sala
hefur víða gengið mjög' vel,
og hafa t.d. nokkrir umboðs-
menn beðið um að senda sér
viðbótarblokkir. Þeir staðir
sem þannig hafa þegar seít
allar þær blokkir, sem þeim
voru ætlaðar eru: Vest-
mannaeyjar, Selfoss, Ytri-
Njarðvík. Bakkafjörður. Höfn
í Hornaíirði og Skagaströnd.
Leyninúmerin með auka-
vinningunum eru tvímæla-
laust það vinsælasta í Af-
mælishappdrætti Þjóðviljans.
Það er alveg nýtt fyrirbrigði
í happdrættum að geta strax
gengið úr skugga um, hvort
viðkomandi hefur fengið
vinning. Margir aukavinning-
anna eru auk þess eftirsókn-
arverðir, og eru þeir að
verðmæti frá 500 kr. vöruá-
v’sunum allt upu í 11.000 kr.
radíóión. Og' þeir, sem ekki
verða nú svo heppnir að fá
aukavinning geta ailtaf iif-
að í voninni um Volkswagen-
bílinn, þegar að honum kem-
ur.
Vinninganna rná vitja
strax í skrifstofu happdrætt-
isins, Þórsgötu 1, sími 22396.
Skrifstofan er opin daglega
frá kl. 10—12 og 1—7.
I’orseti og fylgdarlið hafa gengið um borð í Eirík rauða. Islenzkir
lögregluþjónar og skrautklæddir bandarískir liernámsliðar (sjólið-
yr) síanda bísperrtir beggja vegna gangdrcgilsins.
Aður en forsetahjónin gengu að flugvélinni var breitt úr gang-
drc.gli úr bláu plastefni á flugbrautina. Myndin var tckin þegax
drcgillinn bafði gert sitt gagn og flugvallarstarfsmaður var að
vöðla honum saman að nýju. — Ljósmyndirnar tók Ari Kárason.
w m ■» w •«' >* r <« n • E ti H n ■ m <% m i
Lúa-
leg viðbrögð
■ Stríö-sáróður er magnaður
með sérstökum og þaulhugs-
uðum aðferðum. í upphafi er
rætt um ágreiningsmál, á-
herzla lögð á rangsnúnar skoð-
anir andstæðingsins og illar
hvatir, en óður en lýkur er
áróðurinn gerður persónuleg-
ur. Þá er því lýst hvernig
þegnar hins fjandsamlega rík-
is séu rakin íúlmenni hvér og
einn, afstyrmi og glæpamenn,
cg væri að því mikil hnatt-
hreinsun að afmá þá. Slíkar
áróðursherferðir til að undir-
búa styrjöld hafa islendingar
þekkt af reynslu annarra, en
nú er málflutningurinn hér-
lendis að komast á sama stig.
Morgunblaðið lætur sér ekki
nægja að úthúða stefnu Sovét-
ríkjanna, heldur lýsir það öll-
um þegnum þeirra sem ó-
mennum. Ekki kemur svo sov-
ézkur bátur hér í höfn að
Morgunblaöið reyni ekki að
gera hvern mann af áhöfn-
inni tortryggilegan og hervæða
þannig hugarfar iesenda sinna.
Nýjasta dærnið um þetta mátti
sjá í Morgunblaðinu á laugar-
daginn var. Þar var sagt frá
slysi sem íslenzkur haínsögu-
maður varð fyrir þegar hann
var að ganga frá borði á sov-
ézku olíuskipi við örfyrisey og
vír sem hann hélt í slitnaði.
Fyrirsögn Morgunblaðsins var
skráð með stærsta letri á þessa
leið: „Hafnsögumaður féll frá
borði rússnesks olíuskips.
Lúgaleg viðbrögð áhafnarinn-
ar“. Þarna er sem sé gefið í
skyn að sovézkir sjómenn
liggi á því lúgalagi að sla-sa
hafnsögumenn og þá eflaust
aðra sem þeir komast í tæri
við. En í meginmálinu eru
hin „lúalegu yiðbrögð“ nán-
ar skýrð á þessa leið:
„Þess skal að lokum getið,
að fyrsta verk Rússanna á
olíuskipinu. eftir að Magni fór
með Magnús, var að kasta
vírnum sem slitnaði í sjóinn.
Voru nokkrir íslendingar
vitni að þessum lúalegu við-
brögðum þeirra”.
Hafa menn heyrt um annan
eins skepnuskap? Auðvitað
áttu Rússarnir að láta vírinn
hanga svo að einhverjir fleiri
gætu slasað sig á honum.
— Austri.

Þriðjudagur 12. september 1961 — ÞJÓÐVILJINN — (3