Þjóðviljinn - 16.11.1961, Qupperneq 11

[ Budd Schulherg:
O O
ru
(The harder they fall)
tíreyma um að líkjast. Þetta var
greinileg'a teik'ning sem haíði ást
að innblæstri, en meingölluð af
tilfinningasemi eins og títt er
um slík verk.
Þegar Toro uppgötvaði að ég
,var að horfa á teikningarnar
hans, hélt ég í fyrstu að hann
ætlaði að reiðast, en hahn varð
bara ringlaður, því að reiði átti
hann tæplega til. Allur ofsi i
eðli hans hafði féngið útfás í
stórum og sterklegum beinum
hans og vöðvum.
,.Þú teiknár ágsétlegá. Toro“.
Toro yppti öxlum.
„Hvar hefurðu lært að teikna
svona vel“?
,,í skólanum begar ég var lít-
ill drengur. Kennarinn minn
Sýndi mér hvernig ég átti að
gera“.
Ég lyfti upp teikningunni af
Vinee. „Þessi hérna, hún er
ágæt“, sagði ég. Síðan leit ég
á teikninguna sem átti að tákna
Ruby. ..En þessi hérna, hún er
ékki eins góð“.
,,Ég get ekki teiknað senjóru
eins fallega og hún er“.
,,Og sjálfs þín vegna ættirðu
að forðast hana“.
„No me comprende“, sagði
Toro.
Þessa stundina var hann ekki
annað en óeðlilega stór slöttólf-
ur. Hann sameinaði í sér alia
útlendinga sem ég hef nokkurn
tíma séð skjóta sér undan á-
byrgð með því að láta sem þeir
skilji .ekki tungumalið. „No me
comprende“, segja þeir og setja
upp svip sem á að vera dæma-
laust heimskulegur og skilnings-
sljór. þótt augu þeirra komi upp
um þá með duldu stríðnisbrosi.
„Þú færð svei mér að comprende
ú t v a r p i ð
ef Nick kemst að bví að þú ert
að dufla við konuna hans“, sagði
ég.
Toro leit á mig særður á svip.
„Ég dufla ekki. Senjóra er vin-
kona mín og hún er mjög góð
við mig. Henni finnst gaman að
tala við mig og hún hlær ekki
þótt ég tali slæma ensku. Þegar
ég er með senjóru er ég ekki
einmana“.
,.Einmana“. sagði ég. „Nei, fari
það kolað. Hver er einmana þeg-
ar hann er með senjóru?“
Það kom líf í stór, svipbrigða-
laus augu Toros og hann sagði
gramur: „No es verdad, no es
verdad“ og skipti yfir í
spænsku. „Það er enginn annar
með senjóru. Senjóra hefur sagt
mér það sjálf“.
„He.vrðu mig nú, grautarhaus“,
sagði ég, „Ég er að reyna að
hjálpa þér á sama hátt og Luis
hefði gert. Éa vil hjálpa þér,
hjálpa! Skilurðu það?“
Andlitið á Toro varð önuglegt
og fjandsamlegt. „Luis var eng-
in hjálp. Luis engi.m vinur. Lu-
is skildi mig hér eftir einan og
seldi mig eins og novillo til slátr-
arans. Bara senjóra, hún með-
höndlar mig eins og karlmann“.
Hann notaði orðið liombre og
það var hreykni í röddinni.
„Það var einmitt það sem ég
var hræddur 'um“, sagði ég. „Ég
var einmitt hræddur um að hún
meðhöndlaði þig fullmikið eins
og karlmann".
„Senjóra er vinur minn“, full-
yrti Toro með festu. ..Senjóra
og þú og Georg eru einu vinir
mínir“.
Og enginn okkar getur gert
þér neitt gott. hugsaði ég. Eini
sanni vinur þinn er sá sém send-
ir þig aftur til víntunnanna
þinna í Santa Maria, áður en
það er um seinan.
Ungi maðurinn sem var að
æfa ásamt Joek var með frekju-
!legt og fritt andlit, sem hefði
hæft í Hollywood. En svipurinn
var þrunginn ósvífni og yfirlæti.
„Þetta er Eddie Lewis — frændi
minn, Jack Ryan“, sagði Jock.
„Komdu nú, Jock, fjandinn
hafi það, ég kvefast annars“,
sagði Ryan.
„Allt í lagi, allt í lagi. hlauptu
bara áfr.am, ég næ þér bráðum",
sagði Jock góðlátlega. Hann
horfði hreykinn á eftir honum.
„Iiann verður bezti boxarinn
í fjölskyldunni. Þú hefðir átt að
sjá hann ná meistaratitli áhuga-
manna í veltivigt. Nick er bú-
inn að taka hann að sér og nú
á hann bara að æfa duglefea í
svo sem ár, og hann skal verða
hnefaleikari sem um munar. En
herra minn trúr, hann er skelfi-
iegur gosi, þú ættir bara að
heyra hvernig hann svarar. En
það er ekki svo að skilja, hann
er ágætur undir niðri og ef mér
skjátlast ekki mikið verður hann
boxmeistari. Ef ég bara gæti
haldið honum frá stelpunum, En
þú veizt hvernig þeir eru þess-
ir sautján ára guttar — þeir eru
alltaf með fiðring.
Ég setti bílinn hægt i gang
og hann rann af stað. „Jæja,
Jock, láttu þér líða vel. Hvernig
líður krökkunum annars?11
„Þeir ráða bráðum við þann
gamla“, ifállaðí' hann brösandi.
Á leiðihm' ýeifáði eg til Rýans,
en hann sinnti því engu,—
Kornræki fullgildur atvinnuvegurj
Framhald af 12. síðu.'
þessu móti er raunverulega v'er-
ið að hjálpa erlendú framleiðsl-
unni með eins konar verhdár-
tolli og' er það ósanngjarnt gagn-
vart innlendu framleiðslunni á
æssu sviði, sem óumdeilt er
æskileg að því marki sem korn-
rækt er framkvæmanieg við ís-
lenzk skilyrði.
Ekki mun þörf sérstakrar laga-
setningar til að framkvæma ráð-
stafanirnar sem í þingsályktun-
artillögunni feiast; ríkisstjórnin
hefur nú þegar lagaheimild til
þeirra, í 28. gr. laganna um efna
hagsmál frá febrúar 1960. Tillaga
sem þessi var einnig flutt á síð-
asta þingi en náði ekki af-
greiðslu. Sagði Karl það eindreg-
in tilmæli flutningsmanna að
flýtt yrði afgreiðslu tillögunnar
og verðbætur einnig látnar ná iil
uppskerunnar á þessu ári.
Kostnað við verðbæturnár á
framleiðslu ársins 1961 taldi Karl
að nema mundi eitthvað nálægt
225 þúsund krónum, og væri það
haft væri í huga að á fjárlög-
um þessa árs væri varið 302.0
mi.lljónum króna til niðurgreiðsly
á vöruýerði.. Nú þegar pg enn
rneir í framtíðinni kæmi þarna
til frádráttar það sem sparaðist
í niðurgreiðslu á erlendu korni.
Karl taldi nauðsyn að settur
yrði hið fyrsta lagabálkur um
kornrækt, sem gerði þá grein
hliðstæða öðrum greinum ís-
lenzks landbúnaðar. Slík frum-
vcrp hefðu verið sýnd á Alþingi
en sjálfsagt yrði einhver dráttur
á samþykkt laga um það efni.
Samþykkt þingsályktunartillög-
unnar gæti að sínu leyti bætt að-
stöðuna nokkuð. -
Ágúst Þorvaldsson og Eysteinn
•Jónsson tóku sterklega í sama
streng. Ágúst lagði áherzlu á að
kornræktin væri að verða fastur
atvinnuvegur og spáði því að
næstu ár myndu koma unp korn-
ræktarbændur sem fengjust ein-
eöngu við kornrækt, líkt og nú
þegar væru komnir til sögunnar
garðyrkjubændur, sem ekki virt-
ist vegna verr en öðrum. Um-
sízt óviðráðanleg upphæð þegar ræðu um rnálið var frestað.
0 ft-i,rtÍar
13.00 .,Á frivaktinni"; sjómanna-
þáttur.
17.40 Framburðarkennsla
í frönsku og þýzku.
18.00 Fyrir yngstu hlustendurna.
(Guðrún Steingrímsdóttir).
20.0Q Um erfðafræði; II. þátt-
17
Meðan Toro stritaði fyrir ut-
anhússæfingarnar daginn eftir
ur: Kynjuð æxlun og hring- ásamt Georg. Gussman og nokkr-
dans iitþráðanna (Dr.
Sturla Friðriksson). ,, , ,
akvað eg að fara yfir a Grænu-
velli oa tala sjálfur við Ruby.
20.15 Frá tónleikum í Austur-
bæjarbiói 18 sept, s.l.: Mic-
hael Rabin leikur á fiðlu, Þegar ég ók upp ianga, bugð-
og Mitcliell Andrews á pí- -• , - , . . ,,
, „ ■ . _ J, I otta mnkeyrslúrla að husmu, for
ano. a) Romrnsa i F-dur , ; ,
op. 50 eftir Eeethoven. h) j framhm bílstjóranum, Jock
Noktúrna i cis-mo'.l eftir . Mahoney, sem stóð þarna í gam-
Chopin-Milstein. c) „La a]]j rjeysu o° með skyggnishúfu
plus q.ue lente“ eftir j , , ,,
Dcbussy- ,d) Sónata-d., A-dúr K v-ar P? khpptu^ut ur,
op. 13. eftir Fa.u'ré. bókinni Oh’.y Ycslerday eftir
20.50'..Helgríma og íýstígarðár“, Frederick Lewis Állen. Við hlið-
dagrkrá um ‘skálílið Hjalm- jna £ honum hoooaði hávaxinn
gr Gullberg, ^veinn Ejn- , . .
n,,==r,„ fu "toLa uiii’ur maður, í æimgabuxum og,
aisson fil. kand. flytui er- f BgvlX'j farj.pv noanpvA
indi, skáldið les .tvö ljoSS . olf einni tísportsSwrt,u. ^ , , f
sinna, og Andrés Björnsson þífvaiýertu aá' gbra '5foðc ^ertií'
og Þorsteinn Ö Stenhensen að œf fyrir Del^ev?'1
lesa. kvæoi eftir Gullberg ,
í þýðingu Magnúsar Ásgcirs- Mahoney brosti goðlatlega.
sonar. „Það væri víst vandalftið að
21.45 Islenzk tónlist: Söntrlög eft- ráða við Delaneý núna. En fyrir
oa.o lí ®Imnar Sí^rjreimion. | fimmtán árum. . . “ Hann hristi
22.10 Kvo dsagan: „Pcll oar purp- , „• • • . •
ui’i“ eftir May Edginton; , holuðið og brosti við tiihugsun-
siðari hluti (Andrés Krist- ina um hinar skelfilegu þrjátíu
jánsson ritstj. býðir og les). minúúr. „Þá héit' ée að ég væri
son, I aftur kominn í gomlu krana að
23.05 Dagskrárlok. ' slást við þrjá fjóra i' einú“.
Ruby lá í sófa á sólsvölunum
og las.;í bpk.-Hún.yar í rósóttum
heimabúningi, og þótt við vær-
um uppi í sveit og það væri
virkur dagur, var hárið á henni
uppsett effir kúnstarinnar regl-
um. Á borði við hliðina á henni
var hálftómur döðlukassi.
„Sælinú, Eddie“, sagði hún.
-Það er langt síðan þú hefur
sézt“.
Ég svipaðist um eftir stól.
Hún færði sig til, svo. að ég
gæti setzt hjá henni.
,,Er þetta góð bók, Ruby?“
Hún lyfti henni, svo að ég
gæti séð hana. Við hirðina hét
hún og á kápunni sást glæsileg-
ur náungi með fjaðraskúfa í
hattinum horfa karlmannlega yf-
ir öxiina á unga konu með glæsi-
legan barm. ,,Mér fannst sú í
fyrri mánuði skemmtilegri“,
sagði Ruby. „En hún gerist á
eftirlætisöldinni, þegar konurn-
ar voru í axlalausum kjólum;
þær voru líka miklu dömulegri
þá, Og ég held líkg. að karlmenn-
irnir hafi verið meira spennandi
þá“.
„Ég fór að velta fyrir mér
hvað Ruby hefði gert sér til
dundurs á sautjándu öld. senni-
lega eitthvað svipað og nú, nema
þá hefði hún trúlega verið
lagskona madeirakaupmanns eða
indversks kryddhöndlara. í raun
og veru var hiónaband Rubvar
sautjándu aldar hiónaband. Eða
jafnvel endurreisnarhjónaband.
Bocaccio hafði oftar en einit
sinni komið að henni í dyngju
hennar.
„Kemtir Nick.hingað út eftir
í kvöld?“
„Þú veiz.t hvernig Nick cr.
Venjulega hringir hann hálf-
túha áður en hann kemur og þá
ætlast hanp til. að. það sé nauta-
steik á borðum“.
„Nick er víst mjög kröfu-
,haþður“'.
03,j.Nípk, er svo sem ágætur, ég
hef ekkért að honum að finna.
Ég þarf aldrei að sárbæna hann
um neitt eins óg sumar stelpúr
sem ég þekki. Að mörgu íeyti
er Nick afskaplega indæll.
en ti] hvers er ég að segja
allt þetta við þig? Þú lepúr
það auðvitað allt í Niek
aftur“.
„Nei, heyrðu mlg nú, Ruby,
ég . . .“
ævintýri —
Höfundur ævintýrakvikmyndarinnar
„Sadko“, sovézki kvikmyndastjórinn
Ptúsjkó, hefur gert nýja rnynd af svipuðu tagi og nefnist hún
„Ilárauð segl“. Efnið er sótt í fornar sagnir um stoltar hetjur
og fagrar konur. Aðalhlutverkið leikur Anastasía Vertinskaja, sem
hér sést. Þetta andlit sómir sér í hvaða ævintýri sem er.
Þökkum innilega auðsýnda' satnúð og vinarhug við and-
lát og jarðarför ' ,j-1
GUÐJÓNS VIGFCSSONAU. v'
Sérstaklega viljum við þakka Vörubílstjórafólaginu Þrótti, 1
Bifreiðastjórafélaginu Frama, Félagi sérleyfishafa, Árnes- 1
ingafélaginu í Reykjavík og ö'ðrum’ fyrirtækjum, félögum '
og einstaklingum, sem hejðrað hafa minningu hans.
Guðrún Þorsteinsdóttir, Kristín Vigfúsdóttir,
Ingveldur Vigfúsdóttir, Snorri Vigfússon, il'f1
Þórhildur Vigfúsdóttir, Magnús Vigfússou ■ ’ i "11 i i!'^ ItfSj
og aðrir randainenn. %
Fimmíudagur 16. nóvember 1961 — ÞJÓÐVILJINN— (lli