Þjóðviljinn - 27.03.1962, Blaðsíða 6

þÍÓÐVIÚINN
CtcatiiÐdl: B*ra«lTHniftrfIokkor *1MIM »- BóslaUstaflokkTirtnn. - aitatldrail
Uasnús KJartansson <4b.>, Masnús Torfl Olaísson, BigurBur QuBmundsson. -
FrdttarltstJórar: ívar H. Jónsson, J6n BJarnason. - Auglýslngastjórl:. QuBaatt
SfatntSsson. — Rltstjórn, afgreíBsla, auglýsingar, prsntsmtBJa: SkólavBrBust. 19.
Blaal 17-500 (5 llnur). AskrlítarverS kr. 55.00 á mán. — LausasöluverS kr. 3.00.
FrantsmlSJa ÞJóSvilJan* hX
Málinn er ekki lokið
^jómenn og verkalýðshreyfingin öll hafa svarað svo
rösklega og eindregið árásinni á vökulögin, sem
hrokagikkirnir í Félagi íslenzkra botnvörpuskipaeig-
enda hófu, að ^rásarmennirnir munu nú þegar telja
vonlaust að takist að þessu sinni að ráða niðurlögum
laganna. Ýmsir þeirra hafa áreiðanlega haldið að
mótspyrnan yrði minni, og meira að segja ólíklegt að
Sjálfstæðisfiokkurinn hefði látið aðalmenn sína í FÍ B
flytja málið alla leið inn í þingnefnd, ef flokkurinn
hefði ekki haft einhverja von um að tækist að berja
þetta óþurftarmál í gegn, eins og svo margar aðrar
árásir á lífskjör fólksins frá því íhaldinu tókst að
gera sér Alþýðuflokkinn að auðsveipum hjálparflokki.
IJitt er misskilningur, sem einhver var að ympra á í
Alþýðublaðinu, að málið sé þar með úr sögunni.
Svo auðveldlega sleppa ekki bandamenn Alþýðublaðs-
ins frá þessari árás á vökulögin. Það verður rekinn
flóttinn. Og hvozki sjómenn né aðrir félagar verka-
lýðssamtakanna munu gleyma þeim lærdómi, sem
árás Sjálfstæðisflokksins á vökuiögin veitir, þeirri inn-
sýn sem árásin gefur í hið sanna innræti hrokkagikkj-
anna og ríkisstyrkþeganna í innstu klíku Sjálfstæð-
isflokksins. Árásin er ótvíræð vísbending um hvað
Sjálfstækisflokkurinn vill gera í réttindamálum sjó-
manna og annarra alþýðumanna ef hann hefði til
þess völd, sem ekki þyrfti að leggja undir dóm fólks-
ins í kosningum innan skamms.
A lþýðublaðið taldi sér ekki fært að láta að stjórn
íhaldsins í þessu máli og er það vel farið.
En hins vegar hefur lítið heyrzt um afstöðu Alþýðu-
flokksmannsins í samninganefnd Félags íslenzkra
botnvörpuskipaeigenda, en eins og kunnugt er fylgdu
kröfu þeirra samtaka til Alþingis hinir fáránlegu úr-
slitakcstir aö ekki yrði samið við togarasjómenn í
verkfallinu sem nú stendur yfir nema vökulögin væru
afnumin í rúverandi mynd. Og bví bætt við að tog-
araútgerð skyldi lögð niður á íslandi, ef löggjafar-
samkoma þjóðarinnar tæki sig ekki til, og fyrirskip-
aöi togarahásetunum að vinna sextán klukkustundir
í sólarhring, á sama tíma og aðrar vinnustéttir berj-
ast fyrir því að gera átta stunda vinnudaginn að veru-
leika. Og enn er að mæta aigerri þrjózku og forblind-
an þessara steinrunnu afturhaldssamtaka svonefndra
tagaraeigenda varðandi nauðsyn þess að ganga taf-
ariaust til heiðarlegra samninga við sjómennina.
Uitt er skiljanlegur veikleiki að Alþýðublaðið vilji
heldur tala um eitthvað annað en árás Sjálf-
stæðisflokksins á vökulögin. Það er ekki vel þægilegt
að þurfa á sama tíma að reyna að viðhalda trú sjó-
manna á aC farsælast sé fyrir Sjómannafélag Reykja-
víkur og önnur verkalýðsfélög að þau séu lögð undír
stjórn þessa sama Sjálfstæðisfiokks. Það er ekki held-
ur verulega sannfærandi, að birta sömu dagana heil- '
og hálfsíðugreinar í Alþýðublaðinu um það hvílík dýrð
það væri fyrir alþýðuna í þessu landi ef takast mætti
nú í haust að afhenda Sjálfstæðisflokknum heildar-
samtök íslenzkrar alþýðu, gefa sömu öflunum og
standa að hinni óþokkalegu árás á vökulögin úrslita-
vald í stjórn Alþýðusambands íslands! Vandfundinn
mun sá alþýðumaður, þekki hann nokkuð til barátt-
unnar um vökulögin og aðra réttindalöggjöf sem al-
þýðusamtökin hsfa komið á, sem trúir því að eftir
það yrði auðveldara að verja vcfeulögin eða Hfskjör
fólksins almennt gegn því valdi, sem alltaf hefur bar-
izt gegn auknum réttindum og bættum lífskiörum
aJþýðunnar í þessu landi.
Nikolaj Blohin
SVAR ViÐ SPURNINGUNN!
KRABBAME9NS ER Á NÆSl
. Hér birtist viðtal við einn
líeirra manna sem fremstir
standa í alþjóðlegri baráttu
læknavísindanna við krabba-
meinið, skæðasta sjúkdóm sem
nú herjar þær þjóðir sem náð
hafa tökum á ungbarnadauða
og næmum sóttum.
. Nikolaj Nikolajevitsj Blohin
er æxlafræðingnr og varafor-
seti Alþjóðaráðsins til baráttu
gegn krabbameini. Heima fyrir
er hann svo forseti Læknavís-
indaakademíu Sovétríkjanna og
æðsti stjórnandi Vísindalegu
rannsóknarstofnunarinnar í
æxlatilraunum og æxlalækn-
ingum.
. Viðtalið er eftir A. Priss og
birtist í tímaritinu RABOTNISA.
— Það er töluvert útbreidd
skoðun meðal almennings áð
vísindin standi uppi ráðalaus
gagnvart krabbameini. Mér
þætti vænt um ef þér vilduð
gera grein fyrir hvernig því
máii er í raun og veru háttað.
Hefur náðst árangur á þessu
sviði á síðustu árum og hver er
hann?
neinu gagni, meðan sjálfar
frumurannsóknirnar voru
skammt á veg komnar. Æxla-
fræðin sem. vísindagrein fór
ekki að þróast fyrr en smá-
sjártæknin, meinafræði líffær-
anna og lífefnafræðin voru
komnar á tiltekið þroskastig,
eftir að röntgengeislar og radí-
um voru fundin, og þegar vit-
neskja var fengin um veiru-
sjúkdómana. En eins og al-
kunna er voru þessar uppgötv-
anir gerðar á síðustu áratugum.
— Vita menn nákvæmlega
hvað kraþbamein er, og eru or-
sakir þess fundnar?
— Fyrst er bezt að segja
Fyrri
hluti
unum, lifrinni og mjólkurkirtl-
unum. Er þetta nú sami sjúk-
dómurinn, eða eru þetta mis-
munandi sjúkdómar með sam-
eiginlegum einkennum? Eins og
gefur að skilja er afar þýðing-
armikið að geta svarað þessari
spurningu rétt. Á því velta
lí^knisaðgerðirnar,
Ég er yður hjartanlega Hrabbamein í brjósti er í fyrstu bundið við
að kraibbamems- eúnstakí.; stað.
Fái sjúkdómui
breiðist ham
sammála um
vandamálið er með þeim brýn-
ustu sem við eigum við að fást.
Hvað aftur á móti snertlr al-
genga bölsýni á fullnægiandi
lækningu nýmyndana í vefjum,
verð ég að taka fram strax að
þar eru á ferð margskonar ó-
réttmætar og rangar hugmynd-
ir.
Nu þegar hefur náðst eftir-
tektarværður árangur. Það eru
'Uðum æxlum en tii dæmis siúk-
dómi eins og infiúenzu, já jafn-
vel betur. Þar að auki er sókn-
in gegn krabbanum rétt að
byrja.
Vísindaleg æxlafræði. sem bað
nafn er gefandi kom ekki til
sögunnar fyrr en á síðari helm-
ingi síðustu aldar, og óx ekki
verulega úr grasi fyrr en á önd-
verðri bessari öld. Máske lei.kur
yður forvitni á að vita hvers
vegna þetta gerðist svo seint
Ástæðarr er mjög eðlileg: Það
var ekki hægt að fást við rann-
sóknir á illkynjuðum æxlum að
nokkur orð um sjúkdóminn
sjálfan. Venjulega er það kall-
að krabbamein þegar eðlilegar
frumur taka að breytast í æxl-
isfrumur. Þær síðarnefndu
hlýða ekki íengur viðhaldslög-
málum lífvenj:nnar, tekur að
fjölga stjórnlaust, vaxa inn í
líkamsíhluta, oft langt frá upp-
runastað æxlisins, og mynda
þar aukanýmyndanir, svonefnt
meinvarp. Fiestir þeirra sem fá
iþennan sjúkdóm eru á efri ár-
urn.
ÞýSingarmik-
iS úriausnar-
efni
— Æxli. geta myndazt á ó-
líkustu LQcamshlutum: Á tungu,
vörum og húð, í maganum, lung-
Meðal húðmeina hjá mönnum
er til dæmis meinlaust afbrigði
eins og basaliom. Við köllum
það hættulaust, vegna þess að
auðvelt er að vinna bug á því
með skurðaðgerð, geislum eða
lyfjum. En á sama hörundinu,
sama blettinum, getur, myndazt
önnur æxlisgerð, melanblastom,
sem næst ekki burt með skurð-
aðgerð, heldur breiðist út við
hana. Samt teljast báðar þessar
gerðir krabbameinsæxla til
krabbanýmyndana.. Eru þær þá
samskonar sjúkdómur? AuÐvit-
að ekki. ,Séu mismunandi texli,
sem menn fá, rannsökuð háið,
kemst maður að raun um að
þau eru mismunandi, enda þótt
þau séu oft hvert öðru lílg.
hvert æxli um sig er sjúkdómijr..
í sjálfstæðri, sérstakri mynd.
En hvers vegna breytast eðli-
legar frumur aílt í einu í ill-
kynjaðar? Þetta er sú gáta, sem
allt veltur á, og æxlafræðingar
beita ölium.. kröftum til að ráða
hana.
heilbrigðan líkamsvef og breið-
engar ýkjur þegar ég segij að ast með blóðrásinni til annarra
vísmdin standa nú í dag ekki
lakar að vígi gaenvart illkyni-
jg) _ ÞJÓÐVILJINN — Sunnudagur 25, marz 1962