Þjóðviljinn - 26.04.1962, Síða 11

5. enskudeild var til fyrir-
myndar. Það var ekki aðeins
vegna yfirvofandi stúdentsprófs.
Bekkurinn var beinlínis gagntek-
inn tillitssemi. Og ég fékk stað-
festingu á trausti mínu á nem-
endurna. Þeir gátu verið ódælir
og frakkir eftir nótum, — en
tegar í nauðir rak, sýndu þeir
tillitssemi og háttvisi.
Þeir gáfu mér ekki eitt ein-
asta áhyggjuefni allt haustið,
endaþótt eg sinnti þeim alltof
lít.'ð og væri sjálfsagt ófyrirgef-
anlega viðutan megnið af tím-
anum. Þetta var mjög undarlegt
fyrirbrigði,
Ég ræddi þetta við Lísu. Það
var svo dásamlega hlutlaust um-
talsefni. Það var notaiegt að tala
við hana. Við fórum nokkrum
sinnum saman í göngu þetta öm-
urlega, gráa haust og það kom
fyrir að hún bauð mér inn t.'l
sín upp á kaffibolla eða rykk.
Hún átti heima í lítilli íbúð í
aýbyggingu við Majórstofuveg.
Ég var forvitinn i fyrsta skipti
sem ég fór he:m með henni.
Þetta var þá íbúðin, sem ég
hélt hún hefði farið heim í.
kvöldið sem ég hitti hana fyrst.
Kvöldið í ágúst, þegar Sveinn
hafði legið skotinn í sandnám-
inu á Bogstad.
íbúðin var Hk henni. Heimili
manna lýsa þeim ávallt á ein-
_hvem hátt. Það var ekki verð-
mæti hlutanna sem máli skiptir,
■— því að smekkur og persónu-
leiki eru óháð peningum til allr-
ar hamingju.
Ég myndi lýsa íbúðinni sem
rólegri, loftgóðri og svalri. Ég
man ekkert eftir litum eða á-
kíæði. En ég man að hún var
furðulega látlaus. Og þó var í
rauninni ekkert furðulegt við
það. Hún lifði af launum sínum
hjá útgerðarfélaginu. Endaþótt
núna, — já, mér flaug í hug að
nú hefði hún tækifæri til að
búa næstum hvar sem var og á
hvaða hátt sem hún óskaði.
Hún átti talsvert af bókum. Ég
átti von á því. En það var líka
hlaði af nótnablöðum á borði
hjá henni.
„Hvað ertu eiginlega að gera
við þessar nótur,“ sagði ég. „Þú
hefur ekkert hljóðfæri."
„Ég les þær,“ sagði hún. „En
það er sumt sem ég ræð ekki
v;ð að lésá, — og þá hefur mig
alltaf langað til að hafa eitt-
hvert hljóðfæri. Ég hef alltaf
óskað þess ,að eiga píanó, en ég
hef aldrei...“
Hún þagnaði. Hún fór vist að
hugsa um hið sama og ég rétt
áður.
„Komdu með mér heim á
Bakka einhverja helgi“, sagði
ég. „Mamma mín er svo fín með
sig að hún hefur tónlistarstofu."
„Það værj gaman.“
Hún skaraði í eldinn á arnin-
um.
„Preben spilar mjög vel,“
sagði hún meðan hún sneri í mig
baki. „En hann hefur ekkert
hljóðfæri heldur,“ bætti hún við.
Ég sat þarna og horfði beint
á grannt bak hennar. Ljósa hár-
ið sýndist næstum hvítt. Jæja,
— svo að hún vildi að Preben
kæmi líka. . - .
„Við getum vel tekið Preben
með einhvern tíma,“ sagði ég.
„En ef ég á að vera hreinskil-
inn, þá vil ég heldur hafa þig
eina.“
Hún svaraði ekki. En ég fór
með hana eina.
13.00 Á frívaktinni.
17.40 Framburðarkennsla
í frönsku og þýzku.
18.30 Óperulög. — 18.50 Til-
kynningar. — 19.20 Vfr.
20.00 Um tölvísi; V. þáttur; Af
undrum talnanna (Björn
Bjarnason menntaskóla-
kennari).
20.15 íslenzkir organleikarar
kynna verk eftir Johann
Sebastian Bach; VIII.; —
Haukur Guðlaugsson leikur
sálmaforleiki; dr. Páll fs-
ólfsson flytur formálsorð.
20.45 Minnzt 200 ára afmælis
Sveins Pálssonar læknis
(25. apríl)> Erindi og upp-
lestur (Jón Eyþórsson veð-
urfræðingur og dr. Sigurð
ur Þórarinsson jarðfræð-
ingur taka saman dag-
"skránn). ' E!,Wi'8^'
21.45 Tónleikar: Philharmonia
Promenade hljómsveitin
leikur þrjá konsertvalsa
eftir Gounod, Delibes og
Tjaikovsky; Henry Krips
stjórnar.
22.10 Garðyrkjuþáttur: Hafliði
Jónsson garðyrkjustjóri tal-
ar um matjurtagarðinn.
22.30 Harmonikuþáttur (Högni
Jónsson og Henry J.
Eyland).
23.00 Dagskrárlok.
Það var á laugardegi eftir
skólatima í október, — og ég
sótti hana að húsinu við Majórs-
stofuveg. Svo ókum við þessa
þriggja stundarfjórðunga leið
til Bærum.
Móðir mín fagnaði henni e:ns
og andarungi vatni. Það gerir
hún yfirleitt þegar við Kristján
höfum stúlkur með okkur heim.
Hana drevmir um að verða
amma, vesling'nn. En þetta var
dálítið sérstakt með Lísu. Það
virtist vera gagnkvæmt. Þær
sátu og stungu saman nefjum
yfir stærsta myndaalbúminu
hennar mömmu. Ég lét sem ég
sæi það ekki, ég sat og las
í blaði. Ég kannast við þessar
undariegu óskir kvenfólksins
um að sjá bernskumyndir af
kunnmgjum sinum, og athuga-
semdir þeirra um hver sé lík-
ur hverjum.
Og þegar þær voru búnar að
blaða í albúminu, þurfti mamma
endilega að sýna henni eitthvað
sérstakt í eldhúsinu. Ég rölti
með, því að mér þótti gott að
vera nærri Lísu.
„Farðu bara inn og haltu á-
fram að lesa blaðið þ:tt, Mar-
teinn,“ sagði móðir mín. „Þú
hefur ekkert vit á þessu. Þú
getur fengið Lisu aftur eftir
svo sem hálftima og þá getið
þið farið út að ganga“.
Lísa sagði ekki neitt. Hún
brosti bara þessu snögga brosi
sínu.
Og svo fórum við út að ganga.
Og hefði mamma getað gefið
mér helræði í nesti, þá hefði
hún fúslega gert það. En henni
tókst að stiila sig um það í
þetta sinn.
Ég fór með Lísu í hringferð
og sýndi henni búgarðinn. Og
Bakki er fyrirmyndarbú o.g þar
er margt að sjá. Ég er hreyk’nn
eins og krakki þeg'ar ég fær að
sýna það einhverjum. Og það
var eins og ég væri lítill dreng-
ur að sýna upptrekktu járn-
brautariestina mína þeim sem
ég dáðj mest.
Við röltum um í svo sem
klukkutíma og loks stóðum við
á ásnum bakvið hús bústjórans
og litum yfir landareignina. Svo
settumst við á fallinn trjábol
og ég gaf henni sígarettu.
„Ég get ekki skilið hvern'g
þú og Kristján, sem eigið allt
þetta . . .“
Hún þagnaði og eldroðnaði. Ég
lét sem ég tæki ekki eftir því.
,.Þú átt við, hvers vegna við
búum í borg.’nni og erum læknir
og kennari í stað þess að sifja
hér sem svo.nefndir óðalsbænd-
ur? Ég . skal segja þér hvers
vegna. •— Við áttum pabba sém
var hégómlegur. Og hamingj-
unni sé lof fyrir það. Ég vildi
ekki skipta á stöðu við nokkurn
mann og býst ekki v:ð að Kristj-
án vildi það heldur.“
Dálítill kaldur andvari blés of-
anfrá fjallinu að baki. Hún færði
sig nær mér. Ég ruglaðist í
ríminu.
„Við. ..“ byrjaði ég. Hún
brosti.
,,Þú varst að tala um hann
pabba þinn,“ sagði hún.
„Já, — það var sem sé hann
pabbi. — Langafi minn var
biskupinn, þú hefur sjálfsagt
heyrt hans getið, Kristján heit-
ir e.ftir honum. Hann skrifaði
langar vísindaritgerðir. Hann var
hin mikla fyrirmynd föður míns.
Sonur hans fór í utanríkisþjón-
ustuna, það þótti föður mínum
hreinasta ættarskömm. Og þegar
hann sjálfur endaði sem for-
stjóri norsku rafveitnanna, þá
þótti honum ættarskömmin full-
komnuð. Hann gat ekki lengur
horft í augun á afa sínum í
hvert skipti sem hann gekk
framhjá málverkinu af honum
í borðstofunni . ..“
Lísa hló.
„Barnalærdómurinn er býsna
mikils virðí, eins o.g þú veizt,“
sagði ég. „Og faðir minn var
viljugur að láta í Ijos skoðanir
sínar og hugsjónir, og við Kristj-
án drukkum þær í okkur. Þvi
að Krjstján fór að lesa læknis-

Eins og kunnugt er af f-rétt-
umiauk íslandsmöfinu í sveita-
keppni á skírdagsnótt. Mót
þetta er hið 12. í röðinni en
það var fýrst haldið :í,:Ákur-
eyri árið 1949. íslandsmeistar-
ar 1962 urðu sveit Enars
Þorfinnssonar, en auk hans eru
í sveitinni Ásmundur Pálsson,
Gunnar Guðmundsson, Hjalti
Elíasson, Kristinn Bergþórsson
og Lárus Karlsson. Ferill sveit-
ar Einars hefur verið pvenji
glæsllegúr í vetur, því að þeil
urðu rheistarar Bridgefélagf'
Reykjavíkur, Reykjavíkurmeist
arar og nú kóróna þeir vertíð>
ina með þvi að taka íslands<
meistaratitilinn. Sveit Einarf
tapaði aðeins einum leik í mót
inu en það var gegn sveit Jónf
Magnússonar. Tólf sveitir tóku
þátt í mótinu og var röð þeirra,
sem hér segir;
-r— V 1
1. sveit E:nars Þorfinnssonar, B. R. 36 stig 811 — 43i
2. — Agnars Jörgenssonar, B. R. — 29 — 598 — 43?
3. — Brands Brynjólfssonar, TBK — 27 — 629 — 57Í
4. — Jóns Magnússonar, TBK —■ 26 — 627 — 52*
5. — Stefáns Guðjohnsen, B. R. — 25 — 871 — 56*
6. — Laufeyjar Þargeirsd., TBK — 22 — 643 — 663
7. — Bernh. Guðmundssonar. B. R. — 22 — 681 — 713
8. — Hilmars Guðmundss., B. K. . 22 — 636 — 55Í
9. — Eggrúnar Arnórsdóttur, B. K. — 15 — 491 — 51?
10. — Elínar Jónsdóttur, B. R. — 12 — 490 — 72?
11. — Eyjólfs Eysteinssonar. VBK — 8 — 486 — 90f
12. — Gylfa Gunnarssonar, Keflav. — 8 V 559 — 90í,
í tvimenningskepþnirihi - sigr- Sigmuridsson BR 3298 stig.
uðu Eggert Benónýsson og Þor-
ir Sigurðsson. Hlutu þeir 3391
stíg, sem er mjög góð skor.
í verðlaunasætunum voru þess-
ir menn:
1. Eggert Benónýsson og Þórir
Sigurðsson BR 3391 stig.
2. Ásmundur Pálsson og Hjalti
Elíasson BR 3316 stig.
3. Agnar Jörgensson og Róbert
í fyrstu umferð kom fyrir
lærdómsríkt spil milli sveita
Stefáns og Hilmars. N-s á hættu
og suður gefur.
3. Kristinn Bergþórss. og . Lát
us Karlsson BR 3242 stig.
5. Jóhann Jónsson dg Stefáf
Guðjo.hnsen BR 3169 stig.
útspilið hjartaás. Rafn tromg..,
aði, tók tígulás og síðan tv®
hæstu í spaða. Stefán trompaðf
spaðakóng og trompaði út o$
spilið var tapað. í lokaða her*
berginu sátu n-s Jón og Jakob,!
og a-v Eggert og Þórir. Þóri§
trompaði einnig hjartaásinSV
Stefán
S: D
H: A-10-5-3-2
T: G-8-3
L: K-9-3-2
Hilmar:
S: 8-7
H: K-8-6
T: D-7-4
L: A-10-8-5-4
Rafn:
S: A-K-9-6
H: ekkert
T: A-K-10-9-6-5-2
L: 7-6
Jóhann:
S: G-10-5-4-3-2
H: D-G-9-4
T: ekkert
L: D-G
Á báðum borðum komust
a-v í 6 tígla og hjá báðum var
Sprengingar
Framhald af 1. síðu.
ingarnar er haldið leyndum en
vitað er að stærsta sprengjan
mun svara til tíu milljóna tonna
af TNT-sprengiefni. Geislavirka-
efnið jodine 131 mun falla nið-
ur skömmu eftir sprengingarnar.
Geislavirka úrkoman mun verða
mest á um 5000 kílómetra breiðu
beltj umhverfis miðbaug.
STOKKHÓLMI 25/4. — Vér tök-
uíA á móti fregnjnni um kjarn-
orkusprengingu- Bandaríkja-
manna með harrh í hugá', sagði
ygge Frlar,dar„. fprsæflar^þerra
Svíþjóðar, í kvöld. Jafnframt
þentj hann á að nú væri kjarn-
orkukapphlaupið hafið á ný.
Þegar fregnin um sprenging-
una barst reis mótmælaalda um.
allan heim.
í Híróshíma héldu hundruð
manna til rústa ráðhúss.ins
gamla, en þær standa sem minn-
ing um bandarísku kjarnorku-
sprengjuna sem tætti sundur
borgina og varð 240 þúsundum
manna að bana 1945.

tók einu 'sinnf tromp, spaðaSs**
og síðan öryggisspilamennskv
una Lágspaða.
Styrknr til minningarlunda
og skrúðgarða i |-
Samkvæmt 14. gr. LXX. fjárlaga fyrir árið 1962 er ætl-
aður nokkur styrkur til minningarlunda og skrúðgarða.
Stjómir þeirra lunda og garða, sem óska styrks sam-
kvæmt þessu, sendi urnsóknir sínar tiil skrifstofu skóg-
ræktarstjóra fyrir lok maímánaðar. Reikningar og skýrsla
um o+öri sl. ár skal fylgja umsókninni.
Reykjavík, 24. apríl 1962.
Hákon Bjarnason, skógræktarstjóri. !
*»•» -if rjrrt.„ti
Hér með tilkymníst að
UNA JÖNSDÓTTIR ! ( 1 ; " ..... 1
Heiðm’órk við Sogaveg, andaðist í Bæjarsjúkrahúsinu
þriðjuclaginn 24. apríl.
í
r
t ilTf
Aðstandcndur. 1 ■
0
í'MS M jíiM
Fimmtudagur 26. apríl 1962 — ÞJÖÐVILJINN — (y||