Þjóðviljinn - 06.06.1962, Blaðsíða 15

R O Y H E R R E :
ana mma.
Eða: Þakka fcér, fyrir, það
er sama og þeglið, en Kari var
;að enda við að hreinsa og pressa
sparifötin mín. ..
Auk þess slitunðu f ötin , min
ekki svo mjög í.-þá daga. Það
mæddi ekki á þeim á sama hátt
og núna,
Ég get ekki verið marga daga
í sömu fötunum, áður en þau
eru orðin tuskuleg — f.'tublettir
á ermunum, hné í buxunum.
Maður er ailtaf á þönum fram
í eldhúsið til að hræra í ein-
hverjum potti og gieymir að
setja á sig svuntu og ermahlíf-
ar. Bitta Vill ekki að ég sé þann-
ig vopnaður þegar ég fer til
dyra. Vinkonur smátelpnanna
hafa víst gert gys að þvi. En
hvaða vinkonur skyldu það nú
vera? Það þætti mér gaman að
vita. Bæði Hansen og Pedersen
eru með svuntur þegar þeir
berja teppi og Jensen notar
ermahlífa'r þegar hann fágar
gluggana, það hef ég séð sjálf-
ur. — En Bitta hefur sem sé
sárbænt mig að opna ekki úti-
) dyrnar í. „eldhúsgallanum" eins
og hún orðar það. Og þegar
maður þarf að flýta sér að
eidavélinni aftur, þá gerist það
.aJitof oft að maður gleymir
plasthlífunum. Og þá er ólánið
dunið yfir. Fituga uppþvotta-
vatnið er kapítuli fyrir sig. Það
frussast í allar áttir og það
er ekki þægilegt áð íklæðast
froskmannabúningi í hvert
skipti sem uppþvotturinn kaílar.
Tölur á buxum og - jökkum
hverfa smátt-- og smátt, eða
réttara sagt; þær hverfa hrað-
ar en tirni gefst til að sauma þær
í aftur. Teygjur slitna, hankar
dingla, fóður losnar, saumar
spretta. Lásnælan er eini vinur
minn. Axlabönd hef ég lært að
festa með mjög hugmyndarik-
um útbúnaði. En svo lifi ég 1
stöðugum ótta við það að verða
fyrir bíl ig fluttur á sjúkrahús,
háttaður og afhjúpaður með all-
ar mínar lásnælur og hnúta-
samfellur.
Þegar við vorum nýgift spurði
ég Bitfu stundum, hvort hún
vildi ekki festa fyrir mig tölu
og þessháttar, og þá svaraði
hún oft: Elsku mannsi, sauma-
kassinn er í svefnherberginu,,þar
finnurðu allt sem þig vantar.
Og þegar ég kvartaði yfir
sinnúiéysi hennar, þá sagði hún
glaðlega: En elsku bezti mannsi
minn, ég þjóna mér alveg sjálf.
Enda gerir hún það. Því ber,
ekki að neita að Bitta er mjög
nóstursöm með fötin sín og
héldur þejrh dæmalaust vel við.
Það kemiir ]íka fyrir að hún
grípur í fötin telpnanna þegar
hún hefur tíma til þess. (Ann
ars fá i: þær!•' yfirieiít:I nýjrt- ííík
um leið og önnur bilar og þær
láta sér það vel líka). Það eru
bara fötin mín sem eru alger-
lega eftiriitsiaus, samkvæmt
þeirri fráleitu kenningu, að fuil-
baráttuna. Með öðrum orðum,
að karimaðurinn hafi , sömu
möguieika til að verða sjálfum
sér nógur og konan. Eins og nú
er ástatt, er skólamenntun okk-
ar byggð á þeim hæpna grunni,
að karímaður eigi aðgang að
móður og síðan að heimakærri
eiginkonu.
Mismunurinn á Bittu og mér
er einmitt sá, að hún hefur á
unga aldri fengið að læra allt
þetta, en ég mát.ti ekki læra
neitt . nytsamt og hagkvæmt,
nema þessa fáránlegu heflun á
brettum og fjölum, sem kemur
að .skollans litlu gagni fyrir eig-
inmanp ú.v.-konu.
Auk- þess eru hendurnar á
mér of stórar. Þær eru vel til
þess fallnar að höggva brenni
og bera viðarstafla. En á mið-
stöðvarhituðu heimiii okkar eru
slíkar lúkur til litillar gleði. Og
t.il að handfjatia nál og tvinna
eru þær af ömurlegri yfirstærð.
Ætli það sé munur fyrir Bittu
með litiu, mjúku puttana sma!
Það kemur fyrir. að Jotti. lítur
inn. Með áruauni er hann orð-
Inn góðvinúr fninn og kemur oft
og gleð.ur mig í einverunni,. þeg-
ár Bittá er á ítafi í ráðstefnum
Fastir liðir eins og venjulega.
13.00 „"Við yinnuna": Tónleikar.
20.00 Varnaðarorð: Sverrir Guð-
mundsson lögregluvarð
stjóri talar um umferðar-
mál.
20.05 Tónleikar: Jo Basile harm-
onikuleikari og hljómsveit
leika létt lög.
20.20 Lestur fornrita: Eyrbyggja
saga.
20.40 Einsöngur: Ingvar Vixell
syngur lög úr „Vísnabók
Fríðu“ eftir. Sjöberg,
21.05 „Fjölskylda Orra“, tíunda
fjölskyldumynd eftir Jónas
Jónasson.
21.30 Píanótónleikar: Stig Hibb-
ing leikur lög eftir sænsk
tónskáld. .
21.45 Þýtt og endúrsagt: Um :orf-
orðin manneskja jætti að geta
hirt sín eigin. ípt.’■ >‘ii ti f >>•
En þessu vil ég mótmæla af-
dráttarJaust. Fullorðin mann
eskja getur það, sé það
kven-
maður; getuj. þajð y|irjeit| jeklfi
sé það karftriaðdfi^ i 1 J 1 ; »
sákir tannskerrimda, éftir
• - Vigfús Hfelgáson kennará
(Agnar G.uðnason flytur).
22.10 Kvöldsagan: „Sjö menn að
morgni“ eftir Alan Burgess
I. (Hersteinn Pálsson rit-
stjóri þýðir og les).
22.30 Næturhljómleikar: Frá tón-
leikum Sinfóníuhljómsveit-
ar íslands i Háskólabíói 1.
þ.m. Stjórnandi: Jindrich
Rohan. Sinfónía nr. 6 í h-
moll (Pathetique) eftir
Tjaikovsky.
23.10 Dagskrárlok.
Það er ekki svo að skilja, að
ég vilji það ekki — ég vil það af
öllu hjarta, vil ekki síður hirða
fötin mín en ryksjúga eða búa
til mat. Þetta er bara svo
fjandalega erfitt með fötin. Ná-
úngarnir sem framleiða stopp-
dótið eiga sína sök á 'því. Þeir
hafa augun á saumnálunum allt-
of Jítil, það er nú eitt. Eða þá,
að þeir hafa þráðinn of sver-
an og noti maður fínan sijki-
tvinna, þá er talan dottin af
áð.ur en búið er að hneppa á
hana. En aðalorsökin til þess-
ara erfiðleika minna í sambandi
við saumaskapinn, er sennilega
sú, að ég hef aldrei lært að
sauma.
Þegar ég hugsa um alja einsk-
isnýtu handavinnutímana í skól-
anum. þá fyllist ég beiskju. Að
hugsa sér ef þeim hefði verið
varið til að kenna okkur eitt-
hvað hagnýtt, svo sem sokka-
stoppun, viðgerðir á hnjám og
pressun á buxum. sem maður
þarf á að halda í lífinu! Ég hef
ekki ennþá þurft að smíða
hreiðurhús. Og ef mig vantar
skurðbreíti. þá £,et*» ég»,..fengið
•það fyrir Jitið í hvaðg búsáhairja
„verzJun sem vera skál. Én ég
get ekki hlaupið til klæðsker-
ans í tíma og ótíma og beðið
hann að sauma í tölur og stroff-
ur. Ég er tilneyddur til að gera
það sjálfur.
Og þeir eru að tala um jafn-
rétti á heimilinu. Það verður
ekkert jafnrétti fyrr en þann
dag sem karl og kona hafa hlot-
ið sama undirbúning undir lífs-
bridgeþáttu
Englendingarnir Terence
Reese og Boris Shápiro hlutu
önnur vrðjaun í nýafstaðinni
heimsmeiSt'árakeppni:
tví-
menning. Hér er skemfntilegr
spil, sem þeir spuluðu vio
Spánverjana, Rafael Bufill og
Puig Doria. N-s voru á hættu
og suður gaf. . .
eða í verzlunarferðum. Hann er
einn af þessum hengslislegu,
vonlausu náungum, sem allt
kvenfóik elskar. Jafnvel Bittu
finnst hann upplífgandi, enda-
þóttj hann. þafi_ pfþ? ögj iðulega
leteið ‘ íieáni piítilinh bg hann
sé „hræðilega einhæfur“, eins og
hún segir. Það verður að játa
að Jotti er býsna einhæfur, þar
sern þann, hgfyr- eþki jnema tvö
áliúgámál, kvenfófk W kynlíf, o.g
samræður hans takmarkast við
það.
Jotti er eini maðurjnn sem lít-
ur raunsæisaugum á Bittu, og
það finnst mér upplífgandi.
Bitta er indæl, iítil elska, seg.ir
hann, ■ vel af guði gerð bæði
andiega og ekki sízt líkamlega.
Hún hefur meiri kynþokka í
litlafingrinum en bæði Birgitte
og Anita í öllum kroppnum. En
hamingjan forði mér frá því að
eiga hana fyrir konu. — Það
er reyndar óhugsandi að Jotti
gæti átt eiginkonu yfirleitt.
Hann flögrar frá elsku til elsku
meðan hann bíður eftir því að
Kit frænka hrökkvi uppaf.
Mína gömlu vini hitti ég
sjaldan. Konurnar þeirra og
Bitta eiga enga samleið. Þær fá
vanmetakennd af því að um-
gangast hana, segja þær. Þær
eru nefnilega „bara“ húsmæður,
og Bitta hefur aldrei almenni-
lega getað dulið fyrirlitningu
sína á slíkum kvenpersónum,
sem láta manninn sinn sjá fyrir
sér 0g sitja bara heima. Við
urngöngumst því einkum vin-
köijur Bittu o.g eiginmenn Jieirra
!og Stöku viðSkipþásamþönd Bittu.
Eláu'mágkonu sjáúm við ekki
oft heldur. í fyrstu vorum við
svo græn, að við héldum að hún
myndi hafa ánægju af því að
vasast á heimili okkar, hjálpa
svolítið til við húshaldið og
verða börnunum góð móðursyst-
ir. Það hefði þó mátt ætla að
kvenmaður sem gengið hefur á
ótal barnauppeldisnámskeið og
fullyrð.ir auk þess að hún elski
Doria
S: ekkert
H: 9-8-3-2
T: ekkert
L: K-D-9-8-7-6
’-4-3-2;
Shapiro
S: K-D-8-4-3-2
H: ekkert
T: 9 4-3-2
L: ^-10-5
Reese
S: A-G-10-9
H: D-6-5-4
T: D-G-10-5
L: A
Bufill
S: 7-6-5
H: A-K-G-10-7
T: A-K-8-7-6
L: ekkert
Suður:
1 hjarta
5 tiglar
pass
Vcstur;
1 spaði
pass
pass
Norður:
2 lauf
6 hjörtu
pass
Austur:
4 spaðar
dobl.
Spaðaútspil vesturs var
trompað í borði, laufakóng
spilað og trompað heima. Síð-
an komu tveir hæstu í tígli,
þriðji tígull trqmpaður og
laufadrottningu spilað úr
borði. Austur getur nú talið
upp 11 slagi hjá sagnhafa, níe
á tromp og tveir á tígul, þann
ig að ekki var um annað aí
ræða en trompa í laufdrottn
inguna. Sagnhafi yfirtrompaiH
og þá var spilastaðan eftirfas
andi:
S: ekkert
H: 9-8
T: ekkert
L: 9-8-7-G-4
S: A-10-9
H: D-6-5
T: D
L: ekkert
S: D-8-4-3-2
•"> H; ekkerti
T: 9
L: G ; ‘ d .
Nú tók sagnhafi sér góðan
umhugsunartíma og Reese, sem
hafði komið auga á hina
hræðilegu endastöðu, bjóst við
hinu versta. Trompi sagnhafi
tígul, spili síðan út laufi úr
borði og kasti spaða af heim-
an, þá er komin skemmtileg
endastaða í spilið, þ.e. fyrir
sagnhafa. Vestur yerður að
spila spaða, borðið trompar og
spilar síðan laufi í gegnum
trompdrottninguna þriðju hja
austri og á alla slagina. Reese
til mikijs hugarléttis spilaðl
sagnhafi spaða og varð þvi
einn niður.
Snurpuvírar
MARGIR SVERLEIKAR 0G
ÝMSAR LENGÐIR
Fyrirliggjandi hjá

Kristján () Skagfjörð h.f.
Til sölu í Grindavík
Veitingastofa í Grindavík til sölu, einnig pakkhús, hent-
ugt til að innrétta sem íbúð eða verbúð.
Upplýsingar í síma 8040 og 8106.
Miðvikudagur 6. júni 1962 — ÞJÓÐVILJINN — Q5]