Þjóðviljinn - 15.11.1962, Síða 4
4 SIÐA
ÞJÓÐVILJINN
Fimmtudagur 15. nóvember 1962
Hörmuleg endalok hjólreiðakeppni
Stórhættuleg ofnotkun
örvunarlyfja í keppni
Notkun og ofnotkun örvunarlyfja hefur löngum
verið viðkvæmt og dularfullt atriði í íþróttaheim-
inum, og þá einkum innan vébanda atvinnu-
mennskunnar. Nú hefur slíkt mál blossað upp á
Italíu. Franski hjólreiðakappinn Jacques Anquetil
var nær dauða en lífi af örvunarlyfjanotkun er
hann brunaði á vegg í lok 100 km. keppni.
er viðhafður, en einnig er vit-
að um mörg dæmi úr knat<
spyrnu og hnefaleikum.
Það er stórmóðgun Wó
heiðarlega íþróttamenn að
slikur ófögnuður sem þessi
skuli viðgangast. Fái íþrótta-
maður ekki nægilegan styrk og
hæfni með markvissri þjálfun.
þá á hann annaðhvort að sætta
sig við ósigur eða halda sig
frá keppni. En atvinnumennsk-
an rekur menn stundum til að
gripa til örþrifaráða og skilur
þá eftir sem flak.
Anquetil er frægasti hjól-
reiðamaður Evrópu á langleið-
um. Hann hefur unnið það ein-
stæða afrek að sigra í frönsku
hjólreiðkeppninnin .,Tour de
France“ þrjú ár i röð. Þetta
er einhv. erfiðasta keppni sem
um getur. Hjólað er 5000 km.
vegalengd í 20 áföngum og um
erfiðasta fjalllendið í Ölpun-
um og Pyrenafjöllum.
í síðustu viku keppti Anqu-
etil í Trofeo Baracchi — 100
km. þjóðvegahjólreiðum á ítal-
íu. Skæðasti keppinautur hans
var Þjóðverjinn Rudi Altig, sem
veitti honum harða keppni í
„Tour de France“ i sumar.
Ofsahraði
Anquetil hefur 8 sinnum tek-
ið þátt í þessum hjólreiðum áð-
ur en aldrei tekizt að sigra.
En nú var hann ákveðinn i
að hreppa sigurinn. Hann lagði
af stað með ofshraða — 50 km. !
á klst. Hélt hann þessum hraða !
þar til um 3o km. voru eftir,
en þá var hann orðinn mjög I
þreyttur og illa til reika.
Altig hjólaði með miklum á- ;
gætum o.g tók forystuna þeg- 1
ar Anquetil fór að gefa sig.
Frakkinn fylgdi þó Þjóðverj-
anum eftir með erfiðismunum
allt að Bergamo-leikvanginum,
en þar átti keppninni að ljúka.
En þegar hér var komið sögu
var Anquetil orðinn gjörsam-
lega örmagna. Hann slengdist
til á hjólinu eins og dauða-
drukkinn maður. Fjarlægðar-
skyn hans reyndist ruglað þeg-
ar hann nálgaðist hlið leik-
vangsins. Þó hliðið sé breitt,
hitti Anquetil ekki á það og
hjólaði beint á múrvegginn.
Hiaut hann allmkinn áverka á
höfði og mæddi hann mjög
blóðrás. Hjálpandi hendur voru
til staðar og var honum þegar
komið til læknis.
Rænulaus
Eftir stutta rannsókn sló
læknirinn, dr. Benvenutto. því
föstu að Anquentil væri bugað-
ur og örmagna vegna ofreynzlu
og Ofnotkunar örfunar’.yfja.
Hann hefði tekið eins mikið
af slikum lyfjum o.g mann-
legur líkami getur mest þolað.
Læknirinn sagði ennfremur:
— Maður sem neytir siíks
magns af örfunarlyfjum, ætti
Afskiptar
íþróttir
Anquetil var örmagna og utan við siig vcgna ofneyzlu örvunar-
lyfja. Hér sjást menn hjálpa honum til Iæknis eftir að hann
hjólaði á vegginn.
— Það var tvímælalaust rétt
stefna og raunar óhjákvæmi-
leg þegar tekið var að stofna
sérsambönd fyrir hinar ýmsu
íþróttagreinar. Sérsamböndin
veittu viðkomandi íþróttagrein-
um aukið afl og meira líf. Á-
hugamenn í hverri grein gátu
gefið sig óskipta að eftirlætis-
íþrótt sinni, en um leið var
létt erfiði að heildarsamtök-
um íþróttahreyfingarinnar, enda
alls ekki á færi ÍSl að sh.r i
öllum íþróttagreinum í smáat-
riðum.
Ennþá er Iþróttasamband Is-
lands þó sérsamband fyrir tvær
mikilvægar íþróttagreinar: fim-
leika og glímu. Ef maður ber
starf ÍSl í þágu þessara íþrótta-
greina saman við tilsvarandi
aldrei framar að fá leyfi til
að taka þátt í keppni. Það
tók mig meira en tvær stundir
að vekja Anquetil til eðlilegr-
ar sjálfsvitundar Hann vissi
lengi vel ekkert hvað gerðist
í kringum hann.
Það er opinbert leyndarmál,
að örfunarlyf hafa verið notuð
í miklu óhófi í íþróttakeppni
fyrr og siðar. Það er erfitt
að stemma stigu við þessu áð-
ur en keppni hefst, og allir
virðast forðast að taka á þessu
alvarlega máli. Það er einkum
í hjólreiðkeppnum á þjóðveg-
um sem þessi vítaverði ósiður
Ný bikarkeppni í knattspyrnu
Efnt verði til Evrópu-
keppni unglingalandsliða
Haustsýning heimilistæk/a
í sýningarskálanum í Kirkjustræti.
Ungverski knattspyrnufröm-
uðurinn frægi, Sebes, sem
,.skapaði“ hér á árunum fræg-
asta iandsiið Ungverja mcð
Puskas, Kocsis o.fl., er núna
leiðtogi ungverska unglinga-
landsliðsins í knattspyrnu.
Ungverjar hafa komið auga á
það hversu mikilvægt það er
að leggja rækt við þjálfun
yngri knattspymumanna, og
Iáta færustu menn Ieiðbeina
þeim .
Sebes hefur nýlega snúið sér
tii Alþjóða-knattspymusam-
bandsins (FIFA) og lagt til að
sambandið beiti sér fyrir Evr-
ópu-bikarkeppni fyrir unglinga-
landslið. Verði hún háð með
sama sniði og bikarkeppni
iandsliða í Evrópu.
Sterkar horfur eru á því að
þessi hugmynd verði fram-
kvæmd. Forystumenn knatt-
spyrnumála í mörgum löndum
áiíta, að unglingalandsliðin fái
alltof jEá.tækifæri til .:þ4tti;öku
i alþjóðlegri keppni. Hætt er
þó við að smáþjóðirnar eigi
erfitt með að taka þátt í slíkri
keppni í viðbót við bikarkeppni
einstakra liða og landsliða,
heimsmeistarakeppni og olymp-
íukeppni auk annarra lands-
leikja. Löndin, þar sem at-
vinnumennska er við lýði,
myndu án efa taka þátt í
keppninni, enda er þar hægt
að gefa knattspymumönnum
íyrirskipanir um þátttöku hven-
ær sem er.
Fram-KR
á morgun
Reykjavíkurmótið í handknattleik er nú hálfnað og
úrslit 1 hinum ýmsu flokkum yfirleitt orðin tvísýn.
Á þriðjudagskvöldið fóru
fram átta leikir o.g urðu úrslit
þessi:
2. fl. kv. B:
Víkingur — Valur 1:1
Fram — KR 5.4
Valur — KR 9:1
. i E'. k B:
Víkingur — ÍR 6:4
Fram — Ármann 12:5
Danmerkurför.
KR.
Þeir keppa við
Handknattleikur
Staðan i
mfí. kar/a
SÝND ERU:
Westinghouse, Kitchen Aid, Grepa, Creda
Levin, Vaskebjörn, Colston og Ballerup
heimilistæki.
Sýnlngin er opln daglega kL 14—22.
S/S Véladaild
£1 k.: Árm. — Víkingur 10:10 Lið L U T J M st.
Þróttur — ÍR 6:4 Þróttui í 2 1 1 41:44 5
Fram — KR 8:5. Fram 2 2 0 0 36:23 4
Vnnað kvöld heldur svo mót- Víkingui 3 2 1 0 29:26 4
áfram og fer þá fram fjöldi ÍR 3 2 1 0 41:45 4
eikja. M.a. leika hinir marg- Ármann 4 1 3 0 39:39 2
umtöluðu Framarar sem gátu KR 3 1 2 0 28:29 2
sér svo gott orð í nýafstaðinni Valur 3 0 2 1 27:35 1
VERKAMENN
okkur vantar nú þegar nokkra verkamenn. — Mikil
vinna. Upplýsingar hjá
Verk h.f.
Laugavegi 105 — Sfmar 11380, 35974.
starf sérsambanda, þá sér hver
heilvita maður að ÍSÍ hefur
staðið sig með endemum sem
fyrirsvari fimleika og glímu.
I árdögum íþróttahreyfingar-
innar á Islandi voru það ein-
mitt glíma og fimleikar sem
settu svip sinn á íþróttamótin
og voru hinum ungu samtök-
um aflgjafi. En það verður ekki
séð núna, að ÍSI vilji launa
þessum forfeðrum sínum braut-
ryðjendastarfið og rækja þar
sérstöku trúnaðarskyldur sem
það hefur gagnvart þeim sem
sérsamband í glímu og fim-
leikum. Keppni í fimleikum
hefur ekki verið skipulögð hér
árum saman, en keppnismót
eru mikilvægur aflgjafi fyrir
þessa íþrótt sem aðrar. Tvö
eða þrjú félög í Reykjavík
hafa fimleikaæfingar, og að-
eins eitt þeirra kvennaflokk,
og þessar deildir félaganna
eiga við erfiðleika að etja
vegna mikils tilkostnaðar og of
lítillar fjöldahylli.
Sama er að segja um glímuna.
Hún hefur orðið hart úti í
samkeppninni við aðrar íþrótt-
ir um ungu mennina og ISl
hefur ekkert gert til að auka veg
hennar. Þessi svokallaða þjóð-
aríþrótt okkar lifir aðeins fyr-
ir þrautseigju og elju nokk-
urra áhugamanna. Aðeins tvö
1 félög í landinu æfa glímu að
staðaldri, svo ekki má þetta
tæpara standa. Glímumótin eru
oft mjög fjölsótt, svo öruggt
er að fólk vill enn horfa á þessa
ágætu íþrótt. En fleiri þyrftu
að iðka hana. Það er meira
en áratugur síðan efnt hefur
verið til dómaranámskeiðs í
glímu, en það væri þó það
minnsta sem ÍSl ætti að gera.
Handknattleik
í útvarpið!
— Sérfræðingar segja okk-
ur að um tvær milljónir
manna í heiminum æfi han-
kr.attleik. Evrópulönd munu
hlutfallslega vera langflest á
blaði í þessari vinsælu íþrótt,
enda á hún fámennari vinsæld-
um að fagna hér í álfu en í
öðrum heimshlutum.
Hér á landi skipta hand-
knattleiksiðkendur þúsundum,
og handknattleiksmótin eru
einhver fjölmennustu íþrótta-
mót sem hér eru haldin.
Hvernig væri að gefa þessari
íþrótt svolítið meiri tíma í út-
varpinu en verið hefur. Hún
ætti það skilið ekki síður en
knattspyrnan. I engri íþrótta-
grein stöndum við nú eins
framarlega á heimsmælakvarða
eins og í handknattieik, og
hefur það haft sín áhrif á á-
hugann innanlands. Danska
handknattleikssambandið hefur
t.d. nýlega gert samning við
danska útvarpið um að út-
varpa sjö leikslýsingum í vetur.
Þar af eru þrír landsleikir.
Skilningur hins opinbera þar
í landi er á það háu stigi, að
þar er það útvarpið sem sæk-
ist eftir leikslýsingum þessum
— greiðir fyrir þær 50.000
krónur danskar.
4