Þjóðviljinn - 15.11.1962, Qupperneq 5

Fimmtudagur 15. nóvember 1952
ÞJÓÐVILJINN
SÍÐA 5
Telur ríkisstjórnh „engin
tengsT'felast / tella- og
viðskiptasamningi við EBB
• Umræðum um efnahagsbandalagsmálið v;i’
haldið áfram á Alþingi í gær. Lýsti Ólaftr
Thors, forsætisráðherra, því m.a. yfir, að rík-
isstjórnin teldi „ekki vænlegt að standa utan
tollmúra bandalagsins.“
ÞINGSJÁ ÞJÓÐVILJANS
• Gylfi Þ. Gíslason sagði
að það væri furðulegt, að
lýsa því yfir að aukaaðild
að Efnahagsbandalaginu
kæmi ekki til greina! Enn-
fremur sasði ráðherrann. að
ljóst væri. „að Albvðu-
bandalaffið vildi ekkert
samband við Efnahaffs-
bandalagið" enda bótt Al-
þýðubandalagið hafi mars?-
lýst vfir beirri stefnu sinni
að keppa beri að þvt. að
halda sömu viðskinfptenvsl-
um við bandálaffið off aðraT
þjóðir. — þ.e. á srundvelii
tolla og viðskintasamninea
Hlýtur því að vakna sú
spuming, hvort ráðherrann
tslji slíkan samnins „engin
tengsl", — svo notað sé hið
hefðbundna orðálag ráð-
herranna um þessi efni
• Vill komast ínn
fyrir múrinn
árangri væri unnt að ná í tolla-
samningi. Hins vegar kvaðst
hann furða sig mjög á þvt, að
flokkar stjómarandstöðunnaT
hikuðu ekki við að taka af-
stöðu gegn aukaaðild Sérstak-
lega undraðist hann afstöðu
Framsóknarflokksins í þvi efni
og vildi hann gera ráð fyrir. að
Framsóknarflokkurinn gerði
sér ijóst mikilvægi þess að
tengjast bandalaginu Væri sú
vfirlýsing því furðuleg, að auka-
aðild kæmi ekki til greina. Hiní
vegar væri Ijóst. að Alþýðu-
bandalagið vildi „engin tengsl
við Efnahagsbandalagið”! Þá
vék ráðherrann að þeim um-
mælum Finnboga R. Valdimars-
sonar. að engar nýjar upplýs-
ii.gar hefðu komið fram i ræðu
sinni um viðræðumar við for-
ráðamenn Efnahagsbandaiags-
ins Niðurstaðan af þeim væri
þæT þrjár leiðir. sem hann
hefðí talið. að við ættum um
að velja. Þá hélt ráðherrann
þvi einnig fram. að einungis
væri um að rseða fulla aðild
eða aukaaðild. Sérfræðingar
stjómarinnar í þessum efnum
hefðu einnig ávallt lagt áherzlu
s viðræður við forráðamenn
bandalagsins. en aldrei lagt
fram ákveðnar tillögur um
lausn á málinu'.
• Hættulee afstaða
innlendra afla
því að hleypa útlendingum t
d. inn í fiskvinnslu hér á landi
— en bæði viðskiptamálaráð-
berra og Jónas Haralz hefðu
gefið skyn að slíkt kæmi til
greina. væri verið að hleypa
útlendingum bakdvramegin inr
: landhelgina. Yrði að tryggjr
það með löggjöf að slíkt væri
ekki nægt Ekki væri ástæða
ti' að óttast ef við héldum fas’
os rétt á okkar málum í þess-
um efnum. Það sem mest á-
stæða væri til að óttast væru
annarleg öfl hjá okkur sjálfum
— þeir menn sem töluðu um
bað eins og sjálfsagðan hlut af
hleypa útlendingum bakdyra-
megin inn í landhelgina
• Villandi upplýsingar
— auffljós tilijanffur
Otgefandi: Sameinlngarflokkur alþýðu — Sósialistaflokk-
urinn. —
Ritstjórar: Mágnús Kjartansson. Magnús Torfi Ölafsson,
Sigurður Guðmundsson (áb.)
Fréttaritstjórar: tvar H .Jónsson. Jón Bjarnason.
Ritstjóm afgreiðsla auglýsingar prentsmiðja: Skólavörðustfg 19.
Sími 17-500 (5 iinur) Askriftarverð kr 65.00 á mánuðl.
ÓIiAFUR
THORS
forsætisráðherra. var fyrstur á
mælendaskrá. Kvaðst hann fyrst
og fremst vilja taka fram. a‘
enginn ágreiningur værl milli
stjórnarflokkanna um þetta
mál, eða um meðferð þess. Sjálf-
ur hefði hann ávallt verið þeirr-
ai skoðunar. að hér væri um
mikið vandamál að ræða og að
samruni fríverzlunarsvæðisins
við Efnahagsbandalagið myndi
valda okkur ýmsum erfiðleik-
um Ekkj mundi vera vænlegt
að standa utan þeirra miklu
tollmúra. serr lönd Efnahags-
bandalagsins myndu girða sie
og værí mikil nauðsyn að kom-
ast inn fyrir bann múr Þyrft-
um við þvi að ná hagstæðurr
tengslum enda þótt .geta okk-
ar tii bess að greiða aðgangs-
eyrinn væri mjög takmörkuð’
eins ot ráðherrann komst að orði
Er á bessu stigi væri heppi-
legast að .forðast heitar deil-
ur um málið”
• Ljótt að vera á
móti aukaaðild
GYLFl Þ
GÍSLASON
viðskiptamálaráðherra kvaðs'
vilja vekja athygli á því, að
allir stjómmálaflokkarnir virt-
ust nú sammála um að bíðp
bæri átekta með að taka á
kvarðanir Það væri engan veg-
inn tímabært ennþá Full að-
ild kæmi ekki til greina. en
ekki lægi enn fyrir. hvað fal-
ist geti í aukaaðild, eða hvaða
ÞORARINN
ÞÓRARINS
SON
f- rams.) sagðist sérstáklega viljá
mótmæla þvi. að bæði forsæt-
’sráðherra og viðskiptamálaráð-
herra virtust gera sér sérstakl
far um að mála fjandann á
vegginn í bessu máli. ef við
stæðum utan bandalagsins. ÞeiT
tcluðu um „greiðslu aðgangs-
?yrís” til að komast r banda-
'agið og „einangrun” okkar við-
^kiptaiega og menningarlega. ei
við ekki gengjum I bandalagið
Vildi hann mótmæla þvi. að
^estrænar þjóðir hefðu f hyggju
að beita okkur bannig kúgun og
'jvingunum — Hinu bæri að1®'
fp.gna. að rfkisstjómin hefði
breytt um stefnu og teldi nú
akki tímabært að taka ákvarð-
anir 1 þessu máli. Vitnaði Þór-
arinn i blöð stjórnarinnar frá
bvi í ágúst i fyrra. en bá kröfð-
ust bau bess. að tsland sækti
begar um upptöku í EBE. Væri
bessi stefnubreyting gleðiefni.
‘zf henni mætti trevsta. Þá vék
ræðumaður að því, að með EBE
værí verið að stofna nýtt stór-
'eldi. en revnsla smáþjóðanna
væri sú að bær hefðu ekki hag
sf bvi að taka bátt ! slíkum
ríkjasamstevpum Meginatriði?
- æri að gera sér grein fvr-
Kvf. um hvað við vildum semi
’ið bandalagið Með tolla- og,
iðskiptasamningi gætum við I
ráð beirr árangri. sem við
byrftum að ná. Með a-ukaaðild
Kins vegar yrðum við að taka
ipp samninga á grundvelli
Rómarsáttmálans. en það þýddi
^amninga um réttindi erlendra
manna til atvinnurekstrar hér
ó landi. frjálsar hreyfingar
vinnuafls og fjármagns. Með
LUÐVIK
JÖSEFSSON
(Alþbandal.> kvaðst turða sig
á þeim ummælum Gylfa, að
neita þvi að hann hefði talið
tollasamning við Efnahags-
bandaiagið útilokaðan Las
Lúðvik siðan upp orðrétt um-
mæli viðskiptamálaráðherra
um þetta efni á ráðstefnu
„Frjálsrar menningar” j fyrra-
vetur os einnig ummæli Jó-
hannesar Nordal sem voru *
sama dúr (Undir bessum lestri
varð Gylfi mjög órólegur ob
greir fram i oe sagðist bara
hafa verið að tala um ,ein-
hvers konar aðild’M!) En Lúð-
vik kvað pað tilgangslaust fyr
ir ráðherrann að bera þetta
af sér enda kæmi hið sama
fram í öllum má'flutningi rik-
IsstjómarinnaT Þar væri sá
háttur á hafður að gera sem
allra mest úr þeim erfiðleikum
sem tslendingar vrðu að glíma
við ef landið stæði ntan Efna
hagsbandalagsins Þetta væri
síðan notað sem röksemdir fvr
ir því að ísland vrði hvað serr
öðru líður að gerast aðilj að
bandalaginu — eða „tengjast
bvf* eins og nú væri farið að
orða það En aldrei væri vik-
íð að þeim erfiðleikum. sem
við kynnum að lenda i, ef við
værum innan bandalagsins Þá
vék Lúðvík nánar að þeirri
hlið malsins sem varðaði þá
viðskiptamöguleika og mjög
viilandi upplýsingar sem rík-
isstjómin og sérfræðingar
hennar hafa haldið fram i
þessu efni En bessi áróður
ríkisstjórnarinnar þjónaði aug-
sýnilega beim tilgana: einurr
að koma bvi inn hiá almenn-
ingi að við ættum ekki ann-
arra kosta völ en að gerast að-
ilar að Efnahagsbandaiaginu
Rikisstjómin segði nú að full
aðild væri útilokuð en mál-
gögn hennar túlkuðu allt ann-
að sjónarmið fyrir svo sem ári.
Oa aukaaðild er fvrsta sporið.
að þeirri fullu aðild sem rík-
isstjómin segðisí álítp útilok-
aða
Að lokum sagði Lúðvik
,Að síðustu vil ég undir-
strika að við Alþýðubandalags-
menn erum algjörlega mót-
fallnir allri aðild íslands að
Efnahagsbandalagi Evrópu.
iafnt aukaaðild sem fullkom-
inr aðild að
Við tel.ium, að aukaaðild sé
aðeins skref í áttina til fullr-
ar aðildar
Við tel.ium að tsland eigi
Ihaldsdras
gtaðreyndir síldveiðideilunnar eru orðnar svo
vel kunnar að íhaldsblöðin verða sér til at-
hlægis þegar þau eru að reyna að kenna
..vonzku kommúnista" eða Alþýðusambands-
stjórn um stöðvun síldveiðiflotans í vetur Deil-
an snýst um hina ofstækisfullu o? ósannsjörnu
kröfu stjórnenda Landssambands íslenzkra út-
vessmanna að fiöldi háseta á sildarskinunum
skuli búa við stórskert kiör frá fvrri samnineum,
samtímis bví að á um briðiunei flotanc oildi á-
fram binir eldri samningar og óskert kjör.
J^rfitt mun að upphugsa fáránlegri kröfugerð í
kjaramálum en þessa af hálfu Landssam-
bands íslenzkra útvegsmanna. Þess er krafizt að
hásetar á einu síldveiðiskipi bafi miklu lakari
kjör en hásetar á næsta skipi, sem vinna ná-
kvæmlega sama sfarf. Spekingunum í landssam-
bandi íslenzkra útvegsmanna þykir það sann-
gjamt og réttlátt að básetar á síldarbátum úr
Keflavík og Revkjavík semji um miklu verri kjör
vfðsíiptj erLMeilipLl §and^isbátum og Austfjarða-
bátum njota. Vegna lélegrar og svikullar for-
ustu er svo að sjá að sjómenn á Akranesi og á
Hellissandi þafi verið narraðir til að gera slíka
samninga um kjaraskerðingu síldveiðisjómanna
á bátum frá þessum stöðum. Að vísu þykir bar-
dagaliðinu í Landssambandi íslenzkra útvegs-
manna þar ekki nóg að gert, forysfa þess hangir
eins og steinbítur á kröfu um miklu meiri kjara-
skerðingu fyrir háseta á þeim hluta síldarflof-
ans sem samningarnir ná til. LÍÚ ætlasf til að
sjómenn á vetrarsíldveiðum semji sjálfir um
miklu verri kjör en hinn alræmdi gerðardómur
skammtaði þeim í sumar.
ópu eipc og áður og teljum
að það eigi að vera hægt t öll-
um aðalatriðum þrátt fyrir
baudalagsstofnun beirra.
Við Alþýðubandalagsmenn
yörum sérstaklega við öllum
hugmpidum um samninga varð-
andi rétt útlendinga til at-
vinnureksturs í landinu og sér-
stakan rétt erlends fjármagns
os vinnuafls
Það er stefna Alþýðubanda-
lagsins að fsland standi utan
DÓlitiskrg banda’aga eins og
Efnahagsbandalags Evrópu.
sem hefur bað að vfirlýstu
markmiði 9ð koma á fót stór-
veldi Vestur-Evrópu
Með það í huga. sem hér hef-
ur verið sagt. erum við Al-
býðubandalagsmenn mótfallnir
bvi að hæstvirt ríkisstjórn sé
| samningamakki við forráða-
menn Efnahagsbandaiagsins.
eða stofnanir þess og því tetj-
um við að slikum samtölum
eigi að hætta með öilu“
Ræða Lúðviks verður birt í
heild í blaðinu á morgun.
Alþýðusambandið
Framhala af 2. siðu. I lyðsfélaganna á Albýðusam-
i upphafi. en það hefur frá önd- j bandsþingi lúti svo ósvífnu
verðu verið föst regla á Alþýðu-
sambandsþingi. að þar taki engir
sæti nema þcir hafi fengið iög-
leg kjörbréf: sú regla mun að
sjálfsögðu einnig gilda um svo-
nefrda fulltrúa L.l.V.
JT'b sé að Alþýðubiaðið hótar
1-1 því að Alþýðusambandið
jD klofið ef lýðræðislegar á-
kvarðanir næsta þings verða
ekki í samræmi við óskir blaðs-
ins. Ég veit ekki til þess að mál-
gagn Alþýðuflokksins hafi neitt
ákvörðunarvald um það hvað
kjömir fulltrúar á Alþýðusam-
bandsþingi skuli gera eða kunni
ac gera. enda eru slíkar hótanir
bersýnilega mjög vanhugsaðar.
Ég læt mér ekki detta í hug að
nokkrir kjömir fulltrúar verk-
valdboði eða hótunum Raunar
mc benda aðdáendum Félags-
dóms hjá Alþýðublaðinu á bað
að lítið myndi stoða fyrir minni-
hlutann að hverfa á brott og
stofna sérsamband: meirihlutinn
gæti á svipstundu fengið sig
dæmdan inn í bað’
Að lokum þetta: Ég tel dóm Fé-
lagsdóms fróleitan af öllum
þeim ástæðum sem ég hef rakið,
-g síðast en ekki sízt af því að
formaður eins stærsta atvinnu-
fyrirtækis á landinu, Eimskipa-
félags Islands, réð úrslitum um
dóminn, enda dylst hvorki mér
né öðrum að flokkspólitískur
andi en ckki félagslcgur svífur
yfir vötnunum. m.
gjómenn og aðrir landsmenn vita, að fyrir þess-
um ósvífnu kjaraskerðingarkröfum útgerðar-
manna eru ekki nokkur frambærileg rök. Kjara-
skerðingarkröfur sem þessar eru firrtar allri
skynsemi. það eina sem bak við þær stendur
er von LlU-klíkunnar um ofbeldi. einhvers kon-
ar ofbeldi ríkissfiórnarinnar svipað bvi sem
unnið var þegar Emil Jónsson Albvðuflokksfor-
maður bjargaði klíkunni úr klínu og ósigri í
sumar með gerðardómsofbeldinu Rfkisstiórnin
hefur skipulagt með tvennum sensislækkunum
jðadýrtíð sem knúið hefur hvert verkalvðsfélag-
'ð af öðru til að hækka kauo félagsmanna sinna,
og það einnis félöe sem ríkisstiórnarflokkarnir
áða. En klikan í Landssambandi íslenzkra út-
vegsmanna veit. að hún er í samr^mi víð stefnu
’'ikisstjórnarinnar þegar hún ræðzt á háseta síld-
eiðiflotans eins os sert hefur verið. í von um
Jð þreyta sjómenn eða trvgeia sér ofbeldis-
'ausn. Veltur á mikiu. ekki einumds fvrir sjó-
menn heldur albýðumenn vfirleift að bessari
kjaraskerðincrarherferð afturhalds oe íhalds
verði hrundið. — s.
i
<