Þjóðviljinn - 04.12.1962, Blaðsíða 10

10 SIÐA
ÞJOÐVILJINN
CHARLOTTE
ARMSTRONG:
GEGGJUN
12. KAFLI
—... ........... Þriðjudagur 4. desember 1962
Fékk hálfa milljéna krona
— .... bara tveir niggarar!
sagði Nell.
Allt í einu gleymdi Jed hinni
velyfirveguðu flóttaáætlun sinni
og gaf útrás hinnj brennandi
þörf fyrir að segja henni álit
hans á henni.
— Bölvað villidýr geturðu ver-
ið! Fyrr rná nú vera hálfvitinn!
Hvers vegna í ósköpunum datt
þér í hug að haga þér svona?
Hvað átti það að þýða að berja
hann i rot? Hvað gengur eigin-
lega á í kollinum á þér? Hvers
ko.nar fáránlegu hugmyndir
faerðu eiginlega? Svaraðu mér!
Hann hristi hana. Dökki kjóll-
inn var of stuttur. Hann var líka
saumaður á þreknari manneskju,
svo að hún sýndist yngri og
naumast eins lífsreynd, en um
leið eldri og hversdagslegri. Hún
hallaði höfðin-u aftur á bak eins
og slanga sem býr sig undir að
höggva og það kom eitraður
svipur á smágerðan munninn yf-
ir hvössu, litlu hökunni. Það var
eitthvað ótímabundið við andlit
hennar með sléttu, gulbleiku hör-
undinu — það var ómögulegt að
gizka á eða gera sér í hug-
arlund hve gömul hún var
*— Svaraðu mér!
Hún varð reið. — Hvað gengur
eiginlega að þér? hrópaði hún.
— Þú vildir ekki Játa sjá þig,
var það? Var það?
Hann gat greint augasteina
hennar eins og litla títuprjóns-
hausa í öllum blámanum.
— Það ert þú sem ert hálf-
viti, sagði Nell, — Þú vildir
ekki að hann sæi þig, var Það?
'Og hann æddi beint þarna inn.
— Og átti þá að drepa hann,
eða hvað? Bara af því að hann
:ætlaði þarna inn? Þér stendur
öldungis á sama hvort hann lif-
ir eða deyr? Er ekki svo?
— Hann deyr ekki, sagði hún
með fyrirlitningu. — Ég sló
hann ekki svo fast.
— Jæja, ekki það? Þú slóst
hann eins fast og þú mögulega
gazt. Það var eins og hvert
■annað lán að þú . ..
— Þú vi'.dir ekki að hann sæi
þig, hvæsti hún.
— Það var þá til að gera mér
greiða . . . það skaltu ekkl reyna
j annan tíma. Hann hratt henni
til hliðar, en hélt ennþá um báða
úlnliði hennar. Svo datt ho.num j
í hug að tíminn liði . . og ekki
virtist sem neinn hefði sent að-
vörun til réttra aðila. Ekkert
gerðist Hann dró hana með sér
þegar hann' gægðist út á milli
rimlanna.
Konan handan við portið stóð
þarna ennþá Hann sá hendur
hennar á stólbakinu.
Svo dró hann Nell inn í her-
bergið aftur. Hún hrasaði við. en
hún streittist ekki á móti, þótt
hún væri dálítið gremjuleg á
svipinn. Hún sagði: — Ég hélt
þú kærðir þig ekki um að neinn
sæi þig héma inni. Þú hagaðir
þér að minnsta kosti svoleiðis.
Hann leit á hana. — Það er
aðeins eitt sem þú skalt athuga.
sagði hann stuttur í spuna.
Norskir unglingar
Framhald af 6. síðu.
að læra samnorsku. Einn þeirra
veifaði bókinni „Gróður jarð-
ar“, sem hann sagði að Sam-
verji nokkur hefði ritað og
stuðzt við hugmynd frá Knut
Hamsun. Síðan las hann nokkra
kafla úr bókinni og sýndi fram
á, hvemig stíll skáldsins hefði
verið gjöreyðilagður. Síðan
varpaði hann bókinni á bálköst,
sem hlaðinn hafði verið, og á
eftir henni flugu nokkrir tugir
bóka á samnorsku við gífur-
lega hrifningu fundarmanna.
En í nokkra metra fjarlægð
börðust nýnorskumenn við lög-
regluna og hrópuðu: „Eitt land,
ein þjóð, ein tunga!“
— Litli maðurinn var í sínum
fulla rétti til að fara þama inn
ef hann vildi. Hann gerði ekki
neitt, sem hann mátti ekki. Það
gerðist ekkert í andliti hennar;
það var tómt, sviplaijst. Hann
hefði alveg eins getað talað við
hana á kinversku. — Þú hugs-
aðir kannski ekkert út í það?
sagði hann hæðnislega. — Eða
þú hugsaðir kannski alls ekki?
— Ég hélt þú vildir ekki að
hann sæi þig.
— Svo að þú lokaðir á honum
augunum Það var rökrétt. Dá-
samlegt! Jed langaði til að
lumbra á henni. berja hana,
meira en hann hafði nokkurn
tíma langað til að slá nokkurn
sem var minni en hann sjálf-
ur. Hann dró að sér hendumar,
eins og þær saurguðust af henni.
— Já, ójá. Og hvað hafðirðu
upDÚr þessu? Hver er ávinning-
urinn?
Hún virtist ekki skilja eitt ein-
asta orð.
— Ég var að því kominn að
fara þá, manstu það? Og ég er
ennþá að fara. Og ég fer núna,
strax og það er hægt. Og láttu
þér ekki detta í hug, að þú getir
flækt mér inn í neitt með ein-
hverri lygasögu, sagði hann með
ofsa. — Ég hverf algerlega. Þú
veizt ekki hver ég er, þú veizt
ekki hvað ég heiti eða hvaðan
ég kem eða hvert ég ætla. Og
þú færð aldrei framar að sjá
mig í þessum heimi, Nell. Ég
er bara að reyna að koma þér
í skilning um, að bú hefðir eins
vel. . . og það hefði verið mun
skynsamlegra . . getað látið
hann Eddie frænda þinn vísa
mér út! Geturðu skilið það? Get-
urðu það?
Hún sagði ekki neitt. En hún
hreyfði sig ögn, þokaði sér til
~:rts og hún ætlaði að vama
'honum að komast að dyrunum.
Hann hló. — Hugsanir þínar eru
dálítið einhliða. Kemst ekki
nema eitt fyrir í kollinum á þér
í einu? Heyrðu, það var öldung-
is útilokað að ég yrði hérna
um kyrrt, þegar ég komst að því
að þú værir barnfóstra. Það kom
aldrei til greina. Öll þessi asna-
strik þín . . .
— Af hverju ekki? sagði hún.
— Tja við ge'tum sagt að ée
eet.i ekki verið í herbergi með
hörnum og látið eins og ekkert
sé Ekki svo að skilja að ég sé
á móti börnum. Hann sló út
handleggjunum. — Það er alls
ekki þess vegna. Þau angra mig
ekki og ég angra þau ekki. Þau
koma mér bara ekki við. Honum
líkaði ekki þetta umræðuefni.
svo að hann flýtti sér að breyta
til. — Reyndu nú að hugsa um
sjálfa þig, Nell, og vertu fljót
að því. Hvernig þú ætlar að
bjarga þér úr þessari klípu. sem
þú hefur sjálf komið þér í. —
það skil ég ekki.
— Það verður allt í lagi, taut-
aði hún kæruleysisleg-a.
H-ann heyrði ekki hvað hún
sagði. Hann hlustaði eftir öðru.
— Það er svo hljótt þarn,a inni,
hvíslaði hann.
— Það er allt í lagi með hana,
sagði Nell rólega. Það var eins
og augnalok hennar þrútnuðu
úti við kinnbeinin; hún varð
syfjuleg.
— Hvað sagðirðu við hana?
— Ég sagði að hún }.yrfti ekki
ag vera neitt hrædd. Það hefði
bara maður dottið. Allt í einu
fór Nell að hlæja, svo að tenn-
urnar komu í ljós. — Og bann
datt líka. sagði hún flissandi.
— Já. það er satt sagði Jed
íhugandi. Reiðin ólgaði ennþá í
honum, en nú hafði hann stjórn
á henni. Hann hafði óþægilegt
hugboð um að hann ætti ekki að
bregðast við á svona frumstæð-
an hátt. Hann gekk framhjá
öðru rúminu og gægðist inn í
baðherbergið. — Þú skilur að
Eddie verður saknað. Það hef-
ur þér auðvitað ekki dottið í
hug.
— Hans verður ekki saknað,
sagði hún kæruleysislega. Hann
á frí núna. Hún settist niður
með ökiana saman og horfði
niður á fætur sér. Tærnar döns-
>.iðu svolítinn dans.
Eddie leið svipað og áður. en
bó virtist honum léttara um
andardráttinn. Jed sneri sér við.
Nell studdi sig fram á oln-
bogana og ieit brosandi upp til
hans. — Ætlarðu ekkj að fara
með mig út að dansa? sagði
hún. — Er það ekki, Johnný?
— Dansa. . . Hann hreytti
orðinu útúr sér.
— Eddie frændi er ekki í lyft-
unni núna. Henni fannst hún
vera að segja honum tíðindi!
Hann var að því kominn að
að gerist svo? Reyndu að hugsa
dálítið fram í tímann. Þegar
Jones-hjónin koma heim úr veizl.
unni og finna meðvitundarlaus-
an mann j baðherberginu, hvað
ætlarðu þá að segja?
— Það er bara hann Eddie
frændi, tautaði hún.
Jed greip um höfuðið með
báðum höndum Hreyfingin átti
að vera dálítið ýkt, gerð í hálf-
gerðu gamni. en hún tók af ho.n-
um ráðin Það var í fullrl al-
vöru sem hann tók um höfuðið,
eins og það þvrfti stuðning.
— Hiustaðu nú vel á sagði
hann. — Hvað ger: ^ ’-ning-
in er borin fram í framtíð. Það
segja, að bann vjldi heldur fara
út að dansa með kyrkislöngu. En
hann sagði: — Og má ég spyrja
hver á að sitja hjá litlu stúlk-
unni á meðan?
— Þetta er asnaleg vinna,
sagði hún. — Mér leiðist hún.
Hann opnaði munninn; svo
lokaði bann honum o.g opnaði
hann síðan aftur. Hann settist
andspænis henni. Honum fannst
nauðsynlegt að útskýra fyrir
henni allt það sem henni hafði
láðst að taka með í reikninginn.
Honum fannst hann verða að
reyna að berja svolítilli skyn-
semi inn i kollinn á henni. Hon-
um fannst hann mega til að
brjótast gegnum þokuvegg til að
fá þetta upplýst. — Þú ert í
hræðilegri klípu. sagði hann
þolinmóður. — Geturðu ekki
skilið það?
•— Hvaða klípu? Hún var ó-
lundarleg,
— Þú slærð þennan mann.
hann Eddie frænda þinn, í rot.
Gott og vel. Og hvað heldurðu
Framhald af 7. síðu.
nefna nokkur dæmi þessu til
stuðnings, en þar sem blaðið
telur að Alfreð hafi fengið
næga áminningu fyrir embætt-
isafglöp og trassaskap 1 emb-
ættisrekstri, sem hann var tví-
kærður fyrir um áramótin
1960—1961, þá skal afgreiðsla
málsins að gefnu tilefni rifj-
uð upp.
1. Alfreð fékk náðarsamleg-
ast að biðjast lausnar frá
embætti með og frá 1. júlí
1961.
2. Bæjarfógetaembættinu í
Keflavík, var ráðstafað þannig,
að 1. júlí 1961 losnaði starf
sem Alfreð hafði áhuga fyrir,
og gat hann úthlutað sér því
sjálfur.
3. Alfreð var seldur bæjar-
fógetabústaðurinn, tvílyft hús
105 ferm„ á kr. 500 þús. eða
hálfvirði.
4. 5. sept 1962 er Alfreð veitt
bæjarfógetaembættið í Keflavík
að nýju.
Áminning sú sem Alfreð
hlaut var sú að bera emb-
ættisheitið bæjarstjóri í eitt ár,
í stað bæjarfógeti, og var þar
að auki réttur úr ríkissjóði
bæjarfógetabústaðurinn á hálf-
virði, og þar var ríkissjóður
látinn gefa Alfreð % milljón
króna eða því sem næst sem
sérstök verðlaun fyrir sérstæð-
an og langan embættisafglapa-
feril.
En er dómsmálaráðherra við
því búinn að veita öðrum
embættismönum (sem ef til vill
semdu við velviljaða undir-
menn sína, um að senda ráð-
herranum smákperu) hliðstæða
áminningu og Alfreð hefur
þegar fengið?
Keflvíkingur,
LAND
ROVER
Það mun vcra að bera í
bakkafullan lækinn, að kynna
bílinn sem við sýnum ykkur
í dag, svo margir munu kann-
ast þar við gamlan kunningja.
En hann er einn af þeim sem
hægt er að velja í Skyndi-
happdrætti Þjóðviljans, < og
þessvegna hringdum við til
Árna í Heklu og hafði hann
eftirfarandi um bílinn að
segja:
★ LAND-ROVER er sá bill
scm samtvinnar bezt þá eig-
inleika að vera þægilegur til
einkanota og sterkt, traust-
byggt vinnutæki, sem býður
upp á fjölmarga notkunar
möguleika, sem venjulegir bíl-
ar eru ekki færir um. — BíU-
inn er skráður fynir 7 menn,
en fyrirkomulag hans er þann-
ig að einnig er hægt að nota
hann til annars en fólksflutn-
inga. — Starfssvið LAND-
ROVER er nær ótakmarkað.
Hægt er að fá bílinn í 150
mismunandi útgáfum frá verk-
smiðju. — Yfirbygging LAND-
ROVER er öll úr aluminium,
og þurfa menu engar áhyggj-
ur að hafa vegna ryðskemmda.
— LAND-ROVER er hægt að
fá með benzín- cða dieselvél.
Benzínvélin er 77 ha. en dies-
elvélin 62 ha. Vart er hægt að
hugsa sér ódýrari bíl í rekstri
en Land-Rover með diesel-
vél. T. d. cr eldsneytiskostn-
aður frá Reykjavík austur að
Egilsstöðum aðeins um 130
trónur. — Benzínvélarnar í
X.and-Rover model 1951 hafa
•nargar hverjar gengið án
'UPtekningar 300.000 km.
ir Þeir sem þurfa bíl sem
hægt er að nota til alls, velja
LAND-ROVER. — Verð á
bílnum með eftirtöldum út-
búnaði: Aluminjum hús með
hliðargluggum. miðstöð og
rúðublásara, — Afturhurð
með varahjólsfestingu, —
— Tvær rúðuþurrkur, —
Stefnuljós, — Læsiing á hurð-
um, — Innispegill, — títispeg-
ill, — Gúmmí á fetlum, —
Dráttarkrókur, — Dráttar-
augu að framan, — Kílómetra-
hraðamælir með vegmæli, —
Smurþrýstimælir, — 650x16
hjólbarðar, — H.D. Afturfjaðr-
ir og sverari, — Höggdeyfar
aftan og framan. ca. kr. 125
þúsund. Með dieselvél ea. kr.
1 <1.500,00.
k Trúlegt er að fátt sé þama
ofmælt um Roverinn. Að
minnsta kosti þekkir sá er
þetta ritar mann sem búinn
er að eiga einn síðan 1951
og hefur ekki verið annað
gert við mótorinn í þeim bíl,
en að slípa 2svar sinnuiri
ventla og svo auðvitað skipta
um piatínur og kerti. Það er
óhætt að segja að það er
margur góður gripur sem boð-
ið er upp á. Já, vel á minnzt,
það er bezt að kaupa miða
strax í dag.
Skyndihappdrætti
ÞJóöviljans
Ný Ijóðabók efiir Hannes Péfu rsson komin út.
//
Stund og staöir
Þetta er þriðja ljóðabók skáldsins og hin veigamesta.
Það fer ekkl á rnilli mála að hér kvcður sér hljóðs eitt af höfuðskáldunum, þó
ungt sé að árum, og brýnir nú raustina svo um munar.
Hannes Pétursson hefir hlotið tvenn bó kmenntaverðlaun, Gunnars Gunnarsson-
ar verðlaunin og AB verðlaunin. hina me6tu viðurkenningu, sem hér er veitt
fyrir afrek í bókmenntum
Allir Ijóðavinir og unnendur mikils sk áldskapar munu færa viinum sínum Ijóða-
bók Hannesar í jólagjöf.
HELGAFELLSBÓK. Fæst í Unuhúsi og bókabúðum.