Þjóðviljinn - 07.12.1962, Síða 10

10 SIÐA
ÞJÓÐVILJINN
Föstudagxir 7. desember 1962
CHARLOTTE
ARMSTRONG:
tónlistinni eins og þau vseru
heima hjá sér í vinahóp á laug-
ardagskvöldi. — Hvað geng-
ur að þér, vina mín?
Rut leit á hann þungbúin.
— Eg hélt satt að segja, að
mér tækist að leyna þig því
núna.
— Nei, hefurðu áhyggjur af
Bunný?
— Eg veit vel, að ég er ótta-
legur kjáni.
— Nei, það veiztu ekkert um,
sagði hann. — Var eitthvað í
sambandi við símtalið sem gerði
þig órólega?
— Ég veit það ekki. Hún
renndi hendinni uppeftir jakka-
ermi hans. — Það er víst bara
af því að ég er sveitapía og
stórborgin gerir mig hrædda.
En Pétur, ég er fullorðin mann-
eskja, þótt ég hegði mér ekki
alltaf eins og slík. Leyfðu mér
nú að gera dálítið. Leyfðu mér
að taka leigubíl heim á hótel-
ið og athuga málið. Það get ég
auðveldlega og ég kem til baka
undir eins og þá getum við
dansað til morguns. Og ég skal
ekki eyðileggja kvöldið þitt.
— Við getum farið núna,
sagði hann og sveiflaði henni
í hring.
— Já, en. .. hvað þá með
þetta allt...
Hann brosti og viðurkenndi
að hann vildi ógjaman fara á
mis við það. — Það er maður
frá Chicago sem mig langar til
að tala dálítið við ...
— Gerðu það þá, vinur minn.
Mér finnst ekki koma til mála
að þú farir líka. Þú mátt alls
ekki fara heim núna.
— Þú átt við að þetta sé
kvöldið mitt? sagði hann bros-
andi. — Hefurðu peninga fyrir
bílnum? Hann ætlaði að leyfa
henni að fara. Pétur ætlaði
ekki að neyða hana til að eyði-
leggja kvöldið fyrir honum.
— Ekki einn eyri, viðurkenndi
hún.
Hann dansaði með hana að
speglaganginum, þrýsti henni að
sér, sleppti henni og fékk henni
fimmdollaraseðil. — Nú máttu
ekki gefa þig á tal við ókunn-
uga, fyrst þú ert með alla þessa
peninga á þér.
— Eg skal stilla mig um það.
Eg treysti ekki þessari ókunn-
ugu stúlku, þessari ungu bam-
fóstru, hugsaði Rut. Það er það
sem að mér er.
Hún vildi ekki leyfa honum
að fylgja sér nema fram í fata-
geymsluna. Hann leit á litla
úrið sem hún var með í tösk-
unni og sagði að nokkru í al-
vöru: — Þú verður ekki' lengi
í gegnum borgina um þetta
leyti kvölds.
Svo kallaði einhver „Jones.“
Rut brosti til hans og hvarf burt
af leiksviðinu. Henni leið strax
betur, þegar hún var sloppin, var
frjáls og gat komizt af stað.
Dyravörðurinn útvegaði henni
leigubíl. Borgin hafði engan á-
huga á ungri, samkvæmisklæddri
1 konu sem ók í leigubíl ein síðla
kvölds. Enginn tók eftir henni
eða virti hana viðlits. Borgin sá
Um sig.
Á götunum var ógrynni af
fólki sem sá um sig. Fóik millj-
' ónum saman, hugsaði Rut, ekki
aðeins hér, heldur líka á millj-
ón stöðum öðrum, fólk sem
aldrei hefur heyrt um mig og
mun aldrei heyra mig nefnda. Og
hugsaði með sér að eiginlega
væru aðeins sárafáir sem ekki
væru ókunnugir hver öðrum.
GEGGJUN
14. KAFLI
Jed stóð inni í myrkrinu.
Hann heyrði ungfrú Bailew
kynna sig og vissi strax að það
var roskna konan handan við
portið Milli rímlanna fyrir
glugganum á herbergi Bunnýar,
gat hann séð herbergið hennar
sem ennþá var upplýst
Hann velti því fyrir sér, hvort
hann gæti komizt framhjá þess-
um tveimur kvenmönnum án
þess að setja húsið á annan
endann. Ef til vill hleypti Nell
henni inn i herbergi 807 En
ef hún" gerði það ekki . . Hann
braut heilann um hvort hann
gæti komizt burt hina leiðina.
Hann hafði hugboð um að það
væri ekki hægt — hótelið
væri b.yggt eins og U. það voru
herbergjasamstæður meðfram
allri götuhliðinni og gangurmn
endaði í sjálfheldu.
Hann velti fyrir sér . hvort
hann gæti bjargað sér með því
að berja á einhverjar dyr. Nei.
fari það kolað. hugsaði hann.
Hann ætlaði ekki að gera til-
raunir með fleiri framandi hót-
elherbergi. Hamingjan mátti
vita hvað þau hefðu að geyma.
Hann íhugaði flótta sinn i öll-
um atriðum. Og flótti var ein-
mitt rétta orðið Hann gat gert
ýmislegt verra en vera á flug-
vellinum það sem eftir var næt-
ur.
Hann vissi hvar stiginn var;
hinum megin við lyftuna. Hann
var skrefiangur og gat hlaupið
hart, það vissi hann. Hann rifj-
aði upp hvað hann hafði i her-
bergi sinu og hvar hann átti að
hlrða þetta og hitt í fiýtinum-
Hánn var ekki með‘ mikinn' far-
angur. Hann var fljóttíndur sam-
an. Hann gæti komizt þangað
og útúf'herberginu aftur á sex-.
tiu sekúndum hugsaði hann.
Og þá mætti hún hans vegna
segja allar sínar lygasögur.
Og hana langaði út að dansa!
Ef honum hafði þá ekki tek-
izt á nokkrum minútum og með
örfáum orðum að berja svoiítiili
varfæmi inn i kollinn á henni.
Auðvitað hafði hann líka verið
að hugsa um bamið. Hann hafði
verið að revna að koma Neli
í skilning um að það væri
bættulegt og heimskulegt að
sera baminu mein.
Auðvitað til þess að hann fengi
sjálfur tækifæri tii að hverfa.
Já. hann yrði að losa sig úr
bessu! Þetta voru i alla staði
hábölvaðar kringumstæður. sem
hann hafði lent i Hann gæti
átt á hættu að verða tekinn
fastur fyrir likamsárás. vegna
Eddies sem iá í baðherberginu
og frásögn Nells yrði fremur
trúað en þvf sém hann hefði til
málanna að leggia. Og Eddie
myndi freistast já. hann væri
kannski tiinevddur til að segia
að eitthvað hefði hitt hann —
hann vissi ekki hvað Honum
hefði sortnað fyrir augum os
svo framvegis. Ekkert væri auð-
veldara fvrir Eddie en að segia
þetta . . . já. hann myndi kannski
ímynda sér að Það væri satt i
þokkabót
Það væri þokkalegur skolli.
Fangelsi. trygging, símskeyti
Skyidi hið nýja fyrirmyndar-
starf hans — sem var stutt skref
í rétta átt — bíða eftir því að
einhver dómari sleppti honum
lausum. Ef dómarinn gerði það
þá?
Æ. til fjandans með það allt
saman! Hann nísti tönnum.
Sjaldan er ein báran stök. Hann
varð að komast héðan út. Þetta
kom honum ekki við, þetta barn
og fóstra þess. Hann átti ekki
krakkann Þetta var bláókunn-
ugt fólk. Fyrst foreldrarnir voru
ekki skynsamari . . . þeim stóð
sjálfsagt hjartanlega á sama um
krakkann hugsaði hann reiður.
Þau höfðu farið burt veizlu-
klædd. Sennilega voru þau nú
orðin kengfuil og á flakki um
bæinn Hvað kom þetta honum
við?
Af hverju þurfti hann að
taka þetta þannig — af hverju
var hann svona reiður?
Og ef Eddie lyftumaður var
óvarkár og fékk höfuðhögg að
launum. hvað kom honum það
þá við? Hann hafði engar sér-
stakar mætur á Eddie. Eddie
hafði sjálfur orðið sér úti um
þetta.
Hann stóð grafkyrr inni í her-
bergi númer 809 og hlustaði enn.
Hann vissi ekki eftir hverju
hann var að bíða. Nú var ekki
um neitt annað að ræða en vera
snar í snúningum.
Gamla konan frammi var bú-
in að bíta sig fasta. Hann heyrði
hana segja; — Ég vil fá ,að sjá
þetta bam, og hvert orð var
kalt eins og ísmoli. Hún virtist
vera þrjózk, gömul kona. „Og
hún er heiðarleg.“ hugsaði hann
án þess að vita hvers vegna
hann notaði þetta orð um hana.
Nell gerði sér upp sakleysi, en
hann hugsaði með sér. að það
liði ekki á löngu áður en gamla
konan stikaði framhjá henni og
inn í herbergið. Hann steig eitt
skref fram. Hann yrði að fara
að koma sér af stað.
H'á'hn'' váfð'áð búa sig undir
hlaupin. Ef hann komst út, burt
af gistihúsinu, hugsaði hann, þá
gætú þeir eins leitað í borgar-
kortinu að honum. Hann sykki
bókstaflega í jörðina. Hann hafði
aldrei verið á þessu hótelher-
bergi. Hann mundi hverfa ger-
samlega.
Og þá væri hann aftur í sömu
sporum og hann hafði áður ver-
ið •— á uppleið samkvæmt áætl-
un.
Enginn fengi nokkurn tíma að
vita um þetta. Til hvers væri
það? Og hvemig mætti það ske?
Bamið svaf, og nú myndi
gamla konan frammi að minnsta
kosti gera uppistand. Hún var
staðráðin i því. Það var eikki
nauðsynlegt að hann gerði neitt.
Nú gæti hún tekið við stjórninni.
Hún var einmitt rétta mann-
gerðin. Það var bezta lausnin.
Hví skyldi hann skipta sér af
því sem hún var þegar byrjuð
að gera.
En hann gæti þó minnzt á
þetta við afgreiðsluborðið á leið-
inni út. Hann gæti látið sem
hann hefði heyrt hávaða héðan.
Það hafði gamla konan líka
heyrt úr herbergi sinu. Það var
Jólakökur
Framhald af 7. síðu.
Konfektlrökur
125 g smjör, 125 g smjiirlíki.
80 g flórsykur, 250 g hveiti
25 g möndlur.
Hrærið saman smjör, smjörlíki
og sykur þangað til það er orð-
ið hvitt og hrærið síðan hveit-
inu saman við smátt og smátt.
Setjið deigið í kökusprautu og
sprautið því i litla toppa á
smurða plötu Takið hýðið af
möndlunum. takið þær sundur
og skerið í flísar. Setjið möndlu-
flís varlega á hverja köku og
bakið þær ljósgular við jafn-
an hita.
Súkkulaðiflautur
2 eggjahvítur, Vt kg flórsyk-
ur. 2 matsk. kakó. 1 tesk.
hjartasalt.
Hnoðið öllu vel saman og
sprautið deiginu gegnum
þakkavélina (notið sömu skífu
og við vanillukransa). Skerið
stengurnar í jafnstóra bita og
bakið á smurðum. hveitistráð-
um plötum við mjög hægan
hita.
Kardimommiikökiir
200 g smjörlíki, 250 g sykur.
1 egg. 200 g hveiti. 3 tesk.
lyftiduft. ca. 1 Vi dl þykkur,
súr rjómi. 50—100 g fínt
malaðar hnetur, 1 matsk.
strásykur. 10—15 gróft
brytjaðar hnetur.
Hrærið smjörlíki og sykur.
Hrærið egginu saman við.
Blandið saman lyftidufti og
hveiti og hrærið því og rjóm-
anum í til skiptis. Blandið
hnetumulningnum saman við
og setjið deigið í toppa með
góðu millibili á smurðar plöt-
ur. Stráið sykri og brytjuðum
hnetum á kökumar og bakið
þær í 8—10 min. í góðum
hita.
ítalskar töfflur
Nýtt úrval
Verð frá kr. 190,00 parið.
Austurstræti 10.
Dömur — Keflavík
Hefi opnað hárgreiðslustofu að Túngötu 13 Keflavík undir
nafninu
IRIS Sími 2205.
Ingibjörg Sigurðardóttir.
Munið Jólagiafasjóð
sfóru barnanna
Tekið verður á móti gjöfum í sjóðinn eins og undanfar-
in ár í skrifstofu Styrktarfélags vangefinna, Skólavörðu-
stíg 18, sími 15941.
Styrktarfélag vangefinna.
VALVER—15692—VALVER—15692—VALVER—15692—VALVER-
I
K
W
^ Laugavegi 48.
<;
> Við aðstoðum
g yður við að
to
- gleðja börnin.
td Ávallt urval
^ af Ieikföngum.
>
VALVER—15692—VALVER—15692—VALVER—15692—VALVER-
IIALVER
Baldursgðtu 39.
Sendum heim
og í póstkröfu
um Iand allt.
<
>
<
w
>
C
<
s
Sonur minn og ég
,,Hún á sama brýna erindi og Kofi Tómasar frœnda
átti fyrir hundrað árum og er jafn verðug heims-
frægðar“.
Victor Svanberg í Stockholms Tidningen.
..Stórbrotin vegna hins auðuga raunsanna efnis, sinn-
ar einkalegu innri glóðar".
Erik Hj. Linder í Qöteborgs Posten.
,,Hver getur ritdæmt hróp á hjálp, bæn, reiðióp og
örvæntingarákall. Maður getur aðeins mælzt til að
svo margir sem auðið er hlusti á hana“.
Thore Zetterholm í tímaritinu Idun.
,,Af fyrri ritverkum Söru Lidman var ljóst, að hún
var góður rithöfundur. Með skáldsögunni „Sonur minn
og ég“ hefst hún í hóp ritsnillinga. Hin óvæga mann-
lýsmg með kynþáttavandamál Suður-Ameríku að
sögusvlði, verður ógleymanleg“.
Sigríður Thorlacius.
Sókaútgáfan FRÓÐI
AXMINSTERTEPPI