Þjóðviljinn - 18.12.1962, Blaðsíða 6

SÍÐA
BOKAFORLAGSBÆKUR
BÓKAFORLAG OÐDS BJÖRNSSONAR
Öddubækurnar eru tllvald-
ar handa börnum, sem eru
að byrja að lesa.
ADDA O G
LITLI BRÖÐIR
eftir JENNU og
HREIÐAR STEFÁNSSON.
Kr. 80,00.
Síðara bindi.
Hörkuspennandá og vel
skrifuð skáldsaga eftir
hinn finnska skáldsagna-
meistara.
FÖRU-
S VEINN-
INN II.
eftir MIKA WALTARI
Kr. 160,00.
Ég er kominn upp á það
— allra þakka verðast —,
að sitja kyrr á sama stað
og samt að vera að ferðast.
261 ljósmynd
á7 litmyndasíður
Kr. 380,00.
DYNGJUFJÖLL
O G ASKJA
HNATTFERÐ
I M YND
O G MÁLI
tM't
ÓLAFUR JÓNSSON:
Með 30 Ijósmyndum
og teikningum.
Handhæg vinargjöf til vina
erlendis.
Kr. 78,00.
ÁRMANN KR.
EINARSSON:
Allir krakkar vilja eignast
bækur Ármanns Kr. Ein-
arssonar.
Nýjasta bókin er
ÖLI OG MAGGI
Kr. 80,00.
BÓKAFORLÁGSBÆKUR
BÓKAFORLAG ODDS BJÖRNSSONAR'
- ÞJÓÐVILJINN
Fyrsta
súrreaiistiska
hljómplatan
leikin í Vín
Austurríski málarinn Helmut
Leherb, sem er lærisveinn
Salvador Dali, kynnti fyrir
nokkrum dögum fyrstu súrreal-
istisku hljómplötuna í heimin-
um. Athöfnin fór fram á ein-
hverjum alvitlausasta blaða-
mannafundi, sem haldinn hef-
ur verið í Vínarborg að sögn
viðstaddra. Fundurinn var hald
inn í þremur furðulega skreytt-
um gondólum í Risahjólinu
fræga í Praterskemmtigarðin-
um.
Or þaki gondólsins héngu
fjólubláar, gauðrifnar regnhlíf-
ar, rykfallnir skartgripir prýddu
veggi . og dökk Ijós vörpuðu
undarlegum skuggum yfir sal-
arkynni. Leherb var klæddur
eins og trúður með keiluhatt
í svartri rókokkóskyrtu, en
tvær lifandi mýs sátu á herð-
um hans. Um leið og risahjól-
ið tók að snúast hægt, fór
hljómplatan einnig af stað.
Leherb heyrðist flytja verk
sitt „Súrrealisti brenndur fyrir
trúvillu", en leikarinn Boy Go-
bert, klæddur eins og herberg-
isþjónn Leherbs, flutti einfald-
ar skýringar með verkinu.
Svíar unnu alla í
Asíu nema Rússa
TOKÍÓ 16/ 12 — Sænska lands-
liðið í knattspymu keppti í dag
við sovézka liðið Dynamo frá
Moskva, en bæði þessi lið eru
í heimsókn í Japan. Jafntefli
varð, og var ekkert mark skor-
að.
Þetta var síðasti leikur Sví-
anna í Asíuferðalagi þeirra.
Þeir hafa leikið tólf leiki, og
unnið alla nema þennan síðasta
RActtnria
!
Þegar Israelsmenn voru á
flótta undan herskörum Fara-
ós, opnaði Drottinn göng fyr-
ir þá gegnum Dauðahafið.
Vatnið reis eins og veggur
báðum megin, og karlar og
konur gengu þurrum fótum
eftir mararbotni, en göngin
luktust um hermennina, sem
eftir sóttu.
Nú skulum við hugsa okk-
ur, að annað álíka furðulegt
kraftaverk gerðist. í eitt ár
samfleytt safnaðist öll úr-
koma fyrir á landinu, ná-
kvæmlega á þeim stað þar
sem hún félli. Droparnir
gætu með öðrum orðum ekki
sigið niður í jörðina, runnið
burt eða gufað upp. Snjó-
kornin bráðnuðu að vísu um
leið og þau kæmu niður, en
skorðuðust um leið á sínum
stað. Þegar árið væri liðið í
aldanna skaut, þyrftum við
ekki annað en vaða um i
klofstígvélum og bera niður
mælistiku til þess að finna
ársúrkomuna á hverjum stað.
Eða dygðu kannski ekki klof-
stígvél?
Þó að ótrúlegt sé, að þetta
verði, er það samt áþekk hug-
mynd, sem er grundvöllur
allra úrkomumælinga. Þess
vegna er úrkoman mæld í
lengdareiningum. oftast millí-
metrum. Fimmtíu millímetra
úrkoma er það úrkomumagn,
sem hefði orðið 5 sentímetra
djúpt á jörðinni. ef enginn
dropi hefffi sigið niður, runn-
ið burt eða gufað upp.
Kortið, sem fylgir með
þessum orðum, á að gefa dá-
litla hugmynd um, hversu há
stígvélin þyrftu að vera, til
þess að vaða mættium land-
ið, emr’að meðaíársúrkoman
hefði safnazt fyrir á því.
Grynnst mundu Mývetningar
og ýmsir aðrir Norðlendingar
þurfa að vaða, í minna en 500
mm, eða hálfs metra dýpi.
Reykvíkingum dyggðu tæp-
lega klofstígvél, heldur þyrftu
þeir helzt að hafa gúmmíbux-
ur. En víða á hálendinu
nægðu ekki þegar Reykjavík-
urbrækur þeim, sem ætluðu
að botna í vatnshjúpnum.
Dýpst væri vatnið á hálendi
Suður- og Suðausturlandsins,
jafnvel þrjár mannhæðir á
sunnanverðum Vatnajökli og
Eyjafjallajökli. Vilji menn
ferðast fótgangandi um það
Dauðahaf, veitti ekki af
göngum eins og þeim, sem
ísraelsmenn marséruðu gegn-
um til fyrirheitna landsins.
Við þetta má svo bæta, að
sennilega mætti leiðrétta stór-
lega þetta úrkomukort af ís-
landi sem hér er birt, ef þau
kraftaverk gerðust, sem hér
hefur verið lýst. Mælingar úr-
komu á minna en hundrað
stöðum eru vafasamur grund-
völlur kortlagningar hennar á
þessu stóra landi. En því
verður að tjalda sem til er.
Páll Bergþórsson.
Þriðjudagur 18. desember 1962
Samstarfsmaður Eichmanns fundinn
Eftirlýstur, landflótta nazisti
var oft í heimsókn í Þýzkalandi
Nýlega var þýzki stór-
nazistinn og SS-hers-
höfðinginn Walter
Rauff, handtekinn af
lögreglunni í Santiago
á Chile vegna kröfu
vesturþýzkra og ísra-
elskra yfirvalda. Mála-
vextir hafa vakið
heimsathygli, enda er
hér á ferðinni einn nán-
asti samstarfsmaður
Eichmanns, sem sakað-
ur er um að bera á-
byrgð á dauða 90.000
gyðinga.
1 fyrstu var ekki vitað, hvort
um rétta manninn væri að
ræða, enda þótti flestum ótrú-
legt, að þessi alræmdi nazisti
hefði ekki skipt um nafn um
leið og hann flúði frá Þýzka-
landi. Lögfræðingur Rauffs
sagðist vera sannfærður um, að
maðurinn væri alsaklaus, en
eftir tveggja daga rannsókn
sagðist hann vera neyddur til
að segja af sér sem verjandi
Rauffs — skjólstæðingur hans
hefði greinilega þúsundir
mannslífa á samvizkunni.
Bæði vesturþýzka stjórnin og
sú ísraelska hafa beðið um, að
fá manninn afhentan. Rauff
hefur verið eftirlýstur glæpa-
maður frá stríðslokum. en það
furðulega er, að hann hefur
búið óáreittur í Santiago, þó
að lögregluyfirvöld borgarinnar
vissu fullvel um fortíð hans.
og hann hefur hvað eftir ann-
að ferðazt til Vestur-Þýzka-
lands, án þess að vera handtek-
inn. „Það var enginn, sem hafði
neitt að athuga við ferðir mín-
ar, þó að ég gerði enga tilraun
til að leyna, hver ég var“. sagði
Rauff fyrir dómstólnum.
Hershöfðinginn Walter Rauff
var náinn samverkamaður
Eichmanns, sem nýlega var
dæmdur til dauða í Israel og
tekinn af lífi. Hann starfaði
lengi undir stjórn SS-yfirfor-
ingjans Reinhards Heydrichs og
mun hafa stjómað sérstaklega
flutningum á gyðingum í út-
rýmingarfangabúðir.
Rauff er talinn bera ábyrgð
á aftökulestunum svonefndu, en
þá var þúsundum gyðinga troð-
ið inn í járnbrautarlestir og lát-
ið líta út eins og til stæði að
flytja þá í íangabúðir. En á
leiðinni var eiturgasi frá vélum
lestarinnar dælt inn í fiutn-
ingavagnana og farþegarnir
köfnuðu smátt og smátt, hjálp-
arlausir í gífurlegum þrengsl-
um. Áfangastaðurinn reyndist
vera fjöldagröf, og töldu naz-
istar þessa aðferð einkar hent-
uga og fljótvirka. Fundizt hafa
margar „kvittanir fyrir mót-
töku á gyðingafarmi", sem und-
iiTitaðar voru af Rauff sjálfum.
Réttarhöldin í Santiago snú-
ast um það, hvort sekt mánns-
ins sé nægilega sönnuð til að
unnt sé að afhenda hann vest-
urþýzum yfirvöldum gegn vilja
hans. ísraelsmenn telja sig
vonlausa um að ná nazistanum
í sínar hendur, enda voru
Þjóðverjamir á undan. En
jafnvel þótt sannað þyki, að
Rauff beri ábyrgð á dauða
90.000 gyðinga er ekki ömggt,
að hann verði afhentur. Eins og
Framhald á 8. síðu
Fins og tíu kertapera
sæist frá lirím til Moskvu
Sovézka tímaritið Ogonjok hefur birt mynd af sovczka
geimfarinu sem nú er á Ieið til Marz, en því hefur verið
gefiiö nafnið Marz 1. Myndin af geimfarinu var tekin í
stjörnuathuganastöðinni á Krímskaga. Gcimfarið er nú
komið svo langt frá jörðu að ljósmagn þess samsvarar
stjörnu í fjórtánda flokki og hið endurkastaða sólarijós
er því 100.000 sinnum daufara en stjörnurnar í Karls-
vagninum. Myndatakan cr því sambærilcgt afrck við það
að tckin hefði verið mynd frá Krím af tiu kerta preu
í Moskvu og sagt að þessi mynd sé alveg einstök í sögu
stjörnuvísindanna.