Þjóðviljinn - 29.06.1963, Blaðsíða 7

Laugardagur 29. júní 1963
ÞlðÐVIUINN
!
!
I
!
!
i
!
l
l

Ritstjóri: Unnur Eiríksdóttir
Lati Palli í ævintýralandi
Ævintýraleikur
um. eftir Hugo
í þrem þátt-
Gyliander.
LEIKENDUR:
Palli, (8—9 ára skóladreng-
tir).
Karen. (systir hans, lítið eitt
éldri).
Óli Lokbrá.
Kóngurjnn i Ævintýralandi.
£>rír ráðherrar.
Tveir hirðmenn.
1. ÞÁTTUR
Leiksviðið: STOFA. — Palli
situr við borð, með skóla-
bækur fyrir framan sig og
flettir þeim sijt á hvað.
PALLI: Ó, hvað þetta er leið-
inlegt. Ég vildi að engin á
vaeri til á jörðinni (hrindir
frá sér bókinni) — það er
ómögulegt að læra þetta.
Karen: Jæja. Palli. ertu bú-
inn að læra?
PALLI; Nei, ekki alveg. í>etta
er svo erfitt. og svo er mér
ÍUt í höfðinu.
Skrítla
Faðirinn: Ég skil ekkert í
klukkunni minni. Hún hefur
ékkert gengið í allan dag.
Ég verð að fara með hana til
úrsmiðs og láta hreinsa
hana.
ÓIi: Nei, þess þarf ekki,
pabbi. Ég og Anna þvoðum
klukkuna með bursta og
sápu í gaer, svo hún getur
ekki verið óhrein.
KAREN: I>ú ert sá latasti
strákur, sem ég hef þekkt.
Æfinlega lætur þú eins og
eitthvað sé að þér. þegar þú
átt að læra
PALLI: Mér er líka illt í
maganum. Og svo eru nýju
skómir svo hræðilega þröng-
ir. Ég held, að ég geti ekki
farið í skólann á morgun.
KAREN: Þú mátt reiða þig
á. að þú verður látinn fara
í skólann á morgun. F’.ýttu
þér nú bara að læra, því að
það er bráðum kominn
háttatími. (Fer).
PALLI (stendur upp og lít-
ur út um gluagann); Úff. og
svo er farið að rigna. (Hann
teygir úr sér) Ég vildi. að
ég væri kominn eitthvað
langt í burtu, ; eitthvert æv-
intýraland. þar sem alltaf er
sólskin, og þar sem börnin
mega leika Eér aiian daginn
(Hann sezt aftur við borðið
og fer að lesa í hálfum
hijóðum. þangað tjl hann
sofnar).
ÓLI LOKBRÁ (kemur inn
með stór stígvél í annarri
hendinni og eina fjöður í
hinni): Jæja, þarna er þá
hann Palli okkar. og er hálf-
sofandi eins og vant er. Nú
skal hann fá að sofa ósvikn-
um svefni, og síðan skal ég
kenna honum að hrisfa af
sér andstyggðar letina. (Hann
strýkur með fjöðrinni á bak
við eyrað á Palla). Jæja.
Paili minn. Hvemig líður
þér? Nú ert þú kominn í
draumalandið.
PALLI (hrekkur upp með
lokuð augun): Hver ert þú?
Ég þekki þig alls ekki.
ÓLI LOKBRÁ: O-jú,
þekkir mig vel. Ég heitj
Lokbrá,
PALLI: Nei, það var gam-
an. Ert það þú sjálfur? Get-
ur þú ekki hiálpað mér til
að komast eitthvað burt frá
þessum leiðinlegu bókum
— hjálpað mér til að kom-
ast til ævintýralandsins.
Veiztu ekki hvar það er?
ÓLI LOKBRÁ: Jæja, þú hef-
ur meiri áhuga fyrir því en
skólabókunum þinum. Jú.
ég þekki það vel. Þar>°að
förum við nú báðir eftir and-
artak.
PALLI: Er það ekki fjarska
langt héðan Eigum við að
ganga alla Ieiðina?
ÓLI LOKBRÁ (hlæjandi):
Þetta var þér líkt, Iati Palli.
Jú. víst er það langt í burtu
héðan. En nú skulum við sjá
til. Hérna eru sjö mílna
skórnir. Taktu af þér skóna
og fárðu í þessa í snatri.
PALLI (tekur af sér skóna
— hefur augun alltaf lok-
uð): Er þetta satt? Þetta
verður gaman!
ÓLI LOKBRÁ: Já, flýttu þér
bara. Sjáðu, nú erum við
ferðbúnir. Nú tekur þú í
hönd mína og svo leggjum
við af stað og höfum sjö
mílur í hverju skrefþ Þú
hefur víst aldrei farið svo
hratt yfir, Palli minn.
(Þeir hverfa út um dyrn-
ar, Óli á undan, en Palli á
eftir með lokuð augun).
(Framhald)
Sumar
'.Sixé &&& a* t»
báðar eftir HG. 6
Skrítlur
— Hefurðu nokkuð lært i
skólanum fyrsta skóladaginn.
Ástríður?
— Nei, ekki ég, en kennslu-
konan. Ég sagði henni hvern-
ig ætti að stafa orðið hund-
ur.
Kennari nokkur var gram-
ur yfir, hve marga nemend-
ur vantaði í skólann. Svo
sagði hann: Héðan i frá eiga
þeir sem vantar að sitja á
fremsta bekknum
séð hverjir þeir <
svo ég- geti
Þegar börnin gerðu verkfall
tUWV fMí-'aíi
lí'D.Í.&AKA' s
Bær undii bröttu fjalli, e/tir O.D.P. 7 ára, Hafnarfirði.
— Nei, nú þolj ég þetta
ekki lengur. Hvað á þessi ná-
kvæmni og afskiptasemi á
öllum sviðum að þýða?
mælti Adólf um leið og hann
fleygði stakknum sinum á
stól, knatttrénu á gólfið og
lagðist sjálfur endilangur á
legubekkinn og þrjózkan og
óánægjan skinu úr sveittu og
sólbrenndu andliti hans.
— Já. hvað ætlar þú að
gera. Adólf, þegar hún kem-
ur heim og segir: Láttu hatt-
inn þinn á sinn stað, Adólf,
og gerðu svo vel og hengdu
stakkinn þinn á snagann.
Láttu síðan knatttréð við
vegginn í eldiviðarkjallaran-
um. sagði Elsa systjr hans,
Sagan um karlinn alvitra
Niðurlag.
til að gera gys að honum,
þóttj hann. karlfsonurinn,
tylla sér næsta mjög á tá.
Líður nú af veturinn fram
tjl sumarmála. Á sumardag-
inn fyrsta var margt um
manninn . í kongsriki; voru
þar samankomnir tignir
menn af ýmsum löndum. til
þess að spreyta sig á gátu
kóngs og vinna til dóttur
hans.
Þar var kominn Þorsteinn
karlsson; höfðu hirðmenn ó-
spart í háðglettum við hann.
en konungur sagði að hann
skyldi velkominn í höll sinni:
hafði honum jafnan litirrt
vel á Þorstein fyrir sakir
vitsmuna hans og atgjörfi
Þorsteinn tók sér sæti utar.
lega á bekk og beið þess,
að hinir tignari menn freist-
uðu gæfu sinnar.
Gekk nú hver af öðrum
fram fyrir kóng og gat þess
til, er honum þótti líklegast.
En enginn átti kollgátuna.
Þegar alljr höfðu getið.
gekk Þorsteinn innar fyrir
hásætið.
— Getur þú sagt mér, Þor-
steinn karlsson, hvað ég er
að hugsa um núna? spyr
kóngur.
—■ Þú ert að hugsa um að
drepa drottninguna þína, seg-
ir Þorsteinn. Nú datt yfir
alla í höllinni og bjuggust
menn við að kóngur myndi
láta taka þennan fífldjarfa
orðhák og drepa hann. En í
4að þess stóð kóngur upp oe
gjörði heyrum kunnugt, að
Þorsteinn karisson hefði get-
ið rétt í huga sér og unnið
með því til dóttur sinnar.
Renndu þá margir öfundar-
augum til Þorsteins, og voru
bejr nú mjúkastir í máli,
er áður voru naprastir. Er nú
ekki að orðlengja það. að
Þorsteinn fær kóngsdóttur og
með henni allt ríkið. því að
tengdafaðir hans þóttijt ekki
lengur íær um að stjórna
fyrir elli sakir. Gerðist Þor-
steinn duglegur stjórnandi.
enda skorti hann ekki fé til
framkvæmda, því að nóg var
fyrir í hel.li karisins alvitra.
Þau kóngsdóttir unnust vel
og lengi, áttu börn og buru
og grófu rætur og muru.
Kunnum vér svo ekki þessa
sögu lengri.
og reyndi að herrna eftir
stjúpu sinni.
— Ég ætla að svara því
til að ég skuli gera það ef
ég megi hvíla mig litla stund
fyrst, mælti Adólf. — Hennar
vegna hef ég mátt þeytast
um húsið þvert og endilangt,
síðan hún kom hingað. Ég
veit ekki hvað oft hún hefur
rekið mig fram til að þurrka
af skónum mínum. eða hengja
upp hattinn minn, eða bursta
skðna mína og fleira þess-
háttar. Nú er ég orðinn
þreyttur á þessu öllu saman
og nú vil ég fá að ráða mér
sjálfur
— Ég er líka þreytt á þessu
öllu, mæltj Elsa. Þegar ég
háttaði í gærkvöld. lagði ég
fötin min frá mér, eins og
venjulega Til allrar ham-
ingju kom, hún ekki inn til
min, en hefði hún gert það.
er ég v.iss um að hún hefði
rekið mjg fram úr rúminu
til að raða fötunum eftir
vissum reglum.
— Mamma okkar heimtaði
þetta aldrei af okkur. mælti
Adólf og andvarpaði mæðu-
lega.
— Nei, og þó var hér allt-
af hreint og þrifalegt, sagði
Elsa. — Ekki kannski alvec
eins hreint og fágað og hjá
þessari nýju móður okkar.
en ég vil nú heldur njóta
meira frelsis. og mega ráða
mér sjálf. Hún er leiðin1eg
þessi nákvæmni og reglu-
semi á öllum sviðum.
— Já ég fyrir mitt leyti
vildi nú heldur hafa gamla
lagið á öllu, bætti Adólf við
— En hvað segið þið um það
að við gerum nokkurskonar
verkfall? ÞRð eru a’Ijr farr>
I
!
i
*
i
!
!
*
I
i
!
— Hvers vegna tekur þú
alltaf stærstu brauðsneiðina?
sagði móðir við yngsta dreng-
inn. — Finnst þér ekki, að
Einar sem er eldri ætti held-
ur- að fá hana?
— Nei. alls ekki. Einar
hefur borðað brauð í tvö ár
áður en ég fæddist.
ir að gera þessi verkföll. þeg-
ar þeir fá ekki það sem þeir
vilja fá. Og þeir fá alltaf
vilja sínum framgengt. Við
skulum tala um þetta við
Betu, Helgu og Rósu, og þeg-
ar við erum öll orðin sam-
mála. skulum við sýna
mömmu það, að það er hún,
sem verður að láta undan.
Haldið þið ekki, að þetta sé
bezta ráðið til þess að við
fáum að ráða okkur sjálf
meira en verið hefur?
— Ég vil ekki vera með
í því að gera neitt sem er
rangt. sagði Elsa. — þú
manst vist eftir því að við
lofuðum mömmu hátíðlega,
að ef pabbi fengi sér aðra
mömmu, skyldum við vera
henni hlýðin og góð.
— Já, en við höfum verið
það, og við höldum áfram að
vera henni hlýðin og góð. En
hún verður bara að hætta að
heimta af okkur þessa stund-
vísi og reglusemi í smáu sem
stóru. Við verðum bara að
segja henni að við viljum
hafa allt eins og það var
áður.
Beta. Helga og Rósa féll-
ust óðara á tillögu Adólfs um
verkfallið, og hann var auð-
vitað kosinn foringinn. Einn-
ig var samþykkt, að verkfall-
ið skyldi hefjast samstundis,
að minnsta kosti áður en fað-
. ir þeirra kæmi heim.
— Við verðum fyrst að
koma okkur upp flöggum og
ganga síðan um öll herberg-
in í húsinu. Á meðan ætla ég
að taka saman stutta ræðu.
sem ég ætla siðan að flytja.
sagði Ádólf. Mamma skal fá
að vita að okkur er fullkom-
>n alvara
(Framha'di
!
!
!
!
I
I
------------ SlÐ A J
ERLEND
TÍÐINDI
Framhald af 5. síðu.
islam. Hingað til hafa Svart-
ir múhameðstrúarménn forð;
azt átök við yfirvöldin. og
hvíta menn yfirleitt, en ekki
er farið dult með að í fyllingu
tímans verði látið skríða til
skarar til að kný.ia fram stofn>,
un svertingjaríkis í Norður-
Ameríku.
Enn sem komið er hafa for»
ustumenn sem stefna að
jafnrétti innan bandarísks
þjóðfélags eins og séra King
meirihluta svertingja á sínu
bandi, en enginn veit hvað
gerast kann ef uppúr sýður í
milljónaborgum norðurríkj*
anna. Einna mest er haéttán
á alvarlegum kynþáttaóeirðum
talin í höfuðborginni Washing-
ton, einu bandarísku stórbörg-
inni þar sem svertingjar eru
í hreinum meirihluta. Wáshing-
tonbúar hafa ekki sjálfsstjórn
heldur skipa þingnefndir mál-
um borgarinnar, og for-
mennsku f.vrir nefndunum hafa
suðurríkjaþingmenn se*n sinna
lítt kröfum svertingjanna. 54%
borgarbúa. Til tíðinda kann að
draga í sumar. þegar frum-
vörp Kennedy um aukin völd
stjórnarinnar til að knýja fram
jafnrétti til handa fvertingj-
um koma til umræðu á þingi.
Talið er víst að þau vérði
samþ.vkkt í fulltrúadeildinni,
en í öldungadeildinni undirbúa
suðurríkjamenn málþóf' sem
tvo þrjðju atkvæða þarf til að
hnekk.ja. Leiðtosar stjómar-
andstöðunnar í deildinni bera
kápuna á báðum öxlum, en
á afstöðu þeirra velta úrslit
málsins. Martin Luther King
boðar að svertinaiar- muni gér*
ofbeldjslausa fjöldainnrás í
þinghúsið ef þurfa þyki.
M.T.Ó.
VÖRUHAPPDRÆTTl
SIBS
16250 VINNINGAR!
Fjórði hver miði vinnur að meðaltalil
Hæstu vinningar 1/2 milljón krónur.
Lægstu 1000 krónur.
Dregið 5. hvers mártaðar.
Regnklæðin
fást ávallt
hjá
VOPNA
Haldgóð en ódýr, — þar á
raeðaJ síldarpils og jakkar.
VOPNI
Aðalstræti 16. simi 15830.
aaBmf
&
G€R« RIKiSINS
jALDUR
fer til Króksfjarðarness, Skarð-
stöðvar, Hjallanes og Búðardal*
miðvikudaginn 3. júlí. Vörumót-
taka á þriðjudag.

<.