Þjóðviljinn - 13.09.1963, Blaðsíða 4

4 SÍÐA
ÞIÓÐVILIINN
Föstudagur 13. september 1963
Otgetandi: Samelnlngarfloklcur alþýöu — Sósialistaílokk-
urinn. —
Ritstjórar: Ivar H. Jónsson, Magnús Kjartansson (áb.),
Sigurður Guðmundsson.
Fréttaritstjórar: Jón Bjamason. Sigurður V. Friðþjófsson.
Ritstjóm, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðust. 19.
Sími 17-500 (5 línur). Áskriftarverð kr. 80,00 á mánuði.
Opinber heimsókn
íj gær skýrði Þjóðviljinn frá fré’ttatilkynriingu
Samtaka hernámsandstæðinga um þá fyrirætl-
un samtakanna að afhenda varaforseta Bandaríkj-
anna mótmælaorðsendingu gegn hernámsstefnunni
og hinum fyrirhuguðu framkvæmdum í Hvalfirði,
þegar hann kemur hingað næst komandi mánudag.
Þjóðviljinn er eina dagblaðið, sem birtir fréttatil-
kynningu Samtaka hernámsandstæðinga. Alþýðu-
blaðið kom ekki út í gær, Tíminn stingur fréttinni
með öllu undir stól, en Morgunblaðið ,birtir fá-
heyrðan skæting og fúkyrði vegna hennar og er
engu líkara, en ritstjórarnir hafi með öllu „misst
andlitið", þegar þeim barst tilkynningin í hendur.
Talar blaðið um útifund „gegn Lyndon B. John-
son“, „einstæða frekju og heimsku“ og að þe’tta
sé til „skammar íslenzku þjóðinni“. Bera þessi
skrif blaðsins vott um svo einstæðan taugatitring,
að varaforseti Bandaríkjanna mundi án efa blygð-
ast sín niður í tær, væri honum kunnugt um þetta
uppnám á ritstjórnarskrifstofum Morgunblaðsins.
T yndon B. Johnson hefur á ferð sinni um Norð-
urlöndin lagt áherzlu á að kynnast fólkinu
og skoðunum þess. Hins vegar er ekki nokkur
vafi á, að honum mun fullkunnugt um auðmýkt
íslenzkra stjórnarvalda gagnvart öllum kröfum
Bandaríkjanna um aukna hernaðaraðstöðu hér á
lndi. Útifundur Samtaka hernámsandstæðinga
beinist á engan hátt gegn varaforsetanum persónu-
lega, heldur gegn hernaðarstefnu og vígbúnaðar-
kapphlaupi; hann er 'til þess að undirstrika við
varaforsetann „þann ákveðna vilja mjög verulegs
hluta íslenzku þjóðarinnar, að allur her og her-
búnaður verði fjarlægður úr landi okkar nú þeg-
ar“, eins og segir í tilkynningu samtakanna. Og
það er rétt að benda Morgunblaðinu á, að fundur
varaforsetans með hinum svokallaða Varðbergs-
félagsskap hlaut að kalla á mótaðgerðir sem þess-
ar frá Samtökum hernámsandstæðinga. Sá þátt-
ur þessarar opinberu heimsóknar virðist hafa ver-
ið hugsaður sem nokkurs konar fagnaðarhátíð
Varðbergsliðsins vegna Hvalfjarðarsamninganna
fyrirhuguðu, og því bein ögrun við mótmæli Sam-
’taka hernámsandstæðinga gegn þeim fyrirætlun-
um. Hernámsandstæðlngar hlutu því að koma
skoðunum sínum á framfæri á einhvern hátt, með-
an á dvöl vajraforsetans stendur hér, og mun eng-
inn 'trúa að óreyndu að hann sjái ástæðu til þess
að fyrtast við af því. En Morgunblaðið þarf trú-
lega að gæta allrar stillingar næstu daga til þess
að verða ekki aðeins „sjálfu sér til skammar held-
'ur íslenzku þjóðinni“.
TTeimsóknir leiðandi manna frá öðrum þjóðum
eru vissulega fagnaðarefni, einkum ef þar eru
á ferð menn, sem af opnum hug vilja kynnast
vandamálum samtíðar sinnar og stuðla að gagn-
kvæmum skilningi þjóða í milli. En slíkur skiln-
ingur skapast ekki af auðmýkt og undirlægju-
hætti, heldur af fullri einurð og fyllstu kurteisi
og hernámsandstæðingar óska einskis fremur en
að heimsókn varafor^eta Bandaríkjanna hingað til
lands' megi mótast af hinu síðarnefnda. — b.
MINNÍNG
Benedikt S. Bjarklind
Stórtemplar
Þau sviplegu tíðindi spurðust
hingað til lands í fyrri viku,
að Benedikt S. Bjarklind, stór-
templar hefði látizt á Ríkis-
sjúkrahúsinu í Kaupmanna-
höfn. en þangað hafði hann
leitað sér lækninga vegna
hjartameins, er hann þjáðist
af. Þessi tíðindi komu óvænt,
enda þótt ég vissi, er við Bene-
dikt kvöddumst í sumar. að
hann ætti að líkindum fyrir
höndum hættulegan uppskurð.
Ég hafði fastlega vonað, að við
félagar hans í Góðtemplararegl-
unni mættum hitta hann aftur
heima frískan og starfsglaðan
með haustinu.
\
Er Benedikt lézt var hann að-
eins 48 ára að aldri. en hann
var fæddur á Húsavík 9. júní
1915. Foreldrar hans voru hjón-
in Unnur Benediktsdóttir frá
Auðnum Jónssonar (Hulda
skáldkona) og Sigurður Sigfús-
son Bjarklind, kaupfélags-
stjóri. Benedikt fluttist með for-
eldrum og systkinum til
Reykjavíkur árið, 1935. Hann
tók stúdentspróf frá Mennta-
skólanum í Reykjavík 1936, en
lögfræðipróf, með 1. einkunn,
lauk hann fyá Háskóla Islands
26. janúar 1943. Sama ár varð
hann fulltrúi hjá lögmannin-
um í Reykjavík, er síðar varð
borgarfógeti. og hjá því emb-
■ ætti starfaði hann allt til
dauðadags, lengst af sem !ög-
taksfulltrúi við tollstjóraemD-
ættið.
Benedikt giftist árið 1960
hinni ágætustu konu, Elsu Han-
sen, dóttur Adolphs Hansen,
forstjóra í Kaupmannahöfn, sem
er einn merkasti bindindisfröm-
uður Danmerkur. Elsa er mörg-
um aö góðu kunn frá því er
hún dvaldist hér á landl, en
hún hafði um skeið eftirlit með
dönskukennslu í framhaldsskól-
um landsins. Elsa hefur gott
vald á íslenzkri tungu.
Árið 1953 gerðist Benedikt
templar og varð fljótlega nýt-<^
ur og góður starfskraftur í stuku
sinni og síðar á æðri stigum ■
Reglunnar. Hann var árið 1957
kjörinn stórtemplar og endur-
kjörinn á hverju þingi stór-
stúkunnar síðan. Sýnir það vel
það mikla traust, sem góðtempl-
arar báru til hans.
Þegar í upphafi starfs síns
sem stórtemplar gerðl Benedikt
sér far um að komast í sem
nánasta snertingu við starfsemi
Reglunnar. Hann heimsótti. má
segja, alla staði þar sem stúk-
ur Vtarfa og öðlaðist með því
ómetanlega reynslu og þekkingu
á starfinu.
Með tímanum hlóðust marg-
visleg störf á Benedikt innan
bindindishreyfingarinnar. Hann
sat sem fulltrúi stórstúkunnar
mörg alþjóðleg þing og ráð-
stefnur. Hann hafði mikinn á-
huga fyrir alþjóðlegu samstaríi
og vann ötullega að því að efla
og koma á meiri samskiptum
bindindismanna í hinum ýmsu
löndum. Á þessu sumri hófst
athyglisverð starfsemi á þessu
sviði. er hingáð kom 30 manna
hópur sænskra bindindismanoa.
Vann Benedikt að því af mik!-
um áhuga að af for þessari gæti
orðið óg hún yrði upphaf skioti-
ferða milli landanna. Benedikt
áttl sæti í stjórn Norræna
Góðtemplararáðsins óg í frám-
kvæmdanefnd alþjöða Hástdk-
unnar.
Einn þýðingarmikill þáttur í
starfsemi bindindishreyfingar-
innar eru tryggingarfélög henn-
ar.1 Benedikt Bjarklind var' 1
hópi þeirra manna, sem undir-
bjuggu stofnun tryggingarfálág-
iris Ábyrgð ög Kom bví farsæl-
lega í höfn. Var hann stjórn-
arformaður þess félags frá
upphafi. Þá tók hann
mikinn þátt í starfsemi
bindiodisfélags ökumrtnna og
var í stjóm landssambandsíns
um skeið. Ennfremur átti Bene-
dikt sæti í stjóm Vemdar. en 1
það er sem kunnugt er félags-
skapur, sem vinnur að því að
liðssina þeim er á einhvern hátt
hafa lent á öndverðum meið
við þjóðfélagið. brotið lög bess
og hlotið refsingu, og hjálpa
þeim til að gerast nýtir þjóð-
félagsþegnar.
Þegar samtökin íslenzkir ung-
templarar voru í undirbúningi,
en það var 1957—8, sýndi Bene-
dikt stórtemplar því máli sér-
stakan velvilja og skilning sem
og reyndar alla tíð. og er
óhætt að fullyrða, að án hans
stuðnings hefði það mál ekki
komizt svo vel á veg, sem raun
ber vitni. Þetta og ýmislegt
annað. sem Benedikt lét í ljósi,
sýndi að hann gerði sér glögga
grein fyrir því að Góðtempl-
arareglan þyrfti jafnan aðfylgj-
ast vel með tímanum. Gera yrði
breytingar í einstökum atriðum
og reyna nýjar leiðir, án bess
þó að formi og uppbyggingu
reglunnar væri í nokkru rask-
að.
Auk nefndra félagsstarfa,
hafði Benedikt önnur áhuga-
mái í frístundum. Hann át.ti
gott bókasafn, sem hann not-
færði sér vei. Fyrr á árum iðk-
aði hann mikið golf og var
slyngur í þeirri grein. Hann
ritstýrði blaði Golffélagsins.
Kylfingi, á árunum 1943—50.
Benedikt S. Bjarklind var vel
gefinn maður. Hann var ritfær
í bezta' lagi og í ræðuflutningi
var hann mannlegur. hlýlegur
og hafði ljósa framsetningu.
Hann vann að málunum með
rólegri íhyggni og festu. err
að láta mikið á sér
bera var honum á móti skapi,
enda einstakt prúðmenni. En
það er ekki þar með sagt, að
Benedikt hafi skort dirfsku til
þess að berjast af kappi, ef
því var að skipta. Það sýndi
hann, þegar á reyndi. aö hann
var baráttumaður góður, sem
gat verið einbeittur og harð-
skeyttur. Og hann mæltist ekki
undan óþægindum, sem samfara
voru því að vera í fylkingar-
brjósti 1 umbótahreyfingu.
Hann var sérstaklega fórnt’ús
og óeigingjarn í öllum störfum
sínum fyrir bindindismálið og
gerði meiri kröfur til sín sjálfs
en. annarra.
Fráfall Benedikts S. Bjarklind
er þungt áfall fyrir Góðtempi-
araregluna. Miklar v5?nir voru
bundnar við störf hans á kom-
andi tímum. Hann hafði beitt
sér fyrir því. að tekið yrði upp
nýtt fyrirkomulag í stárfsem-
inni, sem allt útlit er fyrir að
eigi eftir að vérða Reglunni til
mikils góðs.
Við templarar minnumst
Benedikts með virðingu og
þakklæti og vottum konu hans.
systkinum og öðrum skyld-
mennum dýpstu samúð.
Minningin um Benedikt S.
Bjarklind er björt og hreiri 1
hugum okkar.
Einar Hannesson.
Nær fjórði hver Akureyringur
hefur synt 200 metrana
Mikill áhugi hefur verið á Akureyri fyrir • norrænu sundkeppn-
inni og hefur ,,boðsundið” til Grímseyjar gert sitt til að koma 4.
hverjum Akureyring '200 metrana. Þátttaka hefur einnig aukizt á
öðrum stöðum, þótt ekki sé það í jafn ríkum mæli og á Akureyri,
t.d. eru Reykvíkingar aðeins hálfdrættingar á við Akureyringa
síðustu 3 vikurnar. Þátttakan á þessum 3 stöðum er nú orðin:
Akureyri 2035 manns eða 22% (viðbót 4%)
Hafnarfjörður 1435 manns eða 19%, (viðbót 2%)
Reykjavík 11050 manns eða 15% (viðbót 2%)
Aðeins eru eftir.. 3 dagar á keppnistímabilinu, og er ekki ráðlegt
að draga til síðasta dags að synda, því að sundstaðimir eru opnir
skemur á sunnudögum en virkum dögum.
það er hagur allrar
fjölskyldunnar að lesa
ÞJÓÐVILJANN
Við hringjum í dag og
fáum blaðið í fyrramálið
SÍMINN ER 17500
m
9
*

i
5