Þjóðviljinn - 14.04.1964, Síða 10

20 SlÐA
MÖÐVILJINN
Þriðjudagur 14. apríl 1964
Hann kjökraði ekki hátt, en ekk-
inn altók hann, og hann skókst ]
og hristist allur. Eðvarð reis á
fætur 1 ofboði og tók um herð-
ar honum. — Hvað gengur að
þér, vinur? sagði hann. —
Segðu mér það. Er nokkuð sem
ég get gert?
Þessi hlýja sem Philip hafði
kynnzt svo lítið, gerði í fyrstu
illt verra, en eftir nokkra stund
fór hann að jafna sig. — Hún
myrti hana, var fyrsta setningin
sem hann gat sagt; og smám
saman gat hann sagt honum
upp alla söguna.
Um kvöldið skrifaði Eðvarð
um allt þetta til ungrar stúlku
sesn hét Ellen Cartnell. (Hún
var tuttugu og þriggja ára, hann
tuttugu og fjögurra. 1 augum
flestra var hún snotur, með upp-
brett nef, stóran munn, ferskan
litarhátt og fremur svera fætur;
í augum hans var hún afbragð
annarra kvenna og það birti í
hverri stofu um leið og hún
kom inn i hana. Með öðrum
orðum: hann var ástfanginn.)
— 1 morgun (skrifaði hann)
kom dálítið skrýtið og óþægilegt
fyrir mig. Þú manst að ég hef
sagt' þér frá Philip Arfewright.
drengnum sem ég kenndi í
einkatímum og býr hjá þraut-
leiðinlegri frænku sem heitir van
Beer? Jæja, áður en ég gat byrj-
að að vinna með honum, byrjaði
hann allt í einu að háskæla; og
þegar hann gat komið upp orði,
sagði hann að frænkan væri
morðingi. Hún stjómar honum
með harðri hendi — leyfir hon-
HARC,RÍ=IÐSLAN
Hárgreiðslu oq
snyrtistofa STFtNU og DrtDO
Laneavesl 18 ITI h flyftal
SÍMI 84616.
P B R M A Garðsenda 21
SfMT 3S968. Hárgreiðsln- oe
snyrtistofa.
Dðmnr! Hárerreiðsla >da
allra hæfi.
TJARNARSTOFAN
Tjamargötu 10 Vonarstrætis-
mesrin. — SfMI .14662.
HARGRETÐSLUSTOFA
AUSTURBÆJAR.
ÍMaria Gnðmundsðáttir)
Laugavegi 13 — SfMl 14656.
—■ Nuðdstofa á sama stað. —
! um ekki að leika sér við önnur
] böm og fer með hann eins og
sjúkling.
— Það lítur út fyrir að hún
hafi vitandi vits drepið kanín-
una hans, eina leikfélagann sem
hann átti. Hún hafði varla nokk-
uð sér til afsökunar og þetta
virðist allt mjög andstyggilegt.
— Ég hef aldrei séð aðra eins
sorg. Ég held að bamið sé
fjarska vansælt og einmana og
hann hafði varpað allri ást sinni
á dýrið, enda var ekki í annað
hús að venda. Ég skildi ekki
allt sem hann sagði, en það var
20
engu líkara en hann héldi að
kanínan hefði verið eitthvað al-
veg sérstakt, merkileg og jafn-
vel máttug; hún var eins konar
átrúnaðargoð og hann tilbað
hana ef svo mætti segja. En
hvað sem því líður. þá hlaut
hún mjög ömurlegan dauðdaga
í gasofninum og það er eins og
Tíf hans hafi misst allan tilgang.-
Það var bæði skelfing og sökn-
uður í andliti veslings bamsins.
— Hann talaði skelfing hratt
og ruglingslega og spurði mig í
sífellu hvort morðingi hlyti ekki
refsingu. Ég reyndi að hugga
hann eftir mætti, en ég er
hræddur um að ég sé ekki mjög
laginn við slíkt. Við komum ekki
miklu í verk en hann róaðist dá-
lítið. Ég held næstum að ég sé
eina mannveran sem hann getur
talað hreinskilnislega við.
— Þegar við vorum að ljúka
kennslustundinni, kom þessi
frænka hans inn. Hún er mið-
aldra kvenmaður, uppskrúfuð
og með uppgerðar fínheit og trú-
lega mjög eigingjöm. Hún brosti
og sýndi tennumar framan í
okkur báða þegar ég stóð upp og
sagði: — Jæja, Philip minn,
gengur þetta ekki ágætlega?
Hann svaraði engu og ég vona
að ég eigi aldrei nokkum tíma
eftir að fá annað eins augna-
ráð frá nokkru barni, eða
nokkrum yfirTeitt. Ég hef aldrei
séð annað eins hatur. Og hún
var líka hálfvandræðaleg, það
verð ég að segja.
— En svo sagði hún: — Það
er víst bezt að láta þetta vera
nóg; þú mátt ekki leggja of mik-
ið á þig elskan. En í þetta sinn
leit hún alls ekki á hann heldur
horfði í aðra átt. Ég var að fara
hvort sem var, svo að það gerði
ekkert til þótt hún stöðvaði okk-
ur. En mér líkaði alls ekki and-
rúmsloftið þarna og ég ætla mér
að reyna að gera eitthvað meira
fyrir þennan dreng en hingað
til.
— Einhvem tíma. vina mín,
skulum við sjálf eiga hóp af
bömum. Við skulum eignast
eins mikinn fjölda og við höf-
um framast efni á og heimilið
skal vera fullt af hamingju. Við
skulum leyfa þeim að syngja og
dansa og hrópa og hafa kanín-
ur og rottur. Og þú verður í
miðjum hópnum. Eftir þetta
hræðilega hús, þrái ég ekkert
fremur en þig. Þú ert hið yndis-
legasta og bezta: þama í húsinu
er allt hið gagnstæða. í hvert
skipti sem ég hugsa um þig og
man.......
Það sem eftir er af bréfinu
kemur engum við nema þeim
tveim.
VII.
Strax og frú van Beer var
búin að losa sig við kennarann,
fór hún út í garðinn. Hún stóð
á rauðu múrsteinastéttinni sem
lá meðfram húsinu og horfði í
kringum sig. Það var ekki sér-
lega snyrtilegt í garðinum. Beð-
ið næst henni var fullt af dauð-
um montbretíum, sem ekki höfðu
verið klipptar niður. Brúnleit
laufin og óhrjálegir stönglamir
voru óskemmdir á að líta. Stór
breiða af vanhirtri bergfléttunni
hafði losnað frá húsinu og bærð-
ist hægt í golunni. Litlir haug-
ar af bergfléttufrjódufti lágu
um alla gangstéttina, óþekkjan-
Teg lauf voru dreifð hér og þar,
jafnvel knippum af afskomum,
visnuðum bTómum hafði verið
fleygt þama og þau látin eiga
sig. Þama var nasturtíumbeð
sem moraði af svörtum flugum.
Aðeins grasflötin var veT hirt.
Hafi frú van Beer tekið eftir
þessu, þá hafði hún ekki orð á
því. Drengurinn kom út úr hús-
lnu á eftir henni og hún horfði
á hann með undarTegum svip.
Hann starði á hana á móti, var
um sig eins og köttur. Eftir
andartak fóru þau bæði niður
í /;arðinn. hvort í sínu Tagi.
Klukkústundu síðar settust þau
bæði að miðdegisverði. Á borð-
inu beið þeirra kalt Tambalæri
og salat sem samanstóð af káli,
gúrkum og rauðrófum og frú
Rodd hafði útbúið. Kjötið var
bragðlaust og salatið komótt en
hvorugt þeirra hafði orð á þtí.
Þau sögðu næstum ekki neitt.
Frú van Beer sagði einu sinni:
— Borðaðu matinn þinn, Philip.
Hann svaraði ekki en gerði eins
og honum var sagt.
Eftir hádegisverðinn fór hann
út og lék sér í garðinum. Rósa-
lía var kyrr inni til að drekka
hið ómissandi portvínsglas sitt.
Það var þriðjungur eftir í flösk-
unni. Hún sagði upphátt, þótt
enginn væri að hlusta: — Það
tekur þvi varla að geyma þetta,
og hellti aftur í glasið sitt, þar
til flaskan var tóm. Það var heit-
ur septemberdagur, og þótt sól-
in skini ekki inn í borðstofuna
var mollulegt inni. Hún var syf’j-
uð og rjóð; kinnar hennar voru
næstum blárauðar.
KTukkan hálffjögur kom hún
inn í herbergi frú Rodd. Hún
var virðuleg í fasi en gulgræn
í framan. — Frú Rodd. sagði
hún. — Þér verðið að fleygja
þessu kjöti og salati. Það er eitt-
hvað athugavert við það. Mér
Teið svo undarlega rétt áðan og
ég ætlaði að fá mér dálítið sóda-
duft. En áður en ég gat tekið
það inn, varð mér hræðilega illt
og ég er búin að kasta öllu
upp. öllu, endur tók hún með
áherzlu.
— Kannski er það portvínið,
í þessum hita, sagði frú Rodd
sakleysislega.
— Ég held nú síður, hreytti
Rósalía útúr sér. — Fleygið
þessum mat undir eins.
— Já, frú, sagði frú Rodd og
fór niður i eldhúsið til að gera
eins og henni var sagt.
Seinna um daginn kom Phil-
ip inn og settist niður í eldhús-
inu hjá frú Rodd. Hann sagði
ekki neitt en hríðskalf. Hún leit
á hann og sagði: — Er eitthvað
að, Phillip? Hann svaraði ekki
svo hún leit aftur á fölt andlit
hans. — Þú titrar allur, sagði
hún.
— Mér líður ekki vel, sagði
hann mjög þreytulega. — Ég er
svo voðalega máttlaus. Og mér
er illt í höfðinu.
— Ég held ég þurfi að kasta
upp, bætti hann við og það lifn-
aði ögn yfir honum eins og títt
er um böm þegar eitthvað ó-
venjulegt er á seyði. Hann fór
upp á loftið og frú Rodd horfði
á eftir honum með áhyggjusvip.
— Kannski var eitthvað at-
hugavert við kjötið eftir allt
saman, sagði hún við ödu. — Ég
er fegin því að öskukarlinn
kemur á morgun; það væri ó-
skemmtilegt ef allt færi að lykta
hér.
Phillip afþakkaði teið og fór
í rúmið klukkan sjö. Frænka
hans stakk upp á því og aldrei
slíku vant samþykkti hann það
sem hún sagði án þess að hika.
Sjálf virtist hún alveg búinn að
jafna sig og borðaði mikið magn
af fleski. pylsum, steiktum eggj-
um og tómötum og stóra sneið
af steiktu brauði, O.K. sósu og
baunum og á eftir sítrónubúð-
ing og niðursoðinn ananas; með
þessu drakk hún meira portvín
Hún borðaði með velþóknun
og -virtist verða gott af öllu
saman.
Morguninn eftir virtist Phill-
ip h'ða verr. Hann fór framúr
með erfiðismunum til að borða
morgunverð, borðaði ögn af
hafragraut og kastaði honum
samstundis upp. Hann fór og
lagðist útaf og frænka hans
mældi í honum hitann — og lét
ekki hjá líða að prédika dálítið
vfir frú Rodd. Hitinn var yfir
39 stig. Hún gaf honum hið
vanalega lyf sitt: fíkjusíróp.
Hann kastaði því upp.
Seinna um daginn (enginn gat
munað eftir því hvað khikkan
var) hringdi frú van Beer í
Parkes lækni. — Ég held að
Phillip hafi borðað eitthvað ó-
holt. Hann hefur kastað upp og
er með dálítinn hita. Gætuð þér
litið inn í dag?
Parkes sá fram á ómakslaun
og féllst á hað og var kominn
á staðinn klukkan kortér yfir
fiögur. V'ð hliðið hitti hann Ed-
varð Gillingham sem kom síð-
degis á þriðjudögum og fimmtu-
dögum en ekki á morgnana,
vegna þess að hann kenndi ann-
ars staðar. Þeir voru samferða
upp stíginn.
— Ég býst ekki við að það
sé þörf fyrir yður f dag, ungi
maður, sagði læknirinn. — Hann
litli vinur okkar er víst dálít-
ið slæmur í maganum.
— Jæja. Það var leitt. Ég
ætla nú samt að koma innfyrir
og athuga málið.
Þeim var báðum vísað inn
Þetía er ábyggilega eini
boWinn í borginni sem <rerð-
,ir er íyrir 10 putta.
SKOTT A
. - i-q — -
*© Kinc Features Ss'ndicnte, Inc., tD63. World rights reserved.
Með þessari lykt getum við áreiðanlega töfrað þá.
Flugbjörgunarsveitin
Fundur í kvöld, þriðjudag, kl. 8,30 í Tjamar-
kaffi uppi, takið með ykkur myndir frá æfingum.
Stjórnin.
LÖGTÖK
Að beiðni bæjargjaldkerans í Keflavík og að und-
angengnum úrskurði verða lögtök hafin fyrir ó-
greiddum fasteignaskatti, vatns- og holræsag'jöld-
um ársins 1964 til bæjarsjóðs Keflavíkur svo og
fyrirframgreiðslu upp í útsvör og aðstöðugjöld
1964 að 8 dögum liðnum frá birtingu þessarar aug-
lýsingar. Lögtökin fara fram á kostnað gjaldanda.
Keflavík 10. apríl 1964.
Bæjarfógetinn.
TILB0D ÓSKAST
í svonefnt hótel De Gink við Keflavíkurflugvöll,
sem að samanstendur af 42 herbergjum, setu-
stofu og snyrtiherbergjum.
í húsinu er hitalögn og rafkerfi í góðu ástandi.
Ennfremur fylgja húsinu lóðaréttindi til 15 ára,
þar sem það stendur utan flugvallargirðingarinnar.
Frekari upplýsingar eru gefnar á skrifstofu vorri
kh 10—12 árdegis og hjá Sæmundi Jónssyni, af-
greiðslumanni Sölunefndar varnarliðseigna á
Keflavíkurflugvelli, sem jafnframt sýnir húsið.
Tilboðin verða opnuð á skrifstofu nefndarinnar
föstudag 24. apríl kl. 11 árdegis.
Sölunefnd varnarliðseigna.