Þjóðviljinn - 10.07.1964, Qupperneq 6
g SÍÐA
ÞIÖÐVILIINN
Föstudagur 10. júlí 1964
Um þessar mundir er Fjármálaráðuneytið
danska að yfirvega, hvort áfrýja skuli dómi, sem
nýlega var upp kveðinn og fjallar um það, hvor't
Siðvæðingarhreyfingin danska sé skattskyld. Sið-
yæddur lögreglumaður krafðist þess að fá að
draga frá skattskyldum tekjum sínum fjárfram-
lög sín til Siðvæðingarhreyfingarinnar og hafði
sitt mál fram ■— í fyrstu lotu að minnsta kosti.
— enda txStt hún væri á móti
bannsettum kommúnismanum.
Eitt af vitnum hreyfingarinnar.
uppgjafa prófastur. Brodersen
að nafni. lýsti því yfir, a9
Siðvæðingin sé ekki á móti
kommúnismanum sem slíkum
(sic!) heldur aðeins því guð-
leysi, sem kommúnistaflokkar
í Sovétríkjunum og aimarstað-
ar berðust fyrir.
Vilji menn komast að þvi,
hvað hæft sé í þeim fullyrð-
ingum Siðvæðingarinnar, að
það sé ekki þjóðfélaginu held-
ur * sálinni, sem hún vilji
bjarga, nauðugri viljugri. næg-
ir að skoða það, sem skrift-
lærðir forsvarsmenn hreyfing-
arinnar láta frá sér fara.
Gegn Gomulka
og Rockefeller
I nýlegu eintaki af málgagni
samtakanna, MRA Informati-
on. gefur þannig að líta „boð-
skap”, sem samtökin birtu sem
auglýsingu í vesturþýzka blað-
ið DIE WELT. (Vana sínum
trú geta samtökin þess ekki,
að hér sé um greidda auglýs-
ingu að ræða og vonast svo
til þess að einhver taki „boð-
skapinn’’ sem skoðun blaðsins).
Hér segir, m.a.: „Boðskapurinn,
sem var frá völdum borgunmi
Vestur-Þýzkalands. var stílað-
ur til pólska flokksforingjans
Gomulka og afsannaði þ.ær
fullyrðingar hans, að Þjóð-
verjar vilji hefnd og að sterkt
Þýzkaland sé hættuleg ógnun
við friðinn”. Annan boðskap
birtir blaðið og ber hann yfir-
skriftina „Opið bréf til allra
þeirra, sem sækja um opinbert
embætti”. Fylgir það fréttinni,
að þetta hafí verið birt í 38
blöðum í Kaliforníu „undir
lok hinnar bitru baráttu um
forsetaframboðið”. Þetta var
með öðrum orðum á þeim tima
þegar siðvæðingin barðist gegn
Nelson Rockefeller á þeim for-
sendum að hann hefði skilið
við konu sína en gifzt einkarit-
aranum. Boðskapur Siðvæðing-
arinnar þar að lútandi var svo-
hljóðandi: ,.Við væntum þess,
að maður sem kýs að sækja
um opinbera stöðu skuldbindi
sig til þess í einkalífi sinu að
vera öðrum fordæmi með
hreinlífi og ákveðinni siðferði-
legri afstöðu”.
Og þetta er hreyfing, sem
Peter Howard, hinn nýji Ieið-
togi MRA.
Þegar málið kom fyrir rétt
í fyrsta 6Ínn. lagði Siðvæðing-
in mikla áherzlu á það, að
hreyfingin sé á engan hátt
pólitísk. Umræddur iögreglu-
maður kvað Siðvæðinguna ein-
göngu hafa trúarleg takmörk
Sérfræðingur er sá sem
veit meira og meira um
minna og minna.
(M. Butler)
Ræningínn heimtar pen-
ingana eða lífið; konan
hvorttveggja.
(Samuel Butler, 1835—1902)
Guð fyrirgefur mér —
það er hans atvinna.
(Helnrich Heine — and-
Iátsorð).
Falskir seðlar á ferðinni
ekki kveðst skipta sér af stjóm-
málum nema þá í krossferð
gegn kommún ismanum!
Gegn Luther King
Þessi sami tónn gengur aftur
í öllum ræðum Siðvæðingar-
postulanna. Til dæmis um það
er ræða, sem „Milton H. Gra-
ham, borgarstjóri í bænum
Phoenix, heimkynnum Barry
Goldwaters, öldungadeildar-
þingmanns”. hefur að sögn
siðvæðingarblaðsins haldið
ekki alls fyrir löngu. í ræð-
unni segir svo: „Hví ekki að
byggja heim, þar sem enginn
vogar sér að sækja um opin-
bert embætti nema hann styðji
algjöran heiðarleik og hrein-
lífi?” Og enn kvað hann: „Ef
við ætlum að byggja nýjan
heim verðum við að velja
okkur leiðtoga, sem hafa sið-
ferðilega ábyrgðartilfinningu
framar öðrum”.
Á sama fundi talaði Peter
Howard. hinn nýji leiðtogi Sið-
væðingarhreyfingarinnar og
arftaki Franks Buchmans.
Hann lét svo ummælt: „Afríka
og Asía bíða þess, að Banda-
ríkin sýni heiminum, hvemig
lifa skuli. Lög geta ekki
hversu nauðsynleg sem þau eru
í sjálfu sér, læknað beiskjuna
með fólki. Ofbeldi getur ekki
gert það heldur. Ég tel að við
getum hér saman skapað eitt-
hvað annað og áhrifameira en
það, sem menn gera í Miss-
issippi í dag, sem hefur leitt
til svo mikilla þjáninga og
vesaldar”.
Siðvæðingarleiðtoginn nefn-
ir ekki. við hvem eða hverja
hann á, en m.a. virðist vera
átt við Martin Luther King og
þá blökkumannaleiðtoga aðra,
sem réyna vilja að kenna
blökkumönnum að neyta kosn-
ingaréttar síns. Auðheyrt er.
að Peter Howard er ekkert
hrifmn af slíkum mönnum.
Þrælpólitísk
Þessar tilvitnanir ættu að
nægja til að sýna það, að Sið-
væðingarhreyfingin sé í betra
lagi pólitísk. I Danmörku hef-
ur það verið venja, að meðlim-
ir ýmissa trúfélaga hafa mátt
draga framlög sin frá skatti.
Framlög til stjómmálaflokka
hafa hins vegar ekki verið tal-
in frádráttarhæf. Dómurinn
virðist því einna helzt fela það
í sér. að dómendur hafi annað
tveggja ekki séð það, sem virð-
ist þó blasa við, að Siðvæðing-
in sé stjómmálasamtök og
ekkert annað, eða þá hitt, að
hér sé verið að breyta gild-
andi skattareglum. Sé hið síð-
ara atriði rétt, kæmi það
stjómmálaflokkunum í Dan-
mörk vel, ekki hvað sízt
kommúnistum — og það getur
tæpast verið tilgangur Siðvæð-
ingarinnar! Fróðlegt verður að
sjá framvindu þessa máls, en
óneitanlega virðist þessi upp-
kveðni dómur vart eiga sér
stoð. Skýringin skyldi þó aldrei
vera sú að Siðvæðingin hafi
væntanlega í þetta eina sinn,
látið tilganginn helga tækiðog
borið að fomum sið fé á dóm-
stólinn?
Myndin cr tekin á ströndinni við St. Augustine í Florida. Hvítir menn reyndu þar að hindra
blökkumenn í því að nota baðströndina og lögreglan sést hér grípa til sinna ráða. Lögreglan
handtók allmarga hvíta ofsatrúarmenn en einnig nokkra blökkumenn, sem neyta vildu mann-
réttinda sinna. Þetta skeði rétt um sama leyti og hin nýja Mannréttindalöggjöf var að taka
gildi.
Bítlakvikmynd
Fyrsta kvikmynd um Bítl-
ana frægu var fyrir skömmu
frumsýnd í Lundúnum og var
að sjálfsögðu vel tekiö. Kvik-
myndin, sem nefnist „A Hard
Days Night”. lýsir 36 anna-
tímum i lífi hópsins og ekki
þarf að spyrja að því, að þeir
félagar syngja mörg af þekkt-
ustu lögunum sínum.
Gagnrýnendur voru flestir
sammála um það,' að Bítlar
haíi í þessari mf.'I sýnt góða
gamanleikarahæfileika og fleiri
en unglingar einir eigi að geta
haí; af henni nokkra skemmt-
un.
Svo sem til sönnunar því
að um þessar mUndir ríki
friður á jörð — nema í
Kongó. Suður-Afríku. Viet-
nam, Malasíu. Florida, Ala-
bama, Mississippi o.s.frv. —
hefur nú verið látin á þrykk
út ganga skýrsla frá UNESCO,
þeirri stofnun Sameinuðu
þjóðanna, sem fjallar um
menntamál, vísindi og menn-
ingarmál. Sjálfir geta menn
ráðið því, undir hverja grein-
ina þeir vilja flokka efnið,
sem hér um ræðir . . .
UNESCO hefur tekið sér
fyrir hendur að komast að
því, hversvegna bandarískir
og vesturevrópskir karlmenn
séu eins þreyttir og raun ber
vitni um. Árangur rannsókn-
arinnar er enn sem komið er
sá helztur að slá því föstu.
að þeir séu þréyttir. Hins-
vegar telur skýrslan, að karl-
mennirnir hafi fyllzt þreytu
einfaldleg? vegna þess, að
forfeður þeirra hafi frá ör-
ófi alda þurft að „bera meg-
inþungan af baráttunni fyrir
tilverunni”!
Gæsalappir og upphrópun-
armerki höfum við hér sett
ekki eingöngu vegna þess, að
tilvitnunin sé í djarfasta lagi,
heldur til að gefa það í skyn
að hún sé einnig í hæpnasta
lagi. Bókstaflega talað hefur
konan borið okkur alla á og
undir brjósti, og þar við bæt-
ist, að það er í hæsta máta
vafasamt, að karlmenn beri
meira en konur af byrðum
hins daglega lífs.
En snúum aftur að skýrslu
UNESCO.
I stuttu máli sagt er niður-
staða skýrslunnar sú, að 70
—80n/o allra karlmanna í
Bandaríkjunum og Vestur-
Evrópu þjáist af líkamlegri
og sálrænni þreytu, item lífs-
leiða og Iífsótta. Helmingur-
inn af varanlegum sjúkdóm-
um þeirra virðast sálræns
eðlis, en tilsvarandi tala er
hvað konum viðkemur aðeins
30%. Tveir þriðju allra sjálfs-
morðingja eru karlmenn.
Sænskur félagsfræðingur, sem
hefur unnið ásamt öðrum að
skýrslunni, telur, að kjark-
ur, frumkvæði og eldmóður
hafi á síðustu 50 árum flutzt
frá karlmönnum til kvenna.
Annar vísindamaður bendir
á árangur kvenna á Olymp’u-
leikjum og spáir því, að eft-
ir nokkrar aldir — syndaflóð-
ið kemur sem betur fer eftir
vorn dag — standi þær karl-
mönnum jafnfætis hvað lík-
amsburði snertir.
UNESCO telur sig geta
slefið þv: föstu, að helming-
Undanfarið hafa falskir hundrað-krónuseúiar verió i um-w. .
henni Danmörk, yfirvöldum og lögrcglu til stórrar armæðu. Ekki
hefur enn verið haft upp á „fabrikkunni” þrátt fyrir ýtarlcga
rannsókn málsins. Þegar siðast til fréttist hafði danskur lög-
reglnspæjari verið sendur nlður á Mallorca í Ieit að „spori“ cn
lítið er enn vitað um árangur af har.s för. — Hér sjáum við
danskan bankagjaidkera grandskoða innkominn 100 kr. seðii.
Hann skyldi þó aldrei vera falskur?
kúrekar; í flokknum finnum
við ennfremur rómverska
keisara, Kólumbus, Hróa
Hött, Napóleon. Tarzan og
Dreka. Hvemig eiga þeir Jón
og Gvendur að standast slík-
an samanburð? Jónar þeir og
Gvendar, sem þeir ættu að
berjast við liggja dauðir i
gröf sinni án þess að láta
eftir sig nokkur þau spor sem
rannsaka megi.
Karlmenn voru alltaf karl-
menn þegar þeir fóru flokk-
um saman, í hópum, herjum
eða þá einir sér. 1 félagsskap
kvenna hafa þeir alltaf ver-
ið hinir veikari!
Munurinn á því sem varog
hinu sem er, er m.a. sá,
og kemur hvergi fram í
skýrslu UNESCO. að víking-
ar, krossfarar, hermenn, land-
könnuðir og hvað þeir nú
voru allir, höfðu ekki konur
meðferðis. Þeir urðu að láta
sér nægja að þrá og vona.
Þegar konur komu á vettvang
milduðust siðir og venjur —
nema þegar karlmenn voru
að reyna að sýnast — og
jafnvel Villta vestrið og
auðnir Alaska urðu heim-
kynni hálfsterkra kvenna-
þræla. Enn dreymir karl-
menn um að vera eitthvað á-
líka og Tarzan, Svarta Rud-
olf, Knud Rasmussen og Sitt-
ing Bull, en þeir fá það ekki
fyrir konum sínum og ein-
hvemveginn verður að afla
fjár fyrir næstu afborgun af
sjónvarpstækinu. Væru þeir
einir í ráðum, sigldu þeir
fyrir Horn eða héldu inn f
Smálönd ,.som sjalva djavul-
en” með hlöðnum skamm-
byssum og brugðnum brandi.
Og svona í alvöru að tala
vanmetur UNESCO-skýrslan
dálítið þýðinguna af blóð-
tapi tveggja heimstyrjaida.
Talsverður hluti þeirra, sem
hefðu getað breytt niðurstöð-
um skýrslunnar, er löglega
forfallaður.
Hvað viðkemur veikleikaog
þreytu, þessu sem Siðvæð-
ingin þreytist ekki að minna
okkur á, er þess að gæta,
hvort við látum ekki einnig
á þessu sviði blekkjast af
aldagömlu gorti. 6g þar við
bætist, að það cr nú einu
sinni erfiðara að vera Don
Juan á því herrans ári 1964,
en það var á öldinni sem
leið.
En fremur öðru ætti mis-
munurinn að felast i þvf, að
nú á dögum er konan á ferli
og fer- á stjá um heim allan
—-ef ekki kemur annað til þá
í líki flugfreyju. spm heimtar
það að öryggisbeltið sé spennt.
(Undirskriftin o í Informatlon)
Sterkari þó?
ur allra evrópskra og 85%
allra bandarískra eiginmanna
séu kúgaðir i hjónabandinu!
O, jerutn, jerum, jerum, o,
quæ mutatio rerum hafa
stúdentar víðsvegar um Evr-
ópu nú sungið í svona hér-
umbil tvö hundruð ár. Þar
eð þessi gullvægu orð þýða
eitthvað á þá leið, að alit
breytist og að sjálfsögðu á
hinn verra veg, má gera ráð
fyrir því, að Adam sjálfur
hafi raulað eitthvað svipað.
þó ekki á latínu, þegar hann
var rekinn á dyr í Eden hér
um árið.
Iveikleika vorum og þreytu
viljum vér þó engu að
síður mótmæla! Að því
slepptu, hve vafasöm er
sjálf rannsóknin, sem meðal
annars byggist á því, sem
konur segja um eiginmenn
sína og ekki allt fallegt, þá
hlýtur slík tölvísi og hér um
ræðir jafnan að líða fyrir
það, að samanburðargrund-
völlurinn er harla ótraustur.
Það sem borið er saman
við, eru hugmyndir um hetj-
ur horfinna alda. Við vesal-
ingar 20. aldarinnar, erum
ekki bomir saman við vís-
indalegar skýrslur frá fyrri
öldum heldur endurminning-
ar og vitnisburði forfeðranna
sjálfra. Og sá vitnisburður
gæti verið álíka áreiðanlegur
og aflasögur veiðimanna! Líti
maður yfir aldirnar sjást að
vísu steinaldarmenn, víking-
ar, kross.farar, sæfarar, sjó-
ramingjar, landkönnuðir,
frumbýlingar, indíánar og
Danir deila nú um það hvort
Sihvæiingin sé skattskyld
Veikara kyaið sterkara þó?
é
i