Þjóðviljinn - 19.09.1964, Page 6

*
I
l
g SÍÐA
HðÐVILIINN
Laugardagur 19. september 1964

iilllll

íiíi-’Íý:
ílllt
m$
y.ívvv.v
ÍSt

GOLDWATEB
JOHNSON
Johnson almennt spáð sigri
í skoðanakönnun vestra
Kosningabaráttan er nú í full-
um gangi í Bandaríkjunum og
hver skoðanakönnunin rekur
aðra. Gallup hefur heldur leng-
ur fengizt við slíka spádóma
sem hér um ræðir, og nýtur
því ögn meira trausts en til-
svarandi stofnanir. Niðurstöð-
ur Gallups benda til þess, að
Johnson myndi á þessu stigi
málsíns hljóta 65% atkvæða en
Goldwater 29. Þó er ætíð þess
að minnast. að Gallup getur
skjátlazt eins og öðrum mann-
legum stofnunum, og má minn-
ast þess, er stofnunin spáði
Dewey örr.ggum sigri yfir Tru-
man forðum daga og vesæll-
ar minningar.
En Johnson, Bandaríkjafor-
seti, er þekktur fyrir það að
vera vel kunnugur refilstigum
stjómmálanna og vilja jafnan
hafa vaðíð sem lengst fyrir
neðan sig. Hann treystir því
takmarkað á Gallup en hefur
látið fara fram sfna eigin skoð-
anakönnun. Niðurstöður þeirr-
ar athugunar em þær — að
sögn hans sjálfs — að hann
hafi forustuna í öllum aldurs-
flokkum, en greinilegust sé þó
forystan meðal fólks á aldrin-^
um 21—29 ára. Þá kveðst John-
son hafa forystuna meðal
manna af Gyðingaaettum og
eins meðal kaþólskra. Það
framgengur af skoðanakönnun-
inni. að Johnson hafi glatað
13% af atkvæðum demókrata
í Suðurríkjunum vegna stefnu i
sinnar í kynþáttamálum. Það
er þó hugigun hörmum gegn,
að forsetinn kveðst hafa unn-
ið 27% af atkvæðum repúblik-
ana.
Sé eitthvað að marka þessar I
tölur sýna þær greinilega, að'
Goldwater má heldur betur
herða sig, eigi hann að hafa
nokkra von um að ná kosn-
ingu. Hann hefur Iíkt og keppi-
nauturinn látið fara fram sína
eigin skoðanakönnun, en neit-
ar að láta upp úrslitin.
Menn sem vel fylgjast með
kosningabaráttunni í Banda-
ríkjunum halda því fram. að .
það séu léttúðug ummæli Gold- |
waters um kjamorkuvopn og j
notkun þeirra, sem honum sé t
mestur fjötur um fót. Sérstak-
lega hafi þessi og önnur
álíka ábyrgðarlaus ummæli for-
setaefnisins vakið konum ugg,
og komi fyrir lítið, þótt Gold-
water reyni nú að gera sem
minnst úr fyrri yfirlýsingum. 1
Þar við bætist, að Johnson hef-
ur náð mjög góðu samstarfi
við kaupsýslumenn í Banda-
ríkjunum, en í yfirkapitaliser-
uðu þjóðfélagi á borð við
Bandaríkin getur slíkt haft
úrslitaþýðingu.
Presfur gerður brottrœkur
Knstur var venjuleg mattn-
eskja og fæddist ekki meyjar-
fæðingu, segir enskur meþód-
istaprestur, Walther Gill. En
honum hefur ekki gengið vel
að halda fram slíkri kenningu,
og á því herrans ári 1964 hef-
ur Gill verið rekinn úr meþód-
istakirkjunni brezku og stimpl-
aður villutrúarmaður. Gill lof-
aði því sjálfur 400 prestum,
að hann myndi yfirgefa kirkj-
una í kyrrð og ró — en hann
hefur þjónað henni í tuttugu
og fjögur ár.
Walther Gill vonar. að hann
muni fá starf við einhvem
skóla á fyrrverandi safnaðar-
svæði sínu.
Tveir aðrir meþódistaprestar
hafa þegar verið ákærðir fyrir
villutrú vegna þess að þeir
gátu ekki samþykkt jómfrúr-
dóm Kristsmóður.
I kirkjugarði einum í villta yestrinu er að sögn
leiði, sem á stendur kross með þessari áletrun:
.Hengdur fyrir m'sskilning. Þar með er því sleg-
iið íöstu, að rar. Jones haíi þegar öll kurl komu
til grafar, ekki verið sá erkiskálkur og hestaþjóf-
ur, sem hanu var talinn árið 1873. Hitt er svo
vandséð, hver huggun Jones var í því að fá þao
viðurkennt, að hafa verið „hengdur fyrir mis-
skilning”. Hann var jafn dauður fyrir því.
,Heimsstyrjöld
fyrír
misskilniag'
eynni. Hverjum manni mátti
vera ljóst, að nú var loks kom-
in innrásín. sem allir höfðu
óttazt. Fréttirnar bárust svona
rétt mátulega til þess að kom-
ast á forsíður morgunblaðanna
víðsvegar um Evrópu. Hvað
gat maður svo haldið, að
Grikkir myndu gera?
f Ijós kom, að eítt tyrkneskt
skip hafði verið uppi við f jöru-
sand og hirt nokkra særða
Tyrki og sett fáeina matvæla-
kassa á land. Svo þetta var alit
saman á misskilningi byggt.
En veröldin mátti þakka sín-
um sæla fyrir það, að ,.innrás-
in” skyldi ekki misskiljast f
Aþenuborg.
Þegar dómari £ Arizona
dæmir mann til dauða fyrir
hestaþjófnað einhverntíma aft-
ur í grárri forneskju og mann-
auminginn reynist svo saklaus
— þá er slíkt miður gott. Þetta
var heldur leiður misskilningur
og það er ekki nema rétt og
sanngjarnt að mr. Jones fengi
kross á leiðið þar sem því var
slegið föstu í eitt skipti fyrir
öll, að hér hefði verið framin
skyssa. Að vísu vakti þetta
ekki mr. Jones frá dauðum,
en lífið hélt áfram sinn vana-
gang og atburðurinn olli litlu
umróti út fyrir þorpið.
Hitt er verra þegar menn á
vorum dögum grípur misskiln-
ingur og það menn. sem ekki
bera skammbyssu við belti
heldur hafa yfir fallbyssubát-
um og herflugvélum að ráða.
Eða kjamorkusprengjum. Þá
þola menn ekki margan mis-
skilninginn, einn reynist nóg.
Það gæti jafnvel orðið erfitt
að finna nokkurn til þess að
rita grafskriftina:
Heimstyrjöld fyrir misskiln-
ing.
En það vill svo til á vorum
dögum, að oftlega verða þeir
atburðir. sem minna okkur á
það, að ýmislegt getur miður
skemmtilegt s,keð af misgán-
ingi. Það var naumast nokkur
sem tók það sem brandara úr
villta vestrinu sem átti sér stað
í Tonkin-flóanum fyrir
skömmu. Og enginn hló að á-
rás Tyrkja á Kýpur.
Hvað viðkemur atburðunum
í Tonkin-flóa voru þeir marg-
ir, sem spurðu sjálfa sig þess,
hvað hefði eiginlega átt sér
stað. Að annar aðilinn skjóti
aftur þegar hinn hefur skotið
fyrst — það var öllum auðskil-
ið. En hvernig hvarflaði það að
Norður-Víetnammönnum að
ráðast á öflugt herskip Banda-
ríkjamanna með litlum fall-
byssubátum? Látum það vera,
að slíkt ætti sér stað einu
sinni. Það gat sem hægast ver-
ið vitlausum skipstjóra að
kenna. En þegar það kom fyrir
aftur?
Víðsvegar um í henni versu
lögðu menn kollinn í bleyti til
þess að komast að hinu sanna
í málinu. og sumir telja að
sér hafi tekizt það. Komið hef-
ur í ljós, að nokkrir suður-
víetnamskir fallbyssubátar
höfðu haldið í herferð norður
á bóginn nóttina áður. Síðan
varð enn einn misskilningur-
inn af öðrum og að lokum
brast svo hátt, að veröldin
heyrði það öll. Við skulum
bara þakka guði og forsjón-
inni fyrir það, að síðustu skot-
:n ollu engum ..misskilningi”
þá sæti maður e.t.v. ekki hér
við ritvélina . . .
Þegar Kýpurdeilan stóð sem
hæst eftir flotaaðgerðir Tyrkja,
bárust seint um kvöldið fregn-
ir af því, að tyrkneskar flota-
deildir hefðu sett lið á land á
RÓMANTlK
EÐA
REIÐUFÉ?
Eins og lesendum borgara-
blaðanna má vel vera
kunnugt hefur mikið verið
um dýrðir í Danmörku und-
anfarið, þegar Konstantín
hinn gríski kom að sækja
brúði sína önnu Maríu
Danaprinsessu Ráðherrar.
með Per Hækkerup i brcddi
fylkingar, stóðu á Kastrup
og buktuðu sig og beygðu
fyrir hinum erlenda gesti.
Konstantín lét sig ekki muna
um það að taka flugvél frá
Aþenuborg til þess að taka
við gjðfum og heillaóskum
auðmjúkra Dana, allt frá
sósfaldemókrötum til svart-
asta íhalds. Borgorablöðin eru
klökk af hrifningu yfir kon-
unglegri ást, og rómantíkin
helríður öllu — hafi hún ekki
gert það áður. Ást, rómantík
— peningar!
Það eru einkum og sér 1
lagi peningarnir, sem sýnast
mikilvægir í málinu. Bak við
tjöldin virðist hafa farið
fram einkar athyglisverð við-
ureign. þar sem ekkjudrottn-
ingin Friðrika (þessi með
nazistafortíðina) hefur heimt-
að smávægilegan heiman-
mund upp á 42 miljónir ís-
lenzkra króna.
En Ingiríður Danadrottning
hefur reynzt vandanum vax-
in og vísað með fyrirlitningu
í bug þessari frekjulegu fjár-
kröfu, sem eingöngu er til
pess sett fram að lappa upp
á fjárhag grísku konungsætt-
arinnar, sem er fallítt í
fleiru en pólitík. (Það eru
þrátt fyrir allt takmörk fyrir,
því hvað hægt er að kreista
út úr blásnauðum Grikkjum)
Hinsvegar hefur Ingiríður
slegið karl föður sinn, Gúst-
af gamla Adólf Svíakóng, um
rúmar tíu miljónir íslenzkra
króna, sem lagðar hafa verið
inn í banka í Sviss. ef svo
kynni að fara, að hún Anna
litla María skyldi lenda fjár-
hagslega út á galeiðunni . . .
Gjafir eru yður gefnr.r, og
Konstantín lætur svo Iítiö að
þiggja.
Tngiriður drottning virðist
þannig haldin heilbrigðum
efasemdum um það. að gríska
konungsættin haldi sér á
floti öllu lengur.
Hvað gjöfunum viðkemur
eru það laglegar upphæð-
ir, sem er fómað fyrir „ást
hinna ungu”. Hitt er þó öllu
athyglisverðara. að þeir sem
afhenda gjafirnar greiða þær
ekki sjálfir!
Þing og stjórn lætur af
hendi rakna Flora-Danica
borðbúnað uppá tæpar hundr-
að þúsundir ís,lenzkra króna.
Þær krónur láta skattgreið-
endur af hendi rakna.
Kaupmannahafnarborg gef-
ur flýgil upp á þrjú hundruð
búsund, sem skattgreiðendur
gjalda, og ætti þá hljómlist-
nni að vera borgið á bænum
beim,
Hinir ýmsu borgarstjórar
víðsvegar um landið hafa
slegið saman í forna en þó
dýrmæta ljósakrónu, sem
prinsessan sjálf hafði af hóg-
værð sinni beðið um — og
enn borga skattgreiðendur.
Fyrir öll þau hundruð þús-
unda danskra króna, sem
gerðardómur hefur gert verk-
fallsmönnum að ' greiða at- “
vinnurekendum, hefur fii-mað
Heineke & Co haft ráð á því
að taka þátt í gjafakapp-
hlaupinu með 36 diskum úr
skíru silfri.
Konstantín kom, sá og vár
sénn. Hirðsnákar og
snobbar landsins aðrir hóp-
uðust um hann með gjöfum.
sem þeir greiða ekki, sjálfir,
Konstantín þakkaði hrærður
með nokkur hundruð handa-
böndum. Svo hélt hann heim-
leiðis með prinsessu. gjafir
og góðan skiláing i reiðu fé
Friðrika telur síðan á talna-
bandi, hvort þetta hafi nú
borgað sig.
Það er mikil guðs mildi.
að það skuli nú loks úr tízku
að gefa hálft kóngsríkið i
heimanmund. Þá hefði ekkert
orðið eftir handa Margréti.
Og hún þarf að lifa líka!
(tJr Land og Folk)

{
i
t
á