Þjóðviljinn - 26.09.1964, Síða 5

JL-augardagtir 26. september 1964
MÖÐVILJINN
SfÐA §
Kaupstefnan í Leipzig er í
hópi hinna stærstu alþjóðlegu
vörusýninga og mest allra í
Evrópu. Þessari staðreynd
verður ekki haggað, hvort sem
þéim h'kar betur eða verr
mönnunum sem allt hafa á
hornum sér allstaðar og alltaf
þegar Austur-Þýzkaland ber á
góma eða hvað sem er frá
Austur-Þjóðverjum komið. Það
er t.d. vitað mál, að Vestur-
Þjóðverjar eru ekkert yfir sig
hrifnir af þessari staðreynd
fremur en hinni (sem kemur
í hugann nú þegar líður að
setningu olympíuleikanna í
Jápan í næsta mánuði) að
fléiri iþróttamenn frá ríki, sem
ekki er til í augum stjórnar-
válda NATO-ríkjanna og að-
éins telur 17 miljónir íbúa
skyldu valdir í sameiginlegt
olympíulið Þjóðverja heldur en
frá Vestur-Þýzkalandi þar
sem íbúar eru yfir 52 milj-
ónir. Og Vestur-Þjóðverjar
hafa lengi haft hug á að efla
svo kaupstefnuna í Frankfurt
am Main að hún tæki við af
kaupstefnunni í Leipzig sem
miðpunktur alþjóðaviðskipta í
Evrópu, en til þessa hefur s.ú
ráðagerð ekki tekizt. Leipzig
hefur haft þessa aðstöðu á
meginlandinu frá fornu fari og
ár frá ári hefur þátttakan í
kaupstefnunni þar aukizt, við-
skiptin orðið meiri og marg-
þættari, verzlunin fjörugri.
Já, það ber ekki á öðru en
kaupsýslumönnum víðsvegar
að úr heiminum þyki borga
sig að leggja leið sína til þess-
arar viðskiptamiðstöðvar í
suðurhluta Austur-Þýzkalands,
sumir um langan veg. Þeir koma
þangað margir hverjir vor og
haust ár hvert. Til dæmis mun
kunnur og athafnasamur ís-
lenzkur kaupsýslumaður hafa
sótt Leipzig heim nú í haust
í 24. skipti og látið þess þá
jafnframt getið að hann myndi
halda uppteknum hæfrti og
mæta enn til vorkaupstefn-
unnar 1965. Annar íslehzkur
heildsali hefur mætt á
fimmtán eða sextán kaupstefn-
um í Leipzig og svona mætti
lengur telja.
Mikið fyrirtæki
Og þá er rétt að nefna
nokkrar tölur, sem sýna að
kaupstefnan í Leipzig er ekk-
ert smáræðis fyrirtæki.
1 haust sýndu 6419 aðilar
frá 58 löndum framleiðslu-
varning sinn í Leipzig, verzl-
unarfirmu og fyrirtæki, verk-
smiðjur og smáframleiðendur,
opinberar stofnanir og einstak-
lingar. Samanlagður grunnflöt-
ur sýningarsvæðisins eða öllu
heldur sýningarsvæðanna var
um 13 hektarar.
Þá viku, sem sýningarsal-
irnir í Leipzig voru opnir,
voru gestir alls 237.200 tals-
ins og þeir kornu frá 88 lönd-
um heims. Þar af voru 13.700
gestir frá Sovétríkjunum og
öðrum þeim löndum sem búa
við sósíalíska þjóðfélagshætti
(austur-þýzkir kaupstefnugestir
ekki taldir þar með að sjálf-
sögðu) og 33.400 gestir frá
kapítalískum löndum.
Stofnanir þær í Þýzka al-
þýðulS’ðveldinu, sem annast
verzlunarviðskipti við önnur
lönd, gerðu viðskiptasamninga
við opinbera aðila og einstaka
kaupsýslumenn frá 72 löndum
heims. Eins og gefur að skilja,
beinast utanríkisviðskipti Aust-
ur-Þjóðverjanna að verulegu
leyti til hinna sósíalísku landa,
einkum alþýðulýðveldanna í
Austur-Evrópu og Sovétríkj-
anna, Mun láta nærri að þrír
fjórðu hlutar utanrikisverzlun-
ar Þýzka alþýðulýðveldisins sé
nú við þessi ríki.
Þúsundir deilda
Eins og getið var um í fyrstu
greininni, er vorkaupstefnan í
Leipzig miklu viðameiri og
stærri en haustkaupstefnan. A
vorin er megináherzlan lögð á
að sýna iðnaðarvarninginn, en
neyzluvörur af margvíslegasta
tagi einkenna haustkaupstefn-
una.
Xðnaðarsýningarsvæðið í
Leipzig er rétt utan við mið-
borgina, milli 10 og 20 hekt-
arar að flatarmáli. Þarna
skiptast á geysistór sýningar-
hús eða hallir og opin svæði,
þar sem stærstu vélarnar og
tækin eru til sýnis. Fjölmörg
ríki eiga sína sérstöku sýn-
ingarskála á svæðinu, t.d.
Sovétríkin, Bretland, ítalía,
Frakkland, Tékkóslóvakía, Pól-
land, Kúba o.s.frv., en hlutur
Austur-Þjóðverja er þó að
sjálfsögðu lang stærstur. Nú
í haust var nokkur hluti iðn-
aðarsýningarinnar í fyrsta skipi
opinn, m.ö.o. þrír af stærstu
skálunum á sýningarsvæðinu.
þar sem Austur-Þjóðverjar
sýndu margvíslegar vélar,
einkum þær sem notaðar eru
við framleiðslu ýmiskonar
neyzluvara, fatnaðar, matvæla,
húsbúnaðar o.fl.
Aðalhluti vörusýningarinn-
ar á haustkaupstefnunni er
hinsvegar bundinn tiltölulega
litlu svæði i miðborginni. Þar
voru nú í haust til dæmis
opin nær 20 sýningarhús, sem
skiptust í þúsundir sýningar-
deilda. 1 einu sýningarhús-
anna var sýnd vefnaöarvara
og klæðnaður og skinnavara,
í öðru húsgögn, í hinu þriðja
margvíslegur húsbúnaður og
heimilistæki, fjórða Ijósmynda-
vörur hverskonar og sjóntæki,
Þarna sést þelta stóra sýningarhús, Ringmessehaus, þar sem
vefnaðarvaran, klæðnaðurinn og skinnavaran réð ríkjum á
kaupstefnunni. Til hægri á myndinni sést aðeins í eitt af kunn-
ustu hótelunum í Leipzig, Hótel International.
Og ekki vantvði tízkusýningarnar í Leipzig.
í hinu f mmta bækur, sjötta
matvæli, sjöunda glervarning-
ur og kristalvörur, áttunda
skrifstofutæki og vélar, níunda
leikföng og líkur varningur,
tíunda skófatnaður,- ellefta
pappírsvörur og ritföng, tólfta
kennslutæki ýmiskonar, og
syona. mgetti lengur telja,,
vörusýningin var mjög fjöl-
breytt og yfirgripsmikil.
I Ringmessehaus
Vefnaðarvaran og klæðnað-
urinn var til sýnis í svonefndu
Ringmessehaus, en það er
sagt vera stærsta vörusýning-
arhús í Evrópu. Þetta er 6
eða 7 hæða hús, ekki mjög
nýlegt að sjá, mikið um sig.
Sýningardeildir voru á öllum
hæðum hússins, fjölmargar á
hverri hæð, og tók langan
tima að labba fram hjá þeim
öllum, því að gangar í húsinu
eru að vonum geysilangir.
Hver sýningaraðili, e:nka-
fyrirtæki og opinberar stofn-
anir, framleiðendur og við-
skiptaaðilar, höfðu þarna sitt
afmarkaða sýningarpláss,
margir aðeins litla bása eins
ög maður kannast við frá þeim
iðnsýningum, sem haldnar hafa
verið hér á landi, aðrir mun
stærri svæði. Sýningarmun-
irnir blöstu við gestum þeg-
ar um sýningarsali var geng-
ið, en inn af básunum voru
allstaðar að sjá skrifstofur
viðkomandi sýningaraðila, þar
sem starfsfólk gaf hverskonar
upplýsingar, veitti fyrirgreiðslu,
tók á móti viðskiptapöntun-
um, gekk frá samningum
o.s.frv. Það vakti athygli mína,
þegar ég gekk um Ringmesse-
haus, hversu líflegt virtist £
Framhald á 7. síðu.

liíiiöil
73. DAGUR.
En er Haraldur konungur Sigurðarson sá það, gekk hann
fram í orrustu, þar er mestur var vopnaburðurinn. Var þar
þá hin harðasta orrusta og féll mikið liða af hvorum tveggj-
um. Þá varð Haraldur konungur Sigurða’rson svo óður, að
hann hljóp fram allt úr fylkingunni og hjó báðum höndum.
Hélt þá hvorki við honum hjálmur né brynja. Þá stukku
frá allir þeir, er næstir voru. Var þá við sjálft að enskir
menn myndu flýja.
Haraldur konungur Sigurðarson var lostinn öri í óstinn.
Það var hans banasár. Féll hann þá og öll sveit sú, er fram
gekk með honum, nema þeir, er aftur hopuðu, og héldu þeir
merkinu. Var þá enn hinn harðasti bardagi. Gekk þá Tósti
jarl undir konungsmerki. Tóku þá hvorir tveggja að fylkja
í annað sinn og varð þá dvöl mjög löng á orrustunni,
Féll nálega allt stórmenni Norðmanna. Þetta var hinn efri
hluta dags. Var það, sem von var, að þar voru enn eigi all-
ir jafnir, margir flýðu, margir og þeir, er svo komust und-
an, að ýmissa báru auðnu til Gerði og myrkt um kveldið,
áður en lokið var öllum manndrápum.— ENDlR.
4
i
I
i
é