Þjóðviljinn - 24.10.1965, Blaðsíða 3

:

Sanruidagur 03. oÖðSear 1965 •— ÞJÓÐVHJQNN — SÍÐA 3
sjást mismunandi upphlutir, gamaldr syndu þjóðdansa og þjóðbúninga. A myndinni
sjást mismunandi upphlutar, gamaldags peysuföt og þrír faldbúningar.
101 þúsund söhuðust handu drengnum
maður hans er fru Þunður Palsdottir
söngkona. Kváðust þær allar vera
mjög ánægðar með árangurinn, sem
hefði farið fram úr öllum vonum og
mjög þakklátar öllum þeim, sem
þama hefðu lagt hönd að verki eða
gefið til skemmtunarinnar. Upphæð-
in, sem safnaðist með aðgangseyri og
happdrætti, sem efnt var til um
kvöldið varð alls 101 þúsund krónur
og verða þeir peningar sendir beint
út til Mayo sjúkrahússins á nafni
drengsins.
Þorbjörg Bernhöft í hvítum
kjól eftir Sigrúnu Jónsdóttur.
Kjóllinn er úr alsilki frá Lyon
í Frakklandi og ermarnar
handmálaðar með bláu. Kjóll-
inn heitir Baugalín.
Ein allra glæsilegasta tízkusýning árs-
ins var haldin að Hótel Sögu á
fimmtudagskvöldið sl. Vár þessi tízku-
sýning og skemmtun haldin á vegum
Soroptimistklúbbsins og á ágóðinn að
renna til að kosta mjög dýra h'jarta-
aðgerð á 11 ára dreng, sem ekki er
hægt að hjálpa hér heima. Verður
drengurinn sendur til læknisaðgerðar
á hið fræga Mayo sjúkrahús í New
York.
Við höfðum tal af nokkrum forystu-
konum Soroptimistklúbbsins, en for-
Sigurborg Ragnarsdóttir og Hclga Asmundsdóttir (5 ára) f batik-
kjólum eftir Sigrúnu Jónsdóttur. Kjólamjr heita ,,Fatíma“ og
,,Alcxía“ og litirnir eru rautt og dökkblátt.
Edda Ólafsdóttir í kápu trá
Guðrúnarbúð. Kápan er svart/
hvít með svörtu loðskinni á
ermum og kraga. Hatturinn er
eftir Jörgen Krarup.
Það mætti ætla, að Baldvin
Jónsson væri á Ieið beint í
KauphöIIina í London, en city-
búringur eins og þessi er nú
mikið að færast I tízku að nýju.
Frakkinn er dökkgrár, regnhlíf-
in og harðkúluhatturinn svartur
— allt frá Herradeild P.Ó.
Fyrsta tízkusýning vetrarins
Kapphlaup um síðustu að-
göngumiðana á Hótel Sögu
Kvenf ólkið Iét ekki á sér standa er
það frétti af tízkusýningunni á
Hótel Sögu, sem er sú fyrsta á
þessum vetri, og við lá, að sleg-
izt væri um síðustu aðgöngu-
miðana. Enda var hvert sæti
skipað í Súlnasalnum er sýn-
ingin hófst og mikil eftirvænt-
ing í loftinu. Nokkrir karl-
mcnn sáust á stangli, en því
miður láðist okkur að hafa tal
af eiginkonum þeirra til að
finna út með hvaða ráðum þeim
hefði tekizt að lokka þá með.
Nema þetta hafi verið svo
hreinskilnir karlmenn, að þeir
hafi viðurkennt, að þeim þætti
gaman að tízkusýningum!
Eftir stutt ávarp Ragnheiðar
Guðjónsdóttir hófst sýning-
in og voru fyrst sýndir finnsku
Marimekko kjólarnir frá
Dimmalimm, einstakir í sniði
og litasamsetningu, kjólar, sem
hæfa öllum, ungum og gömlum,
feitum og grönnum, að því er
sagt er. Munum við birta mynd-
ir af Marimekko kjólum á
heimilissíðunni síðar. Var þess-
um fatnaði vel tekið á sýning-
unni, en stúlkumar sem sýndu
gengu fullhratt til að njóta
mætti að fullu.
Sýningarstúlkumar, sem á
eftir komu, vöruðu sig á þessu
og nutu batik kjólar og fatn-
aður Sigrúnar Jónsdóttur sín
vel. Margt af fatnaði Sigrúnar
var stórglæsilegt, en hún mun
vera sú eina, sem framleiðir
fatnað með tauþrykki til sölu
hér á landi, þótt fleiri stundi
þennan listiðnað í heimahús-nm.
Frétzt hefur að Sigrún muni
opna verzlun á næstunni.
María Ragnarsdóttir með einn
loðhatta Jörgens Krarups á
höfði.
Texti og
myndir: vh
Guðrúnarbúð sýndi kápur og
dragtir og Herradeild P.Ö.
karlmannafatnað, flest mjög
smekklegt, og báru sýningar-
stúlkur hatta danska hattateikn-
arans Jörgens Krarups við.
Hildur Sívertssen hafði sýn-
ingu á samkvæmiskjólum, en
hún er nýkomin heim trá
Bandaríkjunum, þar sem hún
hefur starfað nokkur ár og hef-.
ur nýlega opnað Kjólastofuna á
Vesturgötu 52. Hlutu kjólar
Hildar mikla aðdáun áhorf-
enda, enda íígulegir.
Þá kom hattasýning Jörgens
Krarups og voru sumir
hattar hans nokkuð sérkenni-
legir og fengu misjafna dóma.
sumir þóttu einstaklega fagrir,
aðrir bara skrítnir. En gaman
var að þessari hattasýningu,
ekki er hægt, að neita því og
margt af loðskinns- eða regn-
höttunum er áreiðanlega mjög
heppilegt fyrir okkar veðráttu
hér. Jörgen Krarup er einn
þekktasti hattatízkuteiknari á
Norðurlöndum og teiknar fyrir
A. Fonnesbeck í Kaupmanna-
höfn.
Rétt er að geta þess, að við
marga kjólanna báru stúlkum-
ar fagra skartgripi frá Jóni
Dalmannssyni.
Svo sem eins og til saman-
burðar hafði Þjóðdansafé-
lag Reykjavíkur sýningu á ís-
lenzka þjóðbúningnum frá
ýmsum tímum í lokin og hvort
sem þar um réði þjóðleg við-
kvæmni eða annað, þótti mörg-
um þetta vera alfallegustu fötin
á sýningunni, ekki sízt fald-
búningarnir og eins rauður upp-
hlutur og rauður skúfur og
rauðir, grænir og bláir sokkar
við sauðskinnsskóna.
Síðasta sýningaratriðið var
brúðhjónaskart og fylgdu
brúðarsveinn og brúðarmær og
var þessi klæðnaður frá Hildi
Sívertsen og Herradeild P.Ó.
Auk tízkusýningarinnar sýndi
Þjóðdansafélagið dansa og Emi-
lía Jónasdóttir og Ómar Ragn-
arsson skemmtu. Kynnir var
Ómar Ragnársson.
Theódóra Þórðardóttir og Hertha Arnadóttir í samkvæmlskjólum
frá Ilildi Sívertsen. Kjóll Theódóru (til vinstri) er með prinsessu-
sniði, pilsið svart og blússan hvít með svörtum perlum, en kjóll
Herthu er beinsniðlnn úr hvítu þykku blúnducfni með grænum
slóða úr georgette.