Þjóðviljinn - 04.06.1966, Blaðsíða 8

g SlÐA « >JÖÐ-VILJINN — Laugardagur 4. ffim' 196B.
WKLLIAM MULVIHILL
IFLUGVÉL I
HVERFUR|
ið upp tveim vatnsstöðvum í
eyðimörkinni. Þeir hvíla sig
nokkra daga og safna kröftum.
Þeir fara affcur af stað með
meira vatn, en nú geta þeir
gengið í tvo daga án þess að
eyða af þvi vatni sem þeir hafa
meðferðis; þeir drekka úr vatns-
fetöðvunum. Þeir halda áfram og
grafa niður tvæf vatnsgeymslur
í viðbót, hina síðari fjórar dag-
leiðir héðan. Loks myndu þeir
vera búnir að koma sér upp
langri röð af vatnsstöðvum þvert
yfir eyðimörkina og loks kemur
að því að einhver getur lagt af
stað án þess að hafa neina byrði
að bera; segjum að hann fyndi
tvö egg full af vatni t>g jafnvel
mat við lok hverrar næturgöngu.
— Þetta virðist gerlegt, sagði
O'Brien.
— Ég er ekki viss um að ég
gæti þraukað svo lengi. sagði
Bain. Þetta er ágæt ráðagerð ef
mannlegt eðli er ekki tekið með
í reikninginn.
— Við gætum skípzt á, sagði
Grace. — Ég gæti farið í fyrsta
skipti. Það er auðveldasta ferðin.
— Ég gef mig fram í síðustu
íerðina, sagði Smith. — í loka-
sprettinn.
— Það ®r ekki nauðsynlegt,
sagði Grimmélmann. Þú myndir
bara leggja lífið í hættu. Með
þessum eggjaskumum er hugsan-
legt að rannsaka svæðið um-
hverfis okkur. Við gætum rekizt
á aðra uppsprettu eða veg. Það
þjónar engum tilgangi að annar
pkkar flani út í óvissuna á sama
hátt og Sturdevant. Enginn okk-
ar hefur rétt til að ætlast til
þess af öðrum.
Hárcrreiðslait
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steimi o« Dódó
Laugavegi 18 III. hæð (lyftal
SÍMI 24-6-16
PCRMA
Hárgrelðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SlMI 33-968.
DÖMUR
Hárgreiðsla við allra hæfi
TJARNARSTOFAN
Tjamargötu 10. Vonarstrætis-
megin — Sími 14-6-62.
HárgreiSslustofa
Austurbæiar
María Guðmundsdóttir
Laugavegi 13 Símr 14-6-58.
Nuddstofan er á sama stað.
— Því er ég sammála, sagði
Bain. — Við höfum enga þörf
fyrir hetjuskap. Ef Sturdevant
tekst það ekki, þá tekst okkur
það ekki heldur. Við skulum
nota eggin til • að koma okkur
upp vatnsgeymslum í þeim til-
gangi að kanna umhverfið. en
við skulum ékki fara að senda
neinn af stað i von um að hann
finni hjálp áður en hann deyr úr
þorsta. Ef þið eruð ekki sam-
mála þessu, þurfið þið ekki að
reikna með mér.
— Auðvitað hefurðu á réttu
að standa, sagði Grimmelmann.
— Ég var bara að velta fyrir
mér hvernig við gætum haft not
af eggjunum, Það er hugsanlegt
að við séum ekki nema tvær
eða þrjár dagleiðir frá litlum
26
bæ, kannski nær. Ég held við
komumst héðan bráðum.
— Því get ég ekki trúað, sagði
Grace. — Mér finnst ég hafa
verið hérna hálfa ævina.
— Það hefurðu líka verið,
sagði O'Brien. — Hvað tilfinning-
ar Og reynslu snertir. Hann tal-
aði hægt og með áherzlu og þau
hin litu upp og kinkuðu kolli.
— Við erum meira lifandi
héma. sagði O'Brien, — Höfuð-
skepnurnar eru allt í kringum
okkur. Sólin, loftið, náttmyrkrið
og hitinn sem titrar yfir fjallinu
um hádegið. Við lifum vegna
þess að við erum nær dauðanum;
við erum raunvenulegri hér en
þarna úti.
Smith kinkaði kolli og leit á
Bain. Grimmelmann skildi og
brosti- eins og O'Brien hefði kom-
izt að einhverju um hann. sem
hann hafði ekki fyrr vitað sjálf-
ur.
— Það eru einmitt vandræðin,
sagði Bain. — Við erum horfin
affcur til náttúrunnar. En hann
skildi þetta líka, því að hann
hafði lifað hálfa ævina fjarri
hringiðu menningarinnar. Og
Smith skildi það: Tilfinningin
fyrir tfmanum í einmangjegum
giljunum. lyktin og bragðið af
matnum sem þau átu, sætt vatn-
ið, dýrð sólaruppkomunnar.
— Hváð finnst þér um að
nota strútseggin á þennan hátt?
spurði Grace O'Brien. — Þú hef-
ur ekki sagt mikið.
— Við höfum ekki um margt
áð velja, sagði veiðimaðurinn
mikli. — Ég lít svo á, að fyrr
en var-ir hljótum við að rekast
á eitthvað. Við skulum halda
tvær eða þrjár dagleiðir í allar
áttir. Tveir menn sem bera með
sér allt það vatn sem hægt er1
i skurnunum og grafa niður tvö
stykki á sex stunda fresti eða
þvi sem næst. Við leggjum upp
og komum til baka sömu leið og
höfum ekki annað að bera en
tóm skurnin. Það er aðeins eitt
atriði: Við verðum að gæta þess
að koma þeim þannig fyrir, að við
getum fundið þau aftur og þann-
ig að dýr komizt ekki að þeim.
— Við merkjum staðina með
steinum eða kannski með taubút
á lurk, sagði Smith.
— Eyðimörkin er ekki alveg
án kennileita. sagði Grimmel-
mann. — Þegar við erum kom-
in yfir þessa sandauðn, þá breyt-
ist landslagið, það er ég viss
um. Það verður jafnþurrt. en
það verða tré og dálítið gras
bg það verður hægt að finna eitt-
hvað að miða við
— Við getum lagt af stað ann-
að kvöld, sagðl O'Brien. — Ég
fer með öðrum hvorum ykkar.
Hann sneri sér að Smith og
Bain.
— Ég fer með þér, sagði
Smith.
— Allt í lagi. sagði O'Brien.
— Kannski kem ég til baka með
nýtt kjöt. Að . minnsta kosti
eykur þetta möguleika okkar til
að útvega mat.
— Taktu með þér poka af
melónum, sagði Grimmelmann.
— Og kveikið bál á hverjum
degi, sagði Grace. — Með mikl-
um reyk.
— Allt í lagi, sagði O'Brien.
in spennt og eftirvæntingarfull.
Smith hafði rekizt á felustað
eggjanna og nú ætluðu þau að
fara að víkka þennan heim sinn.
Þeim yrði bjargað.
— Ég ætla að fara að sofa,
sagði O'Brien. Hann reis á fæt-
ur og hvarf inn í myrkrið í
hellinum. Grace fylgdi á eftir.
Hinir fundu líka svefnstaði
sína. Svefninn var flótti frá sult-
inum og wmhverfinu. Svefninn
var draumar. Bain fór síðastur;
þetta var bezti dagurinn þeirra
hingað til; eggjaskurnaleiðangur-
inn gæti orðið þeim til bjargar.
Þau gætu verið komin aftur í
menninguna innan viku.........
— Það virtist ekki óhugsandi
lengur.
Dagarnir liðu og þau voru
önnum kafnari en nokkru sinni
fyrr. O'Brien og Smith höfðu
farið út í eyðimörkina í norður-
átt. Þeir höfðu aðeins fundið
óendanlegar steppur en ekkert
vatn. Ferðin hafði tekið sex
daga, þrjá á útleið og þrjá til
baka, og beir höfðu drukkið
vatnið sem þeir skildu eftir. O'-
Brien skaut gemsu síðasta dag-
inn. Þá höfðu þeir hvílt sig. O1-
Brien hlutaði hana í sundur og
Smith hafði sótt fangið fullt af
dauðum greinum af steppunni. \
Þeir steiktu sér þykk. kjötstykki i
og óskuðu þess að þau hin væru
þarna líka. því að þeir höfðu
hvorki tíma né eldivið til að
reykja kjötið. Þeir átu eins og
þeir gátu í sig látíð <>g sofnuðu
örþreyttir, ofmettir og með ó-
gleði. Eldurinn kulnaði, en þeim
tókst að kveikja hann aftur þeg-
ar þeir vöknuðu snemma kvölds.
Þeir steiktu stór kjötstykki og
flýttu sér til baka sömu leið og
þeir höfðu komið. Nóttin var
bráðum búin og þeir urðu að ná
að síðasta vatnsgeymslustaðnum.
Þeir höfðu ekkert fundið. en
ferðin hafði borgað sig vegna
kjötsins. Þeir fóru sér hægt síð-
asfca spölinn og O'Brien var næst-
um búinn að skjóta gasellu, en
hún var of langt burtu og hvarf
þegar hann lyfti byssunni.
C
Grimmelmann fann spjótsodd
í sandinum inni í hellinum.
Hann var sjö þumlungar á lengd,
mjór og vel fbrmaður. gerður úr
þungum svörtum tinnusteini.
Hann hélt á því í hendinni og
skoðaði hvassar brúnirnar, skyn-
samlega festinguna sem búsk-
mennirnir og hereró-smiðirnir
höfðu útbúið til að halda tré-
skaftinu. , Þetta var vel unnið,
gamalt og frumstætt áhald.
Hann stakk því í djúpan vasann
á vinnujakkanum sínum.
Hann ætlaði að geyma það,
Dragið ekki að
stilla bílinn
★ HJÖLASTILLINGAR
★ MÓTORSTILLINGAR
Skiptum um kerti og
Dlat.ínur o.fl
BÍLASKOÐUN
<
| Skúlagötu 32 simi 13-100
LATID EKKI SLYS
HÁFA ÁHRIF Á
FJÁRHAGSAFKOMU YOAR
TRYGGINGAFELAGIÐ HEIMIRS
LINDARGÖTU 9 REYKJAVÍK SÍMI 22122 — 21260
LEDURJAKKAR
RÚSKINNSJAKKAR
fyrir herra
fyrir drengi
Verð frá kr. 1690,00
VIDGERDIR
LEÐURVERKSTÆÐI
ÚLFARS ATLAS0NAR
Bröttugötu 3 B
Sími 24678,
4767 — Þórður er kynntur fyrir klúbbfélögunum og þeir taka meyjarinnarý Hingað til heíur éngum tekizt að sigra Fred, svo
hann strax í sinn hóp. — Ég hefði aldrei getað komizt með bát- það er hann; sem þarf að verja títilinn. — Gaman að sjá, hvort
inn hingað einn, en með aðstoð Þórðar var þetta hreinn barna- « Antwerpenskipið er fljótara en mitt í úfnum sjó, segir hann. dá-
leikur, segir Stanley og gefur hinum nýja vini sínum allan heið- lítið taugaóstyrkur. — Gaman að sjá það!
urinn. — Nú snýst allt um keppnina milli Ethel II. og Haf-
* BILLINN
Rent an Icecar
1 8 8 33
Leðurjakkar - Sjóliðajakkar
á stúlkur og drengi — Terylenebuxur, stretch-
buxur, gallabuxur og peysur.
GÓÐAR VÖRUR — GOTT VERÐ
Verzlunin Ó. L.
i
Traðarkotssundi 3 (móti Þjóðleikhúsinu)