Þjóðviljinn - 11.05.1967, Side 12

4
Helga Guðjónsdóttir og Jóhann Ben ediktsson á heimili sínu í fyrradag.
Okur leigusala í algleymingi:
2gja herbergja íbúiir boinar
á 5—6 þús. éraberb. á f lþús.
— þar. við bætist fyrirfram-
greiðsla og jafnvel lykilgjald!
Þeir skipta hundruðum ef
ekki þúsundum, sem þessa
dagana eru að leita sér að
leiguíbúðum, hefur verið sagt
upp 14. maí og verða þá að
vera farnir úr sínu núverandi
húsnæði. En spumingin er
hvert og hvað getur fólk ráð-
ið við að borga?
* Sannleikurinn er sá, eins og
fiestum er kunnugt, að í skjó’i
húsnæðisvandræðanna ■ þrífst
og hefur þrifizt á undanförn-
um árum, ein mesta okur-
starfsemi sem um getur í
þjóðfélaginu. Óprúttnir leigu-
salar notfæra sér að fólk
stendur bökstaflega á götunni,
oft með böm, og á ekki ann-
ars úrkosta en að taka hverju
sem er, borga okurleigu, lang-
oftast hálft eða heilt árið fyr-
irfram og taka jafrwel á sig
ýmsar kvaðir, sem settar eru
að skilyrði fyrir fbúðinni.
Þannig verður það æ algeng-
ara að leigjendum sé gert
að greiða svokallað lykilgjald,
— nokkra tugi búsunda sem
það borga*- 'bara fyrir að fá í-
búðina óg ' ■ «.emur fram
í skattafrp’ntp’ , <-^a það verð-
ur að taka aff sér að vinna
húsverk hjá húseiganda, elda
fyrir hann, gæta bama eða
sjúkflinga o.s.frv. Þá er ekki
heldur óalgengt að samið sé
um að aðeins hluti húsaleig-
unnar sé talinn fram til skatts.
Þjóðviljinn hefur haft sam-
band við margt fólk sem
stendur í húsnæðisleit þetta
vor og ber öllum saman um
að aldrei hafi kröfumar verið
jafn ofboðslegar og er algengt
að fyrir t.d. eins til tveggja
herbergja fbúðir séu heimtað-
ar 5-6 þúsund krónur í húsa-
leigu á mánuði, þriggja og
fjögurra herbergja fbúðir
kosta 7, 8 og upp í 10 þúsund
fimm herbergja fbúðir eru
Ieigðar á 11 og 12 þúsund og
af einni fimm herbergia fbúð
að vísu í einbýlishúsi, frétt-
um við sem var boðin á 17
þúsund krónur á mánuði!
Það sér auðvitað hver heil-
vita maður að svona húsa-
leiga er ekki é færi nenia
hátekjumanna. en kaldhæðni
örlaganna hefur nú veinu sinni
hagað þvi svo, að þeir eru yf-
irleitt húseigendur sjálfir og
þurfa hvergi að taka á leigu.
Fólk með venjulegar tekjur,
svo ejcki sé talað um lágteikju-
fólk, getúr í raun og veru
ekki gengið að þessum afar-
kostum, en gerir það sarnt út
pr neyð. .Tiil að borga fyrir-
framgreiðsluna verður það nð
taka bankalán og til að standa
í skilum að lleggja á sig æ
meiri aukavinnu, — þegar hún
er þá fyrir hendi.
Margir leita tii húsnæðds-
fuUtrúa borgarinnar eftir að-
stoð við útvegun íbúða, en
leiguhúsnæði á vegum borgar-
innar er mjög takmarkað og
margt óhemju lélegt, og bygg-
ingarframkvæmdir á hennar
vegum allt of litlar, þótt þau
hús sem borgin hefur látið
byggja séu ágæt svo langt
sem þau ná. Þeir eru sárafáir
sem fá nokkra úrlausn hjá
borginni.
Einn af þeim sem búast má
við að standi á götunni ásarnt
fjölskyldu sinni 14. mai er
Jóhann Benedifotsson, sem
nú býr á Grettisgötu 64. ibúð-
in sem Jóhann býr í ásamt
konu sinni Helgu Guðjóns-
dóttur og uppkcminni dóttur
þeirra hjóna, hefur verið sefid
og tekur nýi eigandinn við
henni um hvítasunnuna. Helga
er rúmiiggjandi, lömuð upp að
mitti og getur að sjálfsögðu
ekki unnið, ekki einu sinni
annazt húsverkin og hefur 12
ára syni þeirra hjóna því ver-
ið komið fyrir annarsstaðar.
Jóhann er hafnarverkamaður
og segist aills efoki geta borg-
að þá leigu sem leigusalar
heimta.
— Ég hef reynt ailt sem ég
hef getað, en það sem boðið
er upp á kostar þetta 7,8 og
,upp í 10 og 11 þúsúnd, og svo
mikið er útilokað að borga
með mitt kaup. Ég er hættur
að treysta mér til að vinna
nema tíu tíma á dag og það
nægir ekiki til að lifa af og
borga svona héa leigu. Það er
lfka svo að þegar ég hef reynt
að vinna meira þá hefur bara
verið lagt því meira á miig ár-
ið eftir.
Auðvitað hef ég leitað til
bæjarins í þessum vandræð-
um mínum, þeir hafa ekiki
getfið mér algert afsvar, en
ekki heldur neina úrlausn.
Eg reyndi líka að sækja um
íbúð hjá bænum í fyrra, en
fulltrúi sá sem ég talaði við
þá taldi að fólk eins og við
I hefðum enga möguileika á að
fá þar góða íbúð.
Nú er konan algerlega rúm-
liggjandi og veitti í raun og
veru ekiki af að fá einihverja
hjýkrun- Hún var send heim
af spítalanum þar sem þeir
gátu ekki meira fyrir hana
gert og elkki var hægt að
halda rúminu. Heilsuhæli er
víst ekkert til. Það sem kon-
an fær úr tryggingunum ter.
í meðöfl og lækna og maður
þykist góður ef það nægir fyr-
ir því.
Ég er orðinn svo vomlaus,
segir Jóhann að iokum, að ég
hef ekki hugmynd um hvað
ég á að gera. Lnklega endar
þetta með þvi að við verð-
um borin héðan út, en hvert?
; A
Sýna „ítölsku línuna " á HótelSögu íkvöld
Klofníngslisti
Hannibals
Ríkisútvarpið tilkynnti í gær-
kvöld í fréttatíma nöfn 12 efstu
manna á klofningslista þeim sem
Hannibal Valdimarsson ber fram
gegn Alþýðubandalaginu í
Reykjavík. Hafði útvarpið eftir
Hannibal að þeir væru Hannibal
Valdimarsson, Vésteinn Ólason,
Haraldur Henrysson, Jóhann J.
E. Kúld, Krístján Jóhannsson,
Jón Maríasson. Bryndis Schram,
Margrét Auðunsdóttir, Ingimar
Sigurðsson (járnsmiður), Helgi
^Valdimarsson, Guðvarður Þor-
' kelsson. Einar Jónsson (múrari).
Blaðskák TR:TA
SVART: TA:
Jón Björgvinsson
Þorgeir Steingrimsson.
a b c d e ri g n
abcdef gh
HVlTT: TR:
Arinbjöm Guðmundsson
Guðjón Jóhannsson
43. — Dd6.
44. Rg3 Dd2t
Sex ítalskar yngismeyjar eru
komnar til Islands til að sýna
hér tízku heimalands síns eins
og hún gerist bezt. Verða tízku-
sýningarnar haldnar fyrir boðs-
gesti í Súlnasal Hótel Sögu í
kvöld og annað kvöld, en þær
eru Iiður í Itölsku sýningunni
sem hér er haldin þessa dagana.
Auk ítölsku stúlknanna sex
munu sýna með þeim sex ís-
lenzkar sýningardömur.
Fötin sem sýnd variVa eru frá
nokkrum þekktustu tízkufrömuð-
um og fyrirtækjum á Italíu og
eru samkvæmt „ítölsku Iínunni“
fyrir hvert tækifæri og hvem
tíma í lífi konunnar, hvort sem
hún ætlar ,nú að snæða hádegis-
verð með ráðheyrum og for-
stjórum eða sóla sig í Nauthóls-
víklnni.
Þjóðviljinn hitti ítölsku stúlk-
urnar sex á hótel Sögu í gær
og fékk að taka af þeim mynd
í fatnaði sem þær munu sýna
í kvöld. Sumarkápurnar tvær og
röndótti síðkjóllinn em frá Fara-
oni, en hinir síðkjólamir og
dragtin frá Tito Rossi.
Fram — Víkingur
3:0
Fram og Víkingur kepptu I
gærkvöld á Melavellinum í
Reykj avíkurmótinu.
Sigraði Fram með þremur
mörkum gegn engu, 3:0.
Nánar á morgun.
Fimmtiudagur 11. maí 1967 — 32. árgangur
104. tölublað-
Dagur og Völundur
sýna nú í Unuhúsi
Það eru cngir hversdagsmenn
sem eru að opna sýningu í Unu-
húsi í dag: Dagur Sigurðarson
og Völundur Björnsson.
Þeir eru nefnílega „ekki af-
strakt“ eins og menn segja. Sjálf-
ir gefa þeir ekkert samheiti yf-
ir myndir sínar, einhver stakk
upp á að minna á gamalt og
gott orð: raunsæi.
Völundur kennir sumar mynd-
ir sínar við merkismenn: Jónas
Svafár, Pétur Pálsson; þar sit-
ur maður með gítar og rís kona
heldur en ekki sólbjört að baki
honum ,þessi mynd heitir Söng-
urinn í brjósti þínu. Hann mál-
ar líka sprengjuna yfir borg-
inni. Dagur sýnir okkur stúlku
sem ætlar ekki að láta neinn
taka frá sér bangsann sinn,
vinnandi menn, sigurstranglegan
hjólbörustrák, og á mynd sem
heitir Milliríkjaviðskipti er haus-
kúpa, pípuhattur og sprengju-
vöndur — og dollari stór.
Þeir skrifa hver um annan í
sýnmgarskrá. Dagur um Völund:
Völundur fæddist i Reykj
20. júlí 1936. Hann ólst upp
götustrákur i Austurbaenum og
menntaðist á mörgum sviðum
mannlífsins, til lands og sjávar.
Vorið 1960 fór hann að mála
og hefur stundað það síðan.
Haustið 1962 hélt hann sýn-
ingu í Snorrasal ásamt undir-
rituðum. Sú sýning vakti skömm
hugljúfra fagurlístarunnenda."
— Völundur um Dag: „Baldinn
strákur, orðhvatur og dómviss
en ekki óskeikull. Lappalangur
drjóli, þekktur fyrir hnyttni
sina i orðleikjum og skáldskap.
Vorið 1960 byrjar hann að mála.
Haustið 1962 heldur hann ásamt
mér fyrstu sýninguna á mynd-
um sínum fagurlistafrömuðum
til ósegj anlegrar hrellingar...
Tvær sýningar hefur Dagur
haldið á Mokkakaffi, ’63 og ’65.
Myndlist er stunduð upp á líf
og dauða, ekki sízt þegar borg-
aralegustu leið að efninu er
hafnað“.
Sýningin er opin daglega til
kl. 10 næsta hálfa mánuðinn.
Kröfurnar í lögbannsmálinu:
Félagasamtök njóti réttar-
verndar varðandi heiti sín
□ Laust eftir kl. 3 í gær var
fógetaréttur settur aí Þor-
steini Thorarensen borgar-
fógeta. Ingi R. Helgason hrl.
mætti þar fyrir Alþýðnbanda-
lagið í Reykjavík og lagði
fram lögbannsbeiðni við á-
framhaldandi notkun Svavars
Sigmundssonar , á nafni Al-
þýðubandalagsins á blaði þvi,
sem hann hóf að gefa út í
Reykjavík 9. mai sl. Fógeti
krafðist tryggingar, sem lögð
var fram.
□ Lögmaður Svavars Sigmunds-
sonar óskaði /eftir fresti til
greinargerðar til kl. 11.30 í
dag og var sá frestur veittu.r
gegn því loforði lögmannsins
að sjá um að umbjóðendur
hans gæfu ekki blaðið út með
þessu nafni meðan málið
væri fyrir réttinum.
Blaðinu þykir rétt að birta
helztu atriðin úr greinargerð
Inga R. Helgasonar hrl.:
„Ég flyt mál þetta fyrir gerð-
arbeiðanda, Alþýðubandalagið í
Reykjavík, samkvæmt beiðni
samtakanna dags. í dag, og leyfi
mér að gera þær kröfur, sem
í gerðarbeiðni minni greinir.
Mál þetta er mjög einfalt.
Maður nokkur að nafni Svavar
,Sigmundsson til heimilis að Loka_
stíg 16 hér í borg tekur sig
til og gefur út riýtt blað í
Reykjavík, sem honum er að
sjálfsögSu heimilt, en nefnir
það Alþýðubandalagsblaðið, sem
hann hefur enga heitnild til.
í fyrsta lagi voru stofnuð hér
á landi stjómmálasamtök árið
1956, sem helguðu sér heitið:
Alþýðubandalagið, og eru hinn
eini rétthafi þessa nafns. Að
réttum lögum getur enginn að-
ili án heimildar Alþýðubanda-
lagsins notað þetta nafn óbreytt
eðá svo lítið breytt, að orðið
Alþýðubandalag sé megininntak
þess. Þar sem engin stofnun Al-
þýðubandalagsins ktendur að
þessu blaði Svavars, er hér uppi
fullkomið heimildarleysi af hans
hálfu. Samkvæmt réttri íslenzkri
málvenju merkir Aiþýðubanda-
lagsblaðið, að xnn blað Alþýðu-
bandalagsins sé að ræða, en það
er hin herfilegasta blekking.
1 öðru lagi hóf Alþýðubanda-
lagið í Reykjavík, umbjóðandi
minn, sem er persóna að lögum,
útgáfu á blaði sínu eftir stofn-
fund sinn 1966 og tók þá nafn-
ið Alþýðubandalag í heiti blaðs-
ins til að kenna það við sam-
tökin og var þetta blað umbjóð-
anda míns og er málgagn Al-
þýðubandalagsins. Fyrsta blaðið
var gefið út í m^í mánuði 1966
en samtals komu út fimm tölu-
blöð af fyrsta árgangi. Nú hef-
ur umbjóðandi minn þegar haf-
izt handa um útgáfu annars ár-
gangs og skipað til þess rit-
nefnd og verður ábyrgðarmaður
Ingimar Erlendur Sigurðsson rit-
höfundur. Með þessari blaðaút-
gáfu hefur Alþýðubandalagið í
Reykjavík helgað sér nafn Al-
þýðubandalagsins í heiti á blaði
sínu, og er óheimilt fyrir aðra
þegar af þeim sökum að taka
sama nafn í heiti á blaði sínu.
Þetta er gert vitahdi vits.
Svavar Sigmundsson var á sín-
um tíma skipaður af stjórn um-
bjóðanda míns í ritnefnd til að
sjá um flokksblað Alþýðubanda-
lagsins í Reykjavík. Þetta uppá-
tæki er gert í blekkingarskyni
til þess að kaupendur blaðsins
haldi, að blað Svavars sé í
rauninni málgagn Alþýðubanda-
lagsins sem stjórnmálasamtaka
og keyptu margir blaðið í þeirri
'trú.
Að vísu heitir blað Alþýðu-
bandalagsins í Reykjavík Al-
þýðubandalagið en blað Svavars
Sigmundssonar Alþýðubandalags-
blaðið. Þetja eru ekki nákvæm-
lega sömu heiti, en kennileitið,
uppistaðan og megininntak er
hið sama.
Ég bendi hinum virðulega
fógeta á það, að hér er ekki
amast við blaðaútgáfu einstak-
linga eða hópa, heldur aðeins
krafizt að félagssamtök njóti
þeirrar réttarverndar, sem þeim
ber varðandi heiti sín og blaða
sinna.
Án sérstakra krafna bendi ég á
lögin um ólögmæta verzlunar-
háttu.
Óþarft er að fjölyrða frekar
um þetta í greinargerð og legg
ég málið undir úrskurð.
Virðingarfyllst,"
»
V