Þjóðviljinn - 25.06.1967, Blaðsíða 2

2 SíÐA — ÞJÓÐVILJINN — Stmnudagur 25. júní 1967
□ Jón Ólafsson Indíafari, hinn
víðförli íslendingur, mun fyrst
hafa komið til Kaupmannahafn-
ar í lok nóvembermánaðar 16.15
að talið er. Síðan er hann *
þjónustu konungs næsta áratug-
inn og fer þá víða um heim —"
kemst alla Ieið til Indlands árið
1622. — Cr hinni fróðlegu og
bráðskemmtilegu reisubók Jóns
er hér tekinn stuttur kafli — en
geta má þess að fyrir skömmu
kom reisubókin út á dönsku í
nýrri útgáfu og þótti talsverður
bókmenntaviðburður sem Kaup-
mannahafnarblöðin skýrðu frá.
KOM ÖLL
SKARVAKTIN
MEÐ STRÖNDINNI
GANGANDI
í þann tíma, er sá frómi dá-
indissveinn, Finnur Böövarsson,
var enn á lífi í Kaupinhafn,
vorum við einn tíma til gesta
boðnir af einum málara, að
nafni Martínús. Hans kvinna
hét Elína. Það var Marteinsaft-
an, sem var kvöldið fyrír S.
Marteinsmessu. Þessi hjón
höndluðu vel og saemilega við
ofckur og báðu okkur meðelsku
og kærleika einnin þar um nótt-
ina af að hvíla, heldur enmjög
seint á strætum að svakka til
heimkynna, og kváðu þá ei sízt
von á drukknum mönnum. Ég
villdi gjarnan þiggja þeirra boð,
en minn fróma lagsmann tjáði
eigi að nefna utan prófoss heim
að ferðast, hvað svo sem hlaut
að vera. Okkur varð fengin ein
líti'l ljóslykt í hönd með einu
litlu kertisljósi.
En nær við vorum til strand-
ar komnir á heimleið, þar sem
kallast „Lækkerbisken“ eður
„Garð-kfk-inn“, það er þar sem
fá má matarbita fyrir peninga,
svo lítið og mikið sem hver
vill. Hjón þau, þar bjuggu, vora
bæði þýzk; maðurinn hét Jakdb,
en konan hét Anna. Bæði voru
þau mæt og ágæt, en hvernin
ég komst í þeirra kynning, hlýt-
ur seinna að segjast. Þar ná-
lægt þeirra húsi slokknaði okk-
ar ljós. Var þá myrkt svo, við
gátum ei séð, hvar leið lá með
ströndinni. Finnur gekk frá lít-
ið, og vissi hann ei fyrri til en
hann datt í eina skútu, sú eð
var þilfarslaus, ofan á kjöl á
millum stórra steina, er þar
lágu. En Guð blessaður gafsína
náð til, að hann slasaðist 31,
hvað sig sýndi stór Guðs dá-
semd vera.
Nú er þar frá að segja, að
skútumaður vaknar, sem lá aft-
ur í sinni káihyttu, og brá und-
arlega við, því hann meinti
okkur aðra menrt vera, en ég
með þeim ljúfustu góðyrðum
afsakaði okkar málefni ogsagði
honum ei með verri ásetningi
eður atburðum skeð hafa en
sem nú er greint, og bað ég
hann ljós kveikja, því hans
hattur var af hans höfði fal’l-
inn. Ei vildi Finnur fyrr upp
standa en hattur hans fundinn
væri og lofaði skútumanni hálf-
um dal, ef hattinn fyndi. Nú
1 HJARTA BORGARINNAR
-1 oj& lev anne
HÓTELin TÐAR
f KAUPMANNAHOFN
Sameínaða Gufuskipafélagið
4 gegnumgangandi
I flutningur tekinn
til og frá ýmsum
löndum víðsvegar
i mm um heim.
M/s „Kronprins Frederik“
SKIPAAFGREIÐSLA JES ZIMSEN. — Símar 13025 - 23985.
uoíy vm U pler i
öcn^aua i i2?arv<

Mm l"a* 111 .jmdíi .JÍö l YrJmk
Lmu Mi WrffiflA

Kristján konungur annar siglir frá Kaupmannahöfn — í útlegð.
klæðir hann sig nauðugur og
malandi. Ég stóð á bryggjunni
og beið eftir ég mætti fá minn
stallbróður aftur, en í því bili
kom ÖM skarvaktin með Strönd-
inni gangandi með stórluktum,
sverðum og spjótum, sem ný-
lega voru af ráðhúsinu út gengn-
ir að grassera og um æða öll
stræti borgarinnar eftir venju
og skiikkan um sérhvert miðnætti
að reyna og hugleiða, hvort engir
fjmdust drukknir né ósvífnir á
strætun-um. Nær bessi skútu-
maður sér vaktina koma, kall-
ar hann með ákefð, að sú göða
vakt skyfldi koma með hast og
hjálpa sér, því tveir menn sé
komnir i sína skútu og gjöri
sér stórt ónæði. Þeir skunda
með mesta flýti, líkt sem noklk-
uð sérlegt við lægi, en mín
(vegna þessa hans kalls) afiböt-
un eður afbeiðni dugði ekkert.
Ég bað Finn upp standa. Hann
kvaðst þar liggja mundi, til
þess hattur sinn fyndist, hver
eð keyptur var fyrir 2 dögum
fyrir 5 dali. Vaktmeistarinn,
Söfren Trafn, skipar sínu liði
okkur að grípa og strax fanga.
Engin vopn bárum við í þann
tíma utan einn lítinn hníf, hvem
ég greip og varði mig litla
stund með. Einn með honum
lítið skurslaðist. Hnífinn slógu
þeir úr hendi mér með sínum
spjótum og gripu mig. Eina
maður, að nafni Andrés vefari,
sem verið hafði eitt ár upp á
týhúsinu og þeikikti mig, hann
greip og geymdi minn hníf.
Vaktm ei s tar i n n skipaði þeim
mér hart að halda, berja og slá,
ef brytist móti. Þeir, sem mér
hélldu, urðu fyrir mínu oln-
bogaskotri hnálega, svo margir
blóð upp gáfu. Síðan leita þeir
Finns, míns kæra stallbróður,
uppréttu hann og leiddu á land,
því skútan bar ei hærra en
bryggjur, og fundu hattinn. En
er Finnur komst á land, gjörð-
ist hann þeim þungur í fangi
og öþjálgur í gangi, — því:
Margur þá að hauðri hné
og hrökk við ekki í glímu.
Dregizt hefði að Dönskum spé,
ef dagurinn brygði grímu.
Þetta þark varaði víst hólfan
eyiktartíma. Þeir leituðu harð-
lega við að koma oklfcur í fcjall-
ara, sem kalilást ráðhúskjalíari,
þar sem fangar eru inni hafðir,
en þeim veitti það ógreitt, því
við settum okkur út af öllum
krafti okkur að verja og mót-
stand gjöna. Einu sinni hafði ég
svo sem náð atgeirnum úrvafet-
meistarans hendi í skjótu til-
gripi, því hann steytti mig illa
með atgeirsendanum fyrir brjóst-
ið, en með því ég var svo hart
í höndum margra umgripinn og
betlaður, náði ég ei að falla, en
ég fékk gripið i skaftið, og
kippti ég honum hart að mér,
að honum var búið við hörðu
falli. Bftir það ólmaðist hann
og æsti upp sinn selskap okkur
að lemja. Síðan spyr hann
okkur að nafni, mig fyrst og
hvers lands maður ég sé og
hverjum ég þjóni. Ég segi hann
hljóti svo vel honum að hneigja
sem ég. Hann segir, þó ég þjlóni
kóngi, samt muni hann ei hafa
skikkað mér svo seint á ferð
að vera. Ég kvaðst engum mein I
gjört hafa í fyrstu, en hann
rangllega með sínum selskap
hafi olakur yfirfallið, hvers
minnzt skuli verða. Síðan spyr
hann Finn að nafni og hvers
lands maður hann sé eður em-
bættis, hvað hann honum skýr-
lega hermdi. Hann lætur sesrn
hann ei vilji upp gefa. En Jak-
db, á hvern ég áður á veik, sem
var með sinni kvinnu, Önnu,
upp á loftsalnum f sinni hvíiu
og hafði allt tii heyrt frá því
fyrsta, hann þá loksins upp-
lýkur sínum glugga og kallar
ofan ti-1 vaktmeistarans og bað
hann að slleppa okkur og þakka
Guði, að svo stæði, því ef til
réttar kasmi, mundi ei betur
fara fyrir honum, því hann
hefði gjört okkur opinberan ó-
rétt, og segir, að týhússins rétt-
ur og slotsins mundi honum
nógu skarpur verða, hann og
þeirra bálærðu, vegna Finns,
sem var studiosus. Hann dign-
aði hér mjög við og gaf okkur
þar með lausa. Við fórum síð-
an heim til míns lossamentis,
sem var skamimt þaðan í Vín-
garðsstræti hjó mínum góðum
vin og trúföstum stallbróður,
Jóni Halldórssyni, og Kristínu
Söfrensdóttur, ættuð úr landi
Halsten, sem var ein presks-
dóttir. Jón óskaði sér, að hann
hefði nálægur staðið, og mundi
einhver þá hafa að velli lotið.
<S>-
HÁTÍÐAHÖLD FRÁ ÁRS
BYRJUN TIL ÁRSLOKA
Afmæiishátíð Kaupmanna-
hafnar stendur í rauninnf allt
þetta ár; segja mé að hátíða-
höldin hafi hafizt í ársbyrjun
og þeim ljúki ekki fyrr en
skammt er til ársloka.
Þó að aðal'hátíðin — hátíða-
vikan frá 11. — 18. júni — sé
afstaðin er enn sitthvað eftir
sem gert verður til hátíðabrigða
í borginni við Sundið.
Þessa dagana stendur yfir
mikil dýrasýning á Bellahöj og
síðari dagur Evrópubikarkeppn-
innar í frjálsum iþróttum er í
dag, sunnudag.
1 næsta mánuði, júlí, verða^
veðreiðar í Kaupmannahöfn,
siglingamót á Bagsverd-sjó og
hjólreiðakeppni. Þennan mánuð
verður lika mikil sýning á
sýningarsvæðinu Bella Centret,
sýning sem nefnist „Kaup-
mannahöfn f fortíð og nútíð“.
f ágúst hefst balllett- og tón-
listarhátíðin í Konunglega leik-
húsinu. Þá fér fram í Höfn
sundmeistaramót Norðurlanda
og efnt verður til fjöilmargra
alþjóðlegra móta annarra, m.a.
„Hafniaden", en það mótmunu
' saslkja um 800 ungmenni -frá
um það bil 50 borgum víðsveg-
ar um heim.
í september verður efnt til
mikillar kappaksturskeppni á
bílum og Thorvaildsens-safnið
hefur sýningu: Myndhöggvar-
inn Bertel Thorvaldsen, heiðurs-
borgari Kaupmannahafnar.
Skákmót verður haldið í okt.,
Norðurlandamót í kappgönguog
fleira og í nóvember fer fram
heimsmeistara'keppni í nútíma-
fimlleikum kvenna.
I borgarstjórn Kaupmanna-
hafnar efga sæti 55 fulltrúar,
kosnir til fjögurra ára í senn.
Borgarráð er skipað 11 mönn-
um og kosið af borgarstjóm-
inni til 8 ára, þar af er yfir-
borgarstjóri einn 5 borgarstjór-
ar, sem hiafa með höndum á-
kveðna málafldkka hver umsig.

!
HRAÐFERÐIRNAR

% tfiyggja skjóta vöruflutninga á

hagkvæmt og ódýrt

V/ Hinar öru skipaferöir fró ölium helzfu viðskiptahöfnum
'/ íslendinga erlendis, tryggja skjótan vöruflutning — //
Kynnið yður hinar beinu ferðir /O
//
// hagkvsémt og ódýrt.
AI.LT MEÐ

fró útlöndum til hafna úti á ströndinni.
//
V/
H.F. EIMSKIPAFÉLAG ISLANDS ^
|