Þjóðviljinn - 29.07.1967, Blaðsíða 8

Þjóðviljinn - 29.07.1967, Blaðsíða 8
8 SJÐaL—• JOÓÐiVæUiNai — tajjgaudaeMr 26. j*3& 3082. .aáflBfife, 5S35? LORENZA MAZZETTI: iminmnn rvnur 16 lagleg? endiirtók hún gremjulega. Næsta morgun fórum við út í skóg að taka hausana af skortít- imum og setja þá í eldspýtna- stokk. í annan eldspýtnastokk settum við búkana og vasngina i hinn þriðja. Svo fórum við heim og ég kom við í salnum og þar sá ég, að María og Friederich lautinant voru að kyssast. Að hugsa sér ef frasndi hefði vitað það- Og að hugsa sér ef Leonard hefði vitað það. Ég faldi mig bakvið flauelstjaldið undir stóru myndinni til að sjá betur- María hallaði sér að flyglinum og hann gekk til hennar og svo .... svo kyssti hann hana. Ég fór burt. Ég er leið yfir þessu. Ég vil giftast Maríu. Einu sinni sagði ég við hana: — Vertu ekki svona andstyggileg við mig, mér þykir vænt um þig og ef ég væri karlmaður, myndi ég giftast þér. Og hún stóð og góndi á mg með galopinn munninn. Mér líkar ekki tilhugsunin um það að einhver karlmaður komi og leggi undir sig allt hjartað í henni. Og hvað um mig? Verð- ur nokkuð rúm í hjartanu henn- fyrir okkur bömin. • þegar þessi lautinant fyrir? hennar er þar m Xjf/ EFNI SMÁVÖRUR TÍZKUHNAPPAR Hárgreiðslan Hárgreiðslu- og snyrtistofa Steinu og Dódó Laugav. 18, III. hæð flyfta) Sími 24-6-16 PERMA Hárgreiðslu- og snyrtistofa Garðsenda 21 StMI 33-968 — Myndirðu vilja giftast mér ef ég væri karlmaður? María fór að hlæja. Svo lagði ég sömu 6puminguna fyrir Baby sem svaraði já í hrifningu og gaf mér stóran sultutauskoss. Þannig er það með þessar fullorðnu stúlk- ur, að strax Og það kemur ein- hver lautinant, þá gleyma þær okkur. 29. Við horfðum á þegar hershöfð- inginn og frændi voru að tefla skák. I dag spurði hershöfðing- inn frænda hvort hann væri gyð- ingur- Frændi sagði já. Ég er hrædd áf þvi að ég veit ekki lengur hvað er sannleikur- inn. Ég horfi' á frænda. En frændi brosir. Frændi brosti trl Katchen frænku, en hún var rauðeygð, og hann lagði höndina á öxl hennar. — Farðu og athugaðu hvort maturinn er tilbúinn. Katchen frænka fór fram í eldhúsið og eftir stundarkorn kom eosimo og barði í bjölluna. Við Baby vonim í garðinum og hlupum að borðinu, og María lét rauða jakkann sinn liggja í hægindastólnum og kom líká. Frændi vakti athygli Cosimos é því að það vantaði gylltan hnapp á jakkann hans og hvítu hanzkamir væru ekki alveg hreinir. Hann ávitaði Elsu fyrir það að hádegisverðurinn væri síðbúinn og hrísgrjónin væru of- soðin, og hann kvartaði yfir því við Rósu að gófið væri ekki nógu gljáandi. En fyrst frændi brpsir, er ég ekki lengur hrædd. Við kvölverðarborðið brosti frændi líka, meðan Englending- amir vörpuðu sprengjum á hus- ið. Við hin vorum öll hrædd, Cosimo líka. Fatið skalf í hönd- unum á honum og hann sagði að flugvélamar „miðuðu á okk- ur“. En frændi sagði nei við því og Cosimo væri að blaðra tóma vitleysu og flugvélamar miðuðu á Flórens. En húsið nötraði og það glamraði í stóra ljósakrón- unni. María og Anna og Baby voru náfölar í framan af skelfingu og Katchen frænka leit biðjandi á frænda o» spurði hvort við ætt- um ekki að. fara niður í kjallara eða út í olíupressuna. En frændi jíSesíti hemd á það, að þa®> idðri væri yfirfullt af hermönnum og ibændum. Frændi brosti eins og ekkert væri um að vera og hann gerði að gamni sínu, en það gerir hann annars bara á jólum og af- mælísdögum. Hainz kom þjótandi inn og dró gluggatjöldin betur fyrir og hróp- aði að Ijósið sæist út og Eng- lendingamir miðuðu á Húsið. Þjóðverjamir hlupu upp og nið- ur stigana, og þeir hrópuðu og æptu, svo að ringulreiðin varð erin meiri. Ég hélt niðri í mér andahum þegar flugvél flaug alveg niður að húsinu.1 Við heyrðum hljóð í hrísðskuta- byssum og rétt á eftir skelfilega sprengingu eins og heimurinn væri að farast. — Berið ábætinn fram, sagði frændi við Cosimo, og Cosimo bar fram ábæti handa okkur öll- um og flugvélamar fóru leiðar sinnar. 30. Baby kom upp í rúmið tid mín- Fyrst. heyrði ég í berum fótum hennar á gólfflísunum, svo fann ég að hún hlammaðist ofaná mig og heyrði hana hvísla í eyra mér: — Við höfum ekki beðið bæn- irnar fyrir frænda. — Ég er einmitt núna að „fóma smáblómi“ fyrir frænda. — Hvað ertu að gera? —■ Ég ligg með útrétta hand- leggi eins bg á krossi, alveg eins og Jesús, til þess að þjást. — Hvað ætlarðu að liggja þannig lengi? — Þangað til ég er búin að telja upp að þúsund. — Ég ætla að gera þetta líka. — En þú kannt ekki að telja svo hátt. — Víst kann ég það- — Jæja, á gólfinu þá, eins og ÍBamabas. Mig dreymdi um Jesúm. Her- mennirnir húðstrýktu Jesúm. En þegar Jesús sá mig, brosti hanri eins og í bókinni minni þegar hann brosir til barnanna. — Heyrðu, sagði ég við hann Nú fer ég til' Piltusar ög segi við hann að hann skuli ekki láta krossfesta þig. Jesús brosti og 6ágði áð það .„yæci.. _alltof seint. Bvo fór ég ti’l Pílatusar og sagði við hann: — Sérðu ekki að þeir era komn- ir til. að drepa Jesúm, frelsara vom? En hann hélt áfram að þvo sér um hendumar. Mig lang- aði mest til að segja við Pílá- tus að hann væri skíthæll. — Nei, sagði Jesús. — Það máttu ekki segja við hann. En ég fór til Pílatusar, sem var í grænum fötum, og . sagði það við hann og ég gretti mig líká frámaní hann, en hann hélt áfram að þvo sér um hendurnar. Ég fór að gráta, en hermennim- ir komu og tóku Jesúm. — Nei. Nei- Þið megið ekki drepa Jesúm, frélsara vorn. Og þeir tóku hann með sér og ég hékk í fötunum þeirra. Guð almáttugur horiði niður úr himnaríki án þess að gera neitt til að hjálpa Jesú. — Þeir drepa Jesúm, son Guðs. Englamir flugu upp og niður og sungu Hósíanna með lilju í höndunum. Jesús var einn f Getsemanegarðinum. En af hver$B lgeríí, neitt? Englarnir komu niður bg breyttust í þrjá menn- Kannski myndu þeir gera eitthvað. Djöf- ullinn læddist fram. Hermenn- imir hlupu fram og aftur og gerðu ógurlegan hávaða með stígvélunum. Jesús var aleinn í garðinum og hann var að gráta. — En sjáið þið ekki að Kristur er að gráta? sagði ég og hljóp úl að vera hjá honum. — Hvar er leiðin til Getsem- ane? Ég gekk til Jesú og sagði við hann: — Ég vil deyja fyrir iþig. — Þakka þér fyrir, - sagði Jesús, — en nú verðurðu að lofa mér að vera einum, því að ég ætla að tala við Satari. Ég fór að leita að Satan og sagði við hann: — Jesús vill tala við þig. Én hann var að slá burt flug- urnar með halanum. Himinninn var alveg svartur og það var ekki ein einasta stjarna á hon- um og allt var hljótt rétt eins og ekkert væri um að vera, og fólk stóð kyrrt á götunni miðri. — S.iáið þið ekki að það á að fara að drepá sbn Guðs? Og ég' hljóp til að leita að hjálp. , Ég hitti Baby. — Þeir astla að fara að drepa Jesúm. Hvar er Getsemane? Hvar eru postularnir? — Ég veit það ekki, sagði Baby. — Afsakið,- sagði ég við mann sem gekk framhjá og það var vörðurinn í skótanum. — Þeir ætla að fara að krossi/esta Jesúm. — Já, sagði hánn. — Ég er á leið þangað að hbrfa á. Allir eru að fara þangað. Svo fór ég til Jesú og sagði við hann: — Komdu með mér og Baby, því að það er félustáður í skóg- inum. En Jesús bað mig að fara og sækja beztu fötin hans, þau sem hann notaði á sunnudögum. Og ég fór heim í Húsið og leit ínn í fataskápinn þar sem föt- tn hans frændá voru geymd og loks fann ég hvítu fötin og barðastóra hattinn, en ég sá Jesúm koma umkringdan her- mönnum og Pílatus var þar- lfka I grænum fötum. — Hleypið mér framhjá, sagði ég. — Ég verð að láta Jesú hafa fötin. — Nei, sagði hann. — Þú ert að Ijúga eins bg vanalega. Svo fór Pasquetta að syngja Sa’lve Regina, og allir tóku undir, Pílatus líka, og ég leit upp á krossinn og sá að Jesús var með andlitið hans frænda. 31. En ég gat ekki , sofnað aftur. Ég vakti Baby og önnu en þær sofnuðu strax'^iftur. Ég fór til Maríu og vakti hana. Ég sagði henni að mig hefði dreymt illa, að mig hefði dreymt um frænda og ég væri hrædd- Én hún fór að hugga mig eins og ungar stúlkur gera þegar þær eru stór- ar og reyha að v^ra mömmuleg- ar. — Við verðum að gera eitt- hvað, segði ég við Maríu, en María sagði að þetta* væri ekki 4964 Rósa Kelly sýnir þeim nokkrar myndir af rústunum þar sem fjármunirnir eru ef til vill gejmidir, en eins og áður segir, hún veit ekkert meira. Það er búið að leitk, grafa .... en til hvers er það. — Þau fara saman út, hún til nágrannanna sem hafa síma, þeir um borð í skip sitt. — Þeir hafa ekki sagt kon- unni að hún megi ef til vill vænta fleiri heimsókna. Það er ó- mögulegt að segja hvbrt lystisnekkjan kemur nokkuð. Hingað til hefur a. m- k- ekkert sézt til hennar. SKOTTA — Pabbi er þér sama þótt þú reynir að vera svolítið blíðlegri en vanalega. Siggi er hálfgerd mannafæla. BÍLLINN Bílaþjónusta Höfðatúni 8. — Sími 17184. Gerið við bíla ykkar sfólf Við sköpum aðstöðuna. — BÍLALEIGA. BÍL AÞ1ÖNUST AN Auðbrekku 53. Kópavogi — Sími 40145. Látið sfilla bíiinn Önnumst hjóla-. ljósa og mótorstillingu. Skiptum um kerti, platínur, rjósasamlokur. Örugg þjónusta. / • \ • ' BÍLASKOÐUN OG STILLING Skúlagötu 32, sími 13100. Hemlaviðgerðir Rennum bremsuskálar. Slípum bremsudælur. Límum á bremsuborða. Hemlasfilling hf. Súðarvogi 14 — Simi 30135. Bifreiðaeigendur Þvoíð, bónið og sprautið bílana ykkar sjálfir Við sköpum aðstöðuna. Þvoum oe bónum ef óskað er Meðalbraut 18, Kópavogi Sími 4-19-24. Terylene buxur og galiabuxui i olium stæróum — Athuqið okkar láqa verð. O.L. Traðarkotssundi 3 (móti Þjóðleikhúsinuy — Sími 231Pr Póstsendvvn i * *

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.