Þjóðviljinn - 29.10.1967, Blaðsíða 7

Saninudaguí' 29. aktólber M67 — WÓÐf@II*38íð®r — RÍÐA y
Bandarísfeir hernámsliðar og vígdrekar á íslenzkri grund.
Viktoría Halldórsdóttir:
Jsland er hluti af okkur
og við erum hluti af því'
Island er fagurt og auðlind-
ir þess dýrmæt arfleifð kom-
andi kynslóðum. Það er aðkaJI-
andi að friða fegurð þess og
auðlindir. Það hefur dregizt ó-
trúlega lengi að valdháfar ,ís-
lands, sem um nokkur síðustu
ár hafa setið á valdastóli, hafi
komið auga á þau sannindi að
Island er hluti af okkur og við
erum híuti af því.
En við sem höfum lagt hönd
að því langa ævi að rækta ís-
lenzka jörð til yndis og arðs
vitum og höfum frá fyrstu
bernsku vitað, að ísland og
auðlindir þess voru. okkar arí-
ur sem okkur er svo kær og
við fundum að ísiland var hluti
af okkur. Þess vegna vargleði
---------------------------—-------<S>
Verkalýðsfélagið
Báran á Eyrar-
bakka mótmælir
Eftirfarandi mótmælaályktun
var samþykkt á fjölsóttum og
einhuga fundi í Verkalýðsfélag-
inu Báran á Eyrarbakka 22.
október sl.:
„Fundur í Verkalýðsfélaginu
Báru á Eyrarbakka, lialdinn 22.
október 1967, mótmælir harð-
lega efnaliagsmálafrumvarpi rík-
isstjórnarinnar er nú liggur
fyrir Alþingi. Frumvarpið felur
í sér stórfellda skerðingu á kjör-
um launafólks og kemur óhjá-
kvæmilega harðast niður á barn-
mörgum fjölskyldum og lág-
launafólki, þar sem um stór-
fellda hækkun á brýnustu lífs-
nauðsynjum er að ræða sam-
fara bindingu kaupgjaldsvísi-
tölu.
Fundurinn telur að þær að-
gerðir sem ríkisstjórnin hyggst
beita séu brot á þeim grund-
velli sem núgildandi kjarasamn-
ingar verklýðsfélaganna byggj-
ast á. Því skorar fundurinn á
ríkisstjórnina að endurskoða
stefnu sína í efnahagsmálum“.
okkar svo djúptæk 1944, á af-
mæli Jóns Sigurðssonar, 17.
júní, þegar Island var lýst
frjálst og fullvalda ríki og
sungið var fulilum hálsi: Hver
á sér fegra föðurland, eftir
Huldu. sem var ein af mörgum
íslendingum sem skildu að ís-
land var dýrmætur arfur, ný-
lega leyst ur fjötrum og allir
urðu að sameinast í heitstreng-
ingu um verndun þess dýra
fjársjóðs, er við höfðum end-
urheimt. Á þeim degi voru
fögur loforð gefin um að gæta
þessa dýrmæta frelsis sem
fengizt hafði fyrir ötula bar-
áttu án vopna.
Það var löng og ströng bar-
átta merkra manna sem voru
sannir Islendingar. Þeir létu
ekki múta sér né hræða sig
frá þeirri sannfæringu að is-
lenzka þjóðin ætti landið, þó
að mútuþægir svaUarar sem
stjórnuðu hinu fomu íslenzka
lýðveldi hefðu giutrað því í
hendur herveldis, sem sögu-
frægt er og' hvert skólabarn
veit. Og þess vegna sungu Is-
lendingar með gleðitár í aug-
um 17. júnf 1944 þegar frelsi
þjóðarinnar var Ioks orðið að
veruleika eftir sjö alda áþján
herveldis, svardagaljóð um ó-
rofa varðveizlu þefisa fagra
lands: Svo aldrei framar ls-
lands byggð sé öðrum þjóðum
háð.
íslenzku konur! Þið vitið að
það var íslenzk kona sem orti
þau fögru ljóð sem þessar
hendingar eru hér tilfærðar úr.
Lærið allt kvæðið hennar Huldu
skáldkonu. Það mun veita ykk-
ur styrk og þor tii að standa
saman _að því göfuga verki að
frelsa ísland frá niðurlægingu
herbandalags og hersetubælum
sem saurgað hafa blessað fagra
landið okkar um margra Sra
skeið. Kvæðið hennar Huldu:
Hver á sér fegra föðurland er
ásamt öðrum ógleymanlegum
þeirri bók getum við séð í
ættjarðarljóðum í bókinnj
Lýðveldishátíðin 1944. Og í
myndum og máli glæsilegastn
dag sem íslenzk þjóð hefurlif-
að. Stórþjóðimar sendu ham-
ingjuóskir og viðurkenndu
sjáilfstæði íslands. Eftir 2 ár
fór að toera á margskonar fleðu-
látum, gjöfum, boðum og
margháttuðum skjallræðum
þjóðhöfðingja þeirra stórvelda,
er höfðu 1944 viðurkenrat rélt
Islendinga til sjálfstjórnar. Þe-ir
fóru að smjaðra fyrir íslenzk-
um stjómmálamönnum í veizi-
um og vinalboðum. Brjóstvörn
fslands var ekki sterkari en
svo að hún brast. Keflavíkur-
samningurinn var gerður 1946,
Island fjötrað við herveidi
NATO 1949 — og Island tók á
móti bandarískum her 1951,
hann var nefndur varnarher,
en fyrir hverju átti hann að
verja ísiand?
Við ekkert af þessu hefur ís-
lenzka þjóðin losnað enn þann
dag i dag. Þó vita allir Islend-
ingar sem eru læsir og hafa
sæmilega heym að nútímaher-
tækni er orðin svo fullkomin •
að stónþjóðir þær sem hérhafa
fengið að hafa stökkpall tilher-
ferða í aðrar heimsálfur, kom-
ast um loft og höf til mann-
drápa án hjálpar smáþjóða. Ég
las í Mogga grein í maí 1967
um tækni af þessu tagi. Þar
var talað um pólariskafbáta
Bandaríkjanna sem færu huldn
böfði um heimshöfin meö 656
kjamorkuyddar eldflaugar. Með
lygum var Island rekið í NATO.
Þjóðinni var af ráðamönnum
sagt að þetta bandalag væri
stofnað til vamar smáþjóðum.
Nú blasir við öllum heiminum
hryðjuverkaárás Bandaríkjanna,
svo stór í sniðum í Vietnam, að
slíks eru engín dæmi í verald-
arsögunni. Enn þá hafa eng-
in merki sézt um vemd þeirra
saklausu barna og kvenna, sem
þar er af Bandaríkjastjór.i
myrt og kvalið úr lífið með
eiturgasi, stálnálum, benzín-
hlaupi og eldsprengjuregni yfir
barnaskóla, sjúkrahús, hvað þá
aðra smærri mannabústaði.
matjurtaakra, samgöngumann-
virjíi og allt það er gætibjarg-
að lífi þeirra sem sleppa und-
an morðkrumlunum. Allur
Halldór Pétursson:
Réttlœtið
mun siqra
heimurinn hræðist þá bíjál-
semisgrimmd, sem Banda-
ríkjastjórn gerir sig seka um
í Vietnam.
Ekki er langt siðan að sagt
var frá því í fréttum að banda-
rískar konur, mæður og. eigin-
konur þeirra ógæfusömu manna,
sem sendir enu til Vietnam til
að eyða land og myrða fólk,
hefðu farið til Hvíta hússins, að
mótmæla þessari brjálsemi.
Margir þessara manna hljóta
ævilöng . örkuml og margir
missa lífið við hryðjuverkaiðn-
að þann sem þeir eru sendir
til að starfrækja í annarri
heimsálfu. Segir Mogginn ídag
100.000 fallna og særða. Þeg-
ar þessar sorgmæddu konur
nálguðust Hvíta húsið tók lög-
regián hans Johnsons Banda-
ríkjaforseta á móti þeim, ekki
til að bjóða þeim til veizlu eða
hundasýningar heldur með
kuldalegum orðum og kylfum.
fslenzku konur! Hafið þið
ekki enn skilið að þögn ersama
og samþykki? Þó að ríkis-
stjórn Isilands mótmæli ekki
athæfi Bandaríkjamanna sem
þeir hafa léð land okkar und-
ir heretöðvar og láti orð falla
um að Island vilji halda áfram
samstarfi við NATO, þá er ó-
trúlegt að fslenzkar konur séu'
svo heillum horfnar að þær
geti ekki séð þann ósóma sem
fslenzku þjóðinni er gerr, tned
því að íslenzku ráðherrarnir
þeir er srtja þing, — eða þiggja
boð hjá vinum sínum erlendis,
telji sér leyfilegt að ófrægja
íslenzku þjóöina svo, freklega.
lslenzk þjóð hefur ekki
fengið að greiða atkvasði um
utanríkismál þau sem snerta
hersetu og herbandalag, þau
stórmál hafa verið afgreidd á
bak við íslenzka þjóð. íslenzka
þjóðin vill hafa frjáls og góð
samskipti við allar þjóðir, , en
hefur viðbjóð á eyðingarstarf-
semi. 1 bernsku trúði ég því
að til væri vond vera semsæti
um að hremma fólk og kvelja
i eldi og brennisterni, ég ias
um þessa vondu veru í Biblf-
Framhald á 9. síðu.
að
ís-
Það er ekki langt síðan ég
Has þessa klausu í Morgunblað-
inu eftir doktor Bjama. Ann-
ars þarf ekki að vitna í visst
númer, því svona brandarar af
dýrri tegundmni klingja þar við
sí og æ.
Morgunblaðið er voldugasta
blað landsins, blaðið sem pen-
ingamennirnir eru mjólkurkýr
fyrir, mennimir sem taldir eru
máttarstólpar þjóðfélagsins með
því að reka allt með tapi, en
geta þó veitt sér og sínum allt
sem hugurinn girnist og fæst
fyrir peninga.
Um annað er ekki beðið, þvf
hin andlega spekt veitir þeim
engan ágang. „Já, guði sé lof
meðan við getum tapaö“, var
haft eftir einum þessara post-
ula. Tap er sú guiJlnáma sem
ísland á nú til dags. Með þoss-
um tapaurum sem rerana til
Morgunhlaðsins er hægt
reka voldugasta áróður á
laradi gegn vinnandi ÞJJki, en
með ölkim sem aðhyllast þá
tegund réttlætis sem þar er
boðuð.
Því er haMið að almenningi
að aJþjóðamál skipti hann ekki
máli.
Þetta er ein af hinum blygð-
unarlausu blekkingum. Alþjóða-
mál erm ekkert annað en
staskkuð mynd af okkar eigin <
vandamálum, og hvernig ■ al-
þjóðamál leysasi eiga smáþjóð-
imar ekki miinnst undir.
Ég hefi oft staðið á öndinni
yfir áróðri Morgunblaðsins, að
greindir menn skuli bera slíkt
á borð fyrir sæmilega menntaía
alþýðu. En þeir vita hvað þeir
mega þjóða, þekkja áhugaleysi
fjöldans og ganga upp í þvvf.
Morgunbllaðið er fullt afguð-
móði yfir því að sósíölsku rík-
in vilji ekki hafá óvininn á
þröskuldirrum með höndina á
gikknum. Þessu til sönnunar
má nefna Bei'línarmúrinn. Aft-
ur á móti kváðu við fagnað-
aróp fyrir skemmstu þegar sú
fregn kom að Bandaríkjamenn
ætluðu að fara að girða Suð-
ur-Vietnam af.
Ekki má gleyma Finnlands-
stríðinu, sem spratt af því að
Finnar leigðu hluta af landi
sinu fyrir stökkbretti a Sovét-
ríkin, alveg viðbæjardyrþeirra.
Og síðast en ekki sízt eru
þessir postular forviða jtfir
þeim glæp að Kínverjar skuli
dirfast að koma sér uppkjarn-
orkuvopnum, þó Bandaríkja-
menn séu gráir fyj'ir járnum
við túnfótinn.
Vill nú ekki einhver fara að
hugsa og fhuga hvað honum
er boðið, hvaða mælikvarða
þessir menn leggja á hann.
Ég held að ekki sé hægt að
svívirða menn meira á nokkurn
hátt.
Réttlæti, frelsi og lýðræði
Morgunblaðsins er ekki flókra-
ara en það, að hægt er að koma
því fyrir í nokkrum línum.
Auðsöfnun einstakra stórvelda
og hringa innan þeirra er und-
irstaða þeirrar heimsmcnningar
sem Morgunþlaðið aðhyllist.
önnur ríki sem minna mega
sfn eiga svo að liggja hund-
flöt fyrir þeim sem eiga nógu
öfilug di'ápstæki. Þau eiga að
afhenda þeim lönd sín og auð-
lindir á fínan máta og fá éítt-
hvað í svanginn í staðinn. Hug-
leiðið bara vísinn að. stóriðiu
hér, kannizt þið .nokkuð við
þetta? Það er ekki éinu sinni
hægt að nota íslenzkt vinnuafl.
Þama er fyrsta þrepið til að
hingað vei'ði flutt inn fólk í
stórum stfl, en í okkur verður
hent einhverjn af framleiðslu
yfírboðaranma.
Trú ríkisstjómarinnar á
Bandaríkin er hafin yfir allt,
sem kallað er trúarbrögð, enda
sér hún hvernig Bandaríkin
velta hverri stjórn sem ekki
hlftir hótenum eða mútum.
Bretai' og Frakkar eru vart
nefnandi, því að þeir hafa nú
að mestu orðið að hætta v.ð
nýlendukúgun; svei svoleiðis
Vesalingum. Við verðum að
hylla þann sannledka að stríð
er aldrei háð út af öðru en
auðlindum, hvaða nöfnum sem
klínt er á þau og erada þótt
klerkar stökkvi vígðu vatni á
drápstækin.
Auðlindir Vesturlanda eru nú
mjög að þverra og hráefnin
liggja í hinum austræna heirrri,
og þess vegna geisa nú styrv-
aildii’nar þar og hver þjóðflokk-
ur er spanaður móti öðrum.
1 skjóll þessa réttlætis og
lýðræðis þykist sterkasta
heimsveldið, Bandarikiin, hafa
heimild til að senda her hvert
á land sem er til að koma á
sinu lýðræðd, sölsa trndir s>g
auðlmdimar og reyi-a þær með
drápsvélum og eiturtegundum.
Þó liggur í loftinu að til sé
önnur tegund lýðræðis og það
liggur líka í iloftinu að þeirri
tegund verði ekki að eilífu eytt
með peningum og drápstækj-
um, nema þeim takist að
sprengja hnöttinn upp og stand-
ast þá á strokkur og mjaltir.
Þeir dagar koma að fólkið
'í vissum löndum önnur shm
vitjunartíma, og þá gæti skeð
að vissara væri fyrir hinn
hvfta kynstofn að biðja guð
fyrir sér. öll hans giæpaveik
geymir þetta fólk í skauti sínu
og gleymir ekki. Og jafnvel nú
þegar em farin að sjást merki
þess að óttinn sé farinn að
vakna og hjá þeian sterku.
Það er óttinn einn, sem get-
ur haft hemil á þessari nýju
villimannategund og komið út
angistarsvitanum á þessum
mannætum. Þvi hvað er það
annað en mannát, að gera sin-
hverjum lífið, þessa dýrmætu
gjöf, að hörmungum og helvfti?
Já, doktor Bjami, réttlætið
mun sigra, en ekki Morgran-
bJaðs megin.
Hér af mætti íslenzkur verka-
lýður og launþegar draga sín
lausnarorð. Setja sig í þásókn-
ai-aðstöðu að hinum aðilanum
sé það Ijóst að óttiran bfði
hans á næsta leiti. Nú du-gí
ekki lengur áróðursblekkingar,
Framhald á 9. síðu.

Íslandsalmanakið
1968 komið' ú! og
í bókaverzlanir
Islandsalmanakið 1968 er kom-
ið í bókaverzlanir og flytur að
venju margvíslegan fróðleik. Af
nýju efni má nefna uppdrátt,
sem sýnir tímann hvarvetna i
heiminum, skrá yfir vegalengdir
á Islandi með yfirlitsmynd bg
töflu, sem lýsir stigaflokkun
jarðskjálfta. Þá eru í ritinu kafl-
ar sem séi-staklega eru ætlaðir
skólafólki og lýsa eiginleikum
ýmissa efna og nýjustu skilgrein-
ingum mælitækja. Hinn stjömu-
fræðilegi hluti almanaksins er
með óbreyttu sniði-
Hið íslenzka Þjóðvinafélag gef-
ur almanakið út á vegum Bóka-
útgáfu Menningarsjóðs og Þjóð-
vinafélagsins. Prófessor Trausti
Einarsson og dr. Þorsteinn Sæ-
mundsson sáu um útgáfuna.
i